Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία


Είναι ο Σταυρός μέσον και στην μέση μεταξύ ουρανού και γης, οι δε θεόστεπτοι άγιοι, στέκουν δεξιά και αριστερά Αυτού, λειτουργούντες μυστικά για όλους τους σταυροφόρους και όχι μόνο  τους φέροντας τα άγια ονόματά τους.

Απλώνεται η χάρις τους επί γης (οριζοντίως) για να μας ανυψώσουν (καθέτως). Προς ύψος ουρανού παράλληλο του βάθους καρδίας με την κοινή πύλη ουρανού και καρδιάς.

Μεταξύ γης και ουρανού, ζωής και (βιολογικού) θανάτου του καθενός μας, όπως εκτυπώθηκαν ημερολογιακά στην ιστορία του κόσμου τα γενέθλια της βασιλίδος των πόλεων (11 Μαϊ) και το βιολογικό πέρας (29 Μαϊ) και τους αγίους εορτάζοντες στο μέσον (21 Μαϊ). Αναπτυγμένα* στον κόσμο και συγχρόνως συμπυκνωμένα στην ζωή του καθενός.

Ρωτούσαν τον αγ.Παΐσιο… γέροντα! χειμώνιασε! πότε θα πάρουμε την Πόλι; κι ο άγιος απαντούσε:
- άστε πότε θα πάρουμε την Πόλι. Εσείς πήρατε Χριστό;

Μην τύχει και πάρουμε ναι μεν την Πόλι, αλλά χωρίς Χριστό ματαίως θα καυχηθούμε.

…33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ
ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. 34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς.   (Ματθ.ς’33)

Ακρόπολη είναι η κεφαλή μας, η οποία δέχεται διαρκώς ραβδισμούς από τον ‘’θεό’’ ποσειδώνα και την ‘’θεά’’ αθηνά ώστε ανάλογα τι ‘’καρπούς’’ θα εκβλύσει εκ της ευφόρου της γης, θα κυριαρχηθεί και θα ονοματιστεί η όλων αφετηρία και πρώην πόλις του κέκροπος.

Καρποί ελαίας σοφίας και ειρήνης ή αλμυρό νερό και άλογο; κι οι ραβδισμοί είναι όλα τα εισερχόμενα εκ των θυρίδων μας ερεθίσματα που μας προκαλούν αντιδράσεις, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία μας. Κάτω από τον βράχο της ακροπόλεώς (μας) ‘’κρύβεται’’ ένα εσωτερικό σπήλαιο**, όπου ο νους ενεργεί σε δύο άκρα. Ως ενέργεια (αποκαλύψεως) κατά τάξη και ετοιμότητα στην κεφαλή και ως ουσία στην καρδιά, δια της επισκέψεως και επισκίασης της Αγίας Τριάδος. Εκεί εντοπίζεται η βασιλεύουσα Πόλις, η πόλις σιών, η βαθεία καρδία με Χριστό και Παναγία, σταυροφόρα και νικηφόρα, εμφανής ή αφανής, ανάλογα την χάρι και την σχετική εργασία.

Κι όποιος κατανοήσει το συμφέρον, κινείται από την ακρόπολη στην πόλι (από αθήνα στην Πόλι) με προϋπόθεση την είσοδο εκ της ακροπόλεως εντός της κεφαλής μας αμετεώριστα προς αποκάλυψη**, και με συνοδοιπόρο XC, ''κάθοδο'' στην εν ημίν βασιλίδα.... αλλιώς ανώφελη η έξω κατάκτησις.

Κι οι άγιοι βασιλείς ενεργούν μυστικά και βοηθητικά για αυτήν την κατάκτηση, ως σταυροφόροι, ως λαμπαδηφόροι θείου Φωτός.

Ελένη, σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει «κυριεύω, κατακτώ».

Από την άλλη, η ρίζα του ονόματος Κωνσταντίνος σημαίνει υπομονή και σταθερότητα (ρίζα του ονόματος κωνστ λατινικά αγγλικά constantly) σαν βάση. Σκοπός της ρίζας είναι η καρποφορία, οπότε δεν πρέπει να εξαντλείται η ενέργειά του (και η αντίδραση) ΜΟΝΟ στην γη (ρίζα) αλλά να εκτείνεται και στον ουρανό.

Η βάσις κάθε σταυροφόρου ‘’πρέπει’’ νάναι η υπομονή, όπως καλούμαστε να κουβαλάμε (και αγκαλιάζουμε) τον σταυρό μας. Η ορθοδοξία όμως δεν είναι ΜΟΝΟ καρπαζοεισπράκτορες αλλά και ανδρείοι σύμ-φωνοι με Τον Άνδρα και το τι με δέρεις; ώστε να διανοιγούν οι ουρανοί με διάκριση και να προχωράμε με θεία βοήθεια σε κάθε έργο, βλέποντας εν ουρανώ το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ.

Ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση, για ποια να υπομένουμε και για ποια να πολεμάμε... με την χάρη και προστασία Του και με την  παντοδυναμία του ΣΤΑΥΡΟΥ...

Κι ενώ το άρσεν σκέλος μας βοηθά ως ενεργητικό να διαπερνάμε τους ουρανούς, το θήλυ μας βοηθά να σκάβουμε στην γη να βρούμε τον θαμμένο κάτω από τα μπάζα και σκουπίδια θησαυρό. Ενέργεια μπαζώματος και πρόσθεσης ρύπων του αντιδίκου και της νέας τάξης πραγμάτων.

Οπότε, είναι αναμενόμενο και ‘’λογικό’’ αυτό που παρατήρησε ο Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός † : … Είναι απίστευτο πόσο μίσος έχει εισπράξει ο Μέγας Κωνσταντίνος. Εδώ και αιώνες τον μισούν θανάσιμα και τον συκοφαντούν συντονισμένα και συστηματικά ειδωλολάτρες (παλιοί και νέοι), εβραίοι, μασόνοι, αιρετικοί, καπιταλιστές της ασύδοτης αγοράς, αθεϊστές, ακόμα και… ιμπεριαλιστές εχθροί της Ελλάδας.

Είναι η πολιτική φυσιογνωμία που βρίσκεται, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη, στο στόχαστρο σύσσωμης της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Παγκοσμιοποίησης...

διότι ενσαρκώνει το απόλυτο αντίθετο όλων των βδελυγμάτων της. Και έχει γίνει το αντικείμενο όλης αυτής της συκοφάντησης όχι για άλλον λόγο, παρά για λογαριασμό του ονόματος του Χριστού...
 

Πολεμείται Ο Σταυρός που τους τσουρουφλάει…. πολεμείται η σταυροφορία... πολεμείται η διάνοιξη ουρανών να δούμε το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, πολεμείται η γη να μην βγάλει από τα σπλάγχνα της τον θαμμένο σταυρό και θησαυρό που τον σκεπάσαν με μπάζα και πολύ σαβούρα και στήσαν και ένα ιερό της αφροδίτης για να αντικαταστήσουν την ωραιότητα και ιερότητα του προσώπου που απευθύνουμε το χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε στο απλό κοσμικό ασθενές χαίρε νύμφη....

Κι εμείς καλούμαστε σύμφωνα με τις παραινέσεις και δι ευχών των αγίων, να αρχίσουμε να ‘’σκάβουμε’’ και προς τα άνω (αγ.Κωνσταντίνος) και προς τα κάτω (αγ.Ελένη) μη μείνωμεν έξω Του Νυμφώνος. Να δομήσουμε ναούς αλλά σπουδαιότερα, τον εν ημίν ναό. Η όλη αναφορά έγινε με το σκεπτικό, σαν να μας δώσανε οι άγιοι ένα ραντεβού στον ουρανό, χωρίς όμως να παραμένουν άπραγοι, αλλά εργαζόμενοι καθημερινά κι όχι μόνο στην εορτή τους, για την δική μας σωτηρία και τελείωση (σώος). Δυο παραπάνω κουβέντες σε όσους έχουν ευήκοον ους και διάθεση βαθύτερη μιας εξωτερικής κατάκτησης Πόλης που θα μας δοθεί και μερικοί θα ενοικήσουν. Ποια η καύχηση αν μείνουμε εκτός Πόλεως και χωρίς σταυρό; (Γαλ.ς'14)   

Με απλανείς οδοδείκτες τις πολλές συστάδες ‘’φώτων’’ που προσεγγίστηκαν (και αναλύθηκαν τα δεδομένα μές τα διάφορα πονήματα) του ουράνιου θόλου του ανέσπερου Φωτός που χαρίζει η Εκκλησία κατά τον κύκλο (έλικα) ενιαυτού, όπως την 8η και 9η Μαΐου (ελικοειδώς), 16-20 Ιουλ (ευθεία κίνηση νοός), 31Αυγ – 1 Σεπ….   

Αμήν δι ευχών η κάθαρση και φωτισμός…  

---


  

** Κάθετος πνευματικός κύκλος (οδοιπορικό της σοφίας του ανθρώπου)


  

...δίνοντας τέλος οι θεόστεπτοι κεχαριτωμένοι βασιλείς ''σήμερα'' το έναυσμα της ανασύστασης της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης βυζαντινής αυτοκρατορίας ως ρωμηοσύνη (τότε χοϊκής τώρα αναβαθμισμένης πνευματικής, ΠΑΝΤΑ) με άξονα τον ΣΤΑΥΡΟ και αυτήν την παιδεία και νουθεσία Κυρίου που θα αναστήσει υπό την σκέπη μιας ''βυζαντινής δημοκρατίας'' (φαινομενικά κόμματος ως ταμπέλα, αλλά ουσιαστικά την ποθούμενη ολότητα*) ως κορωνίδα, ευλογία και πρόρρηση αγ.Παϊσίου, ώστε να ενωθούν όλες οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις για να δρα και κινείται θεαρέστως το αιώνες τώρα υπό κατοχή ρωμαϊικο, από το ψευτορωμαίικο, ελεύθερα πλέον. Σε κανόνα είμασταν και λήγει. Όχι απροϋπόθετα η συνέχεια, αλλά κατά Θεόν αίσια, μετά από μια χρονική περίοδο σκοτισμού και πνευματικής νυκτός, το ΦΩΣ. 

Μήπως με ‘’πνευματικό μέτρημα’’ για τον Θεό δεν περάσαμε μια πνευματική νύχτα; […ὅτι χίλια ἔτη ἐν ὀφθαλμοῖς σου ὡς ἡμέρα ἡ ἐχθές, ἥτις διῆλθε, καὶ φυλακὴ ἐν νυκτί (Ψαλμ.89)] για να μας ανατείλει αντί χοϊκής, πνευματική ημέρα ολόλαμπρη (δοξαστική Ορθοδοξίας) και αφού προηγηθεί αίτηση και παραίνεση του ψαλμωδού: … μὴ ἀποστρέψῃς ἄνθρωπον εἰς ταπείνωσιν· καὶ εἶπας· ἐπιστρέψατε υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων. Πίσω από το έντονο σκότος προ ανατολής, γλυκοχαράζει. Επειδή όμως είναι σταυροκεντρική θέσις, είναι προσωπική υπόθεσις του καθενός να προλάβει να διέλθει και ανέλθει (από το υπο και από το υπ-άρχω μαζί με Τον ΑΡΧΩ)… όστις θέλει. (Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης – αγ.Νικόλαος βελιμίροβιτς)…
  
Αμήν καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου... με όσους αισθάνονται κλήση και κλίση προς σταυροφορίαν να αναλαμβάνουν ενεργά πλέον το σκαπτικό εργαλείο και όπλο ανίκητο τον Σταυρό, με τον οποίο θα αναδειχθεί νέος ουρανός και νέα ευλογημένη γη. Αμήν δι ευχών γένοιτο. 



Τοῦ Σταυροῦ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν, Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τῇ χειρί σου παρέθετο ἣν περίσῳζε διὰ παντὸς ἐν εἰρήνῃ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.


* έχοντας ο κόσμος κουραστεί από τις φωτοβολίδες των υγιών ''κομμάτων'' που δεν συνενώνονται οπότε και δεν είναι ικανά από μόνα τους να ανατρέψουν την κατάσταση, να η θεοπρόβλητη ευκαιρία. Παρατηρήσαμε πως 17 συνιστώσες ενώθηκαν με 2 άξονες. Το ανθελληνικό πνεύμα και το αντίχριστο. Ενώθηκαν και κυβέρνησαν. Έτσι, απλά, για όποιον πιστεύει και θέλει δι ενός απλού αλλά παντοδυνάμου ''όπλου'' να καταφέρνει συγχρόνως να είναι η δόξα των αγγέλων και το τραύμα των δαιμόνων, ας δει την πρακτική ευλογημένη πλευρά της πρότασης. Δι ευχών όλων των αγίων και εξαιρέτως Της Θεοτόκου, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ. 
  
---

Τὸ ἀληθινὸ Βυζάντιο. Ἡ ἀρχοντικὴ καὶ βασιλικὴ πολιτεία (Φώτης Κόντογλου)

Τὸ Βυζάντιο εἶναι ὅπως «ἡ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐντὸς ἡμῶν κεκρυμμένη. Αὐτὴ ἡ χώρα νεφέλη ἐστὶ τῆς δόξης τοῦ θεοῦ, εἰς ἣν μόνον οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ εἰσελεύσονται τοῦ θεάσασθαι τὸ πρόσωπον τοῦ Δεσπότου καὶ καταυγασθῆναι τοὺς νόας αὐτῶν διὰ τῆς ἀκτῖνος καὶ λαμπηδόνος τοῦ φωτὸς Αὐτοῦ».

---

και… όπως παραστάτες της Μεταμορφώσεως Του Κυρίου είναι ο προφ.Μωυσής και προφ.Ηλίας, που με την μυστική τους παρουσία μας προσθέτουν αντίστοιχα πνευματική γνώση των Γραφών και πνευματική γνώση των λόγων της φύσης, απαραίτητα εφόδια για την δική μας μεταμόρφωση εις τέκνα Φωτός, έτσι κι οι παραστάτες του Σταυρού αγ.Κωνσταντίνος και αγ.Ελένη, λειτουργούν μυστικά για την μετάβασή μας δια ΣΤΑΥΡΟΥ από την γη στον ουρανό…. και όσο μεθερμηνευόμενα τα ονόματα, γίνονται ιδιότητες και βιώματα ορθοδοξίας (υπομονή/ρίζα-γη, εν τούτω νίκα/καρπός στον ουρανό, λαμπάδα θείου Φωτός που κυριαρχεί στην ζωή…), διδόμενα ως σοφία ελληνικώς, με την ονομάτων επίσκεψη, υποβοηθούσα την σοφία Θεού…. Εορτάζοντες τελικά όχι μόνο οι φέροντες τα ονόματα των αγίων αλλά συνεορτάζοντες όλοι οι σταυροφόροι, με λάμψη κατά πόσο υψώνεται μέσα στην καρδιά ο Σταυρός και δεν θάβεται, πολεμείται και αποσιωπάται....

ελληνορθόδοξη παιδεία στην ανατέλλουσα βυζαντινή δημοκρατία

--- 

...κι επειδή διαχρονικά ισχύει η δια μετανοίας μετάβαση από την γη στον ουρανό και το ''ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου·'' (Λουκ.ζ'27) επί του πρακτέου πρέπει να νοήσουμε ότι άγγελοι είναι οι βοηθοί μας και προπορεύονται για την σταυρική αυτογνωσία (πεμπτουσία) βάσις, και πάλι δια σταυρού θεογνωσία, ως ύψος. Γιαυτό και ο καλός Θεός ''έστησε'' τους αγίους οδοδείκτες αυτής της πορείας (παραστάτες του Σταυρού) από τον θεωρούμενο  θησαυρό  αλλά εκτός εαυτού, στον έσω, μεταθέτοντας την πρωτεύουσα από μετεωρισμό και ειδωλολατρεία (ρώμη και ιταλική μπότα) στην Κπολη όπως την περιγράφει ο κυρΦώτης Κόντογλου. Με μας, δι ευχών και ενεργείας αγίων και αγγέλων, να μεταθέτουμε χάριτι την έννοια του θησαυρού που συμπαρασέρει την καρδιά μας, όχι μόνο από την ειδωλολατρεία (βάση του όρους Σινά όπου προσκυνούνται αυτά) αλλά και από την αθήνα (κεφαλή) στην καρδιά και Πόλι. Θεού η χάρις, δια Της Θεοτόκου ως φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτος κίνηση προς ακριβή θεοπτία, (όχι εν λιθίναις πλαξί αλλά εν σαρκίναις καρδίαις…) αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ισαποστόλων και αγγέλων, η έμπρακτη βοήθεια.  Ευχαριστία και τιμή και προσκύνησις. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ για τους αγίους Του.   


1 σχόλιο:

  1. "Σ’ εμένα εμπιστεύτηκε ο Ύψιστος Θεός την επίγεια βασιλεία καί εγώ ανέθεσα σ’ εσάς τις επιμέρους διοικήσεις. Προσέχετε, μην κάνετε κατάχρηση της εξουσίας. Μην αρπάζετε από το φτωχό, μην κλέβετε τον ξένο πλούτο. Μην αδικείτε τους ταπεινούς. Μη συσσωρεύετε αγαθά για τον εαυτό σας, στερώντας τα από κάποιους άλλους. Θα δώσετε λόγο στο βασιλέα Χριστό, καί αν ακόμα δε θα σας αντιληφθεί ο επίγειος βασιλεύς"… Έπειτα πήρε ένα δόρυ καί χάραξε στη γη τα μέτρα του αναστήματος ενός ανδρός καί είπε: «Καί όλο τον πλούτο του κόσμου αν κερδίσομε, καί ολόκληρη τη γη αν αποκτήσομε, δε θα πάρομε μαζί μας τίποτε περισσότερο από αυτό το τεμάχιο της γης. Αν το πάρομε καί αυτό». Έτσι μιλούσε ο Κωνσταντίνος στο λαό καί στις συνεδριάσεις. Όμως οι περισσότεροι κωφοί καί αμελείς δεν συμμορφώνονταν. Τον χειροκροτούσαν, χωρίς να συμφωνούν με τις αυστηρές νουθεσίες του. Εκείνος, όταν άκουγε τις εγκωμιαστικές φωνές, τους έκανε νεύμα να κοιτάζουν μόνο στον ουρανό καί μόνο τον Ύψιστο Βασιλέα να τιμούν καί να θαυμάζουν. Επίσης, οπουδήποτε μιλούσε, όταν άγγιζε θεολογικό θέμα ο ίδιος ή άκουγε από άλλους ιερό λόγο, σηκωνόταν οπωσδήποτε όρθιος από υπερβολικό σεβασμό στα θεία λόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή