1. Μὲ τὴν ἐγκράτεια καταργεῖται ἡ γαστριμαργία.
2. Μὲ τὸν θεῖο πόθο καὶ τὴν ἐπιθυμία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν καταργεῖται ἡ πορνεία.
3. Μὲ τὴν συμπάθεια πρὸς τοὺς φτωχοὺς καταργεῖται ἡ φιλαργυρία.
4. Μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν καλοσύνη πρὸς ὅλους καταργεῖται ἡ ὀργὴ.
5. Μὲ τὴν πνευματικὴ χαρὰ καταργεῖται ἡ κοσμική λύπη.
6. Μὲ τὴν ὑπομονή, την καρτερία καὶ τὴν εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεὸ καταργεῖται ἡ ἀκηδία.
7. Μὲ τὴν κρυφή εργασία τῶν ἀρετῶν καὶ τὴν συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιᾶς, καταργεῖται ἡ κενοδοξία.
8. Μὲ τὸ νὰ μὴν κρίνει κανεὶς τὸν ἄλλο, ἢ νὰ τὸν ἐξευτελίζει, ὅπως ἔκανε ὁ ἀλαζόνας Φαρισαῖος, ἀλλὰ νὰ νομίζει τὸν ἑαυτὸ τοῦ τελευταῖο ἀπὸ ὅλους καταργεῖται ἡ ὑπερηφάνεια.
Ἔτσι λοιπὸν ἀφοῦ ἐλευθερωθεῖ ὁ νοῦς ἀπὸ τὰ παραπάνω πάθη καὶ ἀνυψωθεῖ στὸ Θεό, ζεῖ ἀπὸ ἐδῶ τὴ μακάρια ζωὴ καὶ δέχεται τὸν ἀρραβώνα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ὅταν φύγει ἀπὸ ἐδῶ, ἔχοντας ἀπάθεια καὶ ἀληθινὴ γνώση, στέκεται μπροστὰ στὸ φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ καταφωτίζεται μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες.
...Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν, και Τελώνου μάθωμεν, το ταπεινόν εν στεναγμοίς, προς τον Σωτήρα κραυγάζοντες. Ίλαθι μόνε, ημίν ευδιάλλακτε.
με τον έναν να βλέπει τα πράματα μέσω κοίλου κατόπτρου (και κοιλίας) μετεωριζόμενος, εξωστρεφής, ακολουθών τον εγωιστή και φυγόκεντρο Ι, (ι'τάγμα δαιμόνων) αλαζόνας κι αυτός κατακρίνων και επαιρόμενος προς απώλεια, ο δε δια κυρτού (ταπεινότητος) κατόπτρου ακολουθών Τον ταπεινό και πράο (Ματθ.ια'29) Κύριο Ιησού (Ι, και κεντρομόλο) που στόχο έχει το εστιακό κέντρο, την καρδία με XC, όπου η βασιλεία και Αυτής τα σωτήρια μυστήρια. Σύλληψης (ευαγγελισμού) Γέννησης, Παθών, Αναστάσεως, Αναλήψεως, Πεντηκοστής και φωτισμού. Ο ένας έξω τα ''καλά'' του επαναπαυόμενος και ο άλλος έσω τα χάλια του, οδυνόμενος και ωδυρόμενος... Ο ένας ουκ έχομεν βασιλέα ει μη καίσαρα κι ο άλλος προς την έσω Ζωή κρούοντας την θύρα της ευσπλαγχνίας ... Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα...
ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου