Δ´\ΛΕΓΩ δέ, ἐφ' ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, 2 ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. 3 οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· (Γαλ.δ’)
Η συνείδηση του ανθρώπου και η αυτογνωσία του περνώντας από στάδια, καλείται να βρει το κρυμμένο πρόσωπό του (αθάνατο και θησαυρό) μέσα στο προσωπείο που το περιβάλλει σαν δοχείο (την ψυχή και θεόσδοτη πνοή του μέσα στο σώμα
του). Τον εν οστρακίνοις σκεύεσι (δια της μετανοίας) θησαυρό.Κι ενώ το πρόσωπο έχει έναν
στόχο την επιστροφή και ένωσή του με Τον Δημιουργό, το προσωπείο παρασυρμένο από
τις βιοτικές μέριμνες βάζει άλλους στόχους, δευτερεύοντες που τους θεωρεί άδικα
πρωτεύοντες, ενώ στην πραγματικότητα θα μπορούσαν αυτοί να γίνουν μέσα.
Γιαυτό και ο αγ.Νικόλαος
βελιμίροβιτς αναφέρει στο Όταν
Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… : Μήν θεωρεῖς τίποτε γιά στόχο τῆς ζωῆς σου ἐκτός ἀπό τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς.
Κάθε ἄλλο ἰδανικό, πού οἱ ἄνθρωποι σέ κάποια στιγμή προβάλλουν ὡς στόχο, δέν εἶναι
ἄλλο παρά ἕνα κίνητρο παραπάνω -ἐάν ὄχι ἄμεσο μέσον- γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς.
Ἡ οἰκογένεια, ἡ κοινωνία, τό κράτος, ὁ πολιτισμός, ὅλα αὐτά δέν εἶναι στόχος. Ὅλα
αὐτά εἶναι κίνητρο καί περισσότερο ἤ λιγότερο μέσον τοῦ κυρίου στόχου, τοῦ
μόνου στόχου, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς.
Ὅλα ἐκεῖνα πού ὁ χρόνος χτίζει καί γκρεμίζει, δέν εἶναι ἡ μόνιμη κατοικία σου, ἀλλά
μόνο θλιβερή ἤ χαρούμενη ὑπενθύμιση αὐτῶν. Ἡ μητέρα ἀχνά μόνο σοῦ θυμίζει τήν ἀνείπωτη
μητρική στοργή, πού θά συναντήσει τήν ψυχή σου στόν ἄλλον κόσμο….
Κι αν η συνείδηση και φρόνημα είναι κοσμικό, σαρκικό η ζωή του ανθρώπου στηρίζεται, κρεμιέται και εξαντλείται στους δερμάτινους χιτώνες και τις επιτεύξεις του, που προσφέρουν ναι μεν λίγη επίγεια πρόσκαιρη χαρά, ενώ αν είναι πνευματικό ευστοχεί στην αιώνια και αναφαίρετη χαρά Χριστού.
Επειδή τα στοιχεία της φύσεως (και το πυρ και το ύδωρ και η γη...) θα αποδώσουν στην κοινή ανάσταση, τους δερμάτινους χιτώνες που ''κατάπιαν'' και θανάτωσαν ανθρώπους.... από το πως χτίσαμε τον οίκο μας και από τι υλικά, θα αναστηθούμε είτε προς ανάσταση κρίσεως, ή ανάσταση Ζωής αιωνίου... καλό παράδεισο στους απελθόντες βιαίως αδελφούς νουθεσία και διόρθωση στους εναπομείναντες ''ζώντες'' (βιολογικά) να κλαίνε την απνευμάτιστα και χωρίς Θεό, δυστυχία τους.... ως οι δύο μοναδικές όψεις της παιδαγωγίας μέσω της φύσης. Παθήματα με μαθήματα ή χωρίς. Όπου το διαμπερές ΠΥΡ και ΥΔΩΡ, το επιτρεπόμενο από τον εύσπλαγχνο Θεό δια της ανάτασης χειρών (Υ) εις Αυτόν μας περνά στην άλλη όψη. Κατανόησης και βιωμάτων.
Χάθηκαν πολλά οικήματα εξωτερικά, κάηκαν πνίγηκαν περι-ουσίες, μακάρι να μην ισχύσει και στην ουσία. Κύριε ελέησον…
Εδάκρυσεν ο Ιησούς (σαν άνθρωπος) Ιωαν.ια’35, (το ένα σκέλος) και ανέστησε τον φίλο Του Λάζαρο ως Θεός. Με… Λάζαρο νάναι ο καθένας μας, τον οποίο ο καλός Θεός θέλει να αναστήσει… από προσωπείο σε πρόσωπο. Από δερμάτινους χιτώνες και περίβλημα (περι-ουσία) στην ουσία του θεοΰφαντου προσώπου. Μη μείνει το ''επίγειο δάκρυ'' συμπαθείας, χωρίς να μεριμνούμε να διερχόμαστε δια πυρός και ύδατος που είναι το μέτρο κρίσης του Θεού περί απωλειών... μη μείνει ο θυμός για τους έξω υπαίτιους και χάσουμε την εν ημίν υπαιτιότητα. ''Τρελαινόμαστε'' για τα έξω ύδατα και φωτιές, αλλά δεν εργαζόμαστε για την όντως οικοδομή της οικίας μας με άφθαρτα υλικά που αντέχουν την επίθεση και γίνονται λαμπρότεροι... Μην επαναπαυόμαστε κοντόφθαλμα (και ψυχοβλαβώς) ότι εμάς το ύδωρ και το πυρ (έτυχε και) δεν μας ακούμπησαν, γιατί οι πνευματικοί νόμοι και η κρίσις και η μεθοδολογία ‘’νίκης’’ είναι κοινή για όλους… ποιανού οίκος δεν θα κριθεί από ΠΥΡ και ΥΔΩΡ;
μακάριος όποιος κατανοήσει την κατάστασή του, παρά την έξω ''ξηρασία'' ... Σῶσόν με, ὁ Θεός, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα ἕως ψυχῆς μου. (ψαλμ.ξη') ότι ο νους είναι υποβρύχιος και για να σωθεί, πρέπει να εξέλθει εξ αυτών... με τελικό σκοπό, μην τον καταποντίσει η Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου (αγίου Νήφωνος)...
...ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; (ψαλμ.ρλη') για να σημειώσει αμέσως μετά την ερώτηση ο προφ.Δαβίδ τον Σταυρό, που θα μας κρίνει (ως τους δύο συσταυρωμένους εκατέρωθεν Του Κυρίου ληστές με δύο μοναδικές καταλήξεις. Σταυρός, η δόξα των αγγέλων και το τραύμα των δαιμόνων. Κι εμείς, κάπου εκεί, όπου και η παράμετρος, δια της οποίας θα κληρονομήσουμε. Ή τα πάντα ή τίποτα.... γιατί όλα να τα έχουμε κοσμικώς εντάξει αλλά χωρίς Χριστό, τίποτα δεν έχουμε. Από την άλλη, όλα να τα χάσουμε αλλά έχουμε Χριστό, έχουμε τα πάντα. [γιατί στην πρώτη περίπτωση.... 26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; (Ματθ.ις') ενώ στην δεύτερη, ΔΙΚΑΙΩΝ δὲ ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. 2 ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν 3 καί ἡ ἀφ᾿ ἡμῶν πορεία σύντριμμα, οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. 4 καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν καλασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης· 5 καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ· 6 ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. (Σοφ.Σολ.γ')... εκεί μάλιστα έγκειται και η διαφορά κρίσης του Θεού από την ατελή και μερική κρίση του ανθρώπου που βλέπει ΜΟΝΟ τις υλικές ζημιές και δεν αντιλαμβάνεται την αιώνια ψυχή και την σωτηρία της δια σταυρού...].
Αυτό θέλει ο φιλάνθρωπος Θεός, μακάρι κι εμείς το ίδιο... Σὺ γὰρ εἶπας, φιλάνθρωπε, διὰ τοῦ προφήτου σου, ὅτι οὐ θελήσει θέλω τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν· οὐ γὰρ βούλει, Δέσποτα, τὸ πλάσμα τῶν σῶν ἀπολέσθαι χειρῶν, οὐδὲ εὐδοκεῖς ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ἀνθρώπων, ἀλλὰ θέλεις πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. (ευχή μεταλήψεως αγ.Βασιλείου)... Χριστός να γεννηθεί και να ζει εν ημίν.... τα τέσσερα ‘’ε’’ του θείου θελήματος σε σχέση με τα Χριστούγεννα. (ανοδικά προσεγγιστικά από τα επιτρέπεται διορθούμενοι στο ευλογημένο θείο θέλημα και αμήν το κατ' ευδοκία. Μην εκπέσουμε στην θεοεγκατάλειψη, όχι την φαινόμενη για εκπαιδευτικούς λόγους, αλλά την πραγματική... Κύριε ελέησον!! )
Μπορεί ο κύριος αίτιος της δυστυχίας της ανθρωπότητος να είναι ο διάβολος, αλλά στο μέτρο των επιλογών των ανθρώπων ‘’μπορεί’’ να βρεθούν υπαίτιοι για αυτήν την καταστροφή, στο μέτρο των ανθρωπίνων ελλείψεων και πονηριών κατά τον υποβολέα τους. Κι αυτούς που πλάνησαν με τις εξαγγελίες αντιπλημμυρικών και αντιπυρικών έργων, κι αυτούς που τα άρπαξαν … 8 ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριος ὁ ἀγαπῶν δικαιοσύνην καὶ μισῶν ἁρπάγματα ἐξ ἀδικίας· καὶ δώσω τὸν μόχθον αὐτῶν δικαίοις καὶ διαθήκην αἰώνιον διαθήσομαι αὐτοῖς. (Ησ.ξα' 8 )
«δέν θά δυσκολευτεῖ νά μέ σκοτώσει, ἔτσι ἀδύναμος πού εἶμαι. Ἀκόμα καί ἄν θέλει νά μοῦ δημεύσει τά ὑπάρχοντά μου, τί ἔχω; Γυμνός ἦρθα στόν κόσμο αὐτό, γυμνός καί θά ἀπέλθω. Θά μέ κόψει κομμάτια; Ἄς τό κάνει. Ἔχω τόν Ἠσαΐα τόν ὁποῖο ἔκαναν κι αὐτόν κομμάτια. Θά μέ πετάξει στή θάλασσα; Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς, ὁ Θεός βρίσκεται καί στή θάλασσα καί στή γῆ. Θά μέ ἐξορίσει; Ὅλη ἡ γῆ εἶναι τοῦ Θεοῦ. Οὐδείς δύναται βλάψαι Ἰωάννην ἤ μή μόνον Ἰωάννης».
Μας δόθηκε η διαχείριση της καρδιάς*
(αφού κατεστάθην βασιλεύς επί σιών κατά τον ψαλμωδό) διαχειριστές της όλης ζωής
μας και για την οποία διαχείριση θα δώσουμε λόγο Στον Λόγο… [᾿Εγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺς ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν
ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος εἶπε πρός με· υἱός
μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε.αἴτησαι παρ᾿ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν
κληρονομίαν σου καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ
σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις αὐτούς. καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε,
πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν
τρόμῳ. δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ
Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ….
(ψαλμ.β’)]
Μας συμφέρει η σταύρωση στο θείο θέλημα, ακρόαση και τήρηση, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για ανάσταση και πραγματική χαρά, συγγενείς όχι μόνο αίματος (του αίματός Του) αλλά πνεύματος με Κύριο Ιησού Χριστό…. μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν (Λουκ.η’21).
---
* θρόνος
και σταυρός – αγ. Αρσενίου Μπόκα : Ὑπάρχει
σ᾿ ἐμᾶς ἕνας θρόνος κι ἕνας σταυρός. Ὅταν ἐμεῖς στεκώμεθα στόν θρόνο, ὁ
Χριστός μας κάθεται στόν σταυρό, καί ἀντίστροφα. Οἱ διάφορες σταυρώσεις εἶναι
τά μέσα τῆς αὐταπαρνήσεώς μας....
κι η πρόταση και μοναδική λύση, είναι του Ησαΐου η 5η ωδή :... Βάδιζε λαός μου, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου, ἀπόκλεισον τὴν θύραν σου, ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου.
να εισέλθουμε στην καρδιά** ταμιείον και αυτοβούλως να εγκαταστήσουμε (χάριτι) Χριστό το παντοδύναμο όνομα Ιησού, που κλίνει παν γόνυ (επουράνιο, επίγειο και καταχθόνιο)... πνεύμα ευθές και καθαράν (σταυρωμένη) καρδίαν. ΦΩΣ, ναός και λαός Κυρίου.... αλλιώς, λεγεών, άντρο ληστών, σκότος και απώλεια. Κύριε ελέησον!!
ώστε …Όταν ακούσεις τη Γραφή να κάνει λόγο για «ράβδο και βακτηρία» (Ψαλμ. κβ’ 4), να θεωρήσεις ότι εννοεί, κατά τον προφητικό λόγο την κρίση και την πρόνοια, ενώ κατά τον ηθικό, την ψαλμωδία και την προσευχή. Γιατί όταν κρινόμαστε από τον Κύριο με την παιδαγωγική ράβδο(Α΄ Κορ. ια’ 32), αυτό γίνεται για την επιστροφή μας σ’ Αυτόν· όταν εμείς παιδεύομε με τη ράβδο της ανδρείας ψαλμωδίας τους δαίμονες που εξεγείρονται εναντίον μας, στηριζόμαστε με την προσευχή. Έχοντας λοιπόν τη ράβδο και τη βακτηρία στο χέρι της πράξεως του νου, ας μην πάψομε να παιδεύομε και να παιδευόμαστε, μέχρις ότου βρεθούμε ολότελα κάτω από την πρόνοια του Θεού, ξεφεύγοντας την κρίση, την τωρινή και τη μέλλουσα. - Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης
Αμήν ... ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου, καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. (ψαλμ.ιζ')
---
(1) περιπλάνηση 40 ετών στην σκιώδη έξοδο, ευθεία τεσσαρακοστή και εξομολόγηση…
μέσα σε κάθε λόγο και προσέγγιση του ρδ’ ψαλμού
---
για την ξηρανθείσα συκή και τους δερμάτινους χιτώνες ...
Ιούδας ισκαριώτης, κατά Θεόν παιδαγωγία και εμβόλιο (δύο όψεις και προοπτικές)
διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί τεστ ιού και Υιού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου