Εάν δεν έρθει το φως στην καρδιά μας…

Η άγνοια του καλού είναι σκότος της ψυχής.

Η άγνοια είναι ένα από τα μεγάλα όπλου του εχθρού. Εάν δεν γνωρίζουμε την πίστη μας, δεν θα έχουμε το φως του Θεού που φωτίζει τον άνθρωπο. Κι αν δεν έχουμε το φως το αληθινό, αναπόφευκτα θα ζούμε και θα κινούμαστε στο σκοτάδι. Εάν δεν έρθει το φως στην καρδιά μας, εάν δεν αγαπήσουμε τον Τριαδικό Θεό, εάν δεν πάρουμε την πίστη μας στα σοβαρά θα πλανόμαστε σε δύσβατα μονοπάτια. Εάν δεν έχουμε ρίζες πνευματικές, εύκολα θα μας παρασύρει το κοσμικό πνεύμα, θα χαιρόμαστε με κάθε είδους είδωλα και κολοκύθια, θα προσκυνούμε τον αντίθετο χωρίς καν να το υποψιαζόμαστε. Κι όλο αυτό γιατί ζούμε μέσα στην άγνοια, την λήθη, την αδιαφορία.

Δεν μας ενδιαφέρει ο Χριστός. Δεν αγαπάμε ουσιαστικά, βαθιά, ειλικρινά, αληθινά τον Θεό, αλλά τυπικά, χλιαρά, νερόβραστα. Γι’ αυτό όλα τα βλέπουμε ως χαβαλέ, ως διασκέδαση, ως ευκαιρία να αποδράσουμε από την καθημερινότητα μας, αλλά κυρίως από τον ατακτοποίητο εαυτό μας. Να γελάσουμε λίγο σήμερα και να κλάψει πικρά η ψυχή μας όταν ξημερώσει το επόμενο πρωί.

Δεν υπάρχει αδελφέ μου, υπερφίαλε εαυτέ μου, το «δεν πειράζει» και το «έλα μωρέ» στα πνευματικά. Όλα μετρούν και έχουν διάσταση αιώνια.

Μόνο όταν έρθει αυτό το ουράνιο φως θα δούμε πραγματικά. Μόνο τότε η ψυχή θα ελευθερωθεί από το μαύρο πέπλο της αμαρτίας που την σκεπάζει. Μόνο τότε θα αρχίσουμε να ζούμε αληθινά.

Όταν έρθει το φως…

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο Πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν…

Προσεύχεστε αδιαλείπτως.

---

Κατά το μέτρο της προαιρέσεως και του πνευματικού αγώνος του ανθρώπου έρχεται σταδιακά ο φωτισμός του νου. Και κατά το μέτρο του φωτισμού του νου δίδεται η χάρις του Κυρίου. Και κατά το μέτρο της αποδοχής και της πληρώσεως της ψυχής με τη θεία χάρη, πραγματοποιείται η ένωσις με τον Κύριο. ... από 
Πότε και σε ποιούς έρχεται ο Θείος Φωτισμός- Αγιος Δημήτριος του Ροστώφ