Ελληνορθόδοξη οπτική πυραμίδων και Ανθρώπου

Οι πυραμίδες πάντα θεωριόντουσαν ως ταμείο γνώσεων (άσχετα τα προστιθέμενα επιθετικά κατά άνθρωπο, υποτιμημένα ως δαιμονικά, ή υπερτιμημένα ως ''σοφία'' μη επιδεχόμενη προσπέρασης...). Από τα ιερογλυφικά τους που ‘’συλλέγανε’’ γνώσεις από παντού και τις καταθέτανε με την φορά γραφής. Από πάνω προς τα κάτω, από δεξιά προς αριστερά,… όπου δείχνει το ράμφος του πουλιού, που πάντοτε, σε κάθε πρόταση, προηγείται.

Και καλά. Μαζεύτηκε η γνώση. Μετά; Το θέμα είναι υπαρξιακό και οντολογικό και έχει απόλυτη συνάρτηση, με το ΠΩΣ χρησιμοποιείται αυτή και όχι ΠΟΣΗ και επί ποιων αντικειμένων έχουμε γίνει επιστάτες.

Παράλληλα, πραγματικά κι όχι συμβολικά, ο άνθρωπος στο μέτρο της χωρητικότητος, είναι ταμείο γνώσεων, αλλά και γνώμεων/απόψεων, με τον ίδιο, πυραμίδα (πράμα που θα αναλυθεί αργότερα). Η πρώτη ύλη, εισήλθε και εισέρχεται διαρκώς όσο μαθαίνουμε, στο εργοστάσιο (στην καρδιά και νου μας)… Εκ των αποτελεσμάτων θα δούμε/διακρίνουμε, τι θα αποδώσει. Τι κινητική δύναμη θα προσδώσει, προς τα πού θα μας κατευθύνει και τη δυναμική έχουν όλες αυτές οι επιλογές.

υπόψην ότι, ...‘’…πάντα μοι έξεστιν, αλλ΄ού πάντα συμφέρει’’  (Κορ.Α΄στ’12) (δηλαδή, όλα μου επιτρέπονται, αλλά δεν με συμφέρουν τα πάντα…).  

Πριν όμως περάσουμε στην κατασκευή μιας όποιας πυραμίδος από πέτρα, σε ένα περιβάλλον άμμου, πρέπει να αντισταθούμε στις δύο γενεσιουργές αιτίες της άμμου, που ψαμμοποιεί τις υπάρχουσες πέτρες.

Η ακραία εναλλαγή θερμοκρασίας, υψηλή την ημέρα με το καύμα του ήλιου και ψυχρή την νύχτα θρυμματίζει σε πολλά μέρη την πέτρα και δεν της επιτρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Σώα. Ο άνθρωπος, για να γίνει πέτρα, ιδιαίτερα ως όμοιος κατά το ευαγγελικό, Πέτρα – Χριστός, πρέπει (ή καλό θα ήταν – πάντα με ελευθερία) να αντισταθεί ΚΑΙ στην πύρωση των πειρασμών, ΚΑΙ στην ψυχρότητα και αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, με, και τις δύο καταστάσεις, διασπαστικές, συνθλιπτικές και πτωτικές, από τις ποθούμενες (μάλλον) ανθρωπίνως αναπλαστικές και ανορθωτικές. Ορθόδοξα, αναστάσιμες.    

Φυσικά και όλες οι πυραμίδες, δεν διεκδικούν την παντογνωσία, αλλά μόνο η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας ενσωματώνει ικανά στοιχεία, όχι τόσο να θαυμαστεί απλά ή να ‘’προσκυνηθεί’’ αλλά για να χρησιμοποιηθεί ως οδοδείκτης.

Αν αντιμετωπιστεί ότι η κατασκευή τους εκπληρούσε και εξαντλιόταν μόνο ως τάφοι, δεν μπορούν να λογισθούν/κατανοηθούν στην πραγματική τους διάσταση, ως οδοδείκτες ζωής. Όχι αυτής της φαινόμενης ζωής ως μούμιες, αλλά την πραγματική ζωή.

Η κοινή αφετηρία όλων των ανθρώπων, είναι η τετράγωνη βάση, Το φυσικό μας σώμα, που καλό θα ήταν να είναι δυναμικά ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ προσανατολισμένο, παρά την εξωτερική μας κινητικότητα.

Κι αυτός ο προσανατολισμός ήδη ξεκίνησε μεν με τον ΑΔΑΜ (με τα αρχικά του Ανατολή, Δύση, Άρκτος, Μεσημβρία) στον δρόμο όμως αποπροσανατολίστηκε λόγω ισχυρών εγκόσμιων μαγνητών (ΗΔΟΝΗΣ-ΟΔΥΝΗΣ) και επιβάλλεται η κατά άτομο επανεύρεση της ορθής στάσης, αντιστεκόμενος στις ‘’γλυκιές’’ σειρήνες, ΑΝ ΘΕΛΕΙ να επιστρέψει (σαν τον Οδυσσέα) στο βασίλειό του. Πνευματικοποιούμενος ο άνθρωπος, αρχίζει μετά την βάση (4) την δια του πνεύματος (3) ανύψωση να φτάσει στην κορυφή.

Το ύψος στην μεγάλη πυραμίδα, πολλαπλασιαζόμενο επί 1000, δίνει την μέση απόσταση γης ηλίου και ελληνικά ως ισότητα, (από τον δρ Θ.Μανιά), η πυραμίδα = κλίμ(α)ξ Θεού.

Λείπει από την ταυτότητα το άλφα της αγάπης και της αλήθειας.   

Λείπει από την καλή λίαν κλίμακα dna μας και όταν αυτό συμπληρωθεί με το άριστα της Θείας Κοινωνίας, από προ και χωρίς Χριστό ελλειπής κλίμαξ, γίνεται μετά και με Χριστό, βατή και πλήρης.

Κλίμαξ επουράνιος δι ης κατέβη ο Θεός, και γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν.

(σχεδιάγραμμα ενδεικνύον την σχέση των πυραμίδων με τον Ωρίωνα)

Επειδή όμως η Βασιλεία του Θεού, εντός ημών εστίν, η εξωστρέφεια και η αστρολογία με τα εν-δια-φέροντά της, πάλι διαχέει, αντί να μας μαζεύει* και ολοκληρώνει.

Διαβάζονται τόμοι, αναλύονται υποθέσεις και θέσεις και αδιάκριτα προσπερνιέται (μάλλον φυσικό είναι, ως λεπτομέρεια) ο διάδρομος κατάβασης, που είναι σε 26^ο33’ .  

Κατέβηκε Ο Κύριος και Λόγος (2^ο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος). Εγεννήθη ως άνθρωπος έκπτωτος (6) και άνοιξε τον δρόμο επιστροφής (33). Και ο διάδρομος κατάβασης, όταν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ.    

Είναι απόλυτα ελεύθερη επιλογή μας, να μείνουμε στα αχνά φώτα, στα άστρα τα δύοντα και εξωτερικά και να προσπεράσουμε ως ‘’λεπτομέρεια’’ την πρόταση όλης αυτής της ανθρώπινης σοφίας, εν σημείοις, ότι εγεννήθη στην Βηθλεέμ ο Άδυτος Αστήρ, το Τρισήλιον Φως της θεότητος.

[Όλοι οι τόμοι επί ενός τοίχου, μπορεί να μας θυμίσουν εκείνη την διάταξη μιας πλούσιας (χωρίς κενά) βιβλιοθήκης, που ο εσωκλειόμενος μελετητής, μπορεί να σπαταλήσει μια ολόκληρη ζωή ακόμη κι εκεί να πεθάνει, ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΙ εγκαίρως το κλειδί, πίσω από το οποίο κρύβεται εκείνος ο μυστικός διάδρομος που οδηγεί στον θησαυρό.... Μπορεί να τόχουμε δει σε κινηματογραφικά έργα, αλλά δυστυχώς εγγίζουν την πραγματικότητα. Είναι ο ανάλογος μίτος εξόδου που πρέπει να ακολουθήσει ο Θησέας για να εξέλθει του λαβύρινθου που ο θάνατος τον σκιάζει. Το ίδιο ισχύει και με την πυραμίδα, που αν δεν βρεθεί ο μίτος εξόδου προς Ζωή, θα καταλήξει νάναι ο τάφος του. Κι ο μίτος, δεν είναι τόσο δυσεύρετος. Είναι από ευσπλαγχνία του Ζωοδότη, εν σπόρω σε όλα τα ίχνη των λόγων του κόσμου (φύσης και Γραφών) που δυνητικά οδηγούν στον Λόγο. Μας συμφέρει να μην μείνουμε στις εξωτερικές γνώσεις και ίχνη και σ+τοιχεία, κολλημένοι ενώπιον των τοιχείων και προβολών, αλλά να γίνονται ΟΛΑ μια καλή αφορμή να βρίσκουμε το κλειδί τους, που μας οδηγεί στην πηγή της σοφίας και ΦΩΣ, XC εκ Του Οποίου πηγάζουν και καταλήγουν (Α+Ω) όλοι οι λόγοι].  

Πυραμίδα είναι το σώμα. Πυραμίδα και αίγυπτος είναι το σε μικρογραφία (συμπαντική επί της ‘’κουκίδας’’ αλλά όχι ασήμαντης, γης) το ωόν. ‘’Ευστόχησε’’ και συνελήφθη ο νομάς λαός Ισραήλ, που μεταφράζεται νους ορώμενος τω Θεώ, χειραγωγούμενος εκ Θεού,  αιχμαλωτίσθη. Και επλήθυνε, και στεναχωριόταν.

Έτσι συλλαμβάνεται το σπερματοζωάριο και αιχμαλωτίζεται και μέσα στην μήτρα στεναχωρείται όσο μεγαλώνει… για να φτάσει η ώρα της γέννησής του και της εξόδου από αυτήν την ‘’κοσμική μήτρα’’ που κρατά δέσμιο με τον ομφάλιο λώρο το παιδί.

Με ωδίνες τεκούσης η αίγυπτος και ο φαραώ, ‘’επιτρέπει’’ εκόν άκων, αλλά πιεζόμενος, την έξοδο. Το Πάσχα το νομικό. Το έρπων και σκιώδες ενός Σώματος υπερμεγέθους συγκρινόμενο με τον μικρό άνθρωπο.

Να βαδίσει έναν δρόμο με πλήθος σημείων και δυνάμεως. Τον ίδιο δρόμο που ετύπωσε και η σοφία.

Και ο Θεός προέγραψε:… τον Υιόν Μου εξ αιγύπτου εκάλεσα. Και οι υιοί καλούνται εξ αιγύπτου. Με σοφία και δύναμη, με δύο σκέλη, (ελληνικώς και ιουδαϊκώς) να εξέλθουμε εκ της διανοητικής/εγκεφαλικής και τετράγωνης λογικής/αντίληψης των πάντων, (όπου η ενέργεια του νοός και οι προβολές/σκιές) στην ευλογημένη καρδιακή (όπου εδράζεται η ουσία και αιτίες και πρωταίτιον) και σφαιρική και φωτιζόμενη όχι από φώτα αχνά και δύοντα, ή έρποντα (εκ του πρώτου φωτός - όφεως εωσφόρου και πλάνου) αλλ’ όπως προείπαμε από το Φως το Αληθινό, το ευθές που μας επισκέφθη και άνοιξε δια της Ενσαρκώσεως, της Θυσίας Του και όλου του θείου έργου, Τον Δρόμο επιστροφής.

Μιας βεβαίας επιστροφής που τελεσφορείται με την μυστική και μυστηριακή συμμετοχή στο Σώμα και Ουσία, Ορθόδοξη Εκκλησία,  που προτυπώθηκε εν σκιά στον Νόμο, και ενεδείχθη σαφώς σε χώρους φαινομενικά άσχετους, της ανομίας.

Σε μας επαφίεται η ‘’συλλογή’’ όλων των απαιτούμενων γνώσεων να γίνουμε πυραμίδες τέλειες, προσανατολισμένες, κλίμακες Θεού, όπου να αναπαύεται το Πνεύμα Του Τριαδικού Θεού, ώστε μονήν παρ’ αυτώ ποιήσωμεν… οδοδείκτες αληθείς.

Μιας πραγματικότητος, που δεν φοβάται την εξωτερική ευθυγράμμιση, αλλ’ επιζητά με όλη την δύναμη της ψυχής, της καρδιάς και της διανοίας του, την εσωτερική που σώζει. 

----

για τη ΜΑΡΘΑ και ΜΑΡΙΑ (σκέψεις)

και τις κινήσεις του νοός (ευθεία, κυκλική και σπειροειδή)

Περί της ευθείας κίνησης του νου

-----

συγγραφικό έργο, εδώ (έντυπα) κι εδώ όλα 

---

όχι τυχαία, αριθμολογικά, η πυραμίδα = κλίμ(α)ξ Θεού, (όπως και το ύψος της πυραμίδας πολλαπλασιαζόμενο επί 1000 δίνει την απόσταση γης ηλίου) Ο Ιακώβ, προείδε την Παναγία ως κλίμακα που ένωνε τον ουρανό με τη γη και ανεβοκατέβαιναν άγγελοι. 

Αμήν η καλή μας Παναγία που Την χαιρετούμε "χαίρε κλίμαξ δι ής κατέβει ο Θεός, χαίρε γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν", να χαρίζει στη ζωή μας αυτό το (α) που λείπει από τη ζωή μας, την θεία αγάπη. ΑΓΑΠΗ και ΑΛΗΘΕΙΑ, η οποία μυστικά και μυστηριακά βιούται από τον καθένα, κατά τάξη και ετοιμότητα και μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η κλίμακα του DNA που έχει ο καθένας με την ιδιαιτερότητά του, είναι αυτή που αν και μόνο εάν συμπληρωθεί με το (α) της θείας αγάπης (Θεία Κοινωνία) γίνεται η γέφυρα για τα προετοιμασμένα και ανεκλάλητα αιώνια αγαθά...

Η κλίμακα του DNA που έχει ο καθένας με την ιδιαιτερότητά του, είναι αυτή που αν και μόνο εάν συμπληρωθεί με το (α) της θείας αγάπης (Θεία Κοινωνία) γίνεται η γέφυρα για τα προετοιμασμένα και ανεκλάλητα αιώνια αγαθά... 

(συμπερασματικά) ανέβηκαν οι αιγύπτιοι, οι Έλληνες κι όλοι οι εντρυφούντες στις γνώσεις αναζητούντες ουράνιες πύλες εξόδου... και επέστρεψαν κενοί από αυτό που ζητούσαν ''εκεί έξω'' , οπότε και αποτύπωσαν άλλο ένα στοιχείο ως ακριβή οδοδείκτη. Τον διάδρομο κατάβασης της πυραμίδας, σε 26ο33' που όταν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ... Εκεί η ανεύρεση και προσκύνησις Της Μίας Αδιοδεύτου Πύλης, που προσδίδει νόημα στην κλίμακα (πυραμίς) δι ης κατέβη ο Θεός, γενόμενη εφεξής για όλους τους ευστόχως κι όχι απλά θύραθεν φιλοσοφούντες, υπό προϋποθέσεις, Η γέφυρα η μετάγουσα τους εκ της γης προς ουρανόν…      

---

κι επειδή (κατά τον αββά Δωρόθεο) το άριστα της ύλης είναι 10, της; ψυχής 100 και του πνεύματος 1000, αυτή η τελειότητα στο πρόσωπο της Παναγίας αγιογραφήθηκε ως κλίμαξ. (τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ...). 

Πρότυπο, που με προϋποθέσεις θεάται και βιούται... Περί διαστημικής και Ορθοδοξίας - Μια προσέγγιση στον Ύμνο Άξιον Εστίν [βιώματα για τη μετοχή στη δόξα της τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ (οίκοι και οχήματα)]

...αφού ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος, παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

---

* Area 51 και ντπ. Η τελευταία αυτοκρατορία [Η διαρκής ενασχόληση με τα έξω, ως μετεωρισμός, εκτός από ψυχοφθόρα εξωστρέφεια, μακράν του εντός ημών η Βασιλεία, τείνει τον άνθρωπο προς εξοστρακισμό από το φάος στο χάος. Γιαυτό και  ο όρος μετεωρισμός, εξηγείται ως κύματα οργής Θεού. Φεύγε και πίσω μην κοιτάς είναι το επιστέγασμα της θείας εντολής στα σόδομα και γόμορρα από τον φλεγόμενο λόγω αμαρτιών κόσμο αλλά και της διαχρονικής πρότασης αποταγής (εκ του κοσμικού φρονήματος), πρώτης βαθμίδος στην κλίμακα του Ιωάννη σιναΐτου. Αφήνουμε πίσω τα μακράν και αχανές σύμπαν (και σκοτεινή μήτρα). Επαναστοχεύουμε με περίσκεψη την μέριμνά μας για τα συμβαίνοντα στον κόσμο (και γη). Τα βλέπουμε αναπτυγμένα κάπως πιο διαχειρίσιμα φιλοσοφικά από τα προηγούμενα ανεξέλεγκτα και φοβερά, στον ευλογημένο χώρο της Ελλάδος με κεφαλή – κοιλία, ΘΡΑΚΗ – ΚΡΗΤΗ – ΙΟΝΙΟ – ΙΩΝΙΑ, σταυροειδώς (πάλι) για να καταλήξουμε στα εν ημίν τα του οίκου και οχήματός μας που θα αποδώσουμε λογαριασμό και κριθούμε, εντός ημίν.Οίκο προς κάθαρσιν και όχημα προς λειτουργικότητα, προς ενοίκηση και επίσκεψη ως Οδηγού, Του... ουκ ειμί εκ του κόσμου τούτου].                   

Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’

σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού...