Ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πρέπει νά
τίς τηρήσουμε. Πολλά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μᾶς συμβουλεύουν νά ἀσκοῦμε τίς
ἅγιες ἀρετές ΣΥΝΤΟΝΩΣ. Δηλαδή, ‘συντονισμένα’! Ὅπως ἀκριβῶς κουρδίζουμε ἕνα
ἔγχορδο ὄργανο. Ἄν ἀφήσουμε ἔστω καί μιά χορδή ξεκούρδιστη, τότε τό ὄργανο
ἀκούγεται ‘φάλτσο’. Καί δέν ὑπάρχει πιό ἀνυπόφορη ‘ἠχορύπανση’ ἀπό ἐκείνη πού
βγάζει ἕνα ξεκούρδιστο μουσικό ὄργανο!
-----
-----
(σχόλιο, 2 σε 1) ...ακούοντες
τον λόγον του Θεού και φυλλάσοντες αυτόν... στο έσω ους, είναι ένα όργανο, σαν
άρπα (το όργανο του Κορτί) που ''ακούγοντας'' κραδαίνει τον νου και χου, και
τον ''συντονίζει'' στο άκουσμα. Όταν πάμε να ακούσουμε το Ιερό Ευαγγέλιο,
ακούγεται : υπέρ της ακροάσεως του αγίου
Ευαγγελίου Του Κυρίου δεηθώμεν... και κάποιος ‘’λογικά’’ θα ρωτήσει. Μα καλά, αφού θα το ακούσουμε έτσι κι αλλιώς τι κουφοί είμαστε και πρέπει να ευχόμαστε;;;
Ευαγγελίου Του Κυρίου δεηθώμεν... και κάποιος ‘’λογικά’’ θα ρωτήσει. Μα καλά, αφού θα το ακούσουμε έτσι κι αλλιώς τι κουφοί είμαστε και πρέπει να ευχόμαστε;;;
Ο καλός Θεός να μας
δίνει διάκριση, μην τύχει και έχουμε ώτα αλλά δεν ακούμε, νουν αλλά δεν καταλαβαίνουμε,
μάτια αλλά δεν βλέπουμε... Κύριε ελέησον. Να ακούμε και να ποιούμε! Με απόδειξη
της αγάπης του Θεού, η τήρηση των εντολών. Αυτός ο δι’ αρετών πράξης και θεωρίας
‘’συντονισμός’’, με όλον τον άνθρωπο... τελικά (μετά τον συντονισμό) να γίνεται
όργανο που παίζει ''μουσική'' δια της ζωής του, αρμονική ή όχι.
Αυτοκρινούμενοι, παρατηρούμε
ότι ξεχαρβαλώσαμε...με λογική αντίδραση, το Κύριε ρύθμισον!!
...Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με·
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος.
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος.
…επανερχόμενος στον
''συντονισμό'', και το όργανο του Κορτί, που σαν άρπα κραδαίνει τον νου και τον
χου* (δλδ όλον τον εαυτό) γεννά συγχρόνως συναισθήματα και συγκινήσεις.
Οι λόγοι συγ-κινούν και
καλό θα ήταν να ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΜΕ Τον Λόγο (με τους εκφερόμενους λόγους). Η
παραμονή, προσήλωση σε αυτούς και όχι σε άλλους, μην γίνουμε άθελά μας μεταφορείς
άλλων λόγων της μίας όψης, της σκοτεινής, που κραδαίνει τον νου φοβικά, αντί της
άλλης όωης της φωτεινής, που πάλι κραδαίνει τον νου αλλά αγαπητικά. Η ΛΥΣΗ μαζί
με το πρόβλημα, κι όχι μόνο του το πρόβλημα, αφήνοντας εκτεθειμένο τον ακούοντα
στον πανικό και το μούδιασμα που μπορεί να δημιουργήσουν στην ψυχή οι άλλοι
λόγοι. Οι σκιώδεις. Όπως έρχεται ο Ιακώβ και καλύπτει με την γέννησή του, την ‘’τρωτή’’
φτέρνα του Ησαύ, που φαίνεται νάρχεται πρώτος στον κόσμο μας. Έρχεται ο Ιακώβ
(ο πρώτος συλληφθείς) με επειλημμένην την χείρα αυτού, επί της πτέρνας του
Ησαύ.
…Και πάλι στα γεννήματα
και τους κραδασμούς που επέρχονται από τους ραβδισμούς, στην ακρόπολη, χτυπά με
το ραβδί του ΚΑΙ ο Ποσειδώνας ΚΑΙ η Αθηνά**. Τι πηγάζει, ενθυμείστε. Ακρόπολις
είναι η κεφαλή μας, ραβδισμοί τα αισθητήρια και γεννώμενα άλογα ή ειρήνη από το
εύφορο όσο ζούμε, σώμα μας, χώμα του νου μας.
…Ο Ιακώβ, στον τύπο του
Αγίου Πνεύματος, γεννά από την Λεία (πράξη) και την Ραχήλ (θεωρία) και τις δούλες
αυτών, 12 παιδιά. Τα αγιοπνευματικά χαρίσματα και αρετές.
Ας μας δίνει ο καλός Θεός
διάκριση, ποιους λόγους να απομονώνουμε, να μην μεταδίδουμε και ποιους
θεάρεστους και αποδεδειγμένα σωτήριους και αγιαστικούς, να ομολογούμε και να
συντονιζόμαστε με αυτούς.
ΑΚΡΟΑΣΗ και ΤΗΡΗΣΗ.
Η αγαθή μερίδα, που δεν θα μας αφαιρεθεί.
------
* νους
– χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου
παραπετάσματος)
**Κάθετος Πνευματικός Κύκλος (οδοιπορικό της σοφίας του ανθρώπου)
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου