Ενχρονίσθη και εχωρήθη

Ένα μυστήριο αρχίζει να λύνεται, όταν αυτή η ίδια η λύση, λαμβάνει ‘’σάρκα και οστά’’. Η λύση του μυστηρίου του Θεού, είναι ανάλογη. Σαρκούται ο Άχρονος και υπεράνω Χώρου άγνωστος Θεός για να γίνει γνωστός…

25 Μαρτίου με τον Ευαγγελισμό συνέβη άπαξ το, Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τὴ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε καὶ σὺν τὴ ἀσωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο καὶ ἵστατο, κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα. Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.Χαῖρε, τοῦ πεσόντος , Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις,χαῖρε τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.

Λύτρωσις και λύσις του προβλήματος. Στην ισχύουσα πρώην αρά, που απέδιδε πικρούς καρπούς σαν αγριέλαιος, έρχεται το μπόλιασμα. Το αντικειμενικά καλό εμ-βόλιο στον κόσμο και μεταποιεί την πρώην αγριέλαιο, σε καλλιέλαιο. Το κάθε ασθενές

και υποκείμενο στην φθορά του θανάτου, σε πλήρες Ζωής με αυτήν να βιούται από τους ανθρώπους και όλη την κτίση, όχι πλέον ως αρά, αλλά ως χαρά. (αφού αυτό το ίδιο το Χ προσετέθη στον κόσμο. Ο Λόγος σάρξ εγένετο.

Τετραγωνίστηκε ο κύκλος.  Ενχρονίσθη και εχωρήθη μέσα στο τετραδιάστατο χωροχρόνο (σαν μέσα σε τετράγωνο) πλήρως και χωρίς καμμιά έκπτωση, ή έλλειψη, η ολότητα του Θεού. Όλος ο κύκλος της Ζωής, της Δύναμης, της Σοφίας της Παναγαθότητός Του.

Εισήλθε στον χωροχρόνο ως Πέτρα (ο Άχρονος) και τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα*, κάνοντας ομόκεντρους κύκλους μέχρι τα όρια της Δημιουργίας. Επλήρωσε χαρμόσυνα τα σύμπαντα η είσοδός Του.

Επεκτάθηκε στα πριν και στα μετά και δεν άφησε ως Τέλειος, κανένα κενό. Ο πρώην γνωριζόμενος ως ο Ων, γνωρίζεται πλέον ως και ο Ην (παρελθών) και Ων (παρών) και Ερχόμενος (μέλλων). Ως Πρόσωπο μέσα στο απρόσωπο παρελθόν, παρόν και μέλλον, εξαρτώμενη η θεωρία και η αποδοχή ή υποτίμηση Αυτού, από την απόσταση ανθρώπου και Ανθρώπου.

 ****

Τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες για τη δική μας συμμετοχή, κατ’ ετοιμότητα.

Και ‘’πέφτει’’ ο Άδυτος Αστήρ, ως Αναπεσών,

με ενδεικτικό προπομπό του άγγελο, ως οδοδείκτη και φωτίζει ακτινοειδώς, αναμένοντας την συγ-κίνηση και συν-αίσθηση των ανθρώπων λόγων σε αυτήν την φιλάνθρωπη ενέργεια Του Λόγου. Πάντα όστις θέλει. Ο νοητός Ήλιος, ο Άδυτος Αστήρ  φωτίζει όπως και ο φυσικός ήλιος, αλλά αν κατά τον Ιωάννη θεολόγο (γ’19) …αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· … οι άνθρωποι ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ προσεγγίζουν το Φως ή απομακρύνονται από Αυτό.

Με την γέννηση, η κρίσις και με την κρίση η γέννησις. 

Στου καθενός την κρίση εναπόκειται να συνεχίσει να λατρεύει τους αστέρες ή να οδηγηθεί δια αστέρος στην προσκύνηση και επίγνωση του Αληθινού Φωτός.

…Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.

Είθε αυτές οι ακτίνες να ακουμπήσουν την συνείδησή μας και παρότι μακράν βιολογικώς και φυσικώς σε χώρο και χρόνο (2012 χρόνια μ.Χ), η Οικονομία Του Θεού δεν μας αφήνει αμετόχους, αφού ακτινοειδώς, καλύπτει πάντα χώρο και χρόνο. Και αυτή είναι η κρίσις.

Κρίσις συσταυρωμένων ανθρώπων (εν χωροχρόνω) συνάμα με Ενσαρκωθέντα ενχρονισθέντα και χωρηθέντα δια της Θεοτόκου αλλά και Εσταυρωθέντα Ιησού Χριστό, Θεό και Λόγο.

Και πως φαίνεται; Μια κουκιδίτσα στον τόσο μεγάλο χωροχρόνο. Ένα σημαδάκι, αλλά παρότι μικρό εμ-βόλιο στον κόσμο, παρότι μικρό σημείο, μπορεί και είναι το μόνο ικανό, να μας μεταστρέψει την αρά σε χαρά. Σε εμάς εναπόκειται η διάκρισις για την εύστοχη επιλογή Ζωής, μεταξύ ομοιαζόντων ‘’σημείων’’ (όπως ο Ώρος, ο Κρίσνα… που αποτυπώνουν στο μέτρο του δυνατού, αλλά ειδωλικά, την εκ Παρθένου Γέννηση).  …ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.      

Προσκυνούμεν Σου την Γέννα Χριστέ δείξον ημίν και τα Θεία Σου Θεοφάνεια. 

Με την γέννηση, η κρίσις και με την κρίση η γέννησις και η Κρίσις δια Σταυρού και δια του Σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω.

ΑΜΗΝ γενηθήτω το άγιο και πάνσοφο και φιλάνθρωπο θέλημά Σου.

**

Με την κυοφορούσα να μεταβαίνει εις Βηθλεέμ*** για απογραφή. Να Γεννήσει Τον Σωτήρα ως Άνθρωπο και μας να μας γεννήσει ως ουρανοπολίτες (μέσα στο εν ημίν σπήλαιο της καρδιάς, αλλά και Βασιλεία του Θεού) εν XC και Θεώ.

----------

* από ΚάθετοΠνευματικό Κύκλο (οδοιπορικό της σοφίας του ανθρώπου) 

** εξώφυλλο Οδοδείκτεςελληνορθόδοξης παιδείας (φυσικό σώμα και Ουσία της κιβωτού)

*** στις δύο τοπικές διαλέκτους, Βηθλεέμ = οίκος του Άρτου και οίκος του Κρέατος (ή ευστοχότερα απ ότι καταλαβαίνουμε, της Σάρκας). Εκεί στην Βηθλεέμ πεθαίνει η (εν σκιά) θεωρία και θάπτεται ως Ραχήλ, εδώ (μέσα στην καρδιά μας αμήν) κι εμείς οι ορθόδοξοι κοινωνούμε Σώμα και Αίμα, τον Άρτο της Ζωής, την Θεία θεωρία Χριστό, για να μας δώσει Ζωή, κατά το ο τρώγων μου την Σάρκα και πίνων μου το Αίμα, εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ… Κύριε δόξα Σοι!!!

---

(5o) η είσοδοςτου Παντοκράτορος στον κόσμο και η έξοδος του κόσμου μας προς Αυτόν

και λοιπό συγγραφικό έργο

---

**** ...και όχι μόνο εν χρόνω, αλλά και εν χώρω, διανοίξας και καταδείξας και γεφυρώσας ως ΟΔΟΣ και ΜΕΣΣΙΑΣ ΙΗΣΟΥΣ (888) τον δρόμο από τον ''αντικατοπτρισμό της όασης'' προς την ίδια την όαση. Από ΙΑΠΕΤΟ(Σ)-666 προς ΤΡΙΑΔΙΚΟ(Σ) ΘΕΟ(Σ) (999). Ενανθρωπίστηκε για να θεοποιηθούμε (χάριτι). Από δέσμιοι θανάτου εν χώρω και χρόνω σε ουρανοπολίτες Βασιλείας υπεράνω χώρου και χρόνου. Στο πρότερον κάλλος.