αφορά ένα ''σημαδάκι'' αχειροποίητο και εδώ, αναρτάται, ένα σχόλιο...
Εκτιμώ πως είναι ποθητό από όλους, και γιαυτό, άλλος εύχεται, άλλος αγωνίζεται και άλλος αγωνίζεται και εύχεται, για γρήγορο νου, σώφρονα λογισμό και καρδία νήφουσα.
Στα αρχαία ελληνικά το αργός σήμαινε γρήγορος, όπως φαίνεται καθαρά να δηλώνουν λέξεις όπως γαστρίμαργος, λαίμαργος, (γρήγορος στην γαστέρα, στο λαιμό…) αργοναύτης… αναφέροντας ο Απ. Παύλος για τους κρήτες, γαστέρες αργαί… αργές εννοιολογικά στην καθομιλουμένη ή γρήγορες;;;
Στα νέα ελληνικά και στην Ορθοδοξία, ισχύει ότι η γρηγοράδα στην έκφραση γνώμης δηλώνει έναν άνθρωπο αργο-λόγο, που υποκινείται από παχυλό νου.
Μια παρένθεση στα προηγούμενα του ίδιου δέντρου που εγγράφησαν για το αυτί ...το εξωτερικό αυτί, που μοιάζει με έμβρυο ανεστραμμένο, με 6.
Το ους συλλαμβάνει τους εκφερόμενους λόγους και τους μεταφέρει - διοχετεύει στο έσω ους, (όργανο Κορτί, που μοιάζει με άρπα), το οποίο με την σειρά του, ανάλογα της εσωτερικής του παιδειάς και ευαισθησίας συγκινείται εκ του λόγου, ο χους και ο νους του ανθρώπου. *
Είναι εκτιμώ θέμα συντονισμού και ετοιμότητος η συγ-κίνηση, η αντίληψη ώστε να ισχύει ότι ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Η λεπτότητα
ή η παχυλότητα του χου και νου του κάθε ανθρώπου προσωπικά, επιβεβαιώνεται από την αντιληπτικότητα ή μη των όσων λόγων διέρχονται από το ους. Μια παχυλότητα (διττή, ψυχής και σώματος), που με προσευχή και νηστεία, μετάνοια και αγάπη (χαρίσματα του Ιωάννη (που σκιρτά εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία της Ελισάβετ, με το πλησίασμα Του Κυρίου, που κυοφορείται από την Θεοτόκο) με αποτέλεσμα, διαρκώς να λεπτύνεται και ευαισθητοποιείται, ώστε να συλλαμβάνει real time, (αλλά έστω και αργότερα, με το κάλλι αργά, παρά αργότερα ή ποτέ...) τους εκπορευόμενους θείους λόγους και ρήματα, εκ Του Λόγου Χριστού.
Όσον αφορά τον σώφρονα λογισμό. Βρέθηκε λοιπόν, κάποιο δάχτυλο, που έδειξε τον ήλιο. Ένας τοίχος που επάνω του γράφτηκε ένα σημάδι, συμπυκνωτικό των όσων μηνυμάτων από τον Αυγ του 2006, καταγράφτηκαν.
Είναι σώφρων κάποιος να κοιτάζει το δάχτυλο αντί του προτεινόμενου ήλιου; να επιμένει να σπιλώνει τον τοίχο, αντί να διαβάζει και να κατανοεί τα γραφόμενα.
Φυσικά ήταν αναμενόμενο, αλλά αλήθεια, στενάχωρο. Τι να πω για την νήφουσα καρδιά; με λύπη μου, δεν διακρίνω νηφαλιότητα, αλλά εμπαθή εμπαιγμό, ειρωνεία, απαξίωση, με πρόφαση το καλοπροαίρετο χιούμορ και πείραγμα, που κάνει καλό στη ζωή.
Επαναλαμβάνω αναμενόμενα, αφού τόλμησα να εκτεθώ, (βέβαια ένα απλό όνομα γνωρίζεται και τίποτα παραπάνω, νομίζοντας πως με γνωρίζετε) αλλά το θέμα μας ποιο είναι; η (κατά τα άλλα σεβαστή) προσωπική πίστη; πέστε πως ο καθένας έχει την δική του τάξη ζωής (ανεξάρτητα αν είναι στην κυριολεξία τάξη ή αταξία) που οφείλεται στο υποκειμενικό του πιστεύω. Αν ήταν αναληθή και μη σύμ-φωνο με την αντικειμενικότητα, ΔΕΝ θα επιβεβαιωνόταν από την Αλήθεια.
Στο αναλογικό παιχνίδι scrabble, ο παίχτης παίρνοντας αρχικά 7 τυχαία γράμματα, καταθέτει την λέξη που βρίσκει και στη συνέχεια συμπληρώνει τα γράμματα, για να επανέλθει στον αριθμό 7, μέχρι νάρθει η σειρά του να ξαναπαίξει. Κι αν η ‘’πίστη’’ του τον κραδαίνει (συντονίζει) να επιλέγει γράμματα ώστε να βγει το παραπάνω κατατεθέν (συμπληρωμένο) ταμπλώ με όλα τα δεδομένα, αλήθεια ποια δύναμη ήταν εκείνη που διευθέτησε ‘’συμπτωματικά’’ όλες τις λέξεις (κοντά 24, με σύνολο 98 γράμματα) (un-edify-ing, partyers, pensione-r, homelier, c-eased, daze, flam, zombie, dol, agree, radiant, fugio, taro, twice, pe, jin, cave, rib, know, h-ex, what) από χιλιάδες στο σύνολο της αγγλικής γλώσσας λέξεις, μέσα από εκατομμύρια συνδυασμούς γραμμάτων;
επίσης, το ovolo που έχει σχέση με την αρχιτεκτονική (τέκτονες ; ) ως κοσμοκράτορες... (της σπηλιάς ...cave) εχινίσκος ( ; ) και το qiviut λατινικά ( ; ) που δεν το βρήκα ακόμη (και όταν το τοποθέτησε, δεν το ρώτησα). Ηχητικά και συνειρμικά κιβωτός. Κιβωτός σωτηρίας, εμπεριέχουσα το σύνολο των σεσωσμένων, αν μπορεί όμως κάποιος να βοηθήσει
Πάλι, κι αν αυτό το έκανε ένας άνθρωπος με την υποτιμητική ταμπέλα ‘’θρησκευόμενος’’, δλδ να ‘’σήκωνε’’ (επιλέγοντας ο ίδιος) και να ‘’έστηνε’’ (ΑΝ του έβγαιναν οι λέξεις) όλο το ταμπλώ, ‘’συμπτωματικά’’, (πιθανότητα 1 στις 10 εις την ….., μάλλον 100ψήφιο, αλλά ας βοηθήσει επ’ αυτού ένας μαθηματικός…) ακόμη κι αυτό καλό θα ήταν, να υπέχει θέση ερεθίσματος, επανέλεγχο της ‘’υποκειμενικής’’ του πίστης, κι όχι την αδιαφορία για το βλογημένο τοκμαν.
…ΚΑΙ ΝΑ ένας λόγος παραπάνω προβληματισμού, μάλλον ο σπουδαιότερος που στοιχειοθετεί το αντικειμενικό και όχι υποκειμενικό, είναι ότι…. ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ούτε φυσικά μερίμνησε ο myst (ένας τυχαίος και άγνωστος φίλος της παρέας σας) πούχετε μπροστά σας!!! αλλά ένα άψυχο μηχάνημα (ένα κομπιούτερ) που έβγαλε από μέσα του ‘’συμπτωματικά’’ αυτές τις λέξεις με νοηματική συνέχεια, όπως εξηγήθηκε. Είναι επάνω καρφιτσωμένο και εκεί θα μείνει (του Θεού ευλογούντος και του σύσοπος επιτρέποντος ) για όσους θα έκαναν τον κόπο να το μελετήσουν και όχι απλά να το αναγνώσουν. Ναι είναι σύμπτωση, αλλά όχι τυχαία και χωρίς νόημα, αλλά με μυστική τάξη, που φανερώνεται ΟΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, όπως ορίζει την σύμπτωση με νόημα ο Γιούγκ, με τον όροσυγχρονότητα και όπως θεολογικά αναφέρεται ως θεία οικονομία.
Αυτό το κάτι - θέση, που ήρθε τώρα και όχι πριν ή μετά, αλλά σαν χωροχρονική διάσταση που αλληλοεξαρτώνται. Θέσεις του πριν, που μπορείτε να διαβάσετε στα διάφορα ανεβασμένα διάσπαρτα κείμενα. Συμπυκνωμένα όμως με ‘’συμπτωματικό’’ τρόπο στο τώρα, και το παραπάνω έκθεμα (scrabble) και με το μετά, πάλι ελεύθερο, όπως ο καθένας επιθυμεί.
Μοιάζουν με τα φυσικά σχήματα που ακολουθούν και παρατίθενται στην διάκρισή σας και αναγωγική, στα πνευματικά, εξύψωση. edify.
…έτσι, αν ‘’διασταυρωθούν’’ οι απόψεις περί φωτός με την πραγματική φύση του Φωτός, πίσω από αυτήν την ‘’πόλωση’’ (στάση αντικείμενου του Φωτός και όχι συνοδοιπορούντος) και την ‘’ανάλυση’’ (στάση κριτική με την τετράγωνη λογική, ανεπαρκή για κρίση – διάκριση της εμπεριεχόμενης πεμπτουσίας) τελικά δυστυχώς, ΔΕΝ εξέρχεται φως, αναφέροντας μάλιστα η φυσική, ότι κατ’ αρχάς ‘’κόβεται’’ η τακτική και μετά ακόμη και η έκτακτη ακτινοβολία. (radiant). Με απόλυτα ελεύθερη επιλογή, ''κόλλησης'' ή ''τριβής'', για απόκτηση όμοιου ή αντίθετου φορτίου, ''πόλωσης και ανάλυσης'' προς μηδενισμό - σκοτισμό ή ''σύνταξης'' προς φωτισμό.
Επίσης, οι προκατατεθείσες ευθείες ακτίνες – θέσεις, που υπέχουν ενδεικτικές των άνω, θέσεις (περί της προσευχής του Ιησού, περί θείου έρωτος, περί φυσικής, μεταφυσικής και ‘’φωτισμού’’…) εξαρτάται από τον ‘’προσανατολισμό’’ της καμπύλης του παρεμβαλλόμενου υλικού, (κοίλο ή κυρτό κάτοπτρο) οπότε τελικά η τηρούμενη στάση ζωής και φιλοσόφησης, ή τις απομακρύνει (ορίζοντας το κέντρο ζωής και φωτός εκτός εαυτού, στα φυσικά) ή τις συγκλίνει (ως φιλοκαλία) στο υπερφυσικό εστιακό τους κέντρο, στην καρδιά, όπου εντοπίζεται και από την Αγία Γραφή, η Βασιλεία.
...Μόνο που ξέρουμε, πως το εισερχόμενο φως, πρέπει να συγκεντρώνεται μέσα στην καρδιά, με απώτερο σκοπό, όχι απλά να την θερμαίνει (πρόθεση και δυνατότητα γενικώς της πίστης σε θεό/θεούς) αλλά να της ανάψει την φλόγα για να ‘’ζεσταθεί’’ και να ‘’φωτιστεί’’ ο άνθρωπος (πρόθεση και δυνατότητα ΜΟΝΟ του φωτός εκ του αληθινού ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ, δια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του Ζωντανού και Αναστημένου Σώματος του Χριστού), εφόσον μιλάμε για πνευματικό ευθές και ανέσπερο Φως, που κατέρχεται ΜΟΝΟ στον Ορθόδοξο Πατριάρχη, κάθε Μ. Σάββατο, στον Πανάγιο Τάφο.
…Του Κυρίου, που είναι μεθ’ ημών. Ενεργειακά που φέρνει την τάξη από την αταξία κατά την αίτηση του ανθρώπου, οπότε και ανταπόκριση του Θεού κατά το ‘’αιτείται και δοθήσεται’’, γιατί αν έδινε χωρίς να ζητηθεί, θα καταπατούσε την ελευθερία μας, που σέβεται. Ο καλός Θεός (Θοδωρή, καλά το σκέφτηκες με την διάσταση της αδικίας) ΕΡΧΕΤΑΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΑΣ, και διευθετεί την αταξία. Ο Θεός φέρνει την τάξη από το χάος, αλλά και … και θριξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται. εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών (Λουκ. κα’ 18).
Γιαυτόν τον Τριαδικό Θεό Παντοκράτορα, Παντογνώστη και Πανάγαθο δεν μιλάμε; του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος με την χάρι Του, ΑΝ ζητηθεί κατά τάξη, ετοιμότητα και το συμφέρον μας;;;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ΥΠΟΜΟΝΗ!!! εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών… με καλή αφετηρία, την αγάπη, που, ου λογίζεται το κακό, της συλλογής όλου του καλού (και ευθέως φωτός και αληθούς γνώσης) στο εστιακό κέντρο της καρδιάς, που θα ανάψει (όπως φαίνεται στο φυσικό σχήμα) την φλόγα της θείας αγάπης μέσα μας, της ορθής - ορθόδοξης πίστεως και βεβαίας - ασφαλούς ελπίδας.
---
εμπεριέχεται ως υποκεφάλαιο εδώ εντύπως και ψηφιακά οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας
Εκτιμώ πως είναι ποθητό από όλους, και γιαυτό, άλλος εύχεται, άλλος αγωνίζεται και άλλος αγωνίζεται και εύχεται, για γρήγορο νου, σώφρονα λογισμό και καρδία νήφουσα.
Στα αρχαία ελληνικά το αργός σήμαινε γρήγορος, όπως φαίνεται καθαρά να δηλώνουν λέξεις όπως γαστρίμαργος, λαίμαργος, (γρήγορος στην γαστέρα, στο λαιμό…) αργοναύτης… αναφέροντας ο Απ. Παύλος για τους κρήτες, γαστέρες αργαί… αργές εννοιολογικά στην καθομιλουμένη ή γρήγορες;;;
Στα νέα ελληνικά και στην Ορθοδοξία, ισχύει ότι η γρηγοράδα στην έκφραση γνώμης δηλώνει έναν άνθρωπο αργο-λόγο, που υποκινείται από παχυλό νου.
Μια παρένθεση στα προηγούμενα του ίδιου δέντρου που εγγράφησαν για το αυτί ...το εξωτερικό αυτί, που μοιάζει με έμβρυο ανεστραμμένο, με 6.
Το ους συλλαμβάνει τους εκφερόμενους λόγους και τους μεταφέρει - διοχετεύει στο έσω ους, (όργανο Κορτί, που μοιάζει με άρπα), το οποίο με την σειρά του, ανάλογα της εσωτερικής του παιδειάς και ευαισθησίας συγκινείται εκ του λόγου, ο χους και ο νους του ανθρώπου. *
Είναι εκτιμώ θέμα συντονισμού και ετοιμότητος η συγ-κίνηση, η αντίληψη ώστε να ισχύει ότι ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Η λεπτότητα
ή η παχυλότητα του χου και νου του κάθε ανθρώπου προσωπικά, επιβεβαιώνεται από την αντιληπτικότητα ή μη των όσων λόγων διέρχονται από το ους. Μια παχυλότητα (διττή, ψυχής και σώματος), που με προσευχή και νηστεία, μετάνοια και αγάπη (χαρίσματα του Ιωάννη (που σκιρτά εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία της Ελισάβετ, με το πλησίασμα Του Κυρίου, που κυοφορείται από την Θεοτόκο) με αποτέλεσμα, διαρκώς να λεπτύνεται και ευαισθητοποιείται, ώστε να συλλαμβάνει real time, (αλλά έστω και αργότερα, με το κάλλι αργά, παρά αργότερα ή ποτέ...) τους εκπορευόμενους θείους λόγους και ρήματα, εκ Του Λόγου Χριστού.
Όσον αφορά τον σώφρονα λογισμό. Βρέθηκε λοιπόν, κάποιο δάχτυλο, που έδειξε τον ήλιο. Ένας τοίχος που επάνω του γράφτηκε ένα σημάδι, συμπυκνωτικό των όσων μηνυμάτων από τον Αυγ του 2006, καταγράφτηκαν.
Είναι σώφρων κάποιος να κοιτάζει το δάχτυλο αντί του προτεινόμενου ήλιου; να επιμένει να σπιλώνει τον τοίχο, αντί να διαβάζει και να κατανοεί τα γραφόμενα.
Φυσικά ήταν αναμενόμενο, αλλά αλήθεια, στενάχωρο. Τι να πω για την νήφουσα καρδιά; με λύπη μου, δεν διακρίνω νηφαλιότητα, αλλά εμπαθή εμπαιγμό, ειρωνεία, απαξίωση, με πρόφαση το καλοπροαίρετο χιούμορ και πείραγμα, που κάνει καλό στη ζωή.
Επαναλαμβάνω αναμενόμενα, αφού τόλμησα να εκτεθώ, (βέβαια ένα απλό όνομα γνωρίζεται και τίποτα παραπάνω, νομίζοντας πως με γνωρίζετε) αλλά το θέμα μας ποιο είναι; η (κατά τα άλλα σεβαστή) προσωπική πίστη; πέστε πως ο καθένας έχει την δική του τάξη ζωής (ανεξάρτητα αν είναι στην κυριολεξία τάξη ή αταξία) που οφείλεται στο υποκειμενικό του πιστεύω. Αν ήταν αναληθή και μη σύμ-φωνο με την αντικειμενικότητα, ΔΕΝ θα επιβεβαιωνόταν από την Αλήθεια.
Στο αναλογικό παιχνίδι scrabble, ο παίχτης παίρνοντας αρχικά 7 τυχαία γράμματα, καταθέτει την λέξη που βρίσκει και στη συνέχεια συμπληρώνει τα γράμματα, για να επανέλθει στον αριθμό 7, μέχρι νάρθει η σειρά του να ξαναπαίξει. Κι αν η ‘’πίστη’’ του τον κραδαίνει (συντονίζει) να επιλέγει γράμματα ώστε να βγει το παραπάνω κατατεθέν (συμπληρωμένο) ταμπλώ με όλα τα δεδομένα, αλήθεια ποια δύναμη ήταν εκείνη που διευθέτησε ‘’συμπτωματικά’’ όλες τις λέξεις (κοντά 24, με σύνολο 98 γράμματα) (un-edify-ing, partyers, pensione-r, homelier, c-eased, daze, flam, zombie, dol, agree, radiant, fugio, taro, twice, pe, jin, cave, rib, know, h-ex, what) από χιλιάδες στο σύνολο της αγγλικής γλώσσας λέξεις, μέσα από εκατομμύρια συνδυασμούς γραμμάτων;
επίσης, το ovolo που έχει σχέση με την αρχιτεκτονική (τέκτονες ; ) ως κοσμοκράτορες... (της σπηλιάς ...cave) εχινίσκος ( ; ) και το qiviut λατινικά ( ; ) που δεν το βρήκα ακόμη (και όταν το τοποθέτησε, δεν το ρώτησα). Ηχητικά και συνειρμικά κιβωτός. Κιβωτός σωτηρίας, εμπεριέχουσα το σύνολο των σεσωσμένων, αν μπορεί όμως κάποιος να βοηθήσει
Πάλι, κι αν αυτό το έκανε ένας άνθρωπος με την υποτιμητική ταμπέλα ‘’θρησκευόμενος’’, δλδ να ‘’σήκωνε’’ (επιλέγοντας ο ίδιος) και να ‘’έστηνε’’ (ΑΝ του έβγαιναν οι λέξεις) όλο το ταμπλώ, ‘’συμπτωματικά’’, (πιθανότητα 1 στις 10 εις την ….., μάλλον 100ψήφιο, αλλά ας βοηθήσει επ’ αυτού ένας μαθηματικός…) ακόμη κι αυτό καλό θα ήταν, να υπέχει θέση ερεθίσματος, επανέλεγχο της ‘’υποκειμενικής’’ του πίστης, κι όχι την αδιαφορία για το βλογημένο τοκμαν.
…ΚΑΙ ΝΑ ένας λόγος παραπάνω προβληματισμού, μάλλον ο σπουδαιότερος που στοιχειοθετεί το αντικειμενικό και όχι υποκειμενικό, είναι ότι…. ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ούτε φυσικά μερίμνησε ο myst (ένας τυχαίος και άγνωστος φίλος της παρέας σας) πούχετε μπροστά σας!!! αλλά ένα άψυχο μηχάνημα (ένα κομπιούτερ) που έβγαλε από μέσα του ‘’συμπτωματικά’’ αυτές τις λέξεις με νοηματική συνέχεια, όπως εξηγήθηκε. Είναι επάνω καρφιτσωμένο και εκεί θα μείνει (του Θεού ευλογούντος και του σύσοπος επιτρέποντος
) για όσους θα έκαναν τον κόπο να το μελετήσουν και όχι απλά να το αναγνώσουν. Ναι είναι σύμπτωση, αλλά όχι τυχαία και χωρίς νόημα, αλλά με μυστική τάξη, που φανερώνεται ΟΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, όπως ορίζει την σύμπτωση με νόημα ο Γιούγκ, με τον όροσυγχρονότητα και όπως θεολογικά αναφέρεται ως θεία οικονομία. Αυτό το κάτι - θέση, που ήρθε τώρα και όχι πριν ή μετά, αλλά σαν χωροχρονική διάσταση που αλληλοεξαρτώνται. Θέσεις του πριν, που μπορείτε να διαβάσετε στα διάφορα ανεβασμένα διάσπαρτα κείμενα. Συμπυκνωμένα όμως με ‘’συμπτωματικό’’ τρόπο στο τώρα, και το παραπάνω έκθεμα (scrabble) και με το μετά, πάλι ελεύθερο, όπως ο καθένας επιθυμεί.
Μοιάζουν με τα φυσικά σχήματα που ακολουθούν και παρατίθενται στην διάκρισή σας και αναγωγική, στα πνευματικά, εξύψωση. edify.
…έτσι, αν ‘’διασταυρωθούν’’ οι απόψεις περί φωτός με την πραγματική φύση του Φωτός, πίσω από αυτήν την ‘’πόλωση’’ (στάση αντικείμενου του Φωτός και όχι συνοδοιπορούντος) και την ‘’ανάλυση’’ (στάση κριτική με την τετράγωνη λογική, ανεπαρκή για κρίση – διάκριση της εμπεριεχόμενης πεμπτουσίας) τελικά δυστυχώς, ΔΕΝ εξέρχεται φως, αναφέροντας μάλιστα η φυσική, ότι κατ’ αρχάς ‘’κόβεται’’ η τακτική και μετά ακόμη και η έκτακτη ακτινοβολία. (radiant). Με απόλυτα ελεύθερη επιλογή, ''κόλλησης'' ή ''τριβής'', για απόκτηση όμοιου ή αντίθετου φορτίου, ''πόλωσης και ανάλυσης'' προς μηδενισμό - σκοτισμό ή ''σύνταξης'' προς φωτισμό.
Επίσης, οι προκατατεθείσες ευθείες ακτίνες – θέσεις, που υπέχουν ενδεικτικές των άνω, θέσεις (περί της προσευχής του Ιησού, περί θείου έρωτος, περί φυσικής, μεταφυσικής και ‘’φωτισμού’’…) εξαρτάται από τον ‘’προσανατολισμό’’ της καμπύλης του παρεμβαλλόμενου υλικού, (κοίλο ή κυρτό κάτοπτρο) οπότε τελικά η τηρούμενη στάση ζωής και φιλοσόφησης, ή τις απομακρύνει (ορίζοντας το κέντρο ζωής και φωτός εκτός εαυτού, στα φυσικά) ή τις συγκλίνει (ως φιλοκαλία) στο υπερφυσικό εστιακό τους κέντρο, στην καρδιά, όπου εντοπίζεται και από την Αγία Γραφή, η Βασιλεία.
...Μόνο που ξέρουμε, πως το εισερχόμενο φως, πρέπει να συγκεντρώνεται μέσα στην καρδιά, με απώτερο σκοπό, όχι απλά να την θερμαίνει (πρόθεση και δυνατότητα γενικώς της πίστης σε θεό/θεούς) αλλά να της ανάψει την φλόγα για να ‘’ζεσταθεί’’ και να ‘’φωτιστεί’’ ο άνθρωπος (πρόθεση και δυνατότητα ΜΟΝΟ του φωτός εκ του αληθινού ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ, δια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του Ζωντανού και Αναστημένου Σώματος του Χριστού), εφόσον μιλάμε για πνευματικό ευθές και ανέσπερο Φως, που κατέρχεται ΜΟΝΟ στον Ορθόδοξο Πατριάρχη, κάθε Μ. Σάββατο, στον Πανάγιο Τάφο.
…Του Κυρίου, που είναι μεθ’ ημών. Ενεργειακά που φέρνει την τάξη από την αταξία κατά την αίτηση του ανθρώπου, οπότε και ανταπόκριση του Θεού κατά το ‘’αιτείται και δοθήσεται’’, γιατί αν έδινε χωρίς να ζητηθεί, θα καταπατούσε την ελευθερία μας, που σέβεται. Ο καλός Θεός (Θοδωρή, καλά το σκέφτηκες με την διάσταση της αδικίας) ΕΡΧΕΤΑΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΑΣ, και διευθετεί την αταξία. Ο Θεός φέρνει την τάξη από το χάος, αλλά και … και θριξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται. εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών (Λουκ. κα’ 18).
Γιαυτόν τον Τριαδικό Θεό Παντοκράτορα, Παντογνώστη και Πανάγαθο δεν μιλάμε; του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος με την χάρι Του, ΑΝ ζητηθεί κατά τάξη, ετοιμότητα και το συμφέρον μας;;;
ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ΥΠΟΜΟΝΗ!!! εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών… με καλή αφετηρία, την αγάπη, που, ου λογίζεται το κακό, της συλλογής όλου του καλού (και ευθέως φωτός και αληθούς γνώσης) στο εστιακό κέντρο της καρδιάς, που θα ανάψει (όπως φαίνεται στο φυσικό σχήμα) την φλόγα της θείας αγάπης μέσα μας, της ορθής - ορθόδοξης πίστεως και βεβαίας - ασφαλούς ελπίδας.
εμπεριέχεται ως υποκεφάλαιο εδώ εντύπως και ψηφιακά οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου