…στην συνομιλία με τον μυστικό μαθητή Νικόδημο, Ο Κύριος εξηγεί: …3 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. (Ιωάν.γ’) …ότι δεν αρκεί η χοϊκή γέννηση άρα η πληρότητα και η λειτουργικότητα των οργάνων του βιολογικού σώματος, αλλά η αναγέννησίς του (ή η γέννησις άνωθεν) για να δει την βασιλεία, η οποία είναι εντός ημών. Δεν αρκεί όμως μόνο να δει, αλλά και να εισέλθει .... ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ,... αλλά αρχής γενομένης από την θέαση προχωράμε στην είσοδο.
Η έξω ζωή πρέπει να προσεγγιστεί σαν την έκπτωτη ΕΥΑ που κλήθηκε από τον ΑΔΑΜ, μήτηρ πάντων των ζώντων (20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων. Γεν.γ’) και οι μελέτες, επιστημονικές αλήθειες, γενικώς προσεγγίσεις με χοϊκά εργαλεία και διάνοια, εξαντλούνται στα έξω.
Εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ αφού τον έφερε σε έκσταση Ο Θεός και τον
ύπνωσε λίγο, του εξήγαγε την ΕΥΑ (ζωή). Εκ της Πλευράς του δευτέρου ΑΔΑΜ (XC) αφού ‘’ύπνωσε’’ λίγο (τριήμερος ταφή) εισαγόμαστε στην έσω ΖΩΗ.Στο πρόσωπο του ιστορικά εκ γενετής τυφλού, καλό είναι να δούμε τον εαυτό μας. Γιαυτό και ψάλλουμε σχετικά: …. Τῆς ψυχῆς τὰ ὄμματα πεπηρωμένος, σοὶ Χριστὲ προσέρχομαι, ὡς ὁ Τυφλὸς ἐκ γενετῆς, ἐν μετανοίᾳ κραυγάζων σοι· Σὺ τῶν ἐν σκότει, τὸ φῶς τὸ ὑπέρλαμπρον.
Από τα ακούσματα* της ημέρας (Κυριακή τυφλού) ζητά ο τυφλός κι εμείς μαζί, το…. άνοιξόν μου τας κόρας ….
Κι η κόρη, η κόρη οφθαλμού και συγχρόνως η ψυχή που ως κόρη οφθαλμού την προσέχει Ο Κύριος [φύλαξόν με ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ· ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου σκεπάσεις με… ψαλμ.ις’, με υποσημείωση, ότι το 16, ως 2 8άρια, είναι η φώτιση, μετά την απαραίτητη προϋπόθεση κάθαρσης** (1ο 8άρι) και πριν την τελειότητα 24 Ω, 3 8άρια] για να λειτουργήσει, ο καλός Θεός της προικίζει με ΡΑΒΔΙΑ+ΚΩΝΙΑ που εξάγουν 999 όσο και ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (Ο οφθαλμός).
Έτσι, η ''φυσική'' (κατά Θεόν κι όχι σαρκική κατ’άνθρωπον) και πνευματική όραση αποκαθίσταται ΜΟΝΟ με επαναδημιουργία (πλάση πηλού και εμπτυσμός...). Μόνο με θεία επέμβαση ανάπλασης και αναγέννησης μπορεί ο άνθρωπος να ΔΕΙ. Αλλιώς, και 10/10 οξύτητα όρασης κι αν έχει, είναι ΤΥΦΛΟΣ κι ας ρωτά αστόχως (προ πεντηκοστής και τελειότητος θεωρίας, ‘’φυσική’’ και ‘’συγχωρεμένη’’) ή τάχα βλέπει ποιος έφταιξε, ο ίδιος ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ή οι γονείς του....
Κι η ψυχή***, που γνωρίζει ότι, δημιουργείται ταυτόχρονα με το σώμα και … ‘’Την ψυχήν ούτε γαρ προϋφίσταται του σώματος∙ ούτε μεθυφίσταται∙ αλλ’ άμα τη τούτου γενέσει κτίζεται και αυτή’’ , δεν απορεί για την εαυτού αμαρτία προ γεννήσεώς του, αλλά μόνο πιθανόν των γονέων. … Ὁ Τυφλὸς γεννηθείς, ἐν τῷ ἰδίῳ λογισμῷ ἔλεγεν· Ἆρα ἐγώ, δι' ἁμαρτίας γονέων ἐγεννήθην ἀόμματος; Ἆρα ἐγώ, δι' ἀπιστίαν ἐθνῶν ἐγεννήθην εἰς ἔνδειξιν; …*
Οι τανυσμένες επί Σταυρού χείρες (οριζοντίως) Του Κυρίου καλούν τα έθνη εις ενότητα…. για να καταργηθεί εκεί στον πόδα και σημείο ένωσης οριζοντίας αγάπης και καθέτου Αληθείας, η σκιώδης απιστία, η τυφλότητα των εθνών και ανυψώσει τους επιδεχόμενους στην Αλήθεια, αφού αυτή εκ της γης ανατέλλει (υψούται).
Εκεί που όχι απλά πατείται, αλλά συντρίβεται η κεφαλή του έρποντος όφεως (και σ+οφίας του) από Τον όρθιο κρεμασθέντα. Το πλάνο ‘’φως’’ από το ευθές όρθιο. […15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γεν.γ’)].
Η έρπουσα σ+οφία μαζί με τον όρθιο κρεμασθέντα και την σ+οφία του, καθετώνονται μεταξύ τους (σταυροειδώς) οι δε ‘’σοφοί’’ εκατέρωθεν, οι μεν απλώνονται προς σκιές με κόστος της απωλείας, οι δε (συμ)μαζεύονται και ανέρχονται σε ύψη Αληθείας και βάθος εαυτού, καρδίας με Χριστό, προς σωτηρία. Καθέτωση, όπως το Μ και Σ στην ΓΝΩΜΗ των μεν και ΓΝΩΣΗ των δε, των Ζ και Ν, της έρπουσας βιολογικής εφήμερης ζωής και του Ναού που δομούμενος κατακτά αιωνιότητα, των Κ και Λ ως προσανατολισμό και κίνηση, στο ΚΑ(Κ)Ο και ΚΑ(Λ)Ο, του μεν Κ ως αδιέξοδη (|<) προς τα πνευματικά και αόρατα πορεία ή προς τα άνω Λ και ατελεύτητα και πραγματική διέξοδο των προβλημάτων και θανάτου….
Η ορθοδοξία, είναι φύσει κεντρομόλου δυνάμεως και ως ανυψωτική, από όποιο σημείο κι αν ξεκινήσει ο άνθρωπος του προτείνει ΠΑΝΤΑ τον προσανατολισμό του προσώπου του προς το ΦΩΣ κι όχι σκιές, άρα είναι έξω από το πνεύμα Της και δεν γίνεται αποδεκτός αυτός ο προσανατολισμός και ενασχόληση με σκιές και προβολές.
Γιαυτό γεννήθηκε Ο Κύριος, ώστε οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος να διδαχθούν και οδηγηθούν από το κατέναντι (όπου ισχύουν οι σκιές, τα άστρα και η σελήνη), στο απέναντι (που ισχύει το ευθές φως του ηλίου) και από εκεί μέσα στον Λόγο λόγοι (όπου ισχύει το Φως ανέσπερο).
Η γέννησις Του Κυρίου συμβαίνει εξωτερικώς άπαξ στην Βηθλεέμ, όπου πεθαίνει και θάπτεται η Ραχήλ που είναι η σκιά της θεωρίας. Για να γεννηθεί Ο Κύριος μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς μας, πλην των άλλων προϋποθέσεων, είναι και η κατάργηση (θάνατος και ακινησία) κάθε σκιώδους θεωρίας.
Κι όμως, πολλοί βουδιστές ινδουιστές κλπ…. (δικαίωμά τους αφού αυτή είναι η πίστη τους, πίστις εθνών) κινούνται οριζοντίως κάτω από το μεταίχμιο των δύο υδάτων και δύο πυρ, υπηρετούντες τα κάτω, χωρίς την δυνατότητα καθέτωσης, ανύψωσης, εξόδου. Έξοδο από την ενδοσυμπαντική φυλακή (και ΑΔΗ), την, ουκ εκ του κόσμου τούτου, θεωρία…. Το πρόβλημα φυσικά έγκειται όπως στον παλαιό ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) που παρότι βγήκαν από την αιχμαλωσία της αιγύπτου, με σκοπό την ελευθερία τους, δεν στάθηκαν στο ύψος της θεόσδοτης θεωρίας, αλλά άλλαξαν συμπεριφορά… ὅτι παρεπίκραναν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ διέστειλεν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ. οὐκ ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριος αὐτοῖς, καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον· καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον … (ψαλμ.ρε’)
‘’Έπρεπε’’ οι σκιώδεις θεωρίες και θεωρίες και πρακτικές εθνών και ειδώλων να ‘’εξολοθρευθούν’’ από τον νου, αλλά παρήκουοι του θείου προστάγματος, εμίγησαν με τα έθνη και έμαθαν τα έργα αυτών. Αντί μάλιστα να είναι προσανατολισμένο το πρόσωπό τους προς το ΦΩΣ που τους οδηγεί, γυρνάνε επί του πρακτέου και βλέπουν τις σκιές τους, ‘’πιστεύοντας’’ πολλοί ‘’χριστιανοί’’ στην μετενσάρκωση.
Το πόσο ανόητο είναι να καυχάται κάποιος ποδοσφαιριστής για τις 4 σκιές του που τις ρίχνουν στην γη, οι 4 προβολείς, ταυτίζοντας μάλιστα τις σκιές, με τον εαυτό του, γράφηκε σαν παράδειγμα σε παληό άρθρο… περί Ενσαρκώσεως και μετενσαρκώσεως… όμοιο όμως ανόητο ακόμη και να καυχόταν για την μία. Την εικόνα του επί γης. Το ε-γώ…. και δεν είναι λίγοι δυστυχώς, αυτοί που σαν την ιστορική συγκύπτουσα εξαντλούν τις νοερές τους δυνάμεις στα επίγεια.
Καλούμαστε, καθώς πλησιάζει η μέρα του γεννέσιου του αγ.Ιωάννου Προδρόμου, να ‘’πηδήξουμε’’ ως παιδία την φωτιά του κόσμου τούτου. Όχι το αρχαίο άστοχο εθιμοτυπικό σαν κλήδονα, αλλά το νόημά του. Το πυρ του κόσμου τούτου δια της μετανοίας****, ΑΝ αυτή γεννηθεί μέσα μας.
Τότε, ο άνθρωπος από την ισχύ
των σκιών επάνω και μέσα του ενόσω φωτίζεται από την σελήνη και άστρα που
προβάλλουν πολλές σκιές επί γης (κατέναντι - ς’), περνά στην ισχύ του ευθέως
φωτός του ηλίου απέναντι (5) και ‘’λογικά’’ δεν κοιτά την μία πιπτόμενη σκιά του,
αλλά ωδύρεται για τον παράδεισο που έχασε και βλέποντας την πύρινη στρεφόμενη
ρομφαία να του απαγορεύει την διάβαση, ζητά από Τον Κύριο να του ανοίξει την
πύλη και εισέλθει στον Νυμφώνα…
Σαν αρμονικές της κύριας συχνότητας [όπως ο αντικατοπτρισμός της όασης (666) σε σχέση με την όαση (999)] ο «κλήδονας» σχετίζεται με μια λαϊκή μαντική διαδικασία, η οποία λέγεται ότι αποκαλύπτει στις άγαμες κοπέλες την ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου. … δεν είναι καθόλου τυχαίο πως Ο αγ.Ιωάννης Πρόδρομος (με την γέννησή του και δράση) παρουσιάζει στον κόσμο Τον Νυμφίο. Αυτός είναι και ο πυρήνας της πίστης και πρέπει να είναι και ο στόχος μας, όχι σαν μαγική και μαντική προσέγγιση, αλλά άγια. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί ΜΟΝΟ δια της υπερπήδησης μέσω της μετανοίας, της φωτιάς.
Το φωτόνιο, με διττή μορφή,
κυματοειδή και σωματιδιακή (1), (όπως και ο άνθρωπος) έχει την δυνατότητα υπό
προϋποθέσεις, με το ένα να περάσει την θύρα, αλλά όχι με το άλλο. Με
άστοχη πνευματική θεώρηση (όπως η μετενσάρκωση), η κυματοειδής μορφή χτυπά
και ξαναχτυπά την θύρα, αλλά δεν εισακούεται ούτε ανοίγει, μη εισερχόμενο ούτε το
πνεύμα (μένοντας στην πλάνη) ούτε πολύ περισσότερο το σώμα (μένοντας σε
αιχμαλωσία). Ένα φωτόνιο, μακρυά και έξω της πηγής του (εδώ νοητό ήλιο) και του τέρματός του.... χαμένο.
Αρχής γενομένης από την έξοδο εκ της αιγύπτου, λόγω χριστοφόρου νοός, (αρχή αληθείας και καθέτωσης του μεσότοιχου - πέρασμα/αναγέννηση δι ύδατος) οπωσδήποτε δια της γεννήσεως (πέρασμα/αναγέννηση δια πνεύματος), αν έχει φτάσει σταυρικώς στον πόδα αλλά ιδίως με την ανάσταση έχει την δυνατότητα το πνεύμα να εισέρχεται κεκλεισμένων των θυρών. Μετά την ανάληψη περνάει και σωματικά από την γη στον ουρανό. ... Έτσι, αν κάποιος θελήσει να ανέβει στα πνευματικά, ναι μεν μπορεί να ασχοληθεί, αλλά αν δεν διέλθει δια της Θύρας, κλέφτης και άρπαγας νοείται, μη έχων δικαίωμα να εισέρχεται και να εξέρχεται και νομή να βρίσκει.
Μας συμφέρει να δούμε πως Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; - αγ.Μάξιμος ομολογητής.
Μας συμφέρει να μάθουμε να πολεμάμε την ψευτιά , τους δαίμονες και τον πατέρα του ψεύδους σταυροειδώς (όπως επιχειρήθηκε η παρούσα προσέγγιση) τρόπο που προτείνει ο αγ.Ιωσήφ ησυχαστής δια της ευχής και επί του πρακτέου σε όλα τα πνευματικά ζητήματα…. αμήν δίδαξόν με.
Μας συμφέρει να εγγίσουμε και από τις δύο όψεις τις διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος… όπου, ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής αναφέρει, πως ο άνθρωπος είναι πιο μεγάλος από το σύμπαν, γιατί κλήθηκε να το κυβερνά. (άρα περιέχει τον κόσμο, ενώ φαίνεται εμπεριεχόμενος και μικρός, ως απειροελάχιστη κουκίδα). Αλλού, ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, συγκρίνοντας τον ήλιο με τη γη, λέει πως για τους μεν επιστήμονες ο ήλιος είναι μεγαλύτερος από τη γη, για δε τους αγίους Πατέρες, ο ήλιος είναι ίσος με τη γη.
Ισχύουν και τα δύο; φυσικά και συγχρόνως, με την διαφορά στο αποτέλεσμα από το σύστημα αναφοράς πάνω στο οποίο έγινε η θεωρία, πράξη, όπως 1+1=2 αλλά και 0 με 1 το κρατούμενο. Το πρώτο σε δεκαδικό σύστημα ευκλείδιο το δεύτερο στο δυαδικό σύστημα που λειτουργούν οι υπολογιστές.
Μόνο που στον άνθρωπο, δεν μπορεί να ισχύει συγχρόνως και το ένα και το άλλο, αφού ανάλογα της θέσης του, από ένα φως φωτίζεται. Ή των άστρων και της σελήνης οπότε έχει πολλές σκιές/προβολές ή από τον ήλιο οπότε μόνο μία ή εντός του ήλιου, με καμμία σκιά (ε-γώ) όντας αυτός ο στόχος της ορθοδοξίας με τα θεραπευτικά Της μέσα και εφόδια.
Ναι ισχύει ‘’συγχρόνως’’ η σύνθεση του φωτός αν προστεθούν τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε σωστές αναλογίες, αλλά αυτή η σύνθεση είναι οριζόντια, διαθλαστική και εξωστρεφής, με καλό λίαν αποτέλεσμα.
Η άριστη σύνθεση, χωρίς παρεκτροπή λευκότητος του χρώματος, είναι η κάθετη. Το άθροισμα του απορροφούμενου + εκπεμπόμενου, αφού φαίνεται το κάθε χρώμα επειδή κάτι κρατάει για τον εαυτό του και τα υπόλοιπα τα εκπέμπει. Το μαύρο πχ, τα κρατάει όλα για τον εαυτό του και δεν αφήνει τπτ για έξω. Το άσπρο αντιθέτως, δεν κρατάει τπτ για τον εαυτό του και τα εκπέμπει όλα.
Τώρα, αν κάποιος μέσα στην ‘’θεωρία’’ του πιστεύει εν σκιαίς ότι θάρθει και θα ξανάρθει (χωρίς να ισχύει αυτό, καθώς είναι πλάνη) για να πάρει εμπειρίες του κόκκινου (στρατιωτικός) μπλε (δικηγορία) κίτρινο (άρχοντας) κλπ…. για να φτάσει στην τελειότητα, ας νικήσει τον χρόνο (και κρόνο) με μια μόνη κίνηση. Να συνθέσει τα απορροφούμενα με τα εκπεμπόμενα, καθέτως, ως μεταβολισμός πνευματικός για να γίνει διάφανος και μην κωλύει το εισερχόμενο Φως στις εκδηλώσεις Του. Φως που φωτίζει παν άνθρωπον ερχόμενον στον κόσμο….
Κι επειδή ο μεταβολισμός είναι ένδειξη ζωής, ο εν λόγω πνευματικός μεταβολισμός συμπυκνώνεται στην καρδιά και δωρίζεται από Την Πλευρά Του Κυρίου με τους δύο κρουνούς. Αφέσεως και γνώσης.
Αλλιώς θα επιμένει σαν τον φοίνικα να αναγεννάται από τις στάχτες του, όχι σαν παράδειγμα προς μίμηση και ευστοχίας, αλλά ως αστοχία διάβασης του ‘’φράγματος’’ του πυρός, μένοντας έξω του κύκλου Αληθείας. Προς τι η όποια καύχηση της αστοχίας;;;; εγώ έζησα (τάχα) εδώ, εκεί ήμουν, ήμουν, ήμουν… ΕΓΩ ΕΓΩ ΕΓΩ… ΣΚΙΕΣ και προβολές με καμμία σχέση σαν ταυτότητα σώματος και σκιών (του ποδοσφαιριστή ή αγωνιζόμενου), άρα φαντασία όπως κι ο εμπνέων αυτές και αντικατοπτρισμός της όασης (666) αληθοφανής ποιητής ουρανού και γης….
Εμείς θα καυχηθούμε για τον Σταυρό που ζωοποιεί, ανυψώνει, χαροποιεί, ευστοχεί.
Ναι, ΕΓΩ με την ελαχίστη αυτογνωσία, που ούτε η θεία πνοή ούτε η λάσπη είναι δικιά μου, αλλά ων διαχειριστής, πρέπει να ανέβω στο θεωρητικό επίπεδο και κατανοήσω, ότι σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος). Τότε εγώ είμαι παρών παντού και ενεργώ σαν αγνώμων συσταυρωμένος ληστής, με κανένα χλιαρό τυπικό και καθόλου έμπονο ‘’μνήσθητι’’ … εγώ σαν αιμορροούσα, σαν Ζαχαρίας με την αφωνία του (ανεξομολόγητος) εγώ ο εκ γενετής τυφλός που χρειάζεται ανάπλαση για να δει, εγώ ο παραλυτικός και ακίνητος νους… εγώ η κόρη του Ιαείρου.... η σαμαρείτιδα που περνά από τους προηγούμενους νόμους (άνδρες) κινούμενος προς το ευαγγέλιο και χάρη…. εγώ ο τετραήμερος Λάζαρος που πρέπει να αποκτήσει την ΜΑΡΘΑ+ΜΑΡΙΑ πράξη (διακονία φιλανθρωπία) και ΜΑΡΙΑ θεωρία (ακινησία φιλοθεΐας) σύνολο ΣΤΑΥΡΟΣ σαν αδελφές, ώστε με την κυκλική κίνηση και ευθεία (δια των δημιουργημάτων) σύνολο ελικοειδώς μετά το Πάσχα και απόδοση Αυτού να τύχουμε αναλήψεως διανοιγόμενοι ουρανοί και οφθαλμοί, και αμήν πεντηκοστής και Αγίου Πνεύματος. Κι όλα αυτά τα εγώ, όχι σαν σωματικές παρουσίες αλλά σαν πνευματική ταυτότητα που με διακρίνει και να λάβω θέση σε ποια πλευρά ανήκω ... Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, με την όλη μου ζωή να το αποδεικνύει, όχι ως θέμα φιλοσοφικό αλλά σπουδαία υπαρξιακό, που θα κρίνει την αιωνιότητα και την ποιότητά της...
Αν σαν γη, σαρκικός και σκιώδης αντιμάχομαι και εχθρεύομαι ουρανό, Χριστό και ΖΩΗ (αυτοχειρώντας) ή σαν τεθανατωμένος τη αμαρτία ζητώ ΖΩΗ, ΦΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Αν μπροστά στους πόδας Του Κυρίου έχει απαντηθεί βιωματικά τι είναι η αλήθεια στο ΕΓΩ ΕΙΜΙ. Και (πάλι) εγώ, αν αποφάσισα να είμαι συγκείμενος κι όχι αντικείμενος. Τότε, ως άβραμ και σάρα περιμένω μετονομασία και χάρη να προστεθεί στην κεφαλή, το Α της Αγάπης και Αληθείας και το Ρ της δικαιοσύνης στο σώμα για να προχωρήσει η ιστορία πνευματικώ τω τρόπω, κατανοώντας στο πετσί μου, πως χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.... Μόνο όταν εδραιωθεί η ταπεινότητα, από τότε αρχίζουν τα θαυμάσια…Τότε οι ερωτήσεις προς Τον Κύριο δεν θα είναι άστοχες ’‘τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ’’ λόγω μη τελείου φωτισμού (προ πεντηκοστής και επιφοίτησης) με μπολιάσματα ξένων προς την ορθοδοξία ‘’θεωριών’’ αλλά και οι απαντήσεις θα είναι άμεσες και χωρίς στρέβλωση, λόγω διαφάνειας δερματίνων χιτώνων και καθαρότητας καρδιάς. Τότε το φωτίζων Φως είναι ευθές, τότε οι αναπλασμένοι χάριτι οφθαλμοί θα βλέπουν την Βασιλεία. Αμήν δι ευχών και ενεργείας. (με το παρόν να υπέχει μιας φιλοσοφικής πινελιάς γιαυτούς που τους ενδιαφέρει το θέμα, ικανή και ωφέλιμη προς στροφή στην σώζουσα πίστη και φιλοκαλία, αφού σταυρικά προσπάθησε να προσεγγίσει το θέμα.
με, φυσικά μετά την σπουδαία αποκατάσταση όρασης να παίρνει σειρά η όλη δόμηση του εν ημίν ναού, όλων των μελών με ελεήμονες χείρες, νου κεραυνόμορφο, νεφρά, καρδία, ευήκοα ώτα, δοξάζοντα χείλη .... όλα από ευλογία έως αμήν ευδοκία Κυρίου, δια της μετανοίας και θείας κοινωνίας!! ... Ὁ δοὺς τροφήν μοι σάρκα σὴν ἑκουσίως, ὁ πῦρ ὑπάρχων καὶ φλέγων ἀναξίους, μὴ δὴ καταφλέξῃς με, μὴ Πλαστουργέ μου· μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου συνθέσεις, εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν· φλέξον δ᾿ ἀκάνθας τῶν ὅλων μου πταισμάτων. Ψυχὴν κάθαρον, ἁγίασον τὰς φρένας· τὰς ἰγνύας στήριξον ὀστέοις ἅμα· αἰσθήσεων φώτισον ἁπλῆν πεντάδα· ὅλον με τῷ σῷ συγκαθήλωσον φόβω. Ἀεὶ σκέπε, φρούρει τε καὶ φύλαττέ με ἐκ παντὸς ἔργου καὶ λόγου ψυχοφθόρου. Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με· κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με· δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου, καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·...
Η ευδοκία της Σιών και η ανοικοδόμηση των τειχών της ΙερουσαλήμΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΟΛΟΓΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΟΒΟ ... (ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ)
---
* Ὁ Τυφλὸς γεννηθείς, ἐν τῷ ἰδίῳ λογισμῷ ἔλεγεν· Ἆρα ἐγώ, δι' ἁμαρτίας γονέων
ἐγεννήθην ἀόμματος; Ἆρα ἐγώ, δι' ἀπιστίαν ἐθνῶν ἐγεννήθην εἰς ἔνδειξιν; οὐχ ἱκανῶ
τοῦ ἐρωτᾶν· Πότε νύξ, πότε ἡμέρα, οὐκ εὐτονοῦσί μου οἱ πόδες τὰ τῶν λίθων προσκρούσματα·
οὐ γὰρ εἶδον τὸν ἥλιον λάμποντα, οὐδὲ ἐν εἰκόνι τὸν ἐμὲ πλαστουργήσαντα. Ἀλλὰ δέομαί
σου, Χριστὲ ὁ Θεός· Ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμέ, καὶ ἐλέησόν με.
Παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκ τοῦ Ἱεροῦ, εὗρεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ
γενετῆς, καὶ σπλαγχνισθείς, ἐπέθηκε πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ εἶπε πρὸς
αὐτόν· Ὕπαγε, νίψαι εἰς τοῦ Σιλωάμ, καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψε, δόξαν ἀναπέμπων Θεῷ,
οἱ δὲ ἀγχισταὶ αὐτοῦ, ἔλεγον αὐτῷ· Τίς σου τὰς κόρας διήνοιξεν, ἃς οὐδεὶς τῶν βλεπόντων
ἰάσαι ἴσχυσεν, ὁ δὲ φησὶ βοήσας· Ἄνθρωπος, Ἰησοῦς λεγόμενος, ἐκεῖνός μοι ἔφη· Νίψαι
εἰς τοῦ Σιλωάμ, καὶ ἀνέβλεψα. Αὐτός ἐστιν ἀληθῶς, ὃν ἔφη Μωσῆς ἐν τῷ νόμῳ, Χριστὸν
Μεσσίαν, αὐτός ἐστιν ὁ Σωτὴρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ὅλον τὸν βίον ὁ Τυφλός, νύκτα λογιζόμενος, ἐβόησε πρὸς σὲ Κύριε· Ἀνοιξόν μου τὰς κόρας, Υἱὲ Δαυΐδ, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἵνα μετὰ πάντων κἀγώ, ὑμνήσω σου τὴν δύναμιν.
** κι η κάθαρση παρότι έχει αρχή, το εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών και διέλευση της ερυθράς, δεν έχει πέρας. Εντοπίζοντας την χάρι και ενέργεια Της Θεοτόκου για το πέρασμα και εκ του ύδατος (του κάτω προς τα άνω) …. Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ τῆς ἀπειρογάμου Νύμφης εἰκὼν διεγράφη ποτέ. Ἐκεῖ Μωϋσῆς διαιρέτης τοῦ ὕδατος, ἐνθάδε Γαβριὴλ ὑπηρέτης τοῦ θαύματος, τότε τὸν βυθόν ἐπέζευσεν ἀβρόχως, Ἰσραήλ, νῦν δὲ τὸν Χριστὸν ἐγέννησεν ἀσπόρως ἡ Παρθένος, ἡ θάλασσα μετὰ τὴν πάροδον τοῦ Ἰσραήλ, ἔμεινεν ἄβατος, ἡ ἄμεμπτος μετὰ τὴν κύησιν τοῦ Ἐμμανουήλ, ἔμεινεν ἄφθορος, ὁ ὢν καὶ προών, καὶ φανεὶς ὡς ἄνθρωπος, Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. … αλλά και εκ του πυρός (από το ένα στο άλλο) σαν φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο, ενδιάμεση (μεσσίτρια) της οδού όπου προσκυνούνται τα είδωλα στους πρόποδες του όρους Σινά και της κορυφής, όπου η θεοπτία του προφ.Μωσέως αλλά και οριζοντίως, προτυπούσα επί γης το ύψος, με την σκιάζουσα νεφέλη και πύρινη στήλη, που καθοδηγεί εν σκότει τον ισραήλ (νου).
Μετά δε από όλα αυτά, είναι
στην ευχέρειά μας προς ποια ‘’μύηση’’ θα στοχεύσουμε να κατακτήσουμε. Των σκιών
ως μύστες του κόσμου τούτου ή της Τριάδος τους μύστας που τους φωτίζει Η Θεοτόκος
και Μητέρα του Φωτός. Πορεία ανάληψης εκ της γης προς τον ουρανό με συνοδοιπόρο
Τον επί χερουβείμ καθεζόμενο Κύριο… Ἐκ
δεξιᾶς καθίσας πατρικῆς Λόγε, Μύσταις παρασχὼν πίστιν ἀσφαλεστέραν. και… όπως ανέρχεται βοηθών τώρα, θα
κατέλθει με τον ίδιο τρόπο στα έσχατα να κρίνει. Κι όσο πιο χαμηλά (έρποντες
σοφοί) μας βρει, τόσο το βάρος της δικαίας κρίσης θα μας πλακώσει… φύγωμεν από
την γη, φύγωμεν από σκιές…
*** πότε δημιουργείται η ψυχή; Είναι σημαντικό σημείο, και το τονίζουν οι άγιοι Πατέρες. Δεν έχουμε ύπαρξη του σώματος άνευ ψυχής ούτε και ύπαρξη ψυχής άνευ του σώματος. Αμέσως μόλις δημιουργεί το σώμα ο Θεός, κτίζει και την ψυχή. Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης γράφει: ‘’Ούτε γαρ σώμα προ της ψυχής υφίστατο, ούτε ψυχή προ του σώματος’’. Ο δε άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός επιγραμματικά τονίζει, αντικρούοντας την άποψη του Ωριγένη, ότι ‘’άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε ύστερον’’. Η ψυχή και το σώμα δημιουργούνται ταυτόχρονα. Η ψυχή δεν υφίσταται προ της δημιουργίας του σώματος, αλλά κτίζεται μαζί με αυτό: ‘’Την ψυχήν ούτε γαρ προϋφίσταται του σώματος∙ ούτε μεθυφίσταται∙ αλλ’ άμα τη τούτου γενέσει κτίζεται και αυτή’’. … από το : ψυχή. Πότε δημιουργείται, που κατοικεί, τι είναι, τα μέρη της...)
**** Τύπος και τόπος XC (με αφορμή το γενέθλιον της μετανοίας)
διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί
τεστ ιού και Υιού)
(1) για τους δύο τρόπους μεταφοράς της πληροφορίας (σωματιδιακά και κυματοειδώς)
σάρωθρο.... προς τα έσω!!! σταυροειδώς!!! τους φιλοσοφούντες χωρίς Χριστό και ατάκτως, να φιλοσοφήσουν ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ!!!! (πρώτα ο Θεός) να φτάσουν στην Βηθλεέμ κι από κει τους παραλαμβάνει ο ηγούμενος και τους ποιμαίνει ευθέως προς τα άνω!! εκεί στην Βηθλεέμ ''δείχνει'' ο διάδρομος κατάβασης της πυραμίδας όταν αυτός προβληθεί στο έδαφος.... για τον φιλαλήθη είναι μονόδρομος. Για τον μη, άλλη μια πληροφορία 😢 αναμένοντας Ο Λόγος πούδωσε τους παραπάνω λόγους, νάρθουν σε ετοιμότητα οι ακροατές....
ΑπάντησηΔιαγραφή