αγ.Ιωάννης θεολόγος η καθ'ημέρα αποκάλυψη σε συνάφεια με προφ.Ησαΐα και αγ.Χριστοφόρο

(εν τη πράξει, 8 και 9 Μαϊ .... )

...Με εφόδια φιλοκαλίας, νήψης, άσκησης… όπως αγρυπνία για να λεπτύνει η παχυλότητα του νοός, λιτότητα διατροφής για να λεπτύνει η σάρκα, με συστολή επιθυμιών κατά τάξη, εποπτεία και ευλογία του πνευματικού, όλα τα παραπάνω βιώματα γίνονται εκτυπώτερα και συνειδητοποιούνται θαυμαστά…

Όλα με αρμονία και τάξη, (όπως αναφέρει ο αγ.Πορφύριος, απλά και απαλά…) εξισορροπώντας η έσω ζωή και προσευχή με την έξω βιούμενη ως πιέσεις, όπως ο δύτης δεν ανεβαίνει μονομιάς και ευθεία από τα κάτω ύδατα στην επιφάνεια αλλά με στάσεις για την ισορροπία. Ανάλογα ισχύει και για τα θεοφάνεια, κινούμενος ο άνθρωπος προς τα άνω ύδατα και στερέωμα. […με σκοπό, να προοδεύσει η ουσιαστική μη λεκτική προσευχή, που είναι η μνήμη Θεού η αίσθηση της παρουσίας Του, παράλληλα της λεκτικής και μερικές φορές τυπικής. Με αυτήν την μνήμη και παρουσία αυτού του Φωτός, όπως νοείται η καθ’ημέραν άρση σταυρού, Αυτό ερχόμενο στην ζωή και ψυχή, καθ’ημέραν αποκαλύπτει το θέλημά Του, οδηγεί, πληροφορεί εκ των αιτουμένων τα ωφέλιμα και συμφέροντα, συνοδοιπορεί και μας συνανυψώνει ή μας καταβιβάζει, όπου είναι κι Αυτός, κατά το ίνα ώσι Εν και όπου ειμί Εγώ, εκεί κι αυτοί… θεωρούντες την δόξα Του].      

Μέσα στην εκκλησία, το στερέωμα του ουρανού επί γης, για το παραπάνω αναφερθέν ‘’εκτυπώτερον’’, εορτάζεται ο προφ.Ησαΐας την 9^η Μαΐου, μαζί με τον αγ.Χριστοφόρο.

Κι οι ουρανοί λένε οι άγιοι, ανοίγουν και ακούει ο Θεός και παρέχεται μεγάλη ευλογία όταν γίνεται προσευχή την νύχτα μεταξύ όρθρου.

Του προφ.Ησαΐα το ‘’χόρευε’’ ΚΑΙ στο ορθόδοξο μυστήριο του γάμου ‘’τυπώνοντας’’ ελικοειδώς* το 999 κάτω από την εικόνα του Παντοκράτορος (στον ναό και σώμα) αλλά ΚΑΙ στο μυστήριο της χειροτονίας των ιερέων, πάλι (ανοδικό) κύκλο ποιούντες γύρω από την Αγία Τράπεζα (και ιερό κεφαλή) προσδίδει την χάρι της χριστοφορίας και δια του ενός ‘’στεφάνου’’ πέρασμαστην άλλη όχθη και τον εκ Θεού τελικό στέφανο. 

[το… Ἡσαΐα χόρευε· ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν Υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον· Ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ· ὃν μεγαλύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν. 

Αφού μόνο δια Της Θεοτόκου** επιτελείται χάριτι και η εν ημίν κυοφορία και ανατολή και εκδήλωση στην ζωή μας, του Εμμανουήλ – ο Θεός μεθ’ημών, με αρχή εκείνο το εξάκτινο και το πάσα φύσις αγγέλων κατεπλάγη… από την κεφαλή, κατεβάζοντας τον νου στην καρδιά και Βασιλεία του Θεού].

* με την μυσταγωγία αμφίδρομα, εμείς να επιθυμούμε μυστικά να ‘’δεθεί’’ ο νους και η ζωή μας ‘’έλικι’’ με Τον Κύριο, κι Ο Κύριος ανταποκρινόμενος να ευλογεί μυστηριακά και δεσμεύων έλικι τη Αμπέλω τον νου χαρίζει θεάρεστη καρποφορία, αφού ρητώς αναφέρεται στην Αγία Γραφή ότι όποιος σαν κλήμα αποκόπηκε από Την Άμπελο και εξηράνθη και δεν φέρει καρπούς…. (... δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ, καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ, χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου.... η δε Κυριακή των Βαΐων είναι ο τελευταίος επίγειος κύκλος και αφετηρία ανόδου –Μ.Εβδομάδος - ουκ ήλθον δια του παθείν, αλλά αναβαίνω και συνανυψώ… με τον μόνο ‘’δεσμό’’ και τάχα δουλεία, που όμως καρποφορεί ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ). 

Αρχή δε της μυσταγωγίας της εισόδου μας στον Ναό και εξόδου μας από τον κόσμο και των επιγείων κύκλων του (αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ…) και εισόδου στην καρδιά και Βασιλεία, δια και με XC, είναι η δοθείσα χάρις Του Κυρίου στους αποστόλους και εφεξής στους έχοντες αποστολική διαδοχή. Η ορθόδοξη βάπτισις, αφού ομολογούμε ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ…. η εμβάπτισις εις ύδωρ η απολαβή πνεύματος και η τρισσή (πάλι) περιφορά. Έρχεται ο προφ.Ησαΐας (περί ου ο λόγος) δίνοντας την σκυτάλη στον απ.Φίλιππο και η σκιά στην Καινή και Φως. Το διαβάζουμε στον απόστολο… πράξεις η’ (26-39) με εμάς ου μακράν των αιθιόπων, ως πρόσωπα εν σκότει και εν γη ερήμω, υπό πνεύματος δαιμονίου μεσημβρινού, αλλά ως έχοντες αγαθή προαίρεση, μας ενδεικνύεται ο τρόπος απόκτησης θείας χαράς (τελευταία λέξη του αποστόλου) … σημειώνονται αυτά παρακάτω, με έντονα γράμματα… ῎Αγγελος δὲ Κυρίου ἐλάλησε πρὸς Φίλιππον λέγων· ἀνάστηθι καὶ πορεύου κατὰ μεσημβρίαν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν καταβαίνουσαν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς Γάζαν· αὕτη ἐστὶν ἔρημος. καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη. καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Αἰθίοψ εὐνοῦχος δυνάστης Κανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰθιόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάσης τῆς γάζης αὐτῆς, ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς ῾Ιερουσαλήμ, ἦν τε ὑποστρέφων καὶ καθήμενος ἐπὶ τοῦ ἅρματος αὐτοῦ, καὶ ἀνεγίνωσκε τὸν προφήτην ῾Ησαΐαν. εἶπε δὲ τὸ Πνεῦμα τῷ Φιλίππῳ· πρόσελθε καὶ κολλήθητι τῷ ἅρματι τούτῳ. προσδραμὼν δὲ ὁ Φίλιππος ἤκουσεν αὐτοῦ ἀναγινώσκοντος τὸν προφήτην ῾Ησαΐαν, καὶ εἶπεν· ἆρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ εἶπε· πῶς γὰρ ἂν δυναίμην, ἐὰν μή τις ὁδηγήσῃ με; παρεκάλεσέ τε τὸν Φίλιππον ἀναβάντα καθίσαι σὺν αὐτῷ. ἡ δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς ἣν ἀνεγίνωσκεν ἦν αὕτη· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη· καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ. ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη· τὴν δὲ γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ Φιλίππῳ εἶπε· δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει τοῦτο; περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέρου τινός; ἀνοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν ᾿Ιησοῦν. ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν, ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ, καί φησιν ὁ εὐνοῦχος· ἰδοὺ ὕδωρ· τί κωλύει με βαπτισθῆναι; εἶπε δὲ ὁ Φίλιππος· εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν. ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν ᾿Ιησοῦν Χριστόν. καὶ ἐκέλευσε στῆναι τὸ ἅρμα, καὶ κατέβησαν ἀμφότεροι εἰς τὸ ὕδωρ, ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος, καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. ὅτε δὲ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ ὕδατος, Πνεῦμα Κυρίου ἥρπασε τὸν Φίλιππον, καὶ οὐκ εἶδεν αὐτὸν οὐκέτι ὁ εὐνοῦχος· ἐπορεύετο γὰρ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ χαίρων. 

** όπως παρατηρεί ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος : Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

Ευλογία του λόγου (ανθρώπου) που κουβαλά (σαν επί πώλου όνου) πλέον Τον Χριστό, Αυτόν που δίνει τον τόνο της Ζωής, γιατί χωρίς XC έχουμε την ατονία του θανάτου πάνω στην ψυχή και μέλη μας, παρά την φαινομενική βιολογική ευρρωστία, ποιούντας μας δικό Του ταπεινό ναό (λ+χ, ν). Ουσιαστικά και ευλογημένα ελληνικώς, σχηματικά…. ως συνοδοιπορία Λόγου και λόγου vs της αμορφίας και αταξίας του παραλόγου.   

(συγχρόνως) από ακινησία και μαρμάρωμα δίκαιο κατά τις άνομες πράξεις μας όπως επήλθε επί του κύνωπος από τον αγ.Ιωάννη θεολόγο στην Π+άτμο (8/5), ξεκινάει ο άλλος κύνωψ (χριστοφόρος – 9/5) και αγιάζεται από τον παντεπόπτη Κύριο, που μεριμνά για την αποκάλυψη του Εαυτού Του και Αληθείας, ολοέν εκτυπώτερον, στους μετέχοντες σε αυτήν την μυστική και μυστηριακή ορθοδόξως προσευχή**. Πέρασμα από την κοιλία (αεί και χρόνο) στην κεφαλή (νυν, άχρονο και αιώνιο παρών) δια σταυρού και περιτομής αμαρτιών… Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· (αγ.Ιωάννης δαμασκηνός) …με εμένα (συγγνώμη για την κατάθεση της αυτογνωσίας μου), όχι μακρυά της εννοίας του κυναρίου που τρέφεται από ψυχία (σημεία και ευθεία κίνηση του νοός**) που περισσεύουν εκ της τραπέζης, ποθώντας την θεραπεία της θυγατρός μου (ως η χαναναία και  χορτασμό ψυχής όχι πλέον με ειδωλολατρικά ξυλοκέρατα, τροφή χοίρων, αλλά να μου δώσει ο καλός Θεός αρχή μετανοίας και μετά τους λόγους και ψυχία με Τον ίδιο Τον Λόγο – Θεοῦ τὸ Σῶμα καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει· θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει ξένως – δλδ εκ του Άρτου των τέκνων … την απλανή κυκλική και χωρίς την κατάργηση της έμμεσης του ΣΗΘ, στην άμεση του ΑΒΕΛ) … 

---

[οι εορτές των αγίων δεν είναι μια στείρα θεωρητική ανάμνηση (το μνήμην ποιούμεθα) αλλά εν τη πράξει γίνονται με την ζωή τους βοηθοί αναστάσεώς μας, διάκονοι σωτηρίας, αρωγοί επίγνωσης της Αληθείας και του θείου θελήματος. Νομίζω πως με την παράθεση ‘’λόγων’’ (περί μαρμαρωμένου αμετανοήτου κύνωπος, ‘’κυνόμορφου’’ δια μετανοίας αγίου αλλά και ελικοειδούς προσευχής και κινήσεις νοός για την καθ'ημέρα αποκάλυψη) με αφορμή τους εορτάζοντες το διήμερο 8 και 9 Μαϊ, αγ.Ιωάννη θεολόγο, προφ.Ησαΐα και αγ.Χριστοφόρο εντοπίστηκε άλλη μια δέσμη εκχεομένου Φωτός εκ του νοητού Ηλίου, άλλη μια συστάδα λόγων εκ Λόγου, ως φωτεινά ίχνη. Οι άγιοι, όχι μόνο ενδεικνύουν την δοθείσα χάρι και δόξα Θεού, αλλά ο καλός Θεός τους χρησιμοποιεί κατά το πάνσοφο σχέδιό Του].

---

από έσω Ζωή