επί του πρακτέου τα της μεσούσης μέχρι αποδόσεως

Φέτος (2019) μετά την πρόσκληση της μεσούσης ο διψών ερχέσθω … (μεσοπεντηκοστή 22/5) ‘’έτυχε’’ να εορτάζεται η γ’ εύρεση της Τιμίας κεφαλής του αγ.Ιωάννου προδρόμου σταθερή 25/5 και αγ.Φωτεινή 26/5 (κινητή) που ήντλησε ύδωρ λάλον στο φρέαρ του Ιακώβ.  Με όρια τα κατοπτρικά μεταξύ τους 2 και 5  (που απλώνονται οριζόντια, δεξιά - αριστερά)) εντοπίστηκε να παρεμβάλλονται (καθέτως, πάνω - κάτω) τα 2,5 και ς’. Δλδ επί ενός οριζόντιου κύκλου του ενιαυτού, μέσα στην επαναλαμβανόμενη ‘’καθημερινότητα’’, διακρίνεται μια αχνή κάθετη (πνευματική) τομή (στο σύνολο ΣΤΑΥΡΟΣ) που αφήνει ίχνη προς ψηλάφηση:

2(2)/5

2(5)/5

2(6)/5

Το ‘’γνωστό’’ , λόγοι εντός του Λόγου (2) αγιασμός, απέναντι (5) ως ευθεία κατοπτρική προβολή και κατέναντι (ς) έμμεσα και χιαστί. (Γεν.γ’24 και Γεν.δ’16)

 

 2

-

5

.

ς

…όλα, για να μας δώσουν αφορμή να εντοπίσουμε από τους λόγους των Γραφών και της φύσεως, άλλη μια συστάδα ακτίνων ουρανίου επί γης, Φωτός. Ευθεία πορεία προς Τον Κύριο (δέσμη ακτίνων Φωτός και ευθείας προς τα άνω πορείας, όπως καταγράφηκε και με το διήμερο 8/9Μαΐου με τον αγ.Ιωάννη θεολόγο, αγ.Χριστοφόρο και προφ.Ησαΐα).

Ακούμε τα αναγνώσματα…. (25/5) …ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς

ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. ῎Εχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι, πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ. ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ ᾿Ιησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ ᾿Ιησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ. (Β’Κορ. δ’ 6-15)

…καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ περιχώρῳ. Καὶ ἀπήγγειλαν ᾿Ιωάννῃ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων τούτων. καὶ προσκαλεσάμενος δύο τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ὁ ᾿Ιωάννης ἔπεμψε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν λέγων· σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν; παραγενόμενοι δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες εἶπον· ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς ἀπέσταλκεν ἡμᾶς πρός σε λέγων· σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν; ἐν αὐτῇ δὲ τῇ ὥρᾳ ἐθεράπευσε πολλοὺς ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρῶν, καὶ τυφλοῖς πολλοῖς ἐχαρίσατο τὸ βλέπειν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἀπαγγείλατε ᾿Ιωάννῃ ἃ εἴδετε καὶ ἠκούσατε· τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ χωλοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρίζονται, κωφοὶ ἀκούουσι, νεκροὶ ἐγείρονται, πτωχοὶ εὐαγγελίζονται· καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί. ἀπελθόντων δὲ τῶν μαθητῶν ᾿Ιωάννου ἤρξατο λέγειν πρὸς τοὺς ὄχλους περὶ ᾿Ιωάννου· τί ἐξεληλύθατε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι; κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; ἀλλὰ τί ἐξεληλύθατε ἰδεῖν; ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖς ἱματίοις ἠμφιεσμένον; ἰδοὺ οἱ ἐν ἱματισμῷ ἐνδόξῳ καὶ τρυφῇ ὑπάρχοντες ἐν τοῖς βασιλείοις εἰσίν. ἀλλὰ τί ἐξεληλύθατε ἰδεῖν; προφήτην; ναὶ λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προφήτου. οὗτός ἐστι περὶ οὗ γέγραπται, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· λέγω γὰρ ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν προφήτης ᾿Ιωάννου τοῦ βαπτιστοῦ οὐδείς ἐστιν· ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ μείζων αὐτοῦ ἐστι. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀκούσας καὶ οἱ τελῶναι ἐδικαίωσαν τὸν Θεόν, βαπτισθέντες τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου· οἱ δὲ Φαρισαῖοι καὶ οἱ νομικοὶ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ἠθέτησαν εἰς ἑαυτούς, μὴ βαπτισθέντες ὑπ᾿ αὐτοῦ. (Όρθρου Λουκ.ζ 17-30)

…οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον αὐτῷ· ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστι ποιεῖν ἐν σαββάτῳ. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ; πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ, εἰ μὴ μόνοις τοῖς ἱερεῦσι; ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσι, καὶ ἀναίτιοί εἰσι; λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι τοῦ ἱεροῦ μεῖζόν ἐστιν ὧδε. εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. κύριος γάρ ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου. Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτῶν. καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος ἦν ἐκεῖ τὴν χεῖρα ἔχων ξηράν· καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἔξεστι τοῖς σάββασι θεραπεύειν; ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τίς ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόβατον ἕν, καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς σάββασιν εἰς βόθυνον, οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; πόσῳ οὖν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου; ὥστε ἔξεστι τοῖς σάββασι καλῶς ποιεῖν. τότε λέγει τῷ ἀνθρώπῳ· ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα· καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη. ᾿Εξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον κατ᾿ αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν· καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας… (Ματθ.ιβ’)

Δεν θα έπρεπε να τονίσω μόνο κάποια λόγια, σαν να απομονώνεται θησαυρός εκ θησαυρού ως σπουδαιότερος, αλλά συνειρμικά, ‘’δείχνουν’’ την ευθεία άνοδο και ανάσταση που προτείνει Ο Κύριος ευθείας τας τρίβους ποιείται και μετανοείτε.  

Εκεί στο τέλος του δρόμου, στο ς’ στο 6 και κατέναντι εν σκότει όταν η ψυχή ποθεί Φως και ύδωρ της διανοίγεται ένας δρόμος προς πορεία. Η σαμαρείτις δεν εξαντλείται ως ιστορικό πρόσωπο, αλλά όπως δικαιολογεί ο άγιος Μάξιμος ομολογητής, σημαίνει τη φύση ή την ψυχή του καθενός, που χωρίς το προφητικό χάρισμα συμβίωσε, σαν με άνδρες, με όλους τους νόμους που δόθηκαν στη φύση μας, από τους οποίους οι πέντε είχαν προηγηθεί, ενώ ο έκτος, αν και ήταν παρών,  αλλά όμως αυτός δεν ήταν άνδρας της φύσης ή της ψυχής, με το το να μή γεννά από αυτήν τη δικαιοσύνη που σώζει στον αιώνα.

Έλαβε λοιπόν η φύση ως άνδρα τον πρώτο νόμο, το νόμο στον παράδεισο· δεύτερο νόμο τον νόμο μετά τον παράδεισο· τρίτο το νόμο κατά τον κατακλυσμό του Νώε· τέταρτο το νόμο της περιτομής* επί του Αβραάμ· πέμπτο το νόμο της προσφοράς του Ισαάκ. Αυτούς όλους τους έλαβε η φύση και τους απέρριψε  εξαιτίας της ακαρπίας της στα έργα της αρετής. Έκτο είχε το νόμο μέσω του Μωϋσή που ήταν σαν να μην τον είχε ή επειδή δεν  εκτελούσε τις πράξεις δικαιοσύνης που εκείνος όριζε ή επειδή  επρόκειτο αυτή να μεταβεί σε άλλο νόμο ως άνδρα, δηλαδή το  ευαγγέλιο, γιατί ο νόμος δεν είχε δοθεί στους ανθρώπους αιώνια,  αλλά κατά οικονομία που παιδαγωγούσε προς το μεγαλύτερο και μυστικότερο. 

Μ'αυτή την έννοια νομίζω είπε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα «και νυν ον έχεις ουκ έστι σός». Γιατί γνώριζε ότι ο άνθρωπος θα μεταφερόταν στο Ευαγγέλιο. Γι'αυτό και γύρω στην έκτη ώρα, όταν κατ'έξοχή περιλάμπεται η ψυχή από παντού από τις ακτίνες της γνώσης εξαιτίας της παρουσίας σ'αυτήν του Λόγου, κι ενώ είχε φύγει η σκιά του νόμου, συνομιλούσε την ώρα αυτή μαζί της, και κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ, στέκοντας δηλαδή κοντά στην πηγή μαζί με το Λόγο των θεωρημάτων της Γραφής. Αυτά ας λεχθούν  πρός το παρόν και για το θέμα αυτό’’…. από το πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; (αγ.Μάξιμος ομολογητής) προτείνοντας και την δική μας ομόρροπη προς το ΥΔΩΡ πορεία με τα ανάλογα γεμάτα ουσία, κομβικά ‘’σημεία’’, που ‘’έτυχαν’’ φέτος, ‘’ευθυγραμμισμένα’’.

Και του Ιακώβ του διανοίχθηκαν εκεί στο φρέαρ οι οφθαλμοί του, για να ‘’δει’’ Την αδιόδευτη πύλη και κλίμακα. [Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’].

* Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· (αγ.Ιωάννης δαμασκηνός)

Μια ‘’ευθεία’’ δια της μετανοίας (25/5) και αγ.Ιωάννου προδρόμου από την διψώσα σαμαρείτιδα (ψυχή και φύση μας 26/5) προς το λάλον ύδωρ και τελεσφόρηση του ελθέτω και πινέτω…. (μεσοπεντηκοστή 22/5). 

Αμήν δι ευχών των μεσαζόντων να βιώσουμε τα προτεινόμενα, ώστε να ανευρεθεί ο θησαυρός μέσα στα οστράκινα σκεύη και φανερωθεί η ζωή Του Ιησού στην θνητή μας σάρκα. Ανευρεθεί ο κρυμμένος νοητός μαργαρίτης και συζήσουμε έσω, με Την Ζωή. 

---

όχι βέβαια ότι έχει σχέση η ''ευθυγράμμιση''  αλλά όντως τυχαίο 
26/2 και 
26/5 σταθερή και κινητή μνήμη αγ.Φωτεινής 

αμήν και πάλι δι ευχών της γλυκυτάτης  αγίας να διέλθουμε εκ των προ Χριστού και αποκτήσουμε κι εμείς ως ψυχή και φύση, Νυμφίο και την χάρι του ευαγγελίου!! 

---

κρουνοί ύδατος Ζώντος εξ Υπερφύσεως για την σωτηρία, αγιασμό, κάθαρση της πεπτωκυίας φύσης και παραφύσης... εκ του Λόγου 2, στο 5 και 6, με τον μεγάλο αγιασμό, 5 και 6 Ιαν... Θεοφάνεια 2016

ένας λογισμός μου λέγει, (χωρίς να λαμβάνεται σοβαρά υπόψην) πως από την εορτή της μεσοπεντηκοστής έως την απόδοσή της (σε 7 ημέρες)... επειδή αφορά σκηνοπηγία, ίσως αυτό το ύδωρ να κατεβαίνει προς κάθαρση και ξεδίψασμα όλης της ''σκηνής'', έως και του τελευταίου και εξώτερου δερμάτινου χιτώνα (που μάλλον έχει σχέση με το 7, όπως και τα μάτια Του Αμνού)...  ρανίδα ρανίδα ''καθαρίζει'' αυτούς (7 δερματίνους χιτώνες και 7 οφθαλμούς/ πνευματική όραση ολοέν και βαθύτερη και καθαρότερη), όπως και ρανίς Αίματος αποπλύνει τις ψυχές μας, με σκοπό τον αγιασμό και σωτηρία...  (μυστικά και μυστηριακά εφόδια για να πραγματωθεί αφενός η διαφάνεια (αφού αφαιρείται κάθε

μολυσμός σαρκός και πνεύματος) για να είναι εκτυπώτερη η ουσία και χωρίς διαστρεβλώσεις εμφανιζόμενη με ‘’σημεία’’ στην περι-ουσία μας, στον κόσμο μας και αφετέρου και ουσιαστικότερο η βιωματική προσέγγιση και οικείωση εν ημίν (για τα περαιτέρω) του… Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου και… χαῖρε, της Τριάδος τους μύστας φωτίζουσα… όλα υπό τον υγιή γνώμονα και άξονα κινήσεως της έσω και έξω ζωής, κατενόησα τα έργα Σου και εδόξασά Σου την θεότητα….