‘’άσκηση’’ νηπίων

Λογικό είναι, πριν φτάσει κάποιος σε μέτρα ασκήσεως πανεπιστημίου, να έχει ήδη τις βάσεις και παιδεία του νηπιαγωγείου.

Κι ενώ όλοι οι εμπειρικοί θεοφόροι πατέρες της Ορθοδοξίας αναφέρονται στον νου μέσα στην καρδιά, που όντως δια εμπείρου πνευματικού είναι η απλανής οδός και ενέργεια της κυκλικής κίνησης χάριτι Θεού, του νοός στην καρδιά, ο άγιος Πορφύριος ξεκινά για μας τα νήπια με την πρόταση ‘’συγκέντρωσης’’ του νου στο κέντρο της κεφαλής, αν είναι δυνατόν αμετεώριστα και χωρίς φαντασίες.

Όντως τέλειος νους, νους αφάνταστος κι η φαντασία ‘’εισέρχεται’’ και από έξω και ιδίως από μέσα, διεργαζόμενοι τα έξω δεδομένα.

Φαίνεται, πως η δράση της φαντασίας επάνω στον νου, εξαρτάται από την ποσότητα και ποιότητα ‘’δικαιωμάτων’’ που δίνουμε στον αντίδικο και αντίστοιχα η χάρις, από την ποσότητα και ποιότητα δικαιωμάτων που ζητάμε να ενεργήσει ο καλός Θεός στην ζωή μας, δια της καθαρότητος των αισθητηρίων.

Οι κορυφαίες αισθήσεις χωρίς να υποτιμάται η εξωτερική απλή πεντάδα αλλά και η ενοποιημένη μία στα έσω, είναι η όραση και η ακοή. Με το ‘’συν ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν Σε θεωρών’’, σαν από λήθαργο και ακινησία, αρχίζει η μετά Της Θεοτόκου ενέργεια εν ημίν καθόδου του νου από την κεφαλή στην καρδιά που τελεσφορείται από την παρουσία Της τέλειας Κυρίας μετά αγγέλων, με Τον μικρό άρτι ‘’γεννηθέντα’’ εν ημίν, ορώμενο και ακροώμενο Εμμανουήλ.

Είναι αυτό που απεικονίζεται στους χαιρετισμούς στο γράμμα ‘’π’’ και Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων κατεπλάγη τὸ μέγα της σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον*, τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν, ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα, ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα…. [στο ‘’π’’ της ορθοδόξου πίστεως, ..36 ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ' ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ' αὐτόν. (Ιωαν.γ')].

Στο άθροισμα αισθήσεως και διαισθήσεως, στο κέντρο όρασης (+διόρασης – τρίγωνο προς τα πάνω), ακοής (+διακοής – τρίγωνο προς τα κάτω) στην α-νόητη πριν κεφαλή μας, Ο Τέλειος Νους, Χριστός.

Ο Κύριος πλέον, σαν επί πώλου όνου, που σηματοδοτεί τον χριστοφόρο νου, εξάγει τον άνθρωπο από την νοητή αίγυπτο και ‘’κόσμο’’ (κοσμικό φρόνημα) οδηγώντας τον προς τον πόδα της ιερουσαλήμ για να τον υψώσει (πάλι επί πώλου όνου) από την Κυριακή Βαΐων διά της μεγάλης βδομάδος και καίριων εμπειριών προς ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Υψώσει (στον ουρανό) και (συγχρόνως) ‘’κατεβάσει’’ στην καρδιά τον νου που συνοδοιπόρησε μαζί του καθ’όλην την διάρκεια και μήκος της διαδρομής. Και ως σκιά στην ΠΔ ΚΑΙ στην καινή ως σκοπό απόκτησης του Αγίου Πνεύματος.

Ασχηματοποίητα από την διάθεση του παλαιού εαυτού και κοσμικού φρονήματος που υποδαυλίζεται από τον διάβολο λόγω του σαρκικού φρονήματος, να μας συμπαρασύρει σε ‘’γνώσεις και δυνάμεις’’ (το αρχαιότερο δόλωμα που μετεχόμενο από τους πρωτοπλάστους μας εξοστράκισε εκ του παραδείσου, αφού μας μόρφωσε στην φαντασία, ότι ΑΝ ΦΑΜΕ από τον απαγορευμένο καρπό θα γίνουμε θεοί…), αμόρφωτα τα ‘’φώτα’’ έως ου μορφωθεί Ο Κύριος εν ημίν. Τότε και εκεί η χαρά της νίκης της σάρκας, του κόσμου και του διαβόλου που είναι ο τριαξονικός αντίπαλος της τελειότητός μας.

Αμήν δι ευχών των νηπιαγωγών, δασκάλων και καθηγητών, (εμπείρους ορθοδόξους πνευματικούς) με επιστασία και συμπαράσταση όλων των αγίων, κατά τάξη και ετοιμότητα να προοδεύουμε χάριτι στην τέχνη τεχνών. Την καθαρά Προσευχή. Αρκεί οι έξι ιερείς (εξαγνισμένες αισθήσεις όρασης και ακρόασης) να ακολουθούν Την Θεοτόκο που οδεύει προς τα Ιεροσόλυμα**.          

Ήδη ενεργεί … ιδού αποστέλλω άγγελον προ προσώπου σου ίνα ετοιμάση την οδόν σου και όπως προηγείται η παρουσία του αγ.Ιωάννου προδρόμου στον Δρόμο (και Κύριο) έτσι δια μετανοίας που προηγείται και ταπεινότητος και ασκήσεως (με πλούσια τα μυστικά και μυστηριακά βοηθήματα) διανοίγεται ο δρόμος του νοός από έξω της κεφαλής διασκορπισμένος εντός εαυτού και από εκεί (κεφαλή) στην καρδιά. Μεγάλα τα μέτρα για μας, αλλά ελπίζοντες και στηριζόμενοι στην θέληση Του Κυρίου, ευχόμεθα, όντας ου μετάβασις τοπική, αλλά συγκατάβασις θεϊκή. Αμήν γένοιτο.   

Σκοπός μας, η μέριμνα για ψυχική αγνότητα, ώστε να αναπαύεται η χάρις (αγ.Παΐσιος) ή όπως αναφέρει ο αγ.Σωφρόνιος στην άσκηση της προσευχήςτου Ιησού : … Επί πολλά έτη οι μοναχοί προφέρουν την προσευχήν αυτήν δια του στόματος, μη αναζητούντες τεχνητούς τρόπους ενώσεως του νου μετά της καρδίας. Η προσοχή αυτών συγκεντρούται εις την συμμόρφωσιν της καθ’ ημέραν ζωής αυτών προς τας εντολάς του Χριστού. Η αιωνόβιος πείρα της ασκήσεως ταύτης έδειξεν ότι ο νους ενούται μετά της καρδίας δια της  ενεργείας του Θεού, όταν ο μοναχός διέλθη την σταθεράν πείραν της υπακοής και της εγκρατείας, όταν ο νους αυτού, η καρδία και αυτό το σώμα του «παλαιού ανθρώπου» ελευθερωθούν επαρκώς εκ της εξουσίας της αμαρτίας.

Αναφέρθηκε, πως το γένος των τηρούντων τις εντολές του Θεού κρατάει από τον ΣΗΘ, που έδωσε ο καλός Θεός στην ΕΥΑ (ΖΩΗ) μετά τον ΑΒΕΛ. Ανάλογα ισχύουν και για την έσω Ζωή, με τον ΣΗΘ την ευθεία τον ΑΒΕΛ την απλανή κυκλική και σύνολο την ελικοειδή.

‘’Επιστρέφοντας’’ καρδίαν στον Θεό (και νου και ζωή), πριν φτάσουμε στην αμεσότητα και κυκλική κίνηση του νοός που είναι χάρις διδόμενη στους ωρίμους, και τους ακινήτους παρά τους πόδας Του Κυρίου σαν την Μαρία (Ι), επιβάλλεται η μείωση της αστοχίας στην διακονία (το Θ και οριζόντιο τμήμα/κίνηση, της Μάρθας) και φιλανθρωπία, ως απόδειξη της φιλοθεΐας. Και η έμμεση και νηπιακή σχέση, είναι η ευθεία κίνηση του νοός, δλδ δια των δημιουργημάτων, ο νους να ανάγεται Στον Δημιουργό.      

Κι αν επιτευχθεί το πρώτο, έρχεται και το δεύτερο με την πνευματική ενηλικίωση ….20 ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἐώρακε, τὸν Θεόν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν; 21 καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.

…ὅτι ἔλεος καὶ ἀλήθειαν ἀγαπᾷ Κύριος ὁ Θεός, χάριν καὶ δόξαν δώσει· Κύριος οὐ στερήσει τὰ ἀγαθὰ τοῖς πορευομένοις ἐν ἀκακίᾳ. Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, μακάριος ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ σέ. 

Ήδη ενεργεί με την επίσκεψη Του Αγίου Πνεύματος*** οριζόντια στην ζωή μας, καθ'ημέραν, με την τύπωση του Τιμίου Σταυρού πάνω μας (στην δεξιά και αριστερή πλευρά, μετά την κεφαλή ''νυν'' και κοιλία ''αεί'', ώστε ο Παράκλητος να μας ανυψώσει από τον χρόνο στον άχρονο), προσθέτοντας χαρίσματα, ως τεκνία, ΠΡΩΤΑ πράξεως (Λείας) και ΔΕΥΤΕΡΑ θεωρίας (Ραχήλ) κατά τάξη και ετοιμότητα....(εκ δε του μεγάλου κανόνος…. Γυναῖκάς μοι δύω νόει, τὴν πρᾶξίν τε καὶ τὴν γνῶσιν ἐν θεωρίᾳ· τὴν μὲν Λείαν πρᾶξιν ὡς πολύτεκνον· τὴν Ραχὴλ δὲ γνῶσιν ὡς πολύπονον· καὶ γὰρ ἄνευ πόνων οὐ πρᾶξις, οὐ θεωρία, ψυχή, κατορθωθήσεται.  

---

* ένα έργο που συνέβη άπαξ εκ Της Θεοτόκου, παρατεινόμενο στους αιώνες να συμβαίνει δια Της Θεοτόκου εν ημίν, κατά ετοιμότητα και υποδοχή. 

** 2 σχόλια πάνω στο άρθρο ... ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ!

*** ο Σταυρός του Αγίου Φωτός