Λιτό πρόθεμα (έσω Ζωής β' τόμος)

Η πνευματική οικοδομή όπως και η φυσική, για νάναι στέρεη θέλει και το θεμέλιό της και τις κολώνες και το συνδετικό των δομικών υλικών, ώστε να αντέχει τις κρούσεις που αποσκοπούν στην κατεδάφιση… κι αν μόνη η υπερηφάνεια έριξε εκ των ουρανών στην γη τον ασώματο, μόνη η ταπεινότητα μπορεί να ανεβάσει τον ενσώματο από την γη στον ουρανό. […12. Ἂν ὄχι ἐξ αἰτίας ἄλλου πάθους, ἀλλὰ ἀπ᾿ αὐτὸ καὶ μόνο ἔπεσε κάποιος ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, πρέπει νὰ ἐξετάσωμε μήπως καὶ χωρὶς καμμία ἄλλη ἀρετή, ἀλλὰ μὲ τὴν ταπείνωσι μόνο μποροῦμε νὰ ἀνεβοῦμε στοὺς οὐρανούς. Βαθμίς 22^α (περί υπερηφανείας) αγ.Ιωάννου της κλίμακος].

Λίγο πιο μπροστά: 10. Παίδευσις τῶν ὑπερηφάνων εἶναι ἡ πτῶσις... για να ξαναρχίσουμε πάλι από την αρχή… να πάρουμε το μάθημα μας από την λάσπη. Κι η λάσπη είναι η συνδετική ‘’ουσία’’ που κρατά στέρεα (τα τουβλάκια ή μικρές πέτρες) τις αρετές μεταξύ τους. Κι ο ταπεινός, σαν λάσπη, τον πατάνε τον

φτύνουν αποδεχόμενος με αυτήν την στάση άρνησης υψηλοφροσύνης  και θυμού που προσβλήθηκε το ε-γώ (η εικών του επί γης, προσβλήθηκε δλδ η σκιά του) αποδεικνύοντας έμπρακτα  - ταπεινά κι όχι άρρωστα ταπεινολογικά (που κρύβει υπέρμετρο εγωισμό) - ότι όσα χαρίσματα κι αν δει να εκδηλώνονται δι αυτού, Θεού το δώρον. Αντιλαμβάνεται ότι δρα δι ε-αυτού [που είναι η (ε)ικών Αυτού] Αυτός, επειδή κατάφερε να γίνει διάφανος και να μην αντιστέκεται ή διαστρεβλώνει το θείο θέλημα και ενέργεια. Ενέργεια του Σώματος και Πνεύματος Του Κυρίου, με διάφανες θείες κολώνες, στον εν ημίν υπό δόμηση ναό, τους αγίους 12 αποστόλους και τοιχεία, παρόντες κι όχι εικονικά, όλους τους αγίους ….  

Μήπως το προσευχόμενο εν ημίν Πνεύμα Άγιο, αυτό το ‘’εγώ’’ με τις μέριμνες δεν το τροχοπεδεί, ακόμη και αλοίμονο μερικές φορές το αρνείται; Το ίδιο το ‘’εγώ’’ (ως  σκιά, μέρος του σκιώδους) δεν είναι αυτό που σαν απάρτιο του άρχοντα του κόσμου τούτου, αντιστέκεται στην άρση των πυλών για να εισέλθει Ο κρούων; (Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.…) όχι ως εξωτερικά θυρανοίξια, αλλά ευχόμενοι να ιεροτελεστεί έσω, αφού…. Οὔκ εἰμι ἱκανός, Δέσποτα Κύριε, ἵνα εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην τῆς ψυχῆς μου· ἀλλ᾿ ἐπειδὴ βούλει σύ, ὡς φιλάνθρωπος, οἰκεῖν ἐν ἐμοί, θαῤῥῶν προσέρχομαι. Κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν…

Αμήν δια της παιδείας, που είναι η παρουσία του ίδιου του Θεού βιωματικά, να αρθεί το μεσότοιχο, δίνοντας ‘’δικαιώματα’’ Στον Κύριο για αυτήν την θεία επέμβαση, δια της μεταστροφής μας. Αμήν αφορμάς μετανοίας παράσχου ημίν…

     

Αρχίζοντας με την αλφαβήτα της κατά Θεόν παιδείας, είθε οι άγιοι να ενεργούν μυστικά, αλλά ολοέν και εκτυπώτερον ως παραστάτες και βοηθοί στην πρόοδο, ανάσταση και φωτισμό μας, ενσωματώνοντάς μας Στον Τριαδικό Ένα […24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου (Ιωαν.ιζ’) ….].