Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020

περί τελώνου και φαρισσαίου στην ελληνική πραγματικότητα

σήμερα ''τελώνου και φαρισσαίου'' 

κι αν η Ελλάδα θέλει να βαδίσει στην ανάστασή της, ας διεισδύσει λίγο, πίσω από τα φαινόμενα. 
το προτεινόμενο και το ''επίσημο'' από την κυβέρνηση και τους ''υπευθύνους'' για την ''εορτή'' των 200 χρόνων από την επανάσταση του '21. 


κι η ''ακέφαλος'' υπερηφάνεια, στην 22η βαθμίδα της κλίμακος, όχι τυχαία 22, είναι σαν την εβραϊκή αλφάβητο, ακέφαλος. Την έχουσα 22 γράμματα, που της 
λείπουν για την πληρότητα, η κεφαλή. Το Α+Ω (σύνολο 24, όσο και η
24γράμματος ελληνική*). (''σήμερα'' πάλι τυχαία, έστω και της άλλης όψεως, να τιμάται η ελληνική γλώσσα ως παγκόσμια ημέρα 9/2, διακρίνοντας την αλήθεια, διαμπερώς, ως πίσω από τα βαρειά σύννεφα, τον Ήλιο...).

...και αφού το επεκτείνουμε ''λίγο'' φιλοσοφικά, όντως αποδεικνύεται με το χρυσοπληρωμένο συμβολάκι των 200 χρόνων από την επανάσταση, βλασφημία κατά της Ελλάδος. Της ταπεινής ευλογημένης Ελλάδος.


...Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν, και Τελώνου μάθωμεν, το ταπεινόν εν στεναγμοίς, προς τον Σωτήρα κραυγάζοντες. Ίλαθι μόνε, ημίν ευδιάλλακτε.

---

Τὸ ἀληθινὸ Βυζάντιο. Ἡ ἀρχοντικὴ καὶ βασιλικὴ πολιτεία (Φώτης Κόντογλου)

Η αγιασμένη επανάσταση, Φώτη Κόντογλου


ένδοξο παρελθόν και ελπιδοφόρο (υπό προϋποθέσεις) μέλλον

ΑΝ θέλουμε νάμαστε συνεχιστές του ευλογημένου ανελικτικού (9) και αναστάσιμου dna vs του καθελκτικού (6) και καταστροφικού dna της πατρίδας μας.... **

αμήν πληθαίνοντας (επιτέλους) οι εργάτες του θείου σχεδίου vs των εργατών της παγκοσμιοποιήσεως και εθνομηδενισμού



δι ευχών (όλων των ηρώων και αγίων) ''στώμεν καλώς'' , ώστε ευλογημένοι και δεδικαιωμένοι εκ Θεού σαν τον τελώνη, να βαδίσουμε με αφορμή την επανάσταση, στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Προσωπική συλλογική πανελλαδική ως σώμα, και πανανθρώπινη, αφού όλος ο κόσμος περιμένει την νίκη Του Φωτός vs όλων των σκοτεινών υπερηφάνων ακέφαλων δυνάμεων.... το χρωστάμε όσοι μείναμε, στους προγόνους και απογόνους μας. 

...και, παρόλο ότι είναι λίγο παρατραβηγμένο, το τολμώ. Οι εναλλασσόμενες στην σημαία μας 9 μπλε και άσπρο γραμμές δηλώνοντας το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ, 



όταν αντικαθίστανται με τις 3, μπορεί για τους εχθρούς της Ελλάδος να σημαίνουν την μία επιλογή και στόχο τους τον ΘΑ-ΝΑ-ΤΟ μας, εμείς ανταποκρινόμαστε με άλλες 3. ΖΩΗ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ... αυτό που ευχήθηκε ο γέρος του μορηά, κι είναι σειρά μας να το πραγματώσουμε ... εμείς θέλουμε να κάνουμε μια πατρίδα που νάχει σαν σώμα την Ελλάδα και Κεφαλή Τον Χριστό... (δλδ ομόπνοο του σώματος της Εκκλησίας). Αμήν ζωντανά μέλη XC.  

Παρατηρώντας μάλιστα την κομματική γραμμή, δεξιών και αριστερών, που σαν σκυταλοδρομία  εκτελούν αλλωνών συμφέροντα και πάντα ό,τι τους πουν οι στοές (η δυστυχής μας αλλαγή κατοχής και μη ολοκληρωτική απελευθέρωσή μας ακόμη), ξαναθυμόμαστε την στιχομυθία, ερωτήσεις και απαντήσεις από τον Θ.Κολοκοτρώνη....

- είσαι αγγλόφιλος;
- όχι
- ε τότε θα είσαι γαλλόφιλος
- όχι
- ε τότε σίγουρα ρωσόφιλος
- όχι... θεόφιλος είμαι...  


Κατανοώντας έστω και αργά, ότι η μόνη λύση, όχι απλά επιβίωσης του έθνους αλλά εκτελώντας το κοσμοϊστορικό του ρόλο και εμπνευστής του ευ (κατά Θεόν) ζειν και φωτιστές της ανθρωπότητος, είναι η Ορθοδοξία μας.   

---

* για το θεόσδοτο όνομα ΙΩΑΝΝΗΣ (όπου φαίνεται η σχέση το ακέφαλον και ελλειπές του νόμου 22 και της ευλογημένης 24γραμματης ελληνικής αλφαβήτας)

** ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ» ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΗΡΩΕΣ …

---

επί του πρακτέου, για να μην μείνουμε στα γνωστά ανέξοδα ευχολόγια.... που όμως δεν παράγεται έργο... γιατί ο δυνατότερος μυς του ανθρώπου μηρός.... άλλη πομπή ακολουθεί κι αλλού βαδίζει.... 
γέννηση Διονύσου από τον μηρό του Διός (συνάφεια μυθολογίας με το σήμερα. Κυριακή εσπέρας, των δύο όψεων. Της συγγνώμης και του καρνάβαλου) ''ίσως'' η ερώτηση και η απάντηση στον εαυτό πρώτα και μετά στους υπόλοιπους είναι: ... τι λέμε και τι κάνουμε; δια του τριωδίου (9) ανασταίνεται η Ελλάδα ή δια του αντιτριωδίου (6) καταποντίζεται; 

[κι όταν μιλάμε για Ελλάδα, δεν είναι οι κάμποι τα ρυάκια οι πόλεις τα χωρηά και οι βουνοί που μας φιλοξενούν... είναι τα μέλη του πολυπληγωμένου και ασθενούς σώματός της εξαιτίας μας, κυτταράκια που επιλέγουν ή το κατανυκτικό προς ανόρθωση ή της κραιπάλης των διονυσιακών οργίων με το πρόσχημα ''χαράς'' αλλά που ακολουθούν μέθες, αναισχυντίες, εκτρώσεις και τόσα άλλα που σίγουρα δεν μας τιμούν. Κι ας μοιάζουν παραδοσιακά. Σε μια τέτοια ελλάδα ειδωλολατρική (όπως την καταντούμε) να περιμένουμε ευλογία, χαρά, ελευθερία ή αρά; όντως εκ των χειρισμών και δράσεών μας, Η χειρ Θεού αντιδρά ευσπλάχνως ή δίκαια. Να μην έχουμε κανένα παράπονο....].  

κάνουμε like θεωρητικά σαν ''έλληνες'' , ''πολεμάμε'' να μην περάσει το συμβολάκι σαν κασκόλ (που χαρακτήρισε ένας ιερέας....) αλλά πρακτικά* τρέχουμε σε καρναβάλια και άλλες πομπές;;;; θα το δείξει η συνέχεια... τις επόμενες εβδομάδες, τις επόμενες Κυριακές... και μετά, συνειρμικά μούρχεται μια σκέψη. Θα ακουστεί βαρειά η απόφαση το ''υποκριτά φαρισσαίε'' από Τον Κύριο στα της Πίστεως. Κατά πόσο όμως ομοία κατηγορία θα μας βαρύνει εάν υποκριτικά δρούμε για την Πατρίδα; όταν στην ουσία, άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε; ή εξαντλούμε την πίστη μας σε εξωτερικά τυπικά (σαν τον φαρισσαίο) .... θέλουμε ναι μεν να βοηθήσουμε και μας πονά, αλλά δρούμε αντίθετα, μοιάζοντας δυστυχώς τους δυο πρώτους κληρονόμους (της βασιλείας) αντί του τρίτου;   

Ας μας δίνει ο καλός Θεός διάκριση και δύναμη... 
      
και συνολικά... για τα ''τυχαία'' ... 22ος λόγος αγίου, παγκόσμια ημέρα ελληνικής γλώσσης, τελώνου και φαρισσαίου κλπ 


(όποιος επιθυμεί, υπογράφει την αίτηση αλλαγής του συμβόλου

---

* το πρόβλημα της αντίδρασης σε ένα κακό που έχει βάθος, είναι η επιφανειακότητα της αντιμετώπισης. Σαν γρανάζια εξωτερικά που κινούνται μεν με μεγάλη ταχύτητα, αλλά επειδή δεν ''κουμπώνουν'' με το βαθύτερο γρανάζι, ΔΕΝ παράγουν έργο. Φαίνεται να αντιδρούν αλλά δεν ''είναι'' αντίδραση ικανή να πάρει και να σηκώσει και τα κασκόλ και όλες τις σκιές, απαλλάσσοντάς μας από την συνεχιζόμενη κατοχή.... κι οι υπόγειοι και βαθύτεροι εμπνευστές χασκογελάνε με τα χάλια μας κι εμείς κλαίμε την δυστυχία μας. Σαν με βαλβίδες εξαέρωσης, εκτονωνόμαστε, θυμώνουμε, αλλά μέχρι εκεί.

...κόσμος και κοσμάκης αντέδρασε ας πούμε για την μακεδονία, όντως από ειλικρινή πόνο, ίσως αντιδράσει και για την θράκη και αιγαίο.... αλλά το πνευματικό μνμ που εσημείωσε επί γης ο μέγας Αλέξανδρος, ως ''σημείον'' για να μην ξεχαστεί, κατανοήθηκε; το σεβάστηκε ο μακεδών και όχι μόνο; κατανοείται η θέση της θράκης και κρήτης στο σώμα της ελλάδος, το ΙΟΝΙΟ + ΙΩΝΙΑ;  

Περί μακεδονίας, μεγαλέξανδρου, το διαχρονικό τους φυσικό έργο και πρόταση πνευματική… (ομόρροπο της σκιάς του ισραήλ εν ερήμω, που προτείνει την συστράτευση και ενσωμάτωση στο Ένα Σώμα). 

...νομίζω ότι αυτή η μη κατανόηση, η μη βαθύτητα αντίδρασης ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ αλλά εξαντλούμενης στα χοϊκά και φαίνεσθαι, είναι το πρόβλημά μας. Κι ΑΝ λυθεί στο επίπεδο των πνευματικών αιτιών κι όχι των αποτελεσμάτων, προβολών και σκιών, θα προχωρήσουμε. Ναι θα αποκυλήσουμε τον βαρύ λίθο γιατί αυτό μας αναλογεί, που είναι η δράση . Αλλά μόνη η αποκύληση που σκεπάζει το μνήμα που φιλοξενεί τον ''κεκοιμημένο'' Λάζαρο, φίλο του Χριστού, δεν αρκεί. Χρειάζεται κι η θεία επίσκεψις που θα μας αναστήσει. Ούτε μόνο η θέληση του Θεού να μας αναστήσει εκ του μνήματος αρκεί, αν κι εμείς δεν κάνουμε το χρέος μας, με μνήμη Θεού. 


---


Σχόλια…. κανόνας είναι, με ημερομηνία λήξεως.... μόνο που θέλει αυτόν τον κανόνα να τον εκτελέσουμε με ταχύτερο ρυθμό, με μεγαλύτερη ζέση για την αγάπη Του Κυρίου (υπέρ πίστεως και πατρίδος) ώστε να κολοβωθούν οι μέρες δοκιμασίας μας....

Ναι όντως μας κατσικώθηκαν στο κεφάλι που λένε, αλλά υπάρχει λόγος. Η προσωπική και συλλογική επιστροφή, μεταστροφή δια μετανοίας, δίορθωση, καθαρότητα να (ξανα)αναπαυτεί η χάρις. Όχι μόνο στους αγίους και ήρωες ''τω καιρώ εκείνω'' αλλά και τώρα. Είναι η παιδειά μας.

...ὅτι ἐδοκίμασας ἡμᾶς, ὁ Θεός, ἐπύρωσας ἡμᾶς, ὡς πυροῦται τὸ ἀργύριον· εἰσήγαγες ἡμᾶς εἰς τὴν παγίδα, ἔθου θλίψεις ἐπὶ τὸν νῶτον ἡμῶν. ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν.

να διέλθουμε δια πυρός και ύδατος, προς ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

…και μετά τον 65 ψαλμ, αμήν να ισχύσει ο 67.... Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν· ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός, οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ.
καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνῃ.


---

κι αυτό, ακόμη πιο αντιπροσωπευτικό!! 




αμήν καταργώντας το ψευτορωμαίικο.... μια ευχή, που η μόνη προϋπόθεση κατάργησης του σκότους, των σκιών και των υπηρετών τους, είναι το  Φως Του Κυρίου. …γνωρίζοντας όμως ότι το τελευταίο Σ στο θεόσδοτο όνομα ΙΩΑΝΝΗΣ, όπως ερμηνεύτηκε από τον συναξαριστή (και δίνεται δεσμός λίγο πιο πάνω) είναι σύμβολο του υπερτέλειου, αριθμούμενος ως 200 (Ρ=100, Σ=200…), ελπίζουμε κι η ελπίς ου καταισχύνει, ότι Ο Κύριος εισέρχεται στον κόσμο μας τη αιτήσει αλλά και σημειολογικά (200 χρόνια από ή μετά την επανάσταση) ως πυρ (ς) και διώχνοντας σκιές, φέρει μαζί την λήξη του κανόνα και την πολυπόθητη για την Πατρίδα μας, ελευθερία.     

---

η ακολούθηση του σώματος της εκκλησίας (από σκιά έως χάριτος και πληρότητος ενσωμάτωσης) με αφορμή την έναρξη του τριωδίου, επισκιάζεται ΠΡΑΚΤΙΚΑ από το πνεύμα κατανύξεως vs του πνεύματος κραιπάλης του αντιτριωδίου.... 

κι εκεί έγκειται η απόδειξη της ομολογίας του (ορθόδοξου) βαπτίσματος Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ;
....Καὶ ὅταν εἴπῃ τρίς, λέγει ὁ Ἱερεύς·
Καὶ ἐμφύσησον, καὶ ἔμπτυσον αὐτῷ.
Καὶ τοῦτο ποιήσαντος, στρέφει αὐτόν ὁ Ἱερεὺς κατὰ ἀνατολάς, κάτω τάς χεῖρας ἔχοντα καὶ λέγει αὐτῷ τρίς.
Συντάσσῃ τῷ Χριστῷ;
Καὶ ἀποκρίνεται ὁ Κατηχούμενος ἢ ὁ Ἀνάδοχος, λέγων·
Συντάσσομαι. (ἐκ τρίτου)
.... Καὶ πιστεύεις αὐτῷ;
Καὶ ἀποκρίνεται.
Πιστεύω αὐτῷ, ὡς Βασιλεῖ καὶ Θεῶ. 


οι δε άγγελοι και η ''πομπή'' και τα έργα αυτού με άλλην κεφαλή, είναι δυστυχώς ο καρνάβαλος. Και πάλι πλανάται η ερώτηση επί του πρακτέου. Μην φανούμε υποκριτές. Να θεωρητικολογούμε δλδ το ναι, στην ανάσταση της πατρίδος και του εαυτού, αλλά να δουλεύουμε αντίθετα....   


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου