εν τοις μνήμασι Ζωή χαρισάμενος…

…Τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ἀκούσατε λόγον Κυρίου, τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις. Ἰδοὺ ἐγὼ φέρω εἰς ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς, καὶ δώσω εἰς ὑμᾶς νεῦρα, καὶ ἀνάξω εἰς ὑμᾶς σάρκας, καὶ ἐκτενῶ ἐφ' ὑμᾶς δέρμα, καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε, καὶ γνώσεσθε, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος. Καὶ προεφήτευσα, καθὼς ἐνετείλατό μοι Κύριος. Καὶ ἐγένετο φωνὴ ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι, καὶ ἰδοὺ σεισμός, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστᾶ, ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ. Καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ ἐπ' αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκες ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ' αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖς….

καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν (Ιεζ.λζ’)

λζ… εκ Του Λόγου η Ζωή

αμήν να εμφυσήσει πνεύμα άγιον*…. μετά την δική μας εγκάρδια αίτηση ‘’ζωοποίησόν με τω τεθανατωμένω τη αμαρτία…’’ και όσο πρακτικά συσταυρούμεθα καθ’ημέραν θανατώτοντες το σώμα της αμαρτίας για να αναστήνεται εν ημίν ζωή και σώμα χάριτος (δια και εν XC).

Ὁ δοὺς τροφήν μοι σάρκα σὴν ἑκουσίως,
ὁ πῦρ ὑπάρχων καὶ φλέγων ἀναξίους,
μὴ δὴ καταφλέξῃς με, μὴ Πλαστουργέ μου·
μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου συνθέσεις,
εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν·…

Σήμερον με κλειδί το μνήσθητι, ο ευγνώμων ληστής εισήλθε εν τω παραδείσω….

Όντας Ο Κύριος νέος ΑΔΑΜ, έχει δώσει το στίγμα Του στον παλαιό, κλείνοντας τον κύκλο δημιουργίας. Το καλώς λίαν εν σκιαίς σε άριστη πραγμάτωση. Το αδιάκριτο χάσιμο του παραδείσου, στην ενσυνείδητη μετοχή στην Βασιλεία.

…τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. 21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ.23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· (Γεν.β’)

Και … ύπνωσε λίγο Ο Κύριος κατά το ψαλμικό: Τοῦτον ἡ Ἁγνὴ καὶ Μήτηρ, ἐπὶ Σταυροῦ θεωροῦσα, ὀδυνηρῶς ἐφθέγγετο· οἴμοι Τέκνον ἐμόν! τί τοῦτο πεποίηκας; ὁ ὡραῖος κάλλει παρὰ πάντας βροτούς, ἄπνους ἄμορφος φαίνῃ, οὐκ ἔχων εἶδος οὐδὲ κάλλος· οἴμοι τὸ ἐμὸν φῶς! οὐ δύναμαι ὑπνοῦντα καθορᾶν σε· τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι καὶ δεινή μοι ῥομφαία τὴν καρδίαν διέρχεται. Ἀνυμνῶ σου τὰ Πάθη, προσκυνῶ σου τὸ εὔσπλαγχνον, μακρόθυμε Κύριε δόξα σοι.

Και με την τριήμερον ταφήν στήνεται ένα Σώμα, το Αναστημένο και ζωογονημένο εκ της πλευράς Του, η ορθόδοξη Εκκλησία, ως νύμφη, ως άλλη γυνή (Εύα) οστούν εκ των οστέων και σάρκα εκ της σαρκός Του.

Εκ του πρώτου ΑΔΑΜ έλαβε μιαν εκ των πλευρών και ανεπλήρωσε σάρκα αντ’αυτής. Εκ του δευτέρου ΑΔΑΜ (Χριστού) έλαβε εκ της πλευράς και αναπληρώνει πνεύμα. Εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ η έξω ζωή (ΕΥΑ) εκ της πλευράς του δευτέρου ΑΔΑΜ η έσω ΖΩΗ....

19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς γὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ· 20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων.(Γεν.γ’) .... κλπ ως συνέχεια.... **

αμήν να μην εξαντλούμε την ομολογία ‘’προσδοκώ ανάστασι νεκρών’’ …. ΜΟΝΟ στα μνήματα και στους έξωθεν ημάς ‘’νεκρούς’’….

Ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, μας πληροφορεί:  … ''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.''

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!

---

* Ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Φωτός

Ἀδελφοί, ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθημεν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν. Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα, ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα, τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη, ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ. Ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ, εἰδότες, ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. Ὃ γὰρ ἀπέθανε τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀπέθανεν ἐφάπαξ, ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. Οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτούς, νεκρούς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. (Ρωμ.ς')

** από το… σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι

με τα παραπάνω, κάπως τηλεγραφικά αφού δεν χρήζουν περαιτέρω λόγων, εν ημέρα ‘’νεκρικής’’ σιωπής.... μόνο μία τελευταία πικρή αλλά αληθινή θέση και την δικαιολόγησή της, ως προϋπόθεση…

Έσω Ζωή χωρίς μετοχή θείου Αίματος και έξω Του Σώματος (της Ορθοδόξου Εκκλησίας) κατά Θεόν και ου παρ’ανθρώποις (πούχουν άλλη γνώμη) ΔΕΝ νοείται.

και λιτά τα δικαιολογητικά…. όλη η Μεγάλη εβδομάδα είναι κρίσις κατά επίπεδα... μην φανεί ότι η αγιογραφία του προφ.Ιεζεκιήλ εκείνη μόνο την διάσταση και μελλοντική κατάσταση αναφέρει, αλλά αμήν δια της Θείας Κοινωνίας να συντίθενται τα μέλη της καινής μας κτίσης…. αρμούς νεφρούς καρδία.

 ‘’πρέπει’’ να βρίσκουμε (καθ’Ημέραν) το κλειδί και περνάμε στο επόμενο επίπεδο.... ώστε να μην μείνωμεν έξω του Νυμφώνος (και Ζωής)…  κάποιοι θα μένουμε (δυστυχώς)  μετεξεταστέοι ή στάσιμοι στην Κυριακή Βαΐων πρωί.... όσοι λέμε το ωσαννά επιδερμικώς, θρησκευόμενοι αλλά όχι θεούμενοι. Είναι εκείνη η φαρισσαϊκή κατάσταση, που ενώ έξω δεν τον καταλαβαίνουμε, έσω κατά την εσπέρα σκεφτόμαστε πως να Τον προδόσουμε και αποκτείνουμε .... κάποιοι θα κοπούμε ως άκαρπη συκή (δερμάτινοι χιτώνες). Πάλι, κάποιοι θάχουν παρθενία με πολλές αρετές σαν τον ιωσήφ, αλλά σαν τις μωρές δεν θάχουν ευσπλαγχνία (έλεος και έλαιον) άλλοι θα συμφάγουν από Του Ποτηρίου ως ο ιούδας αλλά από φιλαργυρία θα σκοτιστούν.... κρεμώντας την ζωή τους όχι στον Σταυρό, αλλά στην συκή (δερμάτινοι χιτώνες) .... για να φτάσουμε στην πύλη και όντως Ζωή. Τον Σταυρό και επ’Αυτού να στερεώσουμε τον εαυτό με όλην την προαίρεση, σαν γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου…

Κι Ο Σταυρωθείς Κύριος με περίλυπη ψυχή έως θανάτου, να ‘’βλέπει’’ να περνάν οι μεγάλες ημέρες οι μεγάλες παρασκευές να χύνει το Αίμα Του, να πεθαίνει για μας καθ’ημέραν, κι εμείς να μένουμε στάσιμοι στην γη, αδιάφοροι, πολέμιοι ….

αμήν δι ευχών...  καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Βιωματική. 

αμήν ζωώσει ημάς με μνήμα το σώμα και το στασίδι μας… ‘’όσο ακινητούμε’’… 

αφού επ'αυτού ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, μας πληροφορεί:  … ''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.''

---

από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι… και τοις εν τοις μνήμασι ζωή,χαρισάμενος