Αλήθεια και Δικαιοσύνη

Όπως σε απόλυτη τιμή, πάντες γαρ απόστολοι, πάντες σταυροφόροι, πάντες φιλόθεοι και πάντες φιλάνθρωποι, έτσι και πάντες αληθινοί, πάντες δίκαιοι. (Τουλάχιστον έτσι φαίνονται ή αισθάνονται πως είναι, ο καθένας στον μικρόκοσμό του). 

Κι έρχεται η ώρα που αίρονται τα (δεξιά – αριστερά) παραπετάσματα (όπως σημειώνεται η απόλυτη τιμή) πέφτει ο μεσότοιχος…. για να φανεί το πρόσημο. Η κατεύθυνση, το τάνυσμα και η κατάληξη. 

Απόστολος, αλλά ποιανού κυρίου. Σταυρό φέροντες και ενεργούντες, αλλά ποιον σταυρό; τον αγκυλωτό (μέγγενη συνθλίβουσα), ισοσκελή, καλώς λίαν αρμονικό και ειρηνικό (εν μέρει υγιή κατά κόσμον, γιατί υπάρχει και ο ασθενής και βδελυρός, της ειρήνης του αμαλήκ της παγκοσμιοποίησης, με πεσμένες και βαρείες τις χείρες….) ή τέλος τον τέλειο ορθόδοξο, της υπέρ νουν ειρήνης; φιλόθεος, αλλά φίλος ποιανού θεού; φιλάνθρωπος αλλά ποιανού ανθρώπου; Εκείνου που σταυρώθηκε ή εκείνου που σταυρώνει Άνθρωπο και ανθρώπους (1) που ο αριθμός του ψηφίζεται από τους έχοντες νουν (όπως αναφέρει η αποκάλυψη) ως χξς’ ; 

Για να έλθει Ο Κύριος να κρίνει (ζώντας και νεκρούς) και αποδώσει το ‘’εμπορικό ισοζύγιο’’ του πως έδρασε ο κάθε άνθρωπος σε θεωρία και πράξη. Το αποδούναι εκάστω…. ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. 11 ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. 12 ᾿Ιδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. 13 ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος. (Αποκ.κβ’) 

Για να επανέλθουμε στον τίτλο και ουσία, ότι η …ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε.* 

Εν τω μεταξύ, Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός. διεφθάρησαν καὶ

ἐβδελύχθησαν ἐν ἐπιτηδεύμασιν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός. Κύριος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστι συνιὼν ἢ ἐκζητῶν τὸν Θεόν. πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός. ΨΑΛΜΟΣ 13ος

Αυτά όμως τα ανεβάσματα και κατεβάσματα, ίσως δεν είναι απολύτως σαφή, ανάλογα την ευθύτητα ή στρεβλότητα αντιλήψεως.   

… 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, 15 ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός, 16 ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας κατ' ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ. 

Ορίζοντας ότι ανάβαση μπορεί να επιτελεστεί μόνο μέσα στο Σώμα Χριστού.  

Πληθαίνουν οι φωνές που λόγω θλίψεως, επιζητούν την επέμβαση της θείας δικαιοσύνης ή ψαλμικά: .... τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐλεγμοὺς ἐν τοῖς λαοῖς, τοῦ δῆσαι τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἐν πέδαις καὶ τοὺς ἐνδόξους αὐτῶν ἐν χειροπέδαις σιδηραῖς, τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον· δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. (ψαλμ.149) και (προφ.Ησαΐα) .... Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσθες αὐτοῖς κακὰ τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς. Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθημέν σου· ἐν θλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡμῖν. 

Υπάρχει όμως μία προϋπόθεση ‘’συνάντησης’’ και επίσπευσης... όσο εμείς θα αληθεύουμε από κάτω προς τα άνω (2), τόσο θα διακύπτει η δικαιοσύνη εκ των άνω προς τα κάτω....

Τόδαμε προτυπωμένα με τον προφ.Ηλία ως ύδωρ ευλογίας και πυρ κατακρίσεως... 

πυρός (6) και ύδατος (9) εξ ουρανού**. Με μας να πρέπει να βιαστούμε να διέλθωμεν. 

Από τα θολά (αναμεμειγμένα με ιλύ) νερά στα καθάρια του ου μη διψήσει*** τις, εις τον αιώνα, και από το επαπειλούμενο καυστικό πυρ, στο ανακαινιστικό δια Της φλεγομένης και μη καιομένης βάτου… 

…και πάλι αντίστοιχα ανάβαση (3) από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα στην κορυφή, όπου η μερική θεοπτία (του Μωσέως). Ανάβαση, από τους πρόποδες του όρους Θαβώρ όπου αδυνατούν να θεραπεύσουν οι μαθητές τον δαιμονισμένο υιό που πολλάκις τον ρίπτει σε πυρ και ύδωρ, στην κορυφή, όπου η τέλεια θεοπτία και μετοχή (του όρους της θείας Μεταμορφώσεως) αμήν και της δικής μας, εις τέκνα Φωτός. Ο νόμος δια του Μωυσέως εδόθη, η χάρις και η Αλήθεια, δι Ιησού Χριστού εγένετο…. Κατέβηκε ο προφ.Μωυσής με τις λίθινες πλάκες για να ανεβάσει τον κόσμο. Κατέβηκε από το όρος Θαβώρ Ο Κύριος για να μας θεραπεύσει εκ πυρός και ύδατος.... και ανεβάσει, αλλά και ορίσει ότι τούτο το γένος δεν εκπορεύεται ειμή μόνο, με προσευχή και νηστεία και …μακάριοι οι ακούοντες και τηρούντες τις εντολές… ώστε, όσο γίνεται ο καθένας ναός Θεού Ζώντος, (όχι μόνο εν λιθίναις πλαξί, αλλά ιδίως εγγραφομένη εν σαρκίναις καρδίαις) τόσο συμπεριλαμβάνεται στον λαό Του και εμπεριπατεί μαζί του (και συνοδοιπορεί με το όλο Σώμα και Νύμφη, έως της συντελείας)… 

Από τα έξω προτυπωθέντα άπαξ γενόμενα, αλλά παρατεινόμενα στους αιώνες, δια της Εκκλησίας και ναό, που τελεσιουργούνται τα ζωηφόρα μυστήρια, στον εν ημίν ναό και βαθεία καρδία. Μυστικά και μυστηριακά. Αμήν γένοιτο.   

--- 

(1) οπότε και αντίστοιχα η διάταξη, η μετά την κρίση σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι    

(2) τι θα σήμαινε επί του πρακτέου αληθεύω; σημαίνει ανεβαίνω (όπως είπαμε ως προϋπόθεση), για να κατέβει η δικαιοσύνη του Θεού. Η ανάβαση όμως προϋποθέτει μια κάποια ελαφρύτητα και λεπτότητα, αφού η γη που ζητά επιτακτικά και δίκαια, τα δικά της, αν δεν αφαιρεθούν τα βάρη της, αν δεν ξοφληθούν τα χρωστούμενα, σύμφωνα με τους πνευματικούς νόμους και την χάρι που μας απαλλάσσει από αυτά, δεν πρόκειται να βιωθεί η ανάβαση. 

Κι εμείς, επί γης πακτωμένοι με τα βάρη και την αφωνία μας, είτε κατέναντι εν σκότει και τρόμω, (εξόριστη θέση Κάιν, Γεν.δ’16), ακόμη και απέναντι ωδυρώμενοι για την απώλεια της εδέμ σαν τον έκπτωτο ΑΔΑΜ, (Γεν.γ’24), θα συνεχίσουμε να κλαίμε την δυστυχία μας και να μην εισακουόμαστε…. όπως ποιητικά αναφέρεται στην Ουράνια Λειτουργία (Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) 

Τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,

αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-

γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,

ούτε τις αμαρτίες τους. 

Το κλειδί στην παραπάνω πρόταση του αγίου, είναι το…. ο Θεός θυμάται τον άνθρωπο και ο άνθρωπος θυμάται τον Θεό, που είναι η ερμηνεία του ονόματος Ζαχαρία. Ο προφ.Ζαχαρίας με μεθερμηνευόμενο το όνομά του και την δική του αφωνία μέχρι να γεννηθεί ο αγ.Ιωάννης πρόδρομος από την αγ.Ελισάβετ, σηματοδοτεί και την δική μας σχέση με Τον Λόγο, πλην όμως, εξαίσιο θαύμα που δεν μπορεί να επιτελεστεί χωρίς την μυστική παρουσία της Παναγίας ωσεί μήνας τρεις, στην δική μας ορεινή πόλη Ιούδα (όπου Ιούδα σημαίνει εξομολόγηση). 

Με την εξομολόγηση μεταφέρονται τα βάρη από τον άνθρωπο Στον Κύριο, (μέσω των εξομολόγων πνευματικών ορθοδόξων που έχουν αποστολική διαδοχή και έγκυρα μυστήρια, ωσάν λειτουργούσα φλέβα στον οργανισμό) κατά το έλθετε προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς…. και μετ’αυτής η άφεσις (αρτηρία (εις εφόδιον ζωής αιωνίου και άφεσι αμαρτιών) ώστε να λυθεί αφενός η αφωνία (και εισακουστούμε από τον Θεό, αλλιώς κάνει πως κωφεύει) και αφετέρου, συνανυψούμεθα με Την Αλήθεια (αληθεύοντες) και συνοδοιπορούμε μαζί Του προς την άνω ιερουσαλήμ….  Χωρίς αυτό το πρακτικό σκέλος, θεωρητικά είμαστε αληθείς, θεωρητικά προσευχόμαστε και επαναπαυόμαστε ότι εισακουόμαστε, αλλά ούτε αληθεύουμε και ο Θεός συνεχίζει να κωφεύει…   

(3) Τα χοϊκά μας πόδια ‘’φαίνονται’’ να βαδίζουν επί γης. Πίσω από αυτά, κρύβονται και ενεργούν τα πνευματικά πόδια, που μπορεί να βαδίζουν από τέρμα κάτω και ΑΔΗ (κατά την σαρκοποίηση του πνεύματός μας), έως όπου πατούν πόδες πραέων (με την πνευματικοποίηση της σάρκας). Το θέμα λοιπόν έγκειται, πως γίνεται να ξεκολλήσουν τα πνευματικά μας πόδια από την γη. 

Παρομοιάστηκε ο όλος άνθρωπος με αερόστατο, με το καλάθι να υπέχει το σώμα και το μπαλόνι με τα ευγενή αέρια το πνεύμα. Το πρώτο πράμα που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, αν θέλει να ανυψωθεί, είναι να κόψει τους δεσμούς και να λύσει τα σχοινιά που τον κρατούν δεμένο. Μετά, για να παίρνει ολοέν και λίγο ύψος, πρέπει να πετάει έξω (κι όχι κρύψει πίσω του, μέσα στο καλάθι, αρκεί τάχα να μην τα βλέπει με το ασθενές σκεπτικό think positive) αλλά μυστηριακά με το αφέονται, τα τσουβαλάκια άμμου που κατέχει. Τα αμαρτήματα. Έτσι σιγά σιγά με την εποπτεία του πνευματικού,  θεραπεύεται και γίνεται ο άνθρωπος καθαρός και διάφανος. Με νηστεία και προσευχή ως μυστικά εφόδια, σε συνδυασμό με το πρωτεύον μυστηριακό (απόπλυνον τω αίματί Σου τω Αγίω) εκπορεύεται το γένος των δαιμόνων (Ματθ.ιζ’21) καθαρίζοντας με αυτόν τον διττό τρόπο η ζωή ‘’ζ’’ από το παράσιτο ‘’ι’’ που κολλά ως ρύπος επάνω και μέσα μας, και μας την απομυζά θανατηφόρα.  

---       

* δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴης ἡμῖν. ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ᾿ αὐτόν. πλὴν ἐγγὺς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν. ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν· ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε. (ψαλμ.84)

** '’20 Ιουλίου 1054'' οριστικό σχίσμα 

*** Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; αγ.Μαξίμου ομολογητού… ως πέρασμα από τον παιδαγωγό (νόμο και σοφία) 6^ο ‘’άνδρα’’ (που δεν δόθηκε στην αιωνιότητα) στο ευαγγέλιο και χάρι.    

άλλα σχετικά με την ανάβαση …  

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη 

από την ανάσταση στην ανάληψη και διάνοιξη ‘’ουρανών’’

κεραυνοί εξ ουρανού, δικαιοσύνη και χάρις...