Φυσικά και έπονται και άλλοι μιμητές. Σε λίγο χρονικό διάστημα θα φτιάξει και η Γαλλία τον δικό της ήλιο!! Και θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Ένα λαμπρό μέλλον περιμένει την Ανθρωπότητα !!
Θα σχολίαζε με κομπασμό ένας υπέρμαχος της επιστήμης, ότι επιτέλους ο άνθρωπος θα είναι ο θεός, η νέα θρησκεία με κέντρο της τον άνθρωπο, την φύση, την τέχνη και τον πολιτισμό θα ακτινοβολήσει στα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος. Και με υποσημείωση βροντόφωνη…. ο άνθρωπος είναι ο θεός και η γη ο παράδεισος. Από εμάς εξαρτάται πόσο νωρίς θα καταλάβουμε αυτή την αλήθεια….
Όντως ο παράδεισος ήταν στην γη μεταξύ τεσσάρων ποταμών και έστησε ο Θεός τον άνθρωπο στο κέντρο του παραδείσου και του κόσμου. Αλλά αυτό εξωτερικά. Μεταξύ δε Τίγρη και Ευφράτη οι άγιοι ερμηνεύουν ότι ο παράδεισος είναι μεταξύ εγκρατείας και διακρίσεως.
Κι ο αχαλίνωτος άνθρωπος του 21ου αιώνα, ο εξωστρεφής που μισεί την εαυτού ψυχή, αδικών τον εαυτό του και συγχρόνως αδιάκριτος αφού θέλει να γίνει θεός χωρίς Θεό, σκέφτηκε να θεοποιήσει τον εαυτό και να εξωραΐσει την εξορία του.
Μπορεί όμως κάποιος εχέφρων να εμπιστευθεί τον εξωραϊσμό και τις εξαγγελίες όταν γίνονται για στρατιωτικούς λόγους; δλδ κυριαρχίας του ενός στον άλλον; είναι αυτό ‘’παράδεισος’’ ( Η Κίνα δημιούργησε τον πρώτο ”Τεχνητό Ήλιο” για πυρηνική και στρατιωτική εφαρμογή)
Ευτυχώς εκτός της εξαγγελόμενης από την ΝΤΠ ειρήνης του αμαλήκ που γέμει καταδυνάστευση και αφαίρεση ελευθεριών για χάριν της…. υπάρχει και μια άλλη
υπέρ νουν ειρήνη, όντως ελεύθερη. Υπάρχει ένας έσω ΑΔΑΜ, Ο νέος, που τανύζεται (επί ΣΤΑΥΡΟΥ), απλώνοντας τα χέρια Του αγαπητικά εν Αληθεία καλώντας πάντας εις ενότητα. Είναι Αυτός που γίνεται κλίμακα για το κέντρο του ανθρώπου (και εντός ημών Βασιλεία, κι όχι εξωτερικά δαιμονικά ειδωλική και ειδωλολατρική) που ΕΧΕΙ ΘΕΟ. Τον αν υπάρχει** ή όχι, ας τους το απαντήσει ο αγ.Νικόλαος βελιμίροβιτς.Μετά την απόφαση του καθενός να εμμένει στην ανυπαρξία αληθινού Θεού (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ 999) ας πιστεύει σε άλλους θεούς (ΙΑΠΕΤΟΣ 666) κατοπτρικούς κι αυτούς (δαίμονες) παρά την συνήθεια να θεωρητικολογεί ο ίδιος για την ανυπαρξία τους…. (2)
Κι Ο Κύριος, θάναι εκεί ανηρτημένος και καρφωμένος με πολλούς γιαυτό νάναι περίλυπος η ψυχή Του έως θανάτου, να μην στρέφονται προς τα μέσα να Τον δουν, να Τον αφουγκραστούν, να Τον ''χρησιμοποιήσουν'' και μείνουν θεοί μεν αλλά χωρίς Θεό... τι κρίμα.
Κι όπως από την πλευρά του ΑΔΑΜ εξήλθε η ΕΥΑ χαρακτηρισθείσα μήτηρ ζωής (Γεν.α’) έτσι εκ της Πλευράς του Χριστού εξέρχονται θείοι κρουνοί που κάνοντάς μας μετόχους, εισερχόμαστε στην αιώνιο Ζωή.
Οι δε κυλιόμενες θέσεις, ως στάσεις του ανθρώπου... είναι η εντός Αυτού (2) η απέναντι (Γεν.γ'24) ως ευθέως κατοπτρική (5) όταν ο ΑΔΑΜ παρήκουσε και η κατέναντι (Γεν.δ'16) [πολωμένα κατοπτρική (ς)], όταν ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ.... όταν και άρχισε ο τρόμος....
Είναι
στην διακριτική μας ευχέρεια να γνωρίσουμε (και πιστέψουμε ή να απαρνηθούμε) τις
διαδοχικές καταστάσεις*** του ανθρώπου μέσα στην ιστορία του…
Από
την συνήθεια και δολιότητα του πλάνου σκέφτηκε (όχι ότι ήταν δική του σκέψη,
αλλά την πίστεψε) … καλά δεν είμαστε εδώ; να φτιάξουμε και έναν ήλιο σε
αντικατάσταση του νοητού και… τι τους θέλεις τους αγώνες επιστροφής στον
πραγματικό; ασκήσεις στερήσεις αγάπες με άλλον άξονα από αυτόν που νομίζουμε
και ορίζουμε κοσμικά …. ας κάνουμε εδώ τον παράδεισο. Κι αφού ο Θεός είναι
αυστηρός και μας πέταξε εδώ, του γυρνάμε μια και καλή την πλάτη… και άσε τον
ΑΔΑΜ με την εξορία να κάθεται ΑΠΕΝΑΝΤΙ του παραδείσου και να ωδύρεται για την
απώλεια …
... Εκάθισεν Αδάμ, απέναντι του Παραδείσου, και την ιδίαν γύμνωσιν θρηνών ωδύρετο. Οίμοι, τον απάτη πονηρά πεισθέντα, και κλαπέντα, και δόξης μακρυνθέντα! Οίμοι τον απλότητι γυμνόν, νυν δε ηπορημένον! Αλλ' ώ Παράδεισε, ουκέτι σου της τρυφής απολαύσω, ουκέτι όψομαι τον Κύριον και Θεόν μου και Πλάστην' εις γην γαρ απελεύσομαι εξ ης και προσελήφθην. Ελεήμον, Οικτίρμον, βοώ Σοι' ελέησόν με τον παραπεσόντα.
Με τα φρουρούντα εξαπτέρυγα την πύλη εισόδου, (ως στρεφόμενη πύρινη ρομφαία) να είναι το όριο προς τα έξω του εξάκτινου χωρίς Χριστό, κεφαλή χωρίς νου και προς τα μέσα, με Εμμανουήλ, κεφαλή με XC, έναρξη του ευαγγελισμού και επιστροφής.
Υπόψην, ότι ίδια ημέρα και ώρα που άκουσε η Εύα το δυσάρεστο της εξόδου, ίδια ημέρα και ώρα ακούστηκε το χαρμόσυνον της επανεισόδου στον παράδεισο δια Της Θεοτόκου.
Επανερχόμενοι στον τεχνητό ήλιο, είναι η συμπύκνωση των φώτων '' οι τοις άστροις λατρεύοντες'' χωρίς Χριστό, εσωτερική ζωή και προοπτική Ζωής αιωνίου, θεοποιηθείσης της προσκαίρου (ο αντίποδας του... καλόν έστι μείνε ώδε, όχι της μεταμορφώσεως αλλά στην εξορία και παραμόρφωση, παρότι τα επιτεύγματα οφείλονται στους ''μορφωμένους''). Και το πρόβλημα είναι ακόμη πιο βαρύ, γιατί το φως των άστρων, οδοδεικτούν Τον Άδυτο Αστέρα [ακόμη και τα είδωλα ''βοηθούν'' στην οδό και ομολογούν όπως μας γνωρίζει ο άγιος στην ... Προσκύνηση των Μάγων..και Η προσκύνησις των Μάγων (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού) ] διατηρώντας μια κάποια φυσική τάξη ενώ το τεχνητό φως, είναι όλως διόλου άτακτο και με καμμία προοπτική εξόδου.
Μετά όλα αυτά ίσως πολλά καιβαρετά, ας αφήσουμε τον κόσμο να τρέμει (με ΤΡΟΜΟΣ = ΟΦΙΣ)... μέχρις ότου θελήσει να ιχνηλατήσει την πραότητα και την υπέρ νουν ειρήνη που προσφέρει Ο Κύριος... καταστάσεις που επιβάλλονται με βία. Μετά, αφού Ο Κύριος προσκαλεί τους πάντες, ο καθένας έχοντας τον χρόνο και την πρόσκληση μπροστά του, ας ανταποκριθεί. Ο αμετανόητος αναπολόγητος....
Κι εμείς, θα συνεχίσουμε την προσευχή να ανοίξει ένα παραθυράκι ο καλός Θεός κι ο άγγελος να κάνει μια χαραμάδα και εισάγει το άλλο Φως, του νοητού Αληθινού Ηλίου που φέγγει εντός, και κάμψει την σκληροκαρδία και την με ισχυρογνωμοσύνη άρνηση.
---
(1)
(2) Ο ΘΕΟΣ vs ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ με λεξαριθμική αξία (και νόημα) του να πιστεύει κάποιος γενικώς και αορίστως στο Ο ΘΕΟΣ (354) ακόμη και στην θρησκεία της αθεΐας και επιστήμης, 354, όσο και ο σεληνιακός κύκλος περιμένοντας ματαίως ευδαιμονία από τους δαίμονες - θεούς και μη πόλωση τάχα από τον φωτισμό πίσω από την σελήνη, ενώ θα μπορούσε να υπερβεί και ακούσει την συνείδησή του που θέλει να ξεφύγει όντως από τις πολώσεις πίστεων, κινούμενος προς τον νοητό Ήλιο που ζωογονεί και χαρίζει φως ευθές και ενότητα μέσα Του...
* Τέσσερις είναι οι τοίχοι του νέου πύργου της Βαβέλ
Τέσσερις οι τοίχοι της απωλείας, τέσσερις και της σωτηρίας… Ο πρώτος τοίχος είναι η επιστήμη, ο δεύτερος είναι η βιομηχανία, ο τρίτος τοίχος είναι η πολιτική και ο τέταρτος τοίχος είναι ο εγωκεντρισμός. ...από τον τελευταίο πυλώνα και ρίζα, να εξαρτώνται τα άλλα τρία και να προσανατολίζεται ο άνθρωπος με τον πολιτισμό του, προς Ζωή (δια του πολιτεύματος του Σταυρού) ή απώλεια (ως σταυρομάχος, χριστομάχος και πνευματομάχος)... με την κάθε επιλογή να αποδεικνύει το πόσο
Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς είναι ο καθένας μας. Να προσεύχεσαι σ' Αυτόν, να ανοίξει τα μάτια και την καρδιά στους αντιπάλους της πίστης
Πώς θα γίνει η Δύση πάλι Ορθόδοξη; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
*** κάπως σχηματικά, απλά ως οδοδείκτες αναγωγικούς, από τα έξω σχήματα, προς τα έσω…. και από το εν τοις ουρανοίς στην καρδία και βασιλεία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου