η θεραπεία της συγκύπτουσας…

Απόστολος  

Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ. (Εφεσ. στ’ ) 

Ευαγγέλιο Κυριακής

῏Ην δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη

ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ. (Λουκ.ιγ’) 

---

* (κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή) ...Η συγκύπτουσα γυναίκα είναι η φύση και η ψυχή που με την απάτη του διαβόλου έστρεψε πρός την ύλη όλη τη σχετική με την πράξη νοερή δύναμη. 

Λειτουργεί Ο Κύριος και άμεσα στο ευαγγέλιό της (Λουκ.ιγ’) εν μια στιγμή και με έναν Του λόγο, αλλά και έμμεσα, πιο χρονοβόρα, (όντας έργο ζωής η θεραπεία) όπως φαίνεται ο τρόπος στον απόστολο (Εφεσ.στ’) που διαβάζεται την ίδια ημέρα … (10 Δεκ για φέτος 2023). 

Συνήθως Ο Κύριος ρωτά τον ασθενή θέλεις υγιής γενέσθαι; .... στην περίπτωση του νοός, είναι αυτονόητη και φυσική η απάντηση. Για να συντελεστεί όμως αυτή,  χρειάζεται την δική μας συνεργασία, τρόπου ζωής, νοοτροπίας και ''πολέμου'' για να κατορθώσουμε το ξεκόλλημα της θεωρίας μας από τα γήινα.  

για την συγκύπτουσα (6) 

Ιατρός ψυχών και σωμάτων π. Ιωάννης Ρωμανίδης 

η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση 

Άξιον εστί και θεραπεία 

συνέχεια Άξιον εστίν και θεραπεία (παράμετροι) 

---

…με το σκεπτικό, ότι τα έξω συμβαίνοντα είναι προβολή των έσω, μας συμφέρει βλέποντας τα εξωτερικά συμβάντα να τα αναγάγουμε στα εντός. Οι  προβαλλόμενες σκιές πάνω στα τοιχεία του σπηλαίου (του πλάτωνα) (φλοιό εγκεφάλου και διανοητική γνώση) καλό θάναι να ενεργοποιούν την υγιή διάθεση αντίληψης των αιτιών και λόγων, και δι αυτών να αναγόμαστε Στον πρωταίτιο Λόγο και Φως (το θησαυροφυλάκιο).  

Είδαμε όλοι τελευταία την προσκύνηση του ΥΠΕΞ στον σουλτάνο, και (καλώς) την κατακεραυνώσαμε. Αλλά!! αν αναχθεί στην εσωτερική κατάσταση του μέσου έλληνα για να μην πούμε την πλειοψηφία, δεν απέχει από την σημερινή συγκύπτουσα.... αφού ο απαίδευτος στα πνευματικά νους, είναι στραμμένος στα χοϊκά κι εκεί εξαντλεί την κρίση και κατάκρισή του… 

Από τον καθένα εξαρτάται αν θα συνταχθεί με την θεραπευμένη (συγκύπτουσα) διάνοια ή με τους αντιδίκους Του… Αν μείνουμε στην κατάκριση και δεν το λάβουμε ως αφορμή μετανοίας [μεταστροφής του νου στον εαυτό και δι αυτού στον Θεό (1)] τότε να περιμένουμε να γυρίσει Ο Κύριος και να πει... υποκριτές έλληνες, εσείς με την λίγη παραπάνω φιλοπατρία από τον υπεξ σας, τον κατακρίνετε, αλλά δεν είδατε την εντός εαυτού σας συγκύπτουσα διάνοια , που είναι δεμένη από τον διάβολο και χρήζει θεραπείας.... (και γιατί συνέβη ''καταλάθος'' από τον ΥΠΕΞ; γιατί είναι το αρμόδιο υπουργείο του εαυτού μας, που έχει σχέση με τα έθνη... και που δυστυχώς, δίνουμε πολλά δικαιώματα στα έθνη (δαιμόνια) ενάντια στην ακεραιότητά μας... ). 

και... μήπως στην χωρίς ασυνέχεια συνομιλία με Τον Κύριο, δεν μας έδωσε / δίνει κι άλλα σημεία, μέσω έμμεσων εξωτερικών λόγων; 

κι εμείς, ή τα βλέπουμε και δεν τα κατανοούμε, αφού μένει η εξωτερική παρατήρηση να μην μπορεί να ενεργοποιήσει δια μετανοίας την εσωτερική έννοια (του αιτίου που αυτό συμβαίνει εξωτερικά)  και συναίσθηση ή κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Το ΥΠΕΞ μας δεν είναι υπεύθυνο που γέμισε την κεφαλή (ακρόπολή) μας (αθήνα) με έθνη αλλόφυλα ; κι εμείς, χωρίς να μεριμνήσουμε σαν νηπιακή άσκηση να ξεκινήσουμε να καθαρίζουμε το νου μας με το όνομα Του Κυρίου, από τον ψυχοβλαβή μετεωρισμό, αισιοδοξούμε, αναμένουμε και καυχώμαστε σαν κύμβαλα αλαλάζοντα για την κατάκτηση της Πόλεως (καρδία) ... χωρίς την απαραίτητη εσωτερική (του καθενός) προετοιμασία.... χωρίς όμως το πρώτο μέσο (καθαρότητα κεφαλής), πως θα επιτευχθεί ο σκοπός (καθαρότητα καρδιάς) ; έχουμε πολύ δουλειά και δρόμο για την εν ημίν βασιλεία.... γινόμαστε  γνώστες και αναμεταδότες*** (δημοσιογράφοι, πολυγραφέστατοι) του τι συμβαίνει έξω συνήθως κακό, αλλά έχουμε παντελή άγνοια και έλλειψη αυτογνωσίας, με όλα αυτά, να μην μας ακουμπούν εσωτερικά σαν αναλογία... 

Κύριε ελέησον, να μας δίνει διάκριση και την υγεία του νοός ως προς την ευθεία (τουλάχιστον) κίνησή του εκ των δημιουργημάτων Στον Δημιουργό και από τα έξω συμβαίνοντα, αναγωγή στα έσω!! (πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία). 

Μια μεταστροφή (εκ των έξω προς τα έσω) που συνοδεύεται και αποδεικνύεται στην πράξη, με την συστολή έως μηδενισμό ύβρεων, κατακρίσεων των αμαρτιών (και αστοχιών) των άλλων, αλλά την γνώση του εγώ μας. Κατά πόσο η έξω  κατάσταση μας αναλογεί, ώστε να αναλάβουμε την ευθύνη και προβούμε στην διόρθωσή μας που θα έχει σαν αποτέλεσμα από μερηάς μας, ένα λιθαράκι προόδου ... Αυτήν την ''άλλη γνώση'' δεν μπορεί και δεν θέλει να μας την προσφέρει ο κόσμος αυτός, [γιατί δεν τον συμφέρει, αφού με την άγνοιά μας και μη στροφή μέσα μας, μη μετάνοια, συνεχίζει να μας κρατά δεμένους στη γη (και ΕΔΑΦΟΣ)]. Αυτήν την μετάνοια και γνώση, την χαρίζει ο Θεός, σαν μια καλή αφορμή να μας έλξει, και συμβαίνει μόνο ΑΝ φωτίσει τα κρύφια της καρδίας μας. Αυτή είναι και η πρώτη απαραίτητη βαθμίδα για την συνέχειά μας ... Σᾶς παρακαλῶ ξανὰ καὶ σᾶς νουθετῶ. Νὰ φοβᾶσθε πάρα πολὺ μήπως πέσετε στὴν ἁμαρτία. Μὴ σταυρώνετε* τὸν Σωτῆρα πάλι καὶ πάλι μὲ τὶς ἁμαρτίες. Νὰ παίρνετε εὐλογία ἀπὸ τὴν Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν γιὰ κάθε τί καὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἀνεβάσῃ στὴν πρώτη βαθμίδα τῆς Χάριτος: τὴν ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτιῶν σας.'' - Στάρετς Ζαχαρίας (* Σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι) 

Και... η επί γης ακινησία ως προς την (ανομία και) αμαρτία, που είναι αποτέλεσμα της προσ-ήλωσης και σταύρωσής μας στο θείο θέλημα, μας χαρίζει την κίνηση στα πνευματικά (κατά την διάρκεια της ζωής και μετά τον βιολογικό θάνατο), σε σχέση με την κινητικότητά μας ως προς την αμαρτία που συνεπάγεται πνευματική ακινησία. Είναι η ακινησία και αναισθησία που θα τύχουμε αν φρονούμε και πιστεύουμε στα είδωλα... ὅμοιοι αὐτοῖς γένοιντο οἱ ποιοῦντες αὐτὰ καὶ πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτοῖς.(ψαλμ.ριγ') 

Αφού ισχύει του αγίου το… θα σας δώσω (δίνω σε ενεστώτα διαρκείας) άρχοντας* κατά τας καρδίας υμών, είναι νομοτελειακό  ότι αν κάνουμε αυτά που προτείνει ο απόστολος (περί θεραπείας της συγκύπτουσας, όσο περνάει από το χέρι μας, σαν προαίρεση και αγώνα για νάρθει το θαύμα και η χάρι), τότε θα σας δώσω κατά τας (ανακαινισμένας) καρδίας σας, άλλους άρχοντες.... πιο φιλόθεους, πιο φιλόπατρεις (από μασώνους, αθέους, υβριστές, προδότες…). Κι όλοι μας σίγουρα έχουμε καταλάβει ότι οι κυβερνήσεις είναι μέσα στο επιτρέπεται του Θεού κι όχι σαν ευλογία. Κατάσταση που ή θα εργαστούμε για την επανάκτηση της ευλογίας ή θα πέσουμε στο ακόμη χειρότερο επίπεδο, της θεοεγκατάλειψης με παράταση του κανόνα μας... Κύριε ελέησον!!   

Άλλωστε ισχύει ότι… από την προσωπική μας σχέση με τον Σταυρό, παράμετροι και επιπτώσεις στα συλλογικά... 

Κάτι ανάλογο πάλι εκτυπώθηκε στην τότε πολυσυζητημένη επίσκεψη του πάπα στην Λέσβο, με υποτελείς χειροκροτητές του, τον πατριάρχη, τον αρχιεπίσκοπο και τον τσίπρα…. (Εν-τυπώσεις και ουσία για την τόσο προβεβλημμένη επίσκεψη του πάπα στην Λέσβο…). 

Κι αν δεν εγκατασταθεί η ‘’νοοτροπία’’ της εκμετάλλευσης των εξωτερικών συμβάντων προς εσωτερική αυτοκριτική και διόρθωση, θα παραμείνουμε στα επί γης εκτυπούμενα, σαν την συγκύπτουσα και θα εξαντλούμε τις επιλογές που αυτή (η γη) μας δίνει. Κατάκριση, ύβρι, ταραχή…. δικαιολογημένα εν μέρει, αλλά θα μας λείπει η όραση της άλλης φωτεινής όψης. Με την έλλειψη αυτής της υγιούς διασκοπίας δεν θα απέχουμε από την κατάσταση του μονόφθαλμου (που βλέπει μόνο τα χοϊκά και χωρίς βάθος) κύκλωπα. Συμφωνούν και χαίρονται οι πολύφημοι ‘’ενημερωτές’’ (πληρωμένους για αυτό δημοσιογράφους**) του κόσμου τούτου. 

Δεν μας συμφέρει να μείνουμε στην μία όψη των σκιών, των προβλημάτων, προσωπικών και ελλάδος (και κόσμου) γιατί χάνοντας την άλλη και φωτεινή όψη, χάνουμε και την λύση του προβλήματος. 

Μη μείνουμε πχ στον δεσμευτή των ελευθέρων (23 απρ 2010) γιωργάκη, παιδί της αστάνας και του συστήματος, αλλά να ανυψωθεί ο νους στην άλλη όψη, όπου μπορεί και θέλει ο άγιος, ο των αιχμαλώτων ελευθερωτής... να δώσει την λύση. Μη εξαντλήσουμε την φιλολογία και ύβρεις μας στα ΙΜΙΑ σαν μελανό σημείο της νεότερης (υπόδουλης στους αμερικανούς) ιστορίας μας, αλλά δι ευχών και ενεργείας των Τριών ιεραρχών και αγ.Αναργύρων, να βρούμε την θεία λύση και πρόταση… 

Κι η θέαση της γης (σαν αθεράπευτη συγκύπτουσα) ή του ουρανού (μετά την θεραπεία, που βλέπει όχι μόνο τις σκιές αλλά και τις αιτίες που ρίχνουν τις σκιές επί γης) είναι θέμα νοοτροπίας. Να ζητήσουμε από τον καλό Θεό τα εξωτερικά (συνήθως δυσάρεστα) συμβάντα να τα μετατρέπει σε αφορμές μετανοίας, δλδ αναζήτησης των εσωτερικών λόγων και αιτιών εντός εαυτού [ως απαραίτητη αυτογνωσία και δι αυτών εις Αυτόν (1) ως θεογνωσία], ώστε Ο Λόγος παρέχοντάς μας την γνώση του αιτίου να μας ετοιμάζει και γιαυτό που ήλθε. Την θεραπεία και φωτισμό της καρδίας μας… αφού 19 ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βασφημίαι.  (Ματθ.ιε’) 

Μακάρι να θελήσουμε την ίαση, γιατί αυτή περνά από την θέλησή μας... Κύριε ελέησον!! 

--- 

(1) ο μέγας Βασίλειος αναφέρει σχετικά... όταν ο νους δεν σκορπίζεται στα εξωτερικά πράγματα, ούτε διαχέεται στο κόσμο από τίς αισθήσεις, γυρίζει στον εαυτό του και μέσα από τον εαυτό του ανεβαίνει στην έννοια του Θεού

παρατηρώντας επί του πρακτέου, πως όσο συγκύπτει η ψυχή, συγκύπτει και ο οφθαλμός της (νους), περισσότερο ενασχολούμενος με την αληθοφάνεια παρά με την Αλήθεια. ''Κυνηγώντας'' σκιές, παρά Φως. περί ψυχής και ο ρόλος του οφθαλμού αυτής στην επίγνωση της Αληθείας

και... 7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν. (Γεν'β'7), ώστε ο οφθαλμός του (Ο) να μην μείνει να θεάται τα παραφυσικά, άτακτα και χοϊκά, αλλά να ενεργοποιηθεί ο οφθαλμός της ψυχής, νους, να ορά τα θεία (Φ) κάθετα και τα φυσικά (Θ) οριζόντια καλά λίαν και άριστα, μη εμμένοντας στα σκιώδη, γιατί οφθαλμοί (Ο) που δεν βλέπουν αυτά (Φ,Θ), σταυροειδώς όπως το Ι και Θ της ΜΑΡΘΑΣ+ΜΑΡΙΑΣ) καταχρηστικά θα ονομάζονται οφθαλμοί ανθρώπου, αλλά απλού ζώου, 

αφού η ένθεος ψυχή και νους θα είναι εκ γενετής τυφλός, που χρειάζεται για να αναβλέψει θαύμα και ανάπλαση εξαρχής, εκ πηλού Κυρίου και νήψη. Μιας πορείας από το κατ’εικόνα (που όλοι έχουν οφθαλμούς και το εν δυνάμει) αλλά μόνο χάριτι και με θαύμα μπορούμε να περάσουμε στο καθ’ωμοίωση και ενεργεία.

Μήπως πάλι ο καλός Θεός, δεν έβαλε στην φύση μας αυτές τις άριστες προδιαγραφές; από εμάς εξαρτάται η αίτηση της ζώωσης και ενεργοποίησή τους. [εκεί όπου ελληνικώς, σοφά, ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999, όσο ΡΑΒΔΙΑ + ΚΩΝΙΑ, τα εργαλεία όρασης των θαυμασίων Του και Αυτού Του Ιδίου, με την προϋπόθεση της καθαράς καρδίας (Ματθ.ε'8)] ... με την ψυχή του καθενός, να υπέχει κόρης Του (πλάσμα χειρών Του). Άλλωστε μας προσέχει τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, ως κόρη οφθαλμού... [με πλείστες αναφορές της σχέσης, ειδικά στο ψαλτήρι (πάνω από 50) ….

ἐπίβλεψον, εἰσάκουσόν μου, Κύριε ὁ Θεός μου· φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον… (ψαλμ.ιβ’)

φύλαξόν με ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ (ψαλμ.ις’)

ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου. (ριη’) … στον άμωμο… αμήν να πέσουν τα διαθλαστικά (σε αιρετικούς) λέπια και απαγορευτικά (σε αθέους και δυσπίστους), γιατί αυτά είναι που σκεπάζουν τους οφθαλμούς, αλλιώς δεν μπορούμε να δούμε και κατανοήσουμε τα θαυμάσιά Σου Κύριε!!! φώτισόν μας το σκότος!!!]

κι όπως στις Καταβασίες – αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής) και στο τι σοι προσηνέγκωμεν Χριστέ, δεν αρκεί η γη μας να Του δώσει το σπήλαιον που είναι η καρδιά (απλά συναισθηματικά), αλλά και δια της ασκήσεως (στην έρημο, αυτή που είναι η φυγή μας - και πίσω μην κοιτάς - από το κοσμικό φρόνημα) να Του δοθεί η φάτνη, μόνο τότε, όχι μόνο διανοίγονται οι οφθαλμοί να δουν την δόξα του Θεού (δόξα εν υψίστοις Θεό και επί γης ειρήνη) ... αλλά εισάγεται στον κόσμο μας Ο Κύριος και εμείς Σε Αυτόν (με αρχή, αμήν βιωματικά Χριστούγεννα), δι ευχών και ενεργείας εν ημίν, Της αγαπημένης Του Κόρης και Θεοτόκου... θεραπεία και υπέρ νουν ειρήνη, ελευθερία και ίαση εκ Του Ιατρού ψυχών και σωμάτων, όπως ο π.Ιωάννης Ρωμανίδης μας αναλύει σχετικά...     

['Έλεγαν για τον αββά Σισώη, πώς, όταν έφτασε στα τελευταία του, έλαμψε το πρόσωπό του υπερβολικά. και είπε στους πατέρες πού κάθονταν κοντά του:

Νά ο αββάς 'Αντώνιος ήρθε .Και μετά από λίγο επανέλαβε: Νά ο χορός των Προφητών ήρθε. και πάλι το πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο, και είπε: Νά ο χορός των 'Αποστόλων ήρθε. Διπλασιάστηκε τότε ή λαμπρότητα του προσώπου του και φαινόταν σαν νά συνομιλεί με κάποιους.

Με ποιόν μιλάς, πάτερ; τον ρώτησαν παρακλητικά οι γέροντες. Νά, ήρθαν άγγελοι νά με πάρουν, αποκρίθηκε εκείνος, και τούς παρακαλώ νά με αφήσουν λίγο νά μετανοήσω.

Δεν έχεις πια ανάγκη από μετάνοια, πάτερ, του είπαν οι γέροντες. Πραγματικά δεν ξέρω, τούς απάντησε, αν έβαλα ακόμη αρχή. Απ' αυτό κατάλαβαν όλοι, ότι είναι τέλειος.

Και ξαφνικά το πρόσωπό του άστραψε πάλι σαν τον ήλιο κι όλοι τους φοβήθηκαν. Βλέπετε; τούς ρωτάει. Ήρθε ο Κύριος και λέει: "Φέρτε μου το σκεύος της έρήμου". Κι αμέσως παρέδωσε το πνεύμα του, ενώ κάτι σαν αστραπή φάνηκε και ο τόπος γέμισε ευωδία.]  

…όμοια αστραπή με την παραλαβή της ψυχής του αγ.Νεκταρίου από τον αρχ.Μιχαήλ (και δυο σχόλια). Αμήν κι εμείς να προλάβουμε να εισαχθεί δι ημών, και στην δική μας αστραπιαία διέλευση από τη γη, (με δική Του πρόβλεψη και πρόνοια και επίβλεψη ταπεινότητος, μετανοίας, διαφάνειας).... να φανεί Ο Κύριος σαν αστραπή (Ματθ.κδ’ 27) και όχι του άλλου (Λουκ.ι’18), παραλαμβάνοντας ο καθένας κύριος τον δούλο του, στα ίδια.... (άνω ή κάτω)... προγευόμενοι σαν σε αρραβώνα παραδείσου ή κολάσεως (προσέγγιση από γερ.Γαλακτία και αγ.Ανδρέα δια XC σαλό), τα μελλούμενα, που μόνοι μας ιδιοχείρως ‘’εξασφαλίσαμε’’ και ‘’υπογράψαμε’’ ακολουθώντας εθελουσίως την κεντρομόλο Ι ή την φυγόκεντρο Ι… Κύριε ελέησον!!

* Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

** Μηνάς ο Καλλικέλαδος, προστάτης των δημοσιογράφων (με προϋποθέσεις ή χωρίς ; )

*** είναι ευλογία και θεία κοινωνία Λόγου (μυστηριακά) και λόγων Του (μυστικά), όταν εν μέσω πολλών κοσμικών λόγων που απλώνεται η διάνοια να τους συλλάβει και εκθέσει ως δικά του διανοήματα και σκέψεις επί ενός εξωτερικού συμβάντος, φεύγει μακρυά ή αδιαφορεί και προσπερνά αδιάκριτα το θείο ίχνος (λόγο και αιτία) γιατί πραγματικά συνέβη κάτι σαν διαμπερής ακτινούλα εν μέσω νεφών…  και σαν μυωπάζων αστοχεί (σαν όραση) και βλέπει όλα τα άλλα τα μάταια και σκιώδη και του ξεφεύγει ο μίτος που οδηγεί στο Φως…. κι αυτό γιατί η νοοτροπία είναι της φυγής, της επιδερμίδας, της φυγοκέντρου, μακρυά από Λόγο και λόγους. 

Απλώνεται η διάνοιά του σε 360 μοίρες οριζοντίως, προς τα άκρα, ρέπει προς την περίμετρο μέσα από δαιδαλώδη επίγεια σκιώδη μονοπάτια και αφήνει την πεμπτουσία του λόγου που οδηγεί προς τα άνω…   

Κι όλοι οι μακράν Του Λόγου λόγοι, (από ίχνος έως πλήρεις Φωτός) απασχολούν τους ανθρώπους ενώ στην κυριολεξία είναι άλογοι και ανούσιοι. Κι αυτή η εξωστρέφεια και φυγόκεντρος τον αναγκάζει δυναστικά να τρώει τον χρόνο του σε πιασάρικες αναλύσεις επί αναλύσεων. Το βλέπουμε με τους χιλιάδες τόμους για τις πυραμίδες (εκεί στην αιχμαλωσία του νου μας, με όλα τα χοϊκά που ασχολείται…), αλλά πουθενά αναφορά για τον διάδρομο κατάβασης αυτής που όταν προβληθεί στο έδαφος δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ. Πάλι, γράφτηκαν και γράφονται εκατοντάδες τόμοι για την άλωση και σχίσμα και ΙΜΙΑ, 23 Απρ 2010…  (επί προσωπικού και συλλογικού επιπέδου) και τόσα άλλα, μένοντας στην χοϊκή μονοδιάστατη οπτική, αλλά όχι την πνευματική πεμπτουσία και άλλη όψη, την φωτεινή που ''ακούμπησε'' τα γεγονότα η θεία τάξη... δίνοντας το ψυχωφελές ανυψωτικό νόημα, από λόγους στον Λόγο, σαν ακτίνες που οδοδεικτούν την ‘’εύρεση’’ του ήλιου…

Πριν σε βρω Κύριε, Εσύ με βρήκες… Εσύ κινήθηκες προς το απολωλός... γιαυτό και η κλήση του χριστιανού και αποστόλου (πάντες γαρ) έχει αμφίδρομες παραμέτρους (σημειωμένες με έντονα γράμματα) όπως τις αναλύει αγιοπνευματικά ο πρωτοκορυφαίος απ.Πέτρος στην β’ επιστολή του. Παράμετροι προσέγγισης Θεού και ανθρώπου εις εν (ευρισκόμενα όλα μέσα Στον Θεάνθρωπο Χριστό και Λόγο) …που κι οι δυο αντίθετες πορείες, συνθέτουν τον έναν Δρόμο. Ο λόγος που ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός (κατά χάριν). Ο Θεός κατέβηκε για να ανεβάσει τον άνθρωπο… Ο Λόγος σαρξ εγένετο κι οι λόγοι σαρκούνται με σημείο συνάντησης το θησαυροφυλάκιο Του Λόγου και πρόσωπό Του... 

Κοινωνούντες Αυτόν μας δίδεται η χάρις να γνωρίζουμε τους δικούς Του λόγους και αδιαφορούμε στους ματαίους και ψυχοβλαβείς. Αντίστροφα, από έξω προς τα μέσα, γνωρίζοντες τους λόγους Του, (εκ του γραπτού νόμου και φυσικού, στο εν εξελίξει σχέδιό Του, με τα ανεπανάληπτα γεγονότα που η ‘’λογική’’ του κόσμου αδυνατεί να τα εξηγήσει και εντάξει στα δικά της) πλουτίζουμε. Συμμαζεύεται ο νους από τον ψυχοβλαβή μετεωρισμό και φυγόκεντρο, με επόμενο την θέρμανση και φωτισμό του, αφού σαν Φως κουβαλά και την γνώση, συγκεντρώνει σιγά σιγά με θεία επιβλεψη και παρουσία πνευματικού, τις ακτίνες στο εστιακό κέντρο του νοός και από εκεί στην καρδία, με παράλληλη (ως μυστικό συνοδοιπόρο) την επίκληση του Ονόματος Του Κυρίου, ώστε να κινούμαστε με ασφάλεια προς κοινωνίαν Του… 

Αμήν γένοιτο, αφού βάλουμε αρχή φυγής από την αίγυπτο και κοσμικό φρόνημα με την σπορά εκ Θεού, την επιθυμία Του, ΑΝ το θελήσουμε.      

… διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς. 5 καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν, 6 ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν, 7 ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην. 8 ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐπιγνωσιν· 9 ᾧ γὰρ μὴ πάρεστι ταῦτα, τυφλός ἐστι, μυωπάζων, λήθην λαβὼν τοῦ καθαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν. 10 διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε. 11 οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. (Β’Πετρ.α’)

Με την πρόταση Του Κυρίου : 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.  (Ματθ.στ’33) διασαφηνίζεται η σχέση της πρωτεύουσας φιλοκαλίας και της δευτερεύουσα φιλοσοφίας κι αν αυτή τιμάει τον όρο της, οδηγώντας τον άνθρωπο στην φιλοκαλία, αλλιώς ματαία και επιβλαβής αργολογία. 

Αρχή και κατάληξη είναι η σώζουσα πίστη που μας προτείνει την φυγή από την φθορά… για να δώσει σαν σκυταλοδρομία την αρετή, αυτή την γνώση, αυτή την εγκράτεια, την υπομονή, την ευσέβεια, την φιλαδελφία, την αγάπη…  

Αρχίζω και υψώνω τον νου μου, όχι όταν φιλοσοφώ, αλλά όταν αρχίζω να βλέπω προς τα μέσα, την δική μου αμαρτία κι όχι των άλλων. Αυτή η στροφή και ύψωση από συγκύπτουσα, είναι κατόρθωμα της μετανοίας… και αμφίδρομη σχέση!!! Δεν έχω μετάνοια, γιατί δεν βλέπω την αμαρτία μου. Και δεν βλέπω την αμαρτία μου, γιατί ακόμα την υπηρετώ. Κανένας δεν μπορεί να δει την αμαρτία, όσο τη γεύεται, όσο την απολαμβάνει έστω και μόνο με τον νου και την καρδιά του. 

Την αμαρτία μπορεί να την αντιληφθεί μόνο εκείνος που εκούσια και αποφασιστικά διαλύει τη φιλία του μαζί της, εκείνος που στέκεται φρουρός ακοίμητος στην πύλη της ψυχής του με γυμνό το σπαθί του λόγου του Θεού, εκείνος που αδίστακτα θανατώνει μ' αυτό το σπαθί την αμαρτία, μ' όποια μορφή κι αν τον πλησιάσει ~ Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Αντίστοιχη πορεία του ενός Δρόμου των δύο κατευθύνσεων (εξόδου Του και εισόδου μας, με Αυτόν συνοδοιπορούντα) παρατηρούμε στην ευχή…. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον. 

Εμείς πιάνοντας τον μίτο (από τα έξω προς τα μέσα) ξεκαθαρίζοντας τις έννοιες, (αν κάποιος μας εξηγήσει τους λόγους) και αν δεν προβούμε στην διόρθωση λογισμών, η ‘’γνώση’’ που αποκτήσαμε εκ των λόγων και εννοιών, μένει ανενεργή, αφού δεν μας οδηγεί στο επόμενο επίπεδο και χάρι. Κατά τάξη και θείο θέλημα που είναι η διόρθωση, η τήρηση αγνότητος ή εξαγνισμό σωμάτων και τέλος και στόχο δια του οποίου η σωτηρία, η μετοχή και δόξα, ο αγιασμός των ψυχών. Γνωρίζοντας ότι όλα τα επιμέρους περάσματα που μοιάζουν με χάσματα, μπορούμε να τα υπερσκελίσουμε δια Του Μεσσία Χριστού, Της γέφυρας Θεοτόκου, του Σταυρού, και των ομόπνοων αγίων και αγγέλων που από πραγματική αγάπη (φιλοθεΐα και φιλανθρωπία +), μας βοηθούν να περάσουμε από την γη στον ουρανό και βασιλεία Του.       

…το επόμενο άρθρο  (Οδεύοντας προς την Βηθλεέμ) είναι συναφές με την θεραπεία της συγκύπτουσας (διανοίας και νοός) αφού εκ των σκιών αναγόμαστε στο Φως… (εκ της ΠΔ στην ΚΔ και από την αιχμαλωσία της αιγύπτου και ειδώλων στον πόδα του Φωτός και ανατολή Αυτού, Βηθλεέμ). Και νομίζω εκεί είναι και το χρονικό σημείο θεραπείας του νοός (της συγκύπτουσας) όταν ο νους ενώ πριν έβλεπε το έδαφος και μόνο τις σκιές, για πρώτη φορά στην ζωή της βλέπει Τον Χριστό πρόσωπο προς πρόσωπο. Σε εκείνο το ‘’σημείο’’ συνάντησης, αρχίζει ο φωτισμός και η ελευθερία από την πρώην αιχμαλωσία… αφού για την ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία ο π. Ἰωάννης Ρωμανίδης μας γνωρίζει ότι : "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ".

Έχει αναλογική ισχύ επί του πρακτέου στην καθημερινότητά μας ‘’πλησιάζοντας’’ το σπήλαιο της Γεννήσεως… έλεγε ο άγιος Παΐσιος νάμουνα το βοδάκι ή το γαϊδουράκι εκεί στην φάτνη… αμήν ο ρους της ζωής μας (στο πρόσωπο της Ρουθ, όπως θα φανεί στο επόμενο άρθρο) να καταφέρει χάριτι με τις ορθές επιλογές του νοός μας να γίνει χριστοφόρος [όπως ενδεικνύει ο όνος και το επί πώλου όνου σχήμα στο εξ αιγύπτου τον Υιόν μου εκάλεσα – καλώντας και κάθε υιό, εμάς που σαν νους απομακρυνθήκαμε εκ Του Νοός. Ελληνικά και σημειολογικά, όνος εκ του Νοός, όπως εξήλθε ο όφις σαν οντότητα έξω από το Φως, με ω = οο. Κι εξέρχεται πρώτος ο έρπων εωσφόρος, του διαστρεβλωμένου φωτός, δηλητηριώδης, θανατηφόρος με την δική του σ+οφία. Με το πλήρωμα το χρόνου, εξέρχεται και ο δεύτερος, ο όρθιος κρεμασθείς σαν χάλκινος και αντίτυπο Του Κυρίου που γνωρίζεται ως Φως εκ Φωτός Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού… Φως ευθές και Ιατρός ψυχών και σωμάτων. Νικητής του θανάτου και χορηγός Ζωής). Από την επιλογή ακολούθησης, το αποτέλεσμα].   

Αμήν να επιστρέψουμε, εξαγόμενοι εκ του παραλόγου και της αιχμαλωσίας του ως ο έρπων επί γης (-) ισραήλ (νους) - και την Κυριακή των Βαΐων, προς ανάβαση (|) εκ των λόγων Στον υπέρτατο Λόγο (και στο σύνολο κίνησης, σταυρός). Μην παρεξηγηθεί κάποιος για την αναφορά προσωμοίωσης με γαϊδουράκι.... γιατί ήδη ο ταπεινός ιερέας στην μεγάλη είσοδο, ‘’κουβαλά’’ επάνω του (όπως συνέβη την Κυριακή Βαΐων) Τον Κύριο, οδηγώντας Τον προς θυσία. Επειδή δυστυχώς δεν είναι δεδομένο, μακάρι να γνωρίσουμε (και αναπαύσουμε φιλόξενα εν μέσω αφιλοξενίας του κόσμου) Τον Πλάστη μας, μέσα στην καρδιά μας, όπως εγνώρισε ο όνος και ο βους Τον Κτίστη του. Αναγωγικά, η μυστική μας σχέση με την σκιά της ΠΔ, εν ημίν, ''πρέπει'' να βρεθεί ο Βοόζ… αφού δι αυτού ξεκινά η εκ της ρίζης Ιεσσαί ράβδος, Μητέρα Του Κυρίου και Μητέρα μας. Αμήν δι ευχών και ενεργείας Της, τα σωτήρια…