είναι εκείνο το ‘’σήμερον’’ που λέγεται πολλές ημέρες πριν, για να δώσει το στίγμα του αιώνια (υπέρχρονα) συμβαίνοντος με μας να το προσεγγίζουμε και μετέχουμε σε αυτό το σήμερον του ‘’νυν’’ (κεφαλή και αιωνίου παρόντος), κατά την ετοιμότητά μας δλδ κατά πόσο εργαστήκαμε εύστοχα στο ‘’αεί’’ (και όλο χρόνο) κοιλία.
Εκεί όπου τα πράματα είναι χωρισμένα (και μη ενωμένα εις εν, …χωρίζεται ο όλος κύκλος σε τρία ίσα μέρη των 120 μοιρών και από του καθενός τον προσανατολισμό* προσώπου και την κίνησή του προς τον στόχο που θέτει,
εξαρτάται κι η κατάληξις.22 ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν· (Α’Κορ.α’)
Η αγάπη και Αλήθεια του Θεού δίδεται σε σχήματα κατά τον αιτούντα Την. Σοφία θέλετε έλληνες; ορίστε. Δύναμη και σημεία ζητάτε ιουδαίοι; ορίστε και σε σας. Όλα ίχνη επί γης, που οδοδεικτούν προς την κορυφή Λ και Λόγο, δοτήρα σοφίας και δύναμης. Κι όποιος θέλει αντί να κυνηγά γνώσεις και δυνάμεις στρέφοντας τα νώτα (ασεβών) Στον Κύριο, ΑΝ ΘΕΛΕΙ, επιστρέφει (δια της μετανοίας – μεταστροφής του νοός) στην πηγή και στο θησαυροφυλάκιο… αντί για ξεχωριστούς μικρούς μαργαρίτες… γιατί, ποιο το όφελος της απόκτησης όλων των γνώσεων και όλων των δυνάμεων αν δεν υπάρχει αγάπη (Θεού) ;
Ενχρονίσθη και εχωρήθη Ο Κύριος του παντός, Ποιητής ουρανού (κεφαλή) και γης (κοιλία) ορατών τε (δεξιά επίγνωση και πλευρά) και αοράτων (αριστερή) γνωριζόμενος ως Εσταυρωμένος από Γεννήσεως έως ταφής και Αναστάσεως.
Και… εκ του παρατιθέμενου (έστω και χοντροειδώς) σχήματος δείχνει στον κόσμο την ταυτότητά Του. Την ενωτική ουρανού και γης, αφού κατήλθε για να μας ανεβάσει, έγινε ο Θεός άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό (κατά χάρι), τα διεστώτα λόγω έκπτωσής μας, χωρικά και χρονικά εις εν. Ως μέσον, ως Μεσσίας….
Στον τετραδιάστατο σταυροειδή χωροχρόνο, εισέρχεται Ο (Εσταυρωμένος) Άχρονος και υπεράνω χώρου, Τριαδικός Θεός
Φιλοσοφικά, και μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999 κι είναι η κορυφή ως πραγματική όαση. Ο ΙΑΠΕΤΟΣ στον αντίποδα και ειδωλικώς, ο αντικατοπτρισμός της όασης, που το μάταιο κυνήγι των σκιών θα καταλήξει σε βέβαιο θάνατο του οδοιπόρου που ξεκίνησε να βρει την Αλήθεια, αλλά φωτιζόμενος από πλάνο (εκ διαχύσεως) φως, υπό την συμβουλή του έρποντος όφεως, η σ+οφία του τον οδηγεί στον θάνατο.
Κι Ο κρεμασθείς επί της ράβδου του Μωσέως χάλκινος όφις εισάγει στον κόσμο την άλλη σ+οφία, την κάθετη που, με ευθές φωτισμό ο άνθρωπος ΑΝ θέλει καταλήγει εκεί που ήν το πρότερον.
Φιλοϊουδαϊκώς, πάλι ο Ίδιος Θεός, απαλλαγμένος από τυχόν διάθλαση και ειδωλολατρεία, εμφανίζεται αρχικά στον Αβραάμ, ως 3 όρθιοι άνδρες (999 σχηματικά) αποκαλώντας τους Ο Κύριος (ενικός), αρχής δλδ γενομένης της έννοιας Τριάς εν μονάδι και Μονάς εν τριάδι**.
Είναι πρόκληση στον φιλόσοφο έλληνα να κινηθεί χωρικώς από τον ιαπετό (ιάφεθ) καθέτως προς το ουράνιο αληθές τέρμα, και συγχρόνως ο φιλοδύναμος ιουδαίος να κινηθεί οριζοντίως χρονικώς από το πρώην περι-ούσιος στο τέρμα και ουσία, μη μένοντας φαρισσαϊκώς στις παληές ‘’καλές δόξες’’ και εγωιστικές πρωτοκαθεδρίες. Καταστάσεις, που φυσικά ισχύουν και σήμερα στους καθήμενους στον τύπο αλλά χάνοντας τον τόπο Χριστού (επισκοπικούς θρόνους) και όχι μόνο ιερείς…. μένοντας στο κατά γράμμα, στο κατ’εικόνα, μακράν της ερμηνείας κατά πνεύμα και του καθ’ωμοίωσιν…
Μεταβάσεις και των δύο, δι Ιησού, όπου όντως και σχηματικά και γεωμετρικά το υπέρ πάντων των ονομάτων ΙΗΣΟΥΣ, εξάγει 888. Μέσον μεταξύ 999 και 666 και καθέτως (χωρικά) από χώρα στάσεως σε χώρο αναστάσεως και οριζοντίως σε χρόνο, από το μηδέν στο Ένα. Τριαδικό Ένα.
Ναι… αλλά όπως υπάρχει κεντρομόλος υπάρχει και η φυγόκεντρος με μας, να δίνουμε δικαιώματα έλξης και συμπόρευσης αυτών των δύο Ι, που είναι εμβασμένα στο ΕΙΝΑΙ μας, από το ΕΝΑ που προήλθαμε, ώστε ελευθέρως να επιλέξουμε τον κύρη μας…. οι ισχυροί μαγνήτες σαρκός και πνεύματος. Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας αλλά και υγιώς να ευχόμαστε και εργαζόμαστε πάνω στο Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)…
…ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. (Λουκ.β’)
Αναφέρει ο Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ:… Αν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, υπάρχει ο ''θεός'' της μόδας, ο ''θεός'' της σαρκός, ο ''θεός'' του κόσμου, ο ''θεός του εγώ'', ο Χριστός ο Ναζωραίος, δεν γεννιέται στην ψυχή αυτή. Θα πεθάνουν οι άλλοι ''θεοί'', για να γεννηθεί Αυτός. Και για να πεθάνουν, εξαρτάται από σένα και όχι από το Θεό.
Για να γεννηθεί Ο Κύριος όχι μόνο εξωτερικώς που ήδη συνέβη άπαξ, αλλά παρατεινόμενο στους αιώνες και στην δική μας ψυχή, απαιτείται ο προσανατολισμός κατ’αρχάς και η κίνηση προς Αυτόν, αφού αφεθούν τα είδωλα πίσω και κατακρημνισθούν.
[Κι η Παναγία η προυσιώτισσα κι η Παναγία κοντά στους δελφούς κι η Παναγία η κρημνιώτισσα στη Σαμοθράκη βοηθά πνευματικά σε αυτήν την μη καταβαράρθρωσή μας στις σκιές και στην χωρίς Χριστό, ημέρα.... σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού... ].
Έγινε ΚΑΙ αυτό για να οδοδεικτεί τους έχοντες καλή προαίρεση και πραγματική φιλαλήθεια. Η προσκύνησις των Μάγων (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού) και H Προσκύνηση των Μάγων.. (Απόσπασμα από τον Λόγο στην Γέννηση του Χριστού του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού).
Όποιος θέλει κι ΑΝ θέλει, ας συνυπολογίσει και τα 3 θαύματα με την Γέννηση του Κυρίου.
Στα θρησκευτικά και ιστορικά συμβαίνοντα, για την πρόταση του ιεροκήρυκος πρέπει να πεθάνουν οι άλλοι θεοί στην καρδιά για να γεννηθεί Ο Κύριος, δύο επιβεβαιωτικά στοιχεία, που περιμένουν και την δική μας ομόρροπη πρακτική, αλλιώς οι φιλόσοφοι καταντούν άσοφοι πολεμούντες Τον Σταυρό και Εσταυρωμένο ως μωρία κι οι φιλοδύναμοι ως σκάνδαλο.
Όντας η Ραχήλ στον τύπο της
θεωρίας (μαζί με την Λεία που προτυπώνει την πράξη) πεθαίνει πάνω στην γέννα
του βενιαμίν στην Βηθλεέμ και θάπτεται εκεί.... θάπτεται η σκιά της θεωρίας
εκεί που γεννιέται η θεία θεωρία Χριστός.... (για να γεννηθεί, ''πρέπει'' να
θαφτεί.... , να πεθάνει) ...
Ανάλογο παιδευτικής αξίας νόημα δεν είναι και στα ελληνικά η ‘’μυθολογία’’ της επιστροφής του Οδυσσέα; και μεταξύ άλλων, πρέπει να περάσουμε και σειρήνες μην μείνουμε μακράν της πατρίδας, της μάγισσας κίρκης που δεν μεταστοιχειώνει τους ανθρώπους μόνο σε χοίρους, αλλά τον καθένα κατά το πάθος του... όπως φαίνεται και στην αναφορά του αγ.Ανδρέα δια XC σαλού, περί ψυχής και κολάσεως.... αλλά και τον ‘’άθλο’’ με τον γίγαντα που τα βλέπει μονοδιάστατα. είτε μόνο ελληνικά, είτε μόνο ιουδαϊκά, αλλά δια Σταυρού σύνθεσης και τις απλές πέντε πέτρες του Δαβίδ (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) και την εύστοχη βολή του μικρού Οδυσσέα (στο δόξα πατρί που λένε) να καταρίψουμε αυτούς τους γίγαντες (Γολιάθ – κρητικό φύλο που αντιστοιχεί στην γαστέρα) που αναγκάζουν μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς να στρατοπεδεύουμε**** ενάντια στους άλλους… αλλά δια σταυρού***** (διασκοπίας ΚΑΙ σοφία ΚΑΙ δύναμη εν Χριστώ) να ενωνόμαστε επί το αυτό Λ, ανυψούμενοι, εμβαθύνοντας Στον αγαθό Λόγο. Ποιών δε ο άνθρωπος ειρήνη, δέχεται την εκ Θεού υπέρ νουν ειρήνη και περνάει από τον απρόσωπο ισοσκελή (ελληνικό) σταυρό, στο πρόσωπο και ορθόδοξο Σταυρό, δι ου η χάρις σε όλον τον κόσμο.
Όστις θέλει… για βίωση του ‘’σήμερον γεννάται’’… ευχόμενοι να προλάβουμε από τώρα αυτό το εκτυπωμένο ελληνορθοδόξως σαφές ''νυν'' που τελεσιουργείται μυστικά στο σπήλαιο της καρδιάς, μη μένοντας βροτοί του κρόνου και χρόνου, αιχμάλωτοι του αεί....
---
* Πεντηκοστή σκηνοπηγία, Παναγία Τριάς και πρόσωπα...
λαός - ναός, η η’ εβδομάδα από αναστάσεως (πεντηκοστή) και ο η’ αιών
Επί του πρακτέου η Πεντηκοστή και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος ως Παράκλητος μεθ’ημών…
** ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...
*** αίγυπτος, έρημος και
Βηθλεέμ.... (λίγο πιο βαθειά νοήματα)
με κοινή πορεία και ''έξοδο'' από αυτήν, με σ+τοιχεία σοφίας και δυνάμεως... σαν με δύο σκέλη (Λ). Ένα πρακτικό εν σημείοις (ισραήλ) και ένα θεωρητικό (έλληνες) αφού ο διάδρομος κατάβασης της μεγάλης πυραμίδας, (σε 26μοίρες33') όταν προβληθεί στο έδαφος, ''δείχνει'' τον δρόμο για βηθλεέμ. Ο φιλόσαρκος μένει να δέχεται την κάτω όψη της φωτιάς (ς) στα τοιχεία του, κι ο θέλων πνεύμα και αλήθεια να προχωρά με την άλλη όψη, άλλο πυρ, άλλο στόχο, αλλά κι οι δυο με στοιχεία της κοσμοθεωρίας τους στην φαρέτρα τους. Αλήθειας ή αληθοφάνειας. Ιδού πεδίο διακρίσεως. ... Ελληνορθόδοξη οπτική πυραμίδων και Ανθρώπου
**** πάντες γαρ απόστολοι (χριστούγεννα αλλοδόξων)
***** ο σταυρός των ηλιοστασίων (4 άκρα στον χρόνο) και η ελπίδα αναστάσεώς μας ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου