Η είσοδος της Ζωής στην ζωή μας...

Απότι μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή, τις παραδόσεις, ακόμη και σύμφωνα με την θεογονία του ησιόδου όσον αφορά τα γένη των ανθρώπων (χρυσούν, αργυρούν αιθερικά… κοκ) ζούσαμε σε έναν κύκλο πνευματικότητος αλλά εκπέσαμε αυτού. 

Μοιάζουν να υπάρχουν μόνο δύο κύκλοι ζωής. Ένας εσώτερος παραδείσιος σαν πυρήνας και ένας εξώτερος που καλύπτει τον έσω, όπως το σώμα την εν ημίν ψυχή. Μια ψυχή ένας νους με όλες τις δυνάμεις να μην περιορίζονται φυσικά στο σώμα, αλλά να έχουν άλλη προοπτική. 

Βλέπουμε στην ιστορία, ότι περιορίζεται η Ζωή μέσα σε σχήματα λαμβάνοντας Ο Κύριος δούλου μορφή, για να σπάσει  τα δεσμά των περιορισμών. Λένε οι άγιοι, πως Ο φύσει Θεός ενανθρωπίστηκε, για να κάνει τον άνθρωπο Θεό κατά χάρι. 

Είναι ο κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…  που, κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· Ψαλμός 11,9  

σε αυτόν τον δεύτερο κύκλο που είναι ο κατ’εξοχήν αγωνιστικός χώρος, η σαν αστραπή διερχόμενη βιωτή μας, θα είναι η αιτία ή επανεισόδου μας στην Ζωή ή ο εξοστρακισμός από Αυτήν. ή 9 ή 6… ή επιστροφή στον 999 Δημιουργό ή αιώνια δέσμευση στο είδωλο (666) αληθοφανή, επειδή δεν μπορέσαμε να νικήσουμε το αυτοείδωλό μας που δημιουργήθηκε δόλια από τον αντίδικό μας. 

 η μεταξύ γης και ουρανού Ναυς… με τα δωρεάν μυστικά και μυστηριακά Της εφόδια, θεραπεύει, ζωογονεί, ανασταίνει, φωτίζει και περνά το ενσωματωμένο σε Αυτήν μέλος Της, από την γη στον ουρανό, επανεισάγοντάς τον στην (εντός ημών) βασιλεία, λάμποντας εντός ημών ο ήλιος. 

Στις δύο κεντρικές (γνωστές) δεσποτικές εορτές (Χριστουγέννων και Ανάστασης)

εντοπίζουμε Την Ζωή στο κέντρο (επί Σταυρού) κι εμάς στον δεύτερο ομόκεντρο κύκλο να καθορίζουμε το μέλλον μας. 

Κύκλωθεν του Σταυρού [Γεννήσεως και θανάτου, (Μ.Παρασκευής)], όλοι οι άνθρωποι συμπυκνωμένοι σε δύο μοναδικές θέσεις με δύο μοναδικές προοπτικές. ή την είσοδο (9) ή τον εξοστρακισμό (6). 

Γύρω από την φάτνη και την ανατολή* του αδύτου αστέρος ωσάν 2 φονείς και γύρω από την δύση του ηλίου της δικαιοσύνης, ωσάν 2 ληστές. 

Ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν, ζυγὸς δικαιοσύνης εὑρέθη ὁ σταυρός σου· τοῦ μὲν καταγομένου εἰς ᾅδην, τῷ βάρει τῆς βλασφημίας, τοῦ δὲ κουφιζομένου πταισμάτων, πρὸς γνῶσιν θεολογίας, Χριστὲ ὁ Θεός, δόξα σοι. 

Σταυρός κρίσεως στην Σταύρωση, Σταυρός κρίσεως με την Γέννηση αφού με την γέννηση κρίσις και με την κρίση γέννησις. 

Κι αν επιτελεστεί χάριτι η αφετηρία και το σκίρτημα Ζωής μέσα στην αμορφία μας…. ΑΝ σκάψουμε μέσα μας και αναδειχθεί αυτός ο θησαυρός, μη θαφθείς υπό πηλού (λάσπης, σάρκας και σαρκικού φρονήματος), αυτό που μας ενδιαφέρει εφεξής είναι να καταθέτουμε (διαρκώς δοξαστικά, ευχαριστιακά και ικετευτικά,) ως ο ευγνώμων ληστής το μνήσθητι, για να ακούσουμε το σήμερον μετ’ Εμού έση εν τω παραδείσω, αντίστοιχα, και ως ο εύστοχος φονεύς στην φάτνη, να καταθέσουμε στους αχράντους πόδας Του ενσαρκωθέντος Δεσπότου  τον νεκρό άνδρα (ψυχή) νεανίσκο (νου) και αδελφό (σώμα) για να μας τους ζωώσει (και αναστήσει) συγχρόνως δίδοντας ταπεινό ‘’δώρο’’ τα νεκρωθέντα επί γης μέλη όσο τας ψυχάς ημών αγίασε, τα σώματα άγνισε τους λογισμούς διόρθωσε τας εννοίας κάθαρε (μη αντιστεκόμενοι και κωλύοντες στο ενεργούν Άγιο Πνεύμα)… 

Είναι ΟΛΑ δική Του χάρις, όπως το ένδυμα του γάμου είναι δική Του δωρεά εκεί στην είσοδο του Δείπνου. Ένδυμα διάφανο και καθαρό, σαν δερμάτινους χιτώνες. Μην τύχει και εκεί στον πόδα και πέριξ αυτού νικήσει η βρεφοκτονία του ηρώδη (δερμάτινου) και επιβάλλει την χείρα του (14) ο θάνατος (14 χιλ. νήπια),  όπως επιθέτει για ευλογία Ο Τριαδικός Θεός την δική Του χείρα (τρις) με το γενεαί δεκατέσσερις, για την εν ημίν γέννηση Του Κυρίου.   

Ο Ένας γεννά κι ο άλλος θανατώνει με εμάς, να διαλέγουμε συνεργασία… ενθυμούμενοι, γνωρίζοντες,  8 ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον. (Γαλ.ς’) ...κι επειδή δόθηκε στον καθένα και αποστολικό έργο και σταυρός, μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; θα κριθούμε ανάλογα ποιου ανθρώπου είμαστε απόστολοι και ποιον σταυρό χρησιμοποιήσαμε. Τον Σταυρό του Χριστού προς χαρά και ανάσταση, δική μας και των άλλων ή τον αγκυλωτό που σαν αρά συνθλίβει τον εαυτό και τον απέναντι. 

Μακάρι γνωριζόμενο το δένδρο εκ των καρπών ... να μας βοηθήσει στην επαναστόχευση και διόρθωση, προ τέλους.   

Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ, Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς Παρθένου· Παράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα, Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. 

…είδαμε με θαυμασμό τον άγιο Ευφρόσυνο να είναι ήδη εκ της παρούσης ζωής, ένοικος του παραδείσου…. Επί του πρακτέου η Κυριακή της Ορθοδοξίας ήτοι, περί αναστήλωσης των εικόνων διδάσκων μας πως ανασταίνεται η εικόνα του ανθρώπου με τον σταυρό της φιλοθεΐας και φιλανθρωπίας.  Αισθανόμαστε και διαισθανόμαστε όλους τους αγίους παρόντες ως μεγάλους αδελφούς μυστικά, αοράτως, λεπτά, να μας προσέχουν και προστατεύουν και καθοδηγούν ‘’κύκλω’’…. 

Μία εξ ουρανού έως γης ευθεία… ἐξήνθησεν ἐκ τῆς Παρθένου  και Ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαὶ, καὶ ἄνθος ἐξ αὐτῆς Χριστὲ, εκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας… 

…είναι μια πορεία που προτείνει ευθείς τας τρίβους ποιείτε [έναρξη κηρυγμάτων Δρόμου Κυρίου και Προδρόμου Ιωάννου (Ιωαν.γ’3)] για να κατανοήσουμε τα ενοποιημένα και προς το Αυτό αγάγοντα μυστήρια (Γεννήσεως, Θεοφανείων, Μεταμόρφωσης, Σταύρωσης, Ανάστασης, Ανάληψης, Πεντηκοστής), ώστε να τύχουμε εισόδου (9) αντί στρεβλότητος και αδιόρθωτης ζωής, που θα μας εξοστρακίσουν (6) φυγοκέντρως. Μια δίκαια όσο και σκληρή νάναι, αλλά αφ-ορμή ήταν τα ίδια μας τα έργα, οι ίδιοι μας οι λόγοι…    

…είναι η περιτομή αμαρτιών που αν δεν προσδοθεί στον κύκλο ενιαυτού**, το άρμα μας θάναι προσδεδεμένο (πακτωμένο με άγκιστρα) στην γη, κάνοντας ναι μεν βιολογικούς κύκλους, αλλά χωρίς πνευματικό ύψος και προοπτική....

ήδη Ο Κύριος και ο αγ.Ιωάννης πρόδρομος που ξεκινούν το κήρυγμά τους με το ''μετανοείτε ήγγικεν...'' έγραψαν επί γης για μας, 2 9άρια.... σαν ελίξεις, Την από συλλήψεως τους μέχρι γεννήσεως, 4 άκρα του Σταυρού στον κύκλο ενιαυτού. 25 Μαρ - 25 Δεκ (9 μήνες Κύριος) και 23 Σεπ - 24 Ιουν (9 μήνες πρόδρομος) ... περιμένοντας την δική μας καλή προαίρεση (άνω σχώμεν 9) για να συμπληρωθεί το θείο έργο κι αρχίσει η προς τα άνω έλξη (ελικοειδώς) προς κάθαρση, φώτιση, αγιασμό και τελειότητα....

Εισέρχεται Ο Κύριος από την αγάπη Του (2) στον χωροχρόνο σπειροειδώς (6) ως Βρέφος, περπατά επί γης 33 χρόνια χρόνια, υπό γης (εν τάφω) 33 ώρες για να μας διανοίξει οδό ανελικτικής (9) και ευθείας (Ι) επιστροφής και ανάστασής μας.

‘’Σήμερα’’ και έτσι εννοιοδοτούνται τα (απρόσωπα) σχήματα εν σοφία… όπου, ο διάδρομος κατάβασης της μεγ.πυραμίδας που είναι σε 26ο 33’ αν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την βηθλεέμ. Κι όστις θέλει να βρει Φως και Ζωή, εξυγίανση νοός και των ιδιοτήτων του (κυκλική, ευθεία και ελικοειδή) σε πράξη (ΜΑΡΘΑ) και θεωρία (ΜΑΡΙΑ), Λεία και Ραχήλ που πεθαίνει και θάπτεται στην βηθλεέμ, (όπως κάθε σκιώδης θεωρία), ας ακολουθήσει αυτήν την πρόταση…   

Αμήν γένοιτο. Δι ευχών Της Μεσσίτριας που έγινε κλίμαξ επουράνιος δι ης κατέβη ο Θεός και γίνεται γέφυρα η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν… αμήν πάντων των αγίων.

---

* 

από το…. τα 3 θαύματα με την Γέννηση του Κυρίου 

** η κοσμική έναρξη της έλικος του ενιαυτού… και η περιτομή περιτομή αμαρτιών, για να ξεκολλήσουν λίγο τα πόδια μας από τους επίγειους κύκλους ενιαυτών κι αρχίσει η άνοδος…

άρθρα για ηλιοστάσια και ισημερίες …. 

αίγυπτος, έρημος και Βηθλεέμ.... 

‘’σήμερον’’ γεννάται (φιλόσοφη και φιλοδύναμη προσέγγιση)