Δύο
''θ|θ'' μέσα στον ίδιο κύκλο, ως ένα
Φ, που είναι
(εισαγωγική φωτο) τμήμα σπείρας και ευλογίας Κυρίου, δύο θεραπείες οφθαλμών (όχι
μόνο την τυφλότητα και καταρράκτη, αλλά και τις άλλες παθήσεις, σαν μυωπία,
στρεβλώσεις όρασης εξ υδάτων πολλών, πρεσβυωπία…. όλα) για την ελευθερία όπως
ο π. Ἰωάννης Ρωμανίδης σημειώνει: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία
εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ" (
ελευθερία
κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία), μάλιστα με μια ιδιαίτερη σχέση. Κι αν όλην την
γνώση* αποκτήσουμε και διάνοιξη του σχετικού οφθαλμού, αυτό δεν υποχρεώνει τον
Θεό στην αποκάλυψή Του, ενώ αντίθετα, σε μια καρδίαν καθαράν, όσο και
''ελάχιστες'' γνώσεις κι αν έχει, Ο Κύριος αποκαλύπτεται επισημαίνοντας την
σπουδαιότητα και ιεραρχία μέριμνας.... (όπως την αναφέρει ο Άγιος
Σπυρίδων, Επίσκοπος Τριμυθούντος ο θαυματουργός : "
Η αληθινή
επιστήμη, είναι η επιστήμη της καθαρής καρδιάς!").
Οπότε,
εκεί έγκειται και η εξ-υπνάδα... (και σύνεση, η εξ ύπνου αμαρτίας αφύπνιση,
αποφυγή του θανάτου) και μετάβαση όσο το δυνατόν με λιγότερες γνώσεις στην
πίστη και καθαρότητα και όσο το δυνατόν γρηγορότερα, μην χάνουμε χρόνο από τα
θαυμάσια του Θεού, αφού αυτή είναι η αρχή ευλογίας (η ταπεινότητα) και χάριτος
που προσφέρει τους θησαυρούς του θησαυροφυλακίου. Όλους τους λόγους, όλα τα
γιατί και αν μας συμφέρουν. Ακόμη και τον ίδιο Τον Λόγο, Αλήθεια, Ζωή και
Φως.... κι ερχόμενο το Φως που κουβαλά πληροφορίες, λούζει και πλουτίζει τον
άνθρωπο με θησαυρό αναφαίρετο... γνωρίζοντάς του, τα άδηλα και τα κρύφια της
σοφίας Του.... [* με ‘’λεπτό’’ σημείο, να είναι, πως η διαχείρηση της γνώσης
(και δύναμης) μπορεί να ξεκλειδώσει την θεία θεωρία. Επειδή η γνώσις (και
η δύναμη) φυσιοί, (Α’Κορ.η’1) σε σχέση με την αγάπη που
οικοδομεί, η φυσίωση και η αίσθηση υπεροχής (μετά από σύγκριση) λόγω
γνώσεων κι όταν αυτές δεν υπηρετούν την πίστη αλλά δομούν το αυτοείδωλό μας,
αντιτίθεται της διάνοιξης του άλλου οφθαλμού, που θέλει ταπεινότητα.
Κατάσταση που εύκολα και από κενοδοξία παγιδεύει τον έχοντα γνώσεις ώστε τελικά
να γίνουν τα ίδια εφόδια, απαγορευτικά θέας της δόξης του Θεού… κι όλα αυτά,
μέχρι να αποδώσουμε τα πάντα καλά στον Θεό και ταπεινωθούμε… αμήν να επιβλέψει
επί την ταπείνωσιν… και σύμφωνα με τον αγ.Μάρκο ασκητή: … Νά μελετᾶς τά λόγια τῆς Γραφῆς, ἐκτελώντας τίς θεῖες ἐντολές, καί μήν
καταγίνεσαι σέ πλατειασμούς καί θεωρητικές ἀναλύσεις, πού φέρνουν ὑπερηφάνεια].
Αμήν … καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ
Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. (ψαλμ.ν’)... αμήν εργαζόμενοι για την
αφαίρεση του καλύμματος των παθών (συνεργαζόμενοι με το θείο θέλημα) και όχι
την πρόσθεση στην ψυχή μας μολύνσεων σαρκικών και πνευματικών (το θέλημα του αντιδίκου
της σωτηρίας μας), αφού…. "Το
βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της Ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ'
αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα ''λερώνεται'' και
''σκονίζεται'' πάντα με την ίδια σκόνη και ''πλένεται'' πάντα
με το ίδιο νερό.
Η
σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η Μετάνοια. "όλη η ελπίδα μας
βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας"… άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Αμήν … ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος,
καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει.
(ψαλμ.ιζ’) με… παιδαγωγό τον νόμο (φυσικό και γραπτό) και σκοπό την
ελευθερία, υιοθεσία και από δυνάμεις και γνώσεις και λόγους, στην Αγάπη και
Λόγο. Από τις ακτίνες Του που χρησιμοποιούνται ως οδοδείκτες, στον ίδιο τον
Ήλιο και Οδό, όχι σαν θέα προς τα έξω και ξεχωριστή, αλλά εντός και μετοχή. Πορεία δι Ιησού (Ι) στην Ζωή (ζ’). Παιδεία που
ανορθώνει και διδάσκει.
…παιδεία όλων των μελών, με
κορωνίδα τον οφθαλμό, ώστε να έλκεται και ενδιαφέρεται για τους λόγους του Θεού
και Λόγο Θεό, (λθ) και αντίστοιχα αδιαφορεί (φεύγει και πίσω μην κοιτά…) για τα
μάταια και ψευδή…. μακάριος ἀνήρ, οὗ ἐστι
τὸ ὄνομα Κυρίου ἐλπὶς αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐπέβλεψεν εἰς ματαιότητας καὶ μανίας ψευδεῖς
(ψαλμ.λθ’)
Αμήν… καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε
τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.
ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿αὐτῷ.
(ψαλμ.β’)
---
(1) η έξω και η έσω πραγματικότητα… (η βιολογική ζωή και η
Ζωή της ψυχής)
(2) …κι ο άνθρωπος που είναι
σκέτη ‘’σάρκα’’ και όλη η ψυχή του πλακωμένη με μπάζα*, ούτε διαισθάνεται (ούτε
θέλει) Τον πανταχού παρόντα Θεό, με μας να μας συμφέρει να Τον έχουμε μπροστά μας….
προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός,
ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστιν, ἵνα μὴ σαλευθῶ. (ψαλμ.ιε’). Μας συμφέρει … ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου, ὅπως ἂν
μὴ ἁμάρτω σοι. (ψαλμ.118) και… όσο είμαστε προσανατολισμένοι προς Τον Ήλιο,
δεν βλέπουμε τις σκιές των άλλων, αλλά τι μας χωρίζει από τον Θεό κι αυτό δεν
είναι άλλο από την ανομία και αμαρτία μας, που πρέπει να μεριμνήσουμε… ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία
μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. (ψαλμ.ν’)
[* με πρόταση για εμάς τους ορθοδόξους,
για το ξεμπάζωμα και λύση του προβλήματος… Πως
γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του
Εγκλείστου ... αφού με την (ορθόδοξη) βάπτιση εισήχθη η χάρις, περιμένοντας αυτό το εν δυνάμει, να γίνει αμήν εν ενεργεία (και ξεθαφτούν τα μπάζα που από αμέλεια και κοσμικό φρόνημα υπερπερίσσευσαν...) βάπτιση και Ζωή... ξεκινώντας
από έξω προς τα έσω το ‘’σκάψιμο’’ και από μέσα προς τα έξω με διαίσθηση, αίσθηση
(λόγων και Λόγου) και τέλος θέας Θεού, ως συνάντηση προσώπου προς πρόσωπον, που
ο Θεός θέλει. Αμήν κι εμείς. Αμήν ρίχνοντας ο καλός Θεός το μεσότοιχο που μας εμποδίζει
να Τον δούμε και συγχρόνως κωλύουμε το Πνεύμα το Άγιον. Αμήν ... δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ, ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας σου...
...μην βρεθούμε αναπολόγητοι,
γνωρίζοντας πολλά, μεριμνώντας για πάμπολλα, αλλά όχι το σπουδαιότερο… Η μεγαλύτερη αμάθεια είναι
να μη γνωρίζουμε τον Θεό (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)].
Κάθε ‘’στροφή’’ του προσώπου
μας προς όραση, αίσθηση και διαίσθηση των αμαρτιών των άλλων, ή ακόμη και
γνώσεις και δυνάμεις, χάνει τον ευθύ του προσανατολισμό και στρέφοντας τα νώτα προς
Τον Κύριο, όχι μόνο ασεβεί αλλά ‘’χάνει’’ την μετάνοια και μοναδική αιτία του ήγγικεν η βασιλεία, απομακρυνόμενος από τον σκοπό του… στάση ζωής,
που τον περνά από τον ευγνώμονα ληστή στην άλλη θέση, του αγνώμονα και υβριστή…
αφού, δύο είναι όλες κι όλες οι συμ-περι-φορές (ή 6 ή 9). Δύο οι μοναδικές
θέσεις πέριξ, εκατέρωθεν του Σταυρού (και Εσταυρωμένου) που οδηγούν
νομοτελειακά ή επάνω ή κάτω ή εντός ή εκτός και μακράν….
...κι είναι νομοτελειακό (και λεπτό) σημείο... ότι, ό,τι ''ενσωματώνουμε'' αυτό και εκδηλώνεται δια των μελών μας.... όχι μόνο τα αρνητικά, όπως σημειώνεται στην ευχή της θείας μεταλήψεως... καὶ γενέσθω μοι τὰ ἅγια ταῦτα εἰς ἴασιν καὶ κάθαρσιν καὶ φωτισμὸν καὶ φυλακτήριον καὶ σωτηρίαν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος· εἰς ἀποτροπὴν πάσης φαντασίας καὶ πονηρᾶς πράξεως καὶ ἐνεργείας διαβολικῆς, κατὰ διάνοιαν τῆς ἐν τοῖς μέλεσί μου ἐνεργουμένης· αλλά και το θετικό και ιδίως θεϊκό, (όπως φαίνεται στην εικόνα των χαιρετισμών στον οίκο ''π'' εξάκτινο με Χριστό εν ημίν) ... ώστε να ευχόμαστε την ευλογία από Τον Κύριο ''εισόδων και εξόδων'' ... αμήν με την φυσική αναδιπλωτική αρχή (που περιγράφεται κάπως στο περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση). Κύριο να ενσωματώνουμε, Κύριο να εκδηλώνουμε (αμήν αδιαλείπτως, όπως ισχύει η υλοποίηση - αφυλοποίηση 24 φορές το δευτερόλεπτο...) και που ως συνοδοιπορών (έως της συντελείας) και ενσωματούμενος μυστικά και μυστηριακά Κύριος, μας ανυψοί (9) και οικειώνει με Τον Πατέρα και μονή της Αγίας Τριάδος ποιεί... σε σχέση με την πνευματοκατάληψη του άλλου, ενεργών σε νου και χου, νου και μέλη, καθελκύοντάς μας στην απώλεια (6).... Κύριε ελέησον!! αμήν δείξον,
ανάδειξον ημάς αγωγούς του όντως καλού και μονωτές του όντως κακού. Παράσχου
Κύριε διάκριση, γνώση και δύναμη, ρανίδα εκ της απείρου φιλάνθρωπης αγάπης
Σου!!!
(....καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν
καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ
οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ... καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.
Ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν, ζυγὸς
δικαιοσύνης εὑρέθη ὁ σταυρός σου· τοῦ μὲν
καταγομένου εἰς ᾅδην, τῷ βάρει τῆς βλασφημίας, τοῦ δὲ κουφιζομένου πταισμάτων,
πρὸς γνῶσιν θεολογίας, Χριστὲ ὁ Θεός, δόξα σοι).
(3) "Λέγοντας μελέτη ή μνήμη του Θεού, οι άγιοι πατέρες εννοούν μια
σύντομη προσευχή ή ακόμα και μια σύντομη πνευματική σκέψη για τον Θεό, στην
οποία εκείνοι μαθήτευσαν και την οποία αγωνίστηκαν να εντυπώσουν στον νου και
τη μνήμη τους, αντί για οποιαδήποτε άλλη σκέψη.
Μπορούμε με μια σύντομη πνευματική σκέψη για τον Θεό
να αντικαταστήσουμε όλες τις άλλες σκέψεις;
Μπορούμε.
Ο άγιος απόστολος Παύλος λέει: «Δεν θεώρησα αναγκαίο
να γνωρίζω τίποτ’ άλλο παρά μόνο τον Ιησού Χριστό, κι Αυτόν σταυρωμένο»
(πρβλ. Α΄ Κορ. 2:2)." Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ.( Έργα 3 – Ασκητικές
εμπειρίες Γ΄.)
(4) Ι και Θ ...
(5) ΦΩΣ. Από το εξωτερικό ίχνος έως της εσωτερικής πληρότητος
---
* δαχτυλίδι αγ.Συμεών του θεοδόχου
(μυστική αναγωγή της
Υπαπαντής, προς τα έσω
για τον άγιο Συμεών τον
θεοδόχο, την Υπαπαντή και την ''αναλογία'' που μας κάνει συμμέτοχους κι όχι
απλά ενήμερους...
Προφήτης και άγιος Συμεών ο
πρεσβύτης)…
** πνευματική γνώση των λόγων
της φύσης και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών... (προφ.Ηλίας + προφ.
Μωυσής)
αγίου Μαξίμου Ομολογητού -
θεωρία στην Μεταμόρφωση
«Λόγος
εις την Μεταμόρφωσιν του Κυρίου» Γέροντος Σωφρονίου
Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ
σχετικά… Ορθοδόξως
και αιρετικώς θεολογείν κατά Γρηγόριον Νύσσης
το «καταβαίνειν το Θείον... μη τοπικώς, αλλά
συγκατάβασιν» εννοεί (3:143). Εκ τούτων δε συνάγει και τας ακολουθίας περί του
«υπερβατικού» χαρακτήρος της Χριστιανικής υπάρξεως, ουχί ως φυγής τινος εκ του
κόσμου: προς τα Άνω, προς τα Έσω, προς την Έρημον κ.λπ., ή εκ τινων των εν αυτώ
αγαθών, αλλ’ως «των γηίνων παθών καθαρεύειν»: «το καθαρεύειν κακίας η Άνω
λήξις» (5:138 εξ.).
προσεγγίζουμε τα φαινόμενα για να μας δώσουν το
ενσπαρμένο ίχνος της ουσίας (θεωρία όντων) ώστε αυτό να μας οδηγήσει από τα
φαινόμενα και αιτιατά, στις αιτίες που χαρίζονται σε μας, μέσα από το
θησαυροφυλάκιο Του Λόγου σε καθαρή
καρδιά
πάλι, σχετικά με ‘’θεωρία’’… 130. Οι οκτώ γενικές θεωρίες είναι οι εξής: Πρώτη, η θεωρία περί του
Θεού που είναι πάνω από κάθε σχήμα, άναρχος, άκτιστος και αίτιος των όλων,
δηλαδή περί της μιάς τριαδικής και υπερούσιας Θεότητας. Δεύτερη, η θεωρία της
θέσεως και διατάξεως των νοερών δυνάμεων. Τρίτη, της δημιουργίας των όντων.
Τέταρτη, της οικονομίας και συγκαταβάσεως του Λόγου. Πέμπτη, της αναστάσεως
όλων των νεκρών. Έκτη, της φοβερής δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Έβδομη, της
αιώνιας κολάσεως. Όγδοη, της βασιλείας των ουρανών. Οι τέσσερις πρώτες
αναφέρονται σε παρελθόντα και γεγονότα, οι άλλες τέσσερις στα μέλλοντα και
αφανέρωτα ακόμη. Και όλες θεωρούνται με διαύγεια και κατορθώνονται από εκείνους
που απέκτησαν με τη χάρη μεγάλη καθαρότητα του νου. Όποιος τις επιχειρεί χωρίς
το θείο φωτισμό, να ξέρει ότι σχηματίζει στο νου του φαντασίες και όχι θεωρίες,
που τις πλάθει και τις προβάλλει με τη φαντασία του.
Μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐβγῆκαν ὅλες αἱ πλάνες καί ἔγιναν αἱ αἱρέσεις ∽ Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής †
---
Να θαυμάζεις τον Κύριο,
βλέποντας την Κτίση. Και αν από όσα βλέπεις, είναι κάτι ανώτερο από τις
νοητικές σου δυνατότητες και δεν μπορείς να καταλάβεις το γιατί δημιουργήθηκε
και πάλι να δοξάσεις τον δημιουργό Θεό, διότι η σοφία που υπάρχει σε όσα
έγιναν, είναι ανώτερη από την διάνοιά σου. Να μην λες λοιπόν, για ποιό λόγο
έγινε τούτο ή εκείνο. Ή σε τί χρειάζεται τούτο ή εκείνο; Διότι κάθε ένα είναι
χρήσιμο, έστω και αν αγνοούμε το λόγο της υπάρξεώς του. Όταν μπαίνεις σε ένα
ιατρείο και βλέπεις πολλά ιατρικά εργαλεία, θαυμάζεις για την ποικιλία τους,
παρόλο που δεν ξέρεις, σε τι χρησιμεύει κάθε όργανο. Έτσι να κάνεις και για την
κτίση του Θεού. Όταν βλέπεις πολλά ζώα και βότανα και φυτά και άλλα πράγματα, που
δεν ξέρεις σε τι χρησιμεύουν, να θαυμάζεις την ποικιλία της δημιουργίας και να
δοξάσεις γι' αυτήν τον αριστοτέχνη Θεό, που
ούτε την χρησιμότητα όλων σου φανέρωσε, αλλά ούτε και όλα σου τα άφησε άγνωστα. ~ Ιερός Χρυσόστομος
αλλά
αμήν δι όσων μας γνώρισε Ο Κύριος να μεταβούμε δια πίστεως στο Όλον (και όλη
σοφία Του και εμπιστοσύνη) … όχι όλα για να μην υπεραίρεται κάποιος, όχι όλα άγνωστα, για να μην έχει να
δικαιολογείται ότι δεν είδε. … αλλά μάλλον προς αυτομεμψία μας, ‘’βλέπουμε’’ αλλά δεν πιστεύουμε…
… και πάλι,
σαν από κλεψύδρα η χάρις και η όραση, ανάλογα της πίστεως της καθαρότητος της διαφάνειας…
το ‘’ύψος’’ (αγ.Μελέτιος Υψενής Ρόδου)… αμήν
δι ευχών…
Κάθισμα
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Νεκρώσας τὸ φρόνημα, ἀσκητικῶς τῆς
σαρκός, ἐκτήσω ἀκέραιον, τὸ ὀπτικὸν τῆς ψυχῆς, θεόφρον Μελέτιε. Ὅθεν νῦν τοῦ Δεσπότου, κατοπτεύων τὴν δόξαν,
πρέσβευε ὑπὲρ πάντων, τῶν πιστῶς σε τιμώντων, καὶ ὕμνοις ἐκτελούντων τὴν σήν, ἁγίαν
πανήγυριν.