Όραση, ακρόαση, αίσθηση και ζωή

 Όραση και ακρόαση της φωνής Του και αίσθηση και Ζωή, αχνά και αμήν ολοέν εκτυπώτερα στην ζωή μας, κατά τάξη και ετοιμότητα και φυσικά με τις προηγούμενες προϋποθέσεις κάθαρσης και θεραπείας νοός και καρδίας.

Η επουράνιος κλίμαξ δι ης κατέβη ο Θεός και συγχρόνως η γέφυρα η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν, συνανυψοί, καθαρίζει όμματα και ώτα, αίσθηση και ζωή από την φαντασία στην Αλήθεια.

[Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’

10 Καὶ ἐξῆλθεν ᾿Ιακὼβ ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου καὶ ἐπορεύθη εἰς Χαρράν. 11 καὶ ἀπήντησε τόπῳ καὶ ἐκοιμήθῃ ἐκεῖ· ἔδυ γὰρ ὁ ἥλιος· καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τῶν λίθων τοῦ τόπου, καὶ ἔθηκε πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ. 12 καὶ ἐνυπνιάσθη, καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ᾿ αὐτῆς. 13 ὁ δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς… (Γεν.κη’)

…ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. 18 καὶ ἀνέστη ᾿Ιακὼβ τὸ πρωΐ καὶ ἔλαβε τὸν λίθον, ὃν ὑπέθηκεν ἐκεῖ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἔστησεν αὐτὸν στήλην καὶ ἐπέχεεν ἔλαιον ἐπὶ τὸ ἄκρον αὐτῆς. 19 καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Οἶκος Θεοῦ·]

‘’Πρέπει’’ να παλαίψει ο ισραήλ, πρέπει να παλαίψει ο νους αν θέλει να δει και να τον δει ο Θεός. (Ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ).

Και … δεν θα δει ο άνθρωπος τον Θεό ούτε θα ιδωθεί από Αυτόν, ειμή, δια Της Αδιοδεύτου Θεοτόκου.     

Η τιμιωτέρα των χερουβείμ (οίκοι) και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των σεραφείμ (οχήματα) είναι η Μεσσίτρια σε αυτόν τον δρόμο αναβάθμισης και της δικής μας όρασης, ακρόασης και αίσθησης…. Με την ολοέν καθαρότητα οίκου (εαυτού) και λειτουργικότητα οχήματος (πάλι εαυτού) που εξ αμαρτιών κατασπιλώσαμε τον οίκο μας κάνοντάς τον ακατάλληλο για ενοίκηση Του Κυρίου και καταστρέψαμε το όχημα (ακινητούμε ως προς το καλό) για να γίνει Οδηγός μας. Με ελπίδα στο έλεος και ευσπλαγχνία Του Παντοκράτορος και πρότυπο και μεσσίτρια Την τελειοτέρα, αιτούμαστε Φως από την Μητέρα του Φωτός.

Και… όπως το τίμιο ξύλο ‘’κατέβηκε’’ από τον ουρανό σαν ραβδιά των αγγέλων στην φιλοξενία του Αβραάμ (κέδρο - πεύκο - κυπαρίσσι) για να φυλλοβολήσει (με τα ρείθρα του Ιορδάνη, το εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών ένδειξη συγχώρεσης αλλά και τα δάκρυα μετανοίας που ποτίζουν το εν ημίν τρίκλωνο δένδρο) καρποφορήσει με το Αίμα Του Κυρίου επ’αυτού, και μας ‘’ανεβάζει’’ , έτσι κάποιος μοναχός που ‘’ανέβηκε’’ δια Της Κεχαριτωμένης ευλόγησε η καλή μας Παναγία να ‘’κατέβει’’ ένα κρίνο για ένδειξη ευστοχίας. Και για μας να διανοίξει έναν δρόμο από την γη (λέγοντας το χαίρε κεχαριτωμένη) με τα χοϊκά χείλη έως ότου φτάσει η ευχή στην καρδιά και ουράνια Βασιλεία. Γιαυτό και παρεμβάλλω το παρακάτω περιστατικό στο υποκεφάλαιο και να συνεχίσω μετά από αυτό τα περί όρασης ακρόασης αίσθησης και Ζωής….  

ένας ουράνιος κρίνος στη γη

---

Μετά την μικρή αλλά ως θησαυρός επί γης, παρένθεση, τα περί όρασης κλπ….

Προσευχή λένε οι άγιοι, είναι η ‘’τέχνη’’ της ‘’ακρόασης’’. Όταν όμως εμείς από πνευματική νηπιότητα αντί να ακούμε φωνασκούμε, πώς να ακουστεί η λεπτή αύρα; Πως σε ταραγμένη ψυχή να διέλθει η ίδια ωσάν λεπτός κυματισμός, για να αποτυπώσει την λεπτότητά της;    

…11 καὶ εἶπεν· ἐξελεύσῃ αὔριον καὶ στήσῃ ἐνώπιον Κυρίου ἐν τῷ ὄρει· ἰδοὺ παρελεύσεται Κύριος, καὶ ἰδοὺ πνεῦμα μέγα κραταιὸν διαλῦον ὄρη καὶ συντρίβον πέτρας ἐνώπιον Κυρίου, οὐκ ἐν τῷ πνεύματι Κύριος· καὶ μετὰ τὸ πνεῦμα συσσεισμός, οὐκ ἐν τῷ συσσεισμῷ Κύριος· 12 καὶ μετὰ τὸν συσσειμὸν πῦρ, οὐκ ἐν τῷ πυρὶ Κύριος· καὶ μετὰ τὸ πῦρ φωνὴ αὔρας λεπτῆς, κἀκεῖ Κύριος. (Γ’ Βασ.ιθ’)

Αν δώσουμε βήμα σε διάφορους επιστήμονες το πώς αναλύουν τον (πάντα) ένα (και ενιαίο) άνθρωπο, θα ακούσουμε θεωρίες που έχουν δίκαιο με τμήσεις αυτού σε διάφορους αριθμούς… και 200 οστάρια και τριμερές κεφαλή θώρακας άκρα, πιο λεπτομερειακά κι όχι μόνο χοϊκά, σώμα – πνεύμα ή ενέργεια (2 όψεις του αυτού νομίσματος), τριμερές σώμα – ψυχή – πνεύμα…. Όταν δε ακουμπήσουμε την θεωρία περί ανθρώπου από τους θεοφόρους πατέρες, πάλι θαυμάζουμε την ακρίβεια και θεόσδοτη σε αυτούς, Αλήθεια. Έτσι, κατά τον Αγ. Νικόδημο Αγιορείτη και αόρατο πόλεμο... τρία είναι τα μέρη της. Λογιστικό, επιθυμητικό και θυμικό. Εξ αυτών, τριών ειδών λογισμοί γεννούνται. Από μεν το λογιστικό γεννούνται οι λογισμοί της απιστίας, της αχαριστίας προς τον Θεό και του γογγυσμού, της αδιακρισίας, της αγνωσίας και απλά, όλοι οι καλούμενοι καθολικά βλάσφημοι λογισμοί.

Από δε το επιθυμητικό γεννούνται οι λογισμοί της φιληδονίας, φιλοδοξίας, φιλαργυρίας και απλά, όλοι οι καλούμενοι αισχροί λογισμοί.

Από δε το θυμικό γεννούνται οι λογισμοί των φόνων, της εκδικήσεως, φθόνου, μίσους, ταραχής και απλά, όλοι οι καλούμενοι πονηροί λογισμοί.

Λοιπόν εσύ πρέπει να νικάς αυτά με τις αντίθετες τους αρετές• δηλαδή, την απιστία, με την αδίστακτη πίστι στο Θεό, την αχαριστία και τον γογγυσμό προς τον Θεό, με την ευχαριστία, την αδιακρισία, με την διάκρισι του καλού και κακού• την αγνωσία, με την αληθινή γνώσι αυτών που υπάρχουν αληθινά και τις βλασφημίες, με τις δοξολογίες.

Παρόμοια την φιληδονία με την εγκράτεια και την νηστεία, την φιλοδοξία με την ταπείνωσι και την φιλαργυρία με την λιτότητα. Παρομοίως, τον φθόνο και μίσος, με την αγάπη, την εκδίκηση με την πραότητα και υπομονή, την ταραχή με την ειρήνη της καρδιάς. Και για να πω γενικά με τον Άγιο Μάξιμο: Το μεν λογιστικό της ψυχής σου, στόλιζε το με την αρετή της προσευχής, και θείας γνώσεως. Το επιθυμητικό, με την αρετή της εγκράτειας• και το θυμικό, με την αρετή της αγάπης• και βέβαια το φως του νου σου δεν θα σκοτισθεί ποτέ, οι δε προηγούμενοι λογισμοί, μπορούν εύκολα να γεννηθούν από αυτούς. 

Έτσι δι ευχών και αγώνα, προαιρέσεως και χάριτος, ανάγεται ο νους και ο άνθρωπος με την ψυχή και το σώμα του από την γη στον ουρανό.

Συγχρόνως, αμέσως μόλις δημιουργεί το σώμα ο Θεός, κτίζει και την ψυχή. Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης γράφει: ‘’Ούτε γαρ σώμα προ της ψυχής υφίστατο, ούτε ψυχή προ του σώματος’’. Ο δε άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός επιγραμματικά τονίζει, αντικρούοντας την άποψη του Ωριγένη, ότι ‘’άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε ύστερον’’. Η ψυχή και το σώμα δημιουργούνται ταυτόχρονα. Η ψυχή δεν υφίσταται προ της δημιουργίας του σώματος, αλλά κτίζεται μαζί με αυτό: ‘’Την ψυχήν ούτε γαρ προϋφίσταται του σώματος∙ ούτε μεθυφίσταται∙ αλλ’ άμα τη τούτου γενέσει κτίζεται και αυτή’’.   

Στην αποκάλυψη του Ιωάννη, που συνηθίζεται ο (παρθένος) αριθμός 7, ακούμε πως …6 Καὶ εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον, ἔχον κέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺς ἑπτά, ἅ εἰσι τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ ἀποστελλόμενα εἰς πᾶσαν τὴν γῆν. 7 καὶ ἦλθε καὶ εἴληφεν ἐκ τῆς δεξιᾶς τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου. 8 καὶ ὅτε ἔλαβε τὸ βιβλίον, τὰ τέσσαρα ζῷα καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθάραν καὶ φιάλας χρυσᾶς γεμούσας θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων· (Αποκ.ε’)

Ο παντεπόπτης Κύριος έχει 7 μάτια.

Φυσικά και δεν νοείται δυσαρμονία, όπως σημειολογικά αγιογραφείται, αλλά μάλλον αναφέρεται στα 7 επίπεδα, τα οποία πάντα ορά. Ο δε Θεός, ο οφθαλμός ο τα πάντα ορών και υπό ουδένα ορώμενος, υπεράνω υπερφυσικά, από τον ενχρονισθέντα και χωρεθέντα στα φυσικά, Κύριο. Το 8, μετά το 7.

Στο διάβα προς τον Πατέρα έχουμε συνοδοιπόρο και συγκείμενο Τον Υιό, που είναι μεθ’ημών, έως της συντελείας. Συμπλέων με τους πλέοντες, συνοδοιπορών με τους οδοιπορούντες (όχι μόνο οριζόντια επί γης, αλλά ιδίως κάθετα προς τον ουρανό… από Κυριακή Βαΐων ουκ ήλθον δια τυ παθείν … πορεύομαι προς τον Πατέρα και συνανυψώ υμάς…) και θεραπεύων ημάς, ως Ιατρός ψυχών και σωμάτων. 

6 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ… (Ιωαν.ιδ’) Στην Αγάπη (Πατήρ) δια της Αληθείας (Υιού) εν Πνεύματι Αγίω. (διορθώνων και ελέγχων την παναίρεση του οικουμενισμού, που όχι μόνο αδιαφορεί, αλλά πολεμά την Αλήθεια, για χάριν της αγαπολογίας, έχουσα πνεύμα ακάθαρτο όπως  διακρίνει ο γερ.Εφραίμ κατουνακιώτης)

Πάλι, Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. 9 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; 10 οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι; τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, ἀπ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ· ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα. 11 πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· (Ιωαν.ιδ’)

Με γνώμονα τα επίπεδα που είναι όλο και πιο λεπτά, το ένα πάνω στο άλλο, σαν πολυόροφη οικοδομή, θυμίζουν τα δωμάτια στα ανακριτικά γραφεία, στα καζίνο, που τα αφεντικά βλέπουν το δωμάτιο των παιχτών ή των ανακρινόμενων, αλλά αυτοί δεν βλέπουν αυτούς αλλά κάτι σαν καθρέφτη. Εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε…. πριν (όσο επί γης ‘’ζει’’ και δρα η συνείδηση), αλλά ευκτέο είναι το πρόσωπο προς πρόσωπο, αν και όταν ανδρωθεί και πνευματικοποιηθεί και λεπτύνουν τα αισθητήρια.

Άκουσα, πως την ώρα της κρίσης μιας ψυχής που έχει κοιμηθεί, (στα 40) συγκεντρώνονται όλες οι ευεργετημένες από την κρινόμενη ψυχές, ώστε να παρακαλέσουν Τον Δικαιοκρίτη Θεό για να μετρήσουν οι αγαθοεργίες της στην απολογία επί του φοβερού βήματος. Μια κατάσταση, που ‘’φυσικά’’ δεν την συνειδητοποιούμε, αλλά δείχνει την ζωή σε διάφορα επίπεδα. Πάλι και αλλού, ο γέροντας Εφραίμ ο πρώην φιλοθεΐτης αναφέρει, πως είδε την ψυχή του ως ένα ωραίο μικρό παιδάκι…  τι μεγάλα μυστήρια και φοβερά, ακόμη και στην σύλληψή τους, πολύ περισσότερο, αντίληψη. Γιαυτό και διαρκώς ευχόμαστε…:   

Αισθήσεων φώτισον απλήν πεντάδα.

Η διαχωρισμένη στον έξω άνθρωπο εις πέντε, ενοποιείται ως μία, οφθαλμός, στον έσω. Και… όχι τυχαία εμείς, οι κατ’εικόνα και καθ’ωμοίωσιν άνθρωποι (οι έχοντες την όψη του ανδρός, - κι όχι μόνο άνω θρώσκω -) βλέπουμε να συμπίπτει ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999 (πανθορών οφθαλμός) όσο και τα μέσα όρασης, ΡΑΒΔΙΑ+ΚΩΝΙΑ που πάλι μας δίνουν λεξαριθμικά 999, έλκοντας εις Εαυτόν για επίγνωση αληθείας και σωτηρία, Ο Δημιουργός το ύψιστο των δημιουργημάτων Του, ο ένας οφθαλμός τον άλλον που θεωρεί και συμπεριφέρεται ως κόρη οφθαλμού)…    

Αυτή η οριζόντια διάταξη αν καθετωθεί και πολλαπλασιαστεί μας δίνει κάπως τα 7 επίπεδα που όλα τα βλέπει Ο Αμνός με τα 7 μάτια.

Κι η ζωή, διαδραματιζόμενη σε αυτά τα 7 επίπεδα, ο εντελώς κάτω εγκαταβιών, στο υπόγειο, ούτε παίρνει μυρουδιά αν υπάρχει ή αν κάτι ‘’ζει’’ και κινείται εκεί ψηλά, στο υπερώο. Μόνο εκ σημείων ίσως κάτι υποψιάζεται για το διπλανό (προς τα άνω) δωμάτιο. Για τον παραπάνω ή πιο πάνω όροφο, ακόμη πιο αχνά θάναι τα ορώμενα και ακροώμενα κι αν η μεσοτοιχία λεπτυνθεί και τα αισθητήρια της ψυχής οξυνθούν (δι ασκήσεως και χάριτος).  

Αν αυτό το μεταφυσικό ή υπερφυσικό μήνυμα που μας μεταφέρουν οι βιώσαντες (είτε σαν ήχος κάτι άκουσε ή σαν φως κάτι, κάποιος είδε) το θεωρήσει ‘’σύμπτωση και τυχαίο’’ και αρνείται πεισματικά να αφήσει την βολή του και την ζωούλα του με την επίπλαστη φανταστική κοσμοθεωρία, είναι όπως λέμε λαϊκά, πάει… το πουλάκι πέταξε.

Αν κινηθεί με ενδιαφέρον για τα συμβαίνοντα έξω από την σκοτεινή μήτρα (όπως το παιδί ακούει την φωνή της μάνας του παρότι έμβρυο ή βλέπει λάμψεις ή ηρεμεί από την απαλή ακρόαση μουσικής ή ταράζεται με τα άγρια…) αυτός ο πόθος στα πνευματικά θα του καταδειχθεί ο ‘’δρόμος’’ ότι αν δεν ακινητήσει (την αμαρτία) και ‘’άστοχη ζωή’’ στο ένα επίπεδο, ΔΕΝ περνάει στο άλλο.

Σε μία προσφάτως ανακαλυφθείσα εκκλησία στην Μικρά Ασία*, η εκκλησία των «Έξι Θυρών» όπως την ονόμασαν οι Τούρκοι, μια εκκλησία μέσα στα βράχια στο ελληνικό Πολυδώριον, ανευρέθη και μια τοιχογραφία που απεικονίζει την Παναγία οδεύουσα προς την Ιερουσαλήμ συνοδευόμενη από «Έξι Ιερείς».

Νοούμενα τα αισθητήρια πέντε εξωτερικά και ένα ενιαίο της εσωτερικής ζωής, πρέπει να αγιαστούν, να γίνουν ‘’ιερείς’’, να νεκρώσουν τα μέλη της αμαρτίας και να ακολουθήσουν την καθαρωτάτη Παναγία που οδεύει προς τα Ιεροσόλυμα… (γιαυτό και απεικονίστηκε στην νέκρωση μελών η Παναγία Ιεροσολυμίτισσα) όχι φυσικά εξανλημένη η κίνηση στα κάτω, αλλά διά της κάτω, ευθέως προς την Άνω, μέσω των χερουβείμ και σεραφείμ, αγγελικών δυνάμεων που σημαίνουν ‘’οίκους’’ και ‘’οχήματα’’.

Οι περισσότεροι άγιοι μιλάνε για την αίσια κατάληξη. Τον νου αμετεώριστο μέσα στην καρδιά. Ο όσιος Πορφύριος δίνει την αρχή και τον μίτο. Τον νου μαζεμένο μέσα στην κεφαλή. Κι επειδή αναφερόμαστε σε νου Χριστού κι όχι την δούλη του νοός (που είναι η κυρία) την διάνοια, όταν κατορθώσουμε το πρώτο βήμα, τότε επαναλαμβάνεται … πάσα φύσις αγγέλων καταπλήττεται που βλέπει Τον Εμμανουήλ μεταξύ όρασης και διόρασης (τρίγωνο προς τα πάνω) και ακοής και διακοής (τρίγωνο προς τα κάτω).

Το… συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν Σε θεωρών. Όραση και ακρόαση…

Από εκεί θα τον κατεβάσει και ενσαρκώσει η καλή μας Παναγία για μας, που ενώ ως θείο γεγονός συνέβη άπαξ, αυτό παρατείνεται στους αιώνες, περιμένοντας την δική μας ετοιμότητα, ενεργούμενη διά της Θεοτόκου … αφού όπως παρατηρεί ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.              

Γιαυτό και το ‘’αν πεθάνεις πριν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις αν πεθάνεις’’… γιαυτό και η σταύρωση και προσπάθεια ακινησίας αμαρτιών, σβέσης πεπυρωμένων βελών, μη ένδοσης σε πειρασμούς χαμερπείς έως ακόμη και αυτούς τους ‘’καλούς’’ λογισμούς, για να εντυπωθούν μέσα μας οι θείοι. Αυτό που λέει ο απ.Παύλος το πνεύμα του Θεού του Ζώντος να εγγράφει εν μαλακαίς σαρκίναις καρδίαις αντί λιθίναις πλαξί (όπως προτυπώθηκε με την ανάβαση στην κορυφή του όρους Σινά ο θεόπτης Μωυσής).

Κι ΑΝ βρεθεί η πύλη της καρδιάς, βρίσκεται κι η πύλη του ουρανού (αγ.Ιωάννης χρυσόστομος) και τότε αρχίζει η καθαρή από Θεό, εγγραφή σε αυτήν…. κι ΑΝ ‘’νεκρωθεί’’ ο άνθρωπος (ακινητεί ως προς τα πάθη) τότε η κεφαλή του βρίσκει το σώμα και το σώμα την κεφαλή. Μυστήριο και για τον καθένα προσωπικά, αλλά και στον γάμο οι δύο υπ-ανδρεμένοι (υπό Του Ανδρός) την μία νέα δομηθείσα μονάδα, εν και δια XC. Μια σκέψη μου λέει πως όταν στον απόστολο των αγίων πάντων αναφέρεται το : ... 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· (εβρ.ια’) αυτό εννοεί, όπου γυναίκα ‘’σώμα’’ και όπου άνδρας ‘’κεφαλή’’. Το είδαμε και στον Αβραάμ με την Σάρρα, τον Ζαχαρία με την Ελισσάβετ….  και τις αναλογίες τους ως προς τον καθένα.

Η ίδια ποιότητα νέφους από την κάτω όψη ορωμένη ή πύρινης στρεφόμενης ρομφαίας (από πάνω) παρεμβάλλεται και μεταξύ ανθρώπου και Θεού αλλά και στις διαπροσωπικές σχέσεις του ζεύγους, μεταξύ κεφαλής και σώματος. 

Κι οι δερμάτινοι χιτώνες που φιλοξενούν τα πάθη, ως νέφη ‘’απαγορεύουν’’ την όραση του ενός προσώπου από το άλλο, αλλά και την διχοστασία ή διχογνωμία που μπορεί να παρατηρηθεί μεταξύ κεφαλής – σώματος (έτεροι νόμοι) ή ανδρός και γυναικός στον γάμο. Με την καθαρότητα και εγκράτεια (παθών) προγεύεται ο άνθρωπος την βιωτή του παραδείσου, ενώ η τριβή των δερμάτινων χιτώνων μεταξύ τους, που συνέβη εκτός παραδείσου, όπως ο ΑΔΑΜ έγνω την ΕΥΑ, είναι μια παραχώρηση στην εγνωσμένη αδυναμία του ανθρώπου. Υπέχει την θέση του αζώτου (στην ποσοστιαία αναλογία του ειπνεόμενου ατμοσφαιρικού αέρα) για να μην καεί ο άνθρωπος από την καυστικότητα του ‘’σκέτο’’ οξυγόνο, σκέτο ΦΩΣ. Με ευλογημένη την εγκράτεια (και άλλες προϋποθέσεις που θέτουν οι άγιοι), θα ιδωθούν όχι αχνά και θολά και πίσω από παραπετάσματα, τα υπανδρεμένα πρόσωπα ως εν παραδείσω, αλλά θα λάμψει το Φως του προσώπου Του Κυρίου εφ’ημών (και σε συζύγους και αζύγους αγωνιστές, ευαρεστήσαντες Τον Κύριο) από το πλούσιο έλεος και μακροθυμία Του. Κύριε ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!!

Προοδεύοντας το κακό, όπως έδειξε η ιστορία με την ερωτική τριβή αντί επιστροφής στον παράδεισο (που ορίστηκε μεταξύ ποταμών τίγρη και ευφράτη και όπως εξηγούν οι άγιοι, μεταξύ εγκρατείας και διακρίσεως), ο κάιν σκοτώνει τον ΑΒΕΛ ή αναλογικά για εμάς, το πνεύμα του κακού ‘’σκοτώνει’’ (ανενεργεί) την κυκλική κίνηση του νοός (άμεση κοινωνία και επικοινωνία με τον Θεό) και μετά από αυτό, πεθαίνει και τον ΣΗΘ, δλδ και την ευθεία κίνηση, με αποτέλεσμα να χαθεί ακόμη κι αυτή η λογική έμμεση επικοινωνία και αναφορά, δλδ λογική σύνδεση του δημιουργήματος με Τον Δημιουργό, του λόγου ανθρώπου με Τον Λόγο Άνθρωπο. Είναι η ασθενής ακόμη και θανατηφόρα ‘’φιλοσοφία’’ και θρησκεία εκείνων των ανθρώπων, που ενώ γεωμετρούν το σύμπαν, πολεμούν ή δεν παραδέχονται την ύπαρξη Γεωμέτρη. Ενώ σπουδάζουν τους μηχανισμούς του ρολογιού, απορρίπτουν τον ρολογά…

Επιστρέφοντας στα του ζεύγους (ανδρός – γυναικός ή κεφαλής – σώματος στους αζύγους), εγκαταστάθηκε το πρώτο επίγειο στεφάνι (του γάμου) και ευλογήθηκε μυστηριακά, για να εγγιστεί και κατακτηθεί ομού άνδρας και ανδρίς (εκ του ανδρός προελθούσα) το δεύτερο, όπως και για τους αζύγους η κεφαλή ΜΕ ΤΟ σώμα (που ανευρίσκεται στην πεμπτουσία του καθενός, σταυρούμενος) να στεφανωθούν ως μονάδα. Αλλιώς, διασπασμένοι με ενδιάμεσα νέφη δεν φαίνεται να υπάρχει όχι μόνο δυνατότητα τελείωσης, αλλά ούτε και ξεκολλήματος από την γη λόγω βαρύτητος, πρόταση ακολούθησης της ανάληψης ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ, όπως Ο Κύριος (κι όπως στην ουρανοδρόνο κλίμακα του Ιωάννη, φαίνεται). Λέγει μάλιστα ο άγιος σε μονόλογο με τον εαυτό του…. σώμα μου σώμα μου, αν σε πιέσω υπέρ μέτρον στους αγώνες, θα σε χάσω και δεν θα μπορέσεις να με ακολουθήσεις. Αν σε χαϊδέψω και κάνω τα σαρκικά θελήματά σου, θα με σκλαβώσεις. Μαζί θα κολαστούμε ή μαζί θα αποκτήσουμε τον παράδεισο. Άντε… πάμε να αγωνιστούμε.      

Και θα ακούσουμε το ‘’ιδού εναπόκειτά σοι ο στέφανος της δικαιοσύνης’’ ΑΝ τον δρόμο τελέσουμε ΑΝ την πίστη τηρήσουμε, αν σταυρωθούμε, αν περιτέμουμε την αμαρτία, ανεβαίνοντας επί σταυρού, κατά το αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· όπως παρατηρεί ο αγ.Ιωάννης Δαμασκηνός.

Κάθετι πνευματικό και δώρημα, όπως και ο πόνος είναι θέμα διαχείρισης, ώστε να μας ανεβάσει ή δι εγωισμού να μας καταβαραθρώσει, ώστε πάλι με μετάνοια να επανέλθει πλουσιότερα η συσταλλείσα χάρις.

Είδε ο αγ.Ευμένιος Σαριδάκης λάθρα (χωρίς ευλογία) τον αγ.Νικηφόρο λεπρό να είναι υγιής ένα μέτρο πάνω από το κρεββάτι του και να προσεύχεται. Δεν άργησε ο διάβολος να του βάλει τρικλοποδιά σ’αυτήν την θεία όραση. Του εμφύτευσε το δολερό… κάτι θα αξίζω για να τον δω. Αυτό αρκούσε για να αρθεί η χάρις και να περιπέσει σε πνευματοκατάληψη… γρύλιζε σαν χοίρος για λίγο καιρό, μέχρι της θεραπείας του από την καλή μας Παναγία. Φυσικά και δεν ήταν τιμωρία, αλλά επιτρέποντας ο Θεός το κακό, τον έκανε μέτοχο σε υψηλότερο επίπεδο καλού. Διακριτικότερο και προσεκτικότερο στις παγίδες που καραδοκώντας ο αντίδικος μας στήνει και πέφτουμε πανεύκολα…. Έχει αυτός εμπειρία να μας ρίξει, δίδει ο καλός Θεός εμπειρίες του πολέμου του στους δικούς Του…. θυμάμαι, όταν από τον γέροντά μου ζητούσα φώτιση, μου αντιπρότεινε, εμπειρία να ζητάς. Παθείν και μαθείν.     

Η συνείδηση του ανθρώπου, σαν σκάφανδρο διέρχεται και ανεβαίνει από τα κάτω ύδατα προς την επιφάνεια και θεοφάνεια και άνω ύδατα. Άλλα με περισσότερα παραθυράκια όρασης και άλλα με λιγότερα ή ακόμη και αδιαφανή. Αμήν όραση και ακρόαση και αίσθηση του υπερβατικού και επέκεινα που καταδέχεται να μας επισκεφτεί, κατά το συμφέρον και παιδεία Θεού προς αγιασμό μας.

Υποψιαστήκαμε κι εμείς, πιστέψαμε στα επέκεινα με αποδείξεις** κι όχι απλά ενδείξεις, κάποιες ακτινούλες μας χάιδεψαν σαν από την γλυκυτάτη Μητέρα του Φωτός που μας κυοφορεί (Σώμα Κυρίου και Ζωή Του), ακούσαμε θαυμαστά βιώματα αγίων και ευχόμαστε να πραγματωθεί μια ελάχιστη πρόοδος κάθαρσης, αναστάσεως και θείου φωτισμού και σε μας.

Αμήν δι ευχών.

---

* 2 σχόλια πάνω στο άρθρο ... ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ!

** μία από τις αποδείξεις είναι και ο βράχος του κύνωπα στην Πάτμο…

Όπως στα φυσικά, έτσι και στα πνευματικά, πολύ κοντά εκεί που βρίσκεται το μεγαλύτερο ύψος, συναντάμε και το μεγαλύτερο βάθος…

... το σπήλαιο της Αποκαλύψεως ως πνευματικό ύψος και το σπήλαιο του κύνωπος ως πνευματικό βάθος. …και για μας, από τον θάνατο στην Ζωή, από την αρά (και κύνωπος και μαρμάρωμα στον βυθό του λιμανιού) στην όντως χαρά, δι ευχών και χάριτι της Θεοτόκου.

…Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,

χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος , Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοίς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ Ἀγγέλων ὀφθαλμοίς.

άρση των πέπλων ή ακολουθώντας τα ίχνη των αγίων [για την Π+άτμο και προϋπόθεση αποκάλυψης (επίσκεψη ατμίδας νέφους) κατά την πίστη μας… , πρώτα ως δούλοι την Πρόνοια ως εργάτες την Προστασία και ως υιοί τον Παράκλητο…].

η έσω Ζωή (η μυστική ζωή της ψυχής μέχρι να σημειωθεί εφ' ημών το φως του προσώπου Του Κυρίου) ...στον δεσμό, όλα τα κυκλοφορούντα σε έντυπη και ψηφιακή μορφή