Πληροφορία και διάκριση

Η άπειρη αγάπη και πανσοφία του καλού Θεού, βρίσκει τρόπους να πληροφορήσει ακόμη και τον πιο ‘’έξω’’ της εκκλησίας, αλλά και να κρύψει πληροφορία από αγίους Του.

Κι η ‘’πληροφορία’’ έρχεται από δύο πλευρές. Ή έξωθεν δια των αισθητηρίων ή έσωθεν δια του πνευματικού αισθητηρίου.

Είναι το Φως το εκδηλωμένο ήδη έξω (ως αλήθεια), και το ανεκδήλωτο εντός. Το έξω το σωματιδιακό και χοϊκό, το δε έσω κυματοειδώς και ενεργειακό, ως διττές φύσεις που είμαστε σαν φωτόνια (ΚΑΙ σωματίδιο ΚΑΙ κύμα).

Κι εμείς, με παντζούρια ολόκλειστα ή μισοκατεβασμένα μέσα κι έξω (προς το έξω ή έσω άπειρο, που και τα δυο βοούν την δόξα Θεού) αρνούμαστε να μπει φως στον οίκο μας.

Παρατηρεί και παραινεί ο αγ.Πορφύριος… μην πολεμάτε τις σκιές. Και θα κουραστείτε, και δεν θα καταφέρετε τπτ. Ανοίξτε μια χαραμάδα να μπει Φως (ανοιχτείτε με αίτηση Στον Κύριο) κι αν μπει στον οίκο μας, αυτό άκοπα θα διώξει τα σκοτάδια… 

Από απόσπασμα ομιλίας Μητροπολίτη Μόρφου - σχόλια εἰς τὸν Βίον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας – διαβάζουμε:

Η εσωτερική πληροφορία για το Θέλημα του Θεού, όταν είμαστε ανώριμοι πνευματικά και νέοι στην ηλικία, έρχεται μέσα από τα γεγονότα. Μέσα δηλαδή από την συναναστροφή μας, οικονομεί έτσι το Πνεύμα το Άγιο, μέσα από κάποιον άνθρωπο, ακόμα μέσα από ένα βιβλίο, ένα περιστατικό, να πάρουμε την πληροφορία που έχουμε ανάγκη για να διαπιστώσουμε ποιό είναι το θέλημα του Θεού για μας τώρα.

Όταν όμως ο άνθρωπος ωριμάζει ηλικιακά και πνευματικά, η πληροφορία είναι άνωθεν, εις την καρδίαν. Ακούει εις την καρδίαν ο άνθρωπος του Θεού, τον ίδιον τον Χριστό να του ομιλεί και να του λέει ... "κάμε αυτό, πήγαινε εκεί, πήγαινε εδώ, ή μην κάνεις αυτό".

Γι αυτό μην περιμένουμε αν δεν έχουμε επιμελημένη μετάνοια, αν δεν έχουμε καρδιακή προσευχή, να έχουμε πληροφορία μέσα στην καρδία. Ή να δώσουμε, αν είμαστε πνευματικοί - και το κάνουν δυστυχώς μερικοί πνευματικοί - ξέρεις η καρδιά μου με πληροφορεί να κάνεις αυτό,να παντρευτείς τον Γιώργο, να πας να κάνεις το τάδε...

Ο Άγιος γέροντας Χαραλάμπης της μονής Διονυσίου, όταν σ έναν τέτοιο Παππά που είχε μιας μορφής πληροφόρηση εις την καρδίαν του, και του είπε ξέρεις γέροντα κάποτε ακούω μέσα μου, μια πληροφορία του Αγ.Πνεύματος εις την καρδίαν μου, για να υπηρετήσω για να βοηθήσω τον συνάνθρωπό μου που έρχεται στην εξομολόγηση. Να το λέω αυτό που ακούω μέσα μου;;;

Και τι του είπε ο γέρων Χαράλαμπος...
Πάτερ μου, μέσα σου ενεργούνε ακόμα τα πάθη;
Και του απαντά ... ενεργούνε ακόμη. Έχω και ζήλειες και θυμούς και κανέναν ακάθαρτο λογισμό ...

Και λέει ο γέροντας ... εάν ενεργούν, έστω κι αν έχεις πληροφόρηση στην καρδίαν, να μην την λες. Καλύτερα η προσευχή σου για τον πιστό και η σιωπή σου, διότι την χρησιμοποιά ο δαίμονας την καρδίαν σου, αφού εμφωλεύει εκεί ακόμα, κι έτσι συγχέεται η πληροφορία του Θεού με την πληροφορία του διαβόλου....

---

Η αμέσως επόμενη παράμετρος είναι η επιθυμία μας, που μπορεί να πλεονεκτεί, αντιβαίνοντας τον πρώτο μακαρισμό… 3 μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. (Ματθ.ε’) … και πτωχός τω πνεύματι, είναι αυτός που δεν θέλει πολλά κι είναι αυτάρκης και ταπεινός (όπου πνεύμα είναι η θέληση).

Γιαυτό και ο αγ.Γεώργιος χοζεβίτης* παρατηρεί: Διότι τρεις είναι οι τάξεις πραγμάτων εις το επιθυμείν το περισσότερον. Το πέραν του πρέποντος, τούτο είναι πλεονεξία η δε αυτάρκεια τούτο είναι φυσικόν το δε να επιθυμεί τις το ολιγώτερον ενώ δύναται να έχει το μεγαλύτερον και ενδοξότερον τούτο είναι αρετή και ταπείνωσις.   

Νομίζω πως εύκολα μπορούμε να ‘’πιάσουμε’’ τον εαυτό μας να θέλει πολλά. Να δει, να ακούσει, να αισθανθεί, να ζήσει και μάλιστα υπέρ μέτρον της μηδαμινής ασκήσεως και ανύπαρκτης αγάπης μας. Την βασιλεία πρώτο να ζητάμε και μετά όλα τα άλλα θα προστεθούν. Αναμένοντες εν σκιά το ξημέρωμα της ημέρας της αφύπνισης**.

---

η πορεία της πνευματικής πληροφορίας

για τους δύο τρόπους μεταφοράς της πληροφορίας (σωματιδιακά και κυματοειδώς)

* Περί πνευματικής πλεονεξίας (αγ.Γεωργίου Χοζεβίτου)

** Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης (αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Από ακολουθία μεσονυκτικού ΕΥΧΗ τοῦ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
(ἀπὸ τῆς 22ας τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός, μέχρι τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων).

Κύριε Παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τῶν Δυνάμεων καὶ πάσης σαρκός, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν, καρδίας τε καὶ νεφροὺς ὁ ἐτάζων, καὶ τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων σαφῶς ἐπιστάμενος, τὸ ἄναρχον καὶ ἀΐδιον φῶς, παρ' ὃ οὐκ ἔστι παραλλαγή, ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα, Αὐτός, ἀθάνατε Βασιλεῦ, πρόσδεξαι τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, ἃς κατὰ τὸν παρόντα καιρὸν τῆς νυκτός, τῷ πλήθει τῶν σῶν οἰκτιρμῶν θαρροῦντες, ἐκ ῥυπαρῶν πρὸς σὲ χειλέων ποιούμεθα, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ πλημμελήματα ἡμῶν, τὰ ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ καὶ διανοίᾳ, ἐκ γνώσεως ἢ ἀγνωσίας πλημμεληθέντα ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ναοὺς ἡμᾶς ποιῶν τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Καὶ δώρησαι ἡμῖν ἐν ἀγρύπνῳ καρδίᾳ καὶ νηφούσῃ διανοίᾳ, πᾶσαν τοῦ παρόντος βίου τὴν νύκτα ἡμᾶς διελθεῖν, ἀπεκδεχομένους τὴν παρουσίαν τῆς λαμπρᾶς καὶ ἐπιφανοῦς ἡμέρας τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ μετὰ δόξης ἐπὶ γῆς Κριτὴς τῶν ἁπάντων ἐλεύσεται, ἑκάστῳ ἀποδοῦναι κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀναπεπτωκότες καὶ ὑπνοῦντες, ἀλλ' ἐγρηγοροῦντες καὶ διεγηγερμένοι ἐν τῇ ἐργασίᾳ τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ εὑρεθῶμεν καὶ ἕτοιμοι εἰς τὴν χαράν, καὶ εἰς τὸν θεῖον νυμφῶνα τῆς δόξης αὐτοῦ συνεισέλθωμεν, ἔνθα ὁ τῶν ἑορταζόντων ἦχος ὁ ἀκατάπαυστος καὶ ἡ ἀνέκφραστος ἡδονὴ τῶν καθορώντων τοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄρρητον. Σὺ γὰρ εἶ τὸ ἀληθινὸν φῶς, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον τὰ σύμπαντα, καὶ σὲ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ Κτίσις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.

εκτιμωντας πως με τον στίχο: …πᾶσαν τοῦ παρόντος βίου τὴν νύκτα ἡμᾶς διελθεῖν, ο άγιος να ενδεικνύει ότι όλος ο παρόν βίος παρομοιάζεται σαν διέλευση μέσω νύχτας, ομόπνοο της παρατήρησης του αγ.Μαξίμου ομολογητού ότι σε μήτρα σκοτεινή μέσα ζούμε, που όμως, οι προϋποθέσεις εξόδου είναι η κυοφόρηση στην μήτρα/μητέρα του Φωτός (ορθόδοξη εκκλησία, στον τύπο της Θεοτόκου) όπου δι Αυτής, μέσω μυστικών και μυστηριακών εφοδίων μπορούμε αναγεννόμενοι να δούμε το Φως το αληθινόν… να λάβουμε πνεύμα επουράνιο. 

Ώστε η ευχή από τώρα και στους αιώνες, αμήν γένοιτο, να πραγματοποιείται ΜΟΝΟ με τις παραπάνω προϋποθέσεις… που ο πυρήνας και η ραχοκοκκαλιά είναι ο σταυρός.

Η φιλοθεΐα της ΜΑΡΙΑΣ (ακινησία και κυκλική κίνηση του νοός) ως διάσταση κάθετη (Ι) και η φιλανθρωπία και η διακονία, το οριζόντιο σκέλος (-) και ευθεία κίνηση νοός, το Θ της ΜΑΡΘΑΣ. Δι αυτών η άνοδος.   

Δια του σταυρού η άνοδος….και στην πράξη αγιογραφικά πίσω από τους λόγους το σχήμα… 37 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.

Η πράξη και η θεωρία της Λείας και Ραχήλ δια των οποίων ο Ιακώβ στον τύπο του Αγίου Πνεύματος (μετά τον Αβραάμ πατέρα δύο διαθηκών και Ισαάκ υπάκουο έως θυσίας υιό) τεκνογονεί τα 12 τεκνία και χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, επισκεπτόμενο** Αυτό εμάς, καθ’όλην την διάρκεια του οριζόντιου κύκλου του ενιαυτού, και μας ανυψοί και αγιάζει, αφού καθαρίσει και τελεί δι ημών την ακρόαση και τήρηση.    

 

* Η Μάρθα και η Μαρία, (παρούσες και δι αυτών όλοι μας) στο μυστήριον της Βαπτίσεως…

[την διέλευση εκ των κάτω υδάτων και απόκτηση του Αγίου Πνεύματος (και σκοπού του ανθρώπου)… 10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· (Μαρκ.α’)].

** Ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Φωτός

---

Κι αν δεν ανεβούμε [ευθέως ως πεμπτουσία και ελικοειδώς (9) με νου και χου/δομικά στοιχεία του όλου κόσμου μας, συνανασταίνοντάς τον μαζί μας] κι αν δεν κατεβεί το Πνεύμα το Άγιο, η κατάληξη είναι νομοτελειακή καθώς κάθε γεννηθείς, θνήσκει. Μετά την Ανατολή μας έρχεται η Δύσις. Κι όπως εμβάς Ο Κύριος στον Ιορδάνη τα ιορδάνεια ρείθρα εστράφησαν εις τα οπίσω, μόνο αν εισέλθει Ο Κύριος στον ποταμό της ζωής μας επιστρέφουμε στην πηγή. Και η πηγή είναι η επιστροφή στην Ανατολή, αλλά δια της Μετανοίας. Στο σύνολο, η προοπτική του ΑΔΑΜ.

Κι η μεταστροφή, προτεινόμενη μετάνοια και από Πρόδρομο και από Δρόμο (αρχή κηρυγμάτων Τους, Ματθ.γ’2 και Ματθ.δ’17) αλλάζει τον λοξό άξονα της γης σε ευθείας τρίβους. Κι αν πάλι φαίνεται μικρή η απόκλισις, στην πραγματικότητα είναι στροφή 180 μοιρών. Από εξωστρέφεια και ματαία φιλοσοφία του κόσμου στο εντός ημών και σπουδαία φιλοκαλία. Από εγωισμό και περιχαράκωση εαυτούλη, σε ταπεινότητα και κένωση. Από μη συγχωρετικότητα των άλλων, των κακών και διαρκή δικαιολογία των αδυναμιών μας, χαϊδεύοντας τα αυτιά των παθών… σε αυστηρότητα στον εαυτό και επιείκεια στους άλλους. Συγχωρέσωμεν ίνα συγχωρεθώμεν, ελεήσωμεν ίνα ελεηθώμεν … και όσα μας είπαν και εθέσπισαν με ακρίβεια για την έσω ζωή οι άγιοι και βοηθοί μας.

Αυτοί, που επειδή θέλουν κατά Θεό νάναι πρώτοι γίνονται πάντων διάκονοι, σε σχέση με το κοσμικό πνεύμα, που θέλει υπηρέτες η πρωτιά και η αφεντιά τους…

Εισερχόμενοι στην αγία και μεγάλη τεσσαρακοστή (πιο έντονα) και καθ’όλην την διάρκεια της ζωής για όποιον θέλει να αναστηθεί με ουράνιο επί γης σταυρικό πολίτευμα, δένει γερά τον νου και χου του στο βιωματικό:

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,

ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα,

καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».

Ένα δέσιμο με αόρατους αλλά υπαρκτούς και δυνατούς δεσμούς, όπως και ευχόμαστε να το κάνει και σε μας ο καλός Θεός … (από Κυριακή Βαΐων)... δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ, καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ, χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου....

[ερμηνευόμενο το επί πώλου όνου, ο χριστοφόρος νους που εξέρχεται από αίγυπτο παράλογο --> λογικό /έξοδος πάσχα νομικού εν σκιά προτυπούμενο και Κυριακή Βαΐων ανέρχεται ως πάσχα ιερόν από το λογικό στο υπέρλογο δια της Ορθοδοξίας, ως ενσωμάτωση στο Ένα Αναστάσιμο Σώμα το μόνο δυνάμενο ενεργείν την σωτηρία ...]. Μην αποκοπούμε (μη προσδεθέντες) από την Άμπελο την αληθινή και αντί καρποφορίας, τύχουμε απόρριψης εις το εξώτερον πυρ τω ετοιμασμένω…. Κι όπως έχουμε ΦΩΣ ΟΦΙΣ … εξελθούσα η οντότης έξω Αυτού, κάτι σχετικό δείχνει εκ Του Νοός ο όνος…. Αν δε μείνει χωρίς Χριστό αυτός ο νους, δεν θάχει εξέλθει της αιγύπτου παραμένων αιχμάλωτος… (στο παράλογο).  

Αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει αφορμές  μετανοίας, αυτής της ευλογημένης μεταστροφής από έξω προς τα μέσα χωρίς το έξω να καταργηθεί αλλά να γίνει διάφανο, ώστε από την ύπαρξη να περάσουμε στην Ζωή. Να αρχίσουν δι αυτής (της ευάρεστης στον Θεό μετανοίας) τα εσωτερικά μέλη να ξεμουδιάζουν, οι εσωτερικές αισθήσεις να ξυπνάνε και οξύνονται από τον λήθαργο του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και ακινησία μπρος στην κοσμική υπερκινητικότητα, δραστηριότητες και φαντασία ‘’ζωής’’… ωσάν σε όνειρο, για να μην είναι βιαία η αφύπνιση αλλά γλυκιά, απλή και απαλή, όπως ευλογείται…   

---

Ας μην είναι κάποιος καχύποπτος με το σχήμα, γιατί, όπως διακρίναμε πίσω από φιλοθεΐα και φιλανθρωπία τον σταυρό, πίσω από κάθε άνθρωπο ζώντα τον μεταβολισμό του ως σταυρό… έτσι κι  αυτή η ελικοειδής κίνηση συναντάται μέσα στην εκκλησία με την κατά τάξη (αριστερόστροφη, κόντρα στην δεξιόστροφη φορά των δεικτών του ωρολογίου και χρόνου που προσθέτει φθορά και θάνατο) σε πρόοδο θείων γεγονότων αγιογράφηση, με την κίνηση του ιερέως του ευαγγελίου στην έξοδο, συνεχώς με το θυμίαμα… με την περιφορά των αγίων εικόνων την Κυριακή Ορθοδοξίας και (όχι μόνο) τρισσώς (999) κάτω από Τον Παντοκράτορα, που παρότι είναι τόσο βαρεία η ύλη μας, τουλάχιστον ενδεικνύει την νοερή ανύψωση προς Αυτόν, αλλά και πως εξαρτώμαστε οργανικά και ‘’κρεμόμαστε’’… ως μέλη του Ενός Σώματός Του (Ορθοδοξία) από την ΜΙΑ Κεφαλή.

Τον Βασιλέα των Ιουδαίων (όπως ερμηνεύτηκε σε περασμένο υποκεφάλαιο, Την καρδία του Αναστημένου Σώματος και Τον ύψιστο Νου, που δωρίζει και εγκαινιάζει στους μετέχοντες των ζωηφόρων αγωγών Του, την έσω Ζωή. Εκεί που καταλήγουν όλες οι φλέβες και ξεκινούν όλες οι αρτηρίες… Ο αποδέκτης και δωρίζων την νοερά και αδιάλειπτη καρδιακή προσευχή). Τον Βασιλέα της Δόξης.

Δια του Σταυρού, η Ανάστασις Αμήν γένοιτο.

(με έναρξη και πέρας συγγραφής του παρόντος, την εβδομάδα της Σταυροπροσκυνήσεως 2019).

η έσω Ζωή (η μυστική ζωή της ψυχής μέχρι να σημειωθεί εφ' ημών το φως του προσώπου Του Κυρίου)