Τα τρία παράθυρα και η ενότητα…

Τρία παράθυρα είναι ανοιγμένα στον ουρανό για τον πνευματικό άνθρωπο: μέσω του πρώτου ο νους βλέπει με την πίστη, μέσω του δεύτερου η καρδιά βλέπει με την ελπίδα, μέσω του τρίτου η ψυχή βλέπει με την αγάπη. 

Όποιος βλέπει τον ουρανό μόνο μέσω ενός παραθύρου, βλέπει το ένα τρίτο του ουρανού. Όποιος βλέπει μέσω και των τριών παραθύρων, βλέπει ολόκληρο τον ουρανό. 

Η Αγία Βαρβάρα διέσχισε τρία παράθυρα στον πύργο, στον οποίο φυλακίστηκε από τον πατέρα της, και μ’ αυτό ήθελε να δείξει την πίστη της στην Αγία Τριάδα. 

Για να δούμε τη θεϊκή Τριάδα σε ενότητα, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας ως Τριάδα σε ενότητα. Εφόσον μόνο η αγάπη της Τριάδας μπορεί να δει την Τριάδα. - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

πάντα η αυτογνωσία* εθεωρείτο απαραίτητη σαν βάση, για περαιτέρω θεογνωσία και ετερογνωσία κι η έσω ιδίως τακτοποίηση**, είναι η καλύτερη αιτία ‘’τακτοποίησης’’ των έξω. 

Τα τρία μέρη μέσω των οποίων θεάται ο ουρανός (νους, καρδιά και ψυχή) με 

οποιαδήποτε άλλη θεώρηση και βιώματα / πρακτικές εκτός ορθοδοξίας, είναι διαχωρισμένα και πολλές φορές αντιτιθέμενα μεταξύ τους. Μέρη που χρειάζονται θεραπεία και ένωση (1). Εφόσον η αμαρτία θεωρείται λέπρα (όπως έπασχαν οι ισραηλίτες στην έρημο, με αναλογία του νοός μας), ζητάμε από την αγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα να μας θεραπεύσει από τις λοιμώδεις ασθένειες, πρωτίστως πνευματικά. 

Όταν δένεται ο ομφαλός (2) του νεογέννητου, σαν βαλβίδα, συγχρόνως αφήνει έξω του τα στοιχεία της φύσεως που επιδρούν επάνω του, αλλά και εμπεριέχει όλα αυτά μέσα του. 

Εξωτερικά, όλοι οι άνθρωποι σχεδόν υπό τις ίδιες συνθήκες, ενωνόμαστε σε μια μονάδα, σαν ανθρωπότητα (και με την θρησκευτική έννοια ως παλαιός ΑΔΑΜ) έχοντας προοπτική να ενωθούμε και πνευματικά δια και εν XC, Τον νέο ΑΔΑΜ.   

Μετά την φαινομενική αίσθηση του εγωισμού και διαχωρισμού από τους άλλους, που επιβάλλει σαν νοοτροπία ο κόσμος, θα επιτευχθεί (θέλουμε δεν θέλουμε) μια ενότητα, είτε (άνω 9) χάριτι εις Τον Τριαδικό Ένα είτε λόγω αδυναμίας ή θέλησής μας, κάτω (6) ενότητα στην κενότητα. Αναλόγως πιο πνεύμα μας υποκινούσε κατά την διάρκεια της βιολογικής ζωής***. Πιο από τα δύο Ι μέσα στο ΕΙΝΑΙ μας ενεργοποιήθηκε και κραταιώθηκε, δίνοντάς του δικαιώματα. Το Ι της κεντρομόλου (Ιησού) ή το Ι της φυγοκέντρου (Ι τάγμα δαιμόνων). Το κατά πόσο Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς θεωρητικά και πρακτικά έδρασε. 

Αυτό δε που ενώνει εις εν τα στοιχεία, είναι η φωτιά (4). Στον καθένα εναπόκειται ποια φωτιά θα πνέει εντός του, (ανακαινιστική ή καυστική) ώστε να δρομολογήσει τα ωφέλιμα με τον Θεό βοηθό.      

Τα σημερινά (4 Δεκ) αναγνώσματα αποστόλου και ευαγγελίου (3), είναι νοηματικά ενωμένα. 

 

η ελευθερία**** από την αιχμαλωσία εκ των στοιχείων της φύσεως (απόστολος προς Γαλ.δ’), και η συγκύπτουσα (5), είναι όλα ομόπνοα προς τα έσω, με αφορμή την εξωτερική ιστορία… η αιμορροούσα και η κόρη του Ιαείρου.... 

Η αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου κατά τον Ἅγιο Σιλουανὸ τον Ἀθωνίτη, αλλά και γενόμενοι αγωγοί του Καλού, κι Αυτό δι ημών σαν αγωγοί επεκτείνονται ομόκεντρα μέχρι τα όρια του σύμπαντος. 

Υστερεί η εξωστρεφής παιδεία [που ολοέν αποστασιοποιείται και εκβάλλει ως αχρείαστο Τον Χριστό που ενώνει εν Αυτώ την τελειότητα του Θεού και του ανθρώπου (ως τέλειος θεάνθρωπος) και δι Αυτού εμάς με Τον Τριαδικό Θεό]  να μας διδάξει ότι σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος). 

Διαστρεβλώνει τις έννοιες και τις δυνάμεις του νοός σαν πίστη (εις έναν αληθή Θεό) την ελπίδα της καρδιάς (μέσω άλλων ελπιζομένων συνήθως ματαίων) την αγάπη της ψυχής, με αποτέλεσμα η κατά Θεόν ενότητα να καθίσταται ολοέν και πιο δύσκολη έως ακατόρθωτη. 

Αμήν δι ευχών της αγ.Βαρβάρας που μας έδωσε τον τύπο των τριών παραθύρων και του αγ.Νικολάου βελιμίροβιτς που το προσέγγισε άγια το θέμα και πάντων των αγίων που κατάφεραν την ενότητα πρωτίστως του τριμερούς (6) στον εαυτό (εικών Αυτού), με όλες τις δοθείσες παραπάνω εικόνες να μας οδηγήσουν στο καθ’ωμοίωση… 

--- 

* αυτογνωσία και θεογνωσία (30) 

** η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση 

*** επίγεια ζωή.... αγ.Ιουστίνος πόποβιτς 

Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς) 

**** ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ" 

(1) της των πάντων ενώσεως… (εισαγωγή)  Υπό ορθόδοξη έποψη    

ελληνορθοδόξως  

με ελληνική βοήθεια προσέγγιση και άποψη  

προσέγγιση της ένωσης από την οπτική των ανατολικών πολυθεϊστικών πεποιθήσεων  

ένωση ανθρώπων υπό την επιστημονική και εκκλησιαστική άποψη  

η των πάντων ένωση…. στην φύση  

(2) ΣΤΑΥΡΟΣ … ομφαλός και γαστέρα 

(3) Απόστολος 

Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· ᾿Ελθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ’ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι. Λέγω δέ, ἐφ’ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. (Γαλ. γ'23 - δ'5)

Ευαγγέλιο 

῏Ην δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ. (Λουκ. ιγ' 10-17) 

(4) το πυρ της κοινωνίας και επικοινωνίας με Τον Θεό 

Ο εν ημίν ήλιος…. 

(5) Η θεραπεία τής συγκύπτουσας (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) 

Για την συγκύπτουσα… 

(6) κατά τον Αγ. Νικόδημο Αγιορείτη και αόρατο πόλεμο... τρία είναι τα μέρη της: λογιστικό, επιθυμητικό και θυμικό. Εξ αυτών, τριών ειδών λογισμοί γεννούνται. Από μεν το λογιστικό γεννούνται οι λογισμοί της απιστίας, της αχαριστίας προς τον Θεό και του γογγυσμού, της αδιακρισίας, της αγνωσίας και απλά, όλοι οι καλούμενοι καθολικά βλάσφημοι λογισμοί. 

Από δε το επιθυμητικό γεννούνται οι λογισμοί της φιληδονίας, φιλοδοξίας, φιλαργυρίας και απλά, όλοι οι καλούμενοι αισχροί λογισμοί. 

Από δε το θυμικό γεννούνται οι λογισμοί των φόνων, της εκδικήσεως, φθόνου, μίσους, ταραχής και απλά, όλοι οι καλούμενοι πονηροί λογισμοί. 

Λοιπόν εσύ πρέπει να νικάς αυτά με τις αντίθετες τους αρετές• δηλαδή, την απιστία, με την αδίστακτη πίστι στο Θεό, την αχαριστία και τον γογγυσμό προς τον Θεό, με την ευχαριστία, την αδιακρισία, με την διάκρισι του καλού και κακού• την αγνωσία, με την αληθινή γνώσι αυτών που υπάρχουν αληθινά και τις βλασφημίες, με τις δοξολογίες. 

--- 

θεραπεύοντας Ο Κύριος τον τυφλό (νου) 

… περί ψυχής και ο ρόλος του οφθαλμού αυτής στην επίγνωση της Αληθείας 

σωματική και πνευματική όραση 

Η γνώσις και όρασις του δι εσόπτρου εν αινίγματι, η ευχή και η προσ-ευχή 

ώστε συνολικά η Όραση, ακρόαση, αίσθηση και ζωή να ανεβαίνει επίπεδο και καθαρίζει, ενάντια στους μολυσμούς που επιδιώκει το τριαξονικό κακό (σάρκα, κόσμος, διάβολος) που θέλει να μας καθελκύσει στην άλλη, κάτω ενότητα. 

(αγ.Μαξίμου ομολογητού) 

αυτόχειρη πρόσθεση θολούρας με σκοπό, να μην έχουμε προσπέλαση στα νοητά. Με την προσπέλαση στο Φως και την γνώση που κουβαλά, δεν αποκτάται νους Χριστού, οπότε, ως μη θεοειδής απέχουμε και έχουμε άγνοια Του Κυρίου και Θεού. Απέχουμε από την σωτηρία (ολοκλήρωσή μας) αφού μόνο δια της εισόδου Του, αμήν ελθέ και σκήνωσον και καθάρισον… προχωράμε προς φωτισμό και ελευθερία... Μοιάζει να είναι αυτή η πρώτη μέριμνα της ζωής μας. Να μην κλείνουμε τα παράθυρα εισόδου του Φωτός και χάριτος!! Τότε θα ισχύει το εν ημίν σκότος, τότε θα είμαστε ενωμένοι με αυτό, τότε δεν θα έχουμε καμμιά δικαιολογία να παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει Φως και Καλό, αφού αφενός μόνοι μας δεν ανοίξαμε τα παράθυρα προς Αυτό και αφετέρου οι θυρίδες (1) παραμένουν χωρίς Χριστό, ανοιχτές και ανασφάλιστες στους κλέφτες.  

Φρουρούμενες δι αγγέλων, δια του Σταυρού ορθοδόξως σε θεωρία και πράξη την στιγμή που σε απόλυτη τιμή, τάχα όλοι μας ενεργούμε Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία

όντως όλοι απόστολοι, όντως όλοι σταυροφόροι... μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; αλλά!!! αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση μεταξύ ομοιαζόντων. Της Αληθείας μεταξύ αληθοφανειών... που Η μεν (Ιησούς 888 - Χριστός) οδηγεί σε ενότητα (1) με ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ (999) αληθινό Θεό, άνω, ή δε αληθοφανής ειδωλολατρεία στον αντίποδα (ΙΑΠΕΤΟΣ, 666) κάτω (πάλι εις ενότητα)... Κύριε ελέησον!! 

(1) εγώ θα ανοίξω τις πόρτες (γερ.Φιλόθεος Ζερβάκος)

(2) ενότητα δια Χριστού Του Δρόμου και Φωτός και Αληθείας και Αναστάσεως και Ζωής (εγώ ειμί) στην τρισήλιο θεότητα από τώρα και στους αιώνες

(από τα θαύματα των Χριστουγέννων)

περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) 

αμήν τας ψυχάς αγίασον, τα σώματα άγνισον τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον…. αμήν καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.