προ επιλόγου… 12ζ

Αμήν … καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Πνεύμα, που εγκαθίσταται τα Χριστούγεννα… θείο πυρ… πνεύμα υιοθεσίας και αν χάριτι Του νηπιάσαντος δι ημάς Κυρίου, ενηλικιωθούμε και ελευθερωθούμε ένεκα  της νηπιότητας που μας διακρίνει (Γαλ.δ’) …μακάρι να μην εξαντλούμε την ‘’εορτή’’ στα χοϊκά, αλλά δι αυτών να αναγόμαστε στα ουσιώδη πνευματικά. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο χάριτι. Μη μείνουμε στα λαμπιόνια και δωράκια και πολυφαγία και ό,τι άλλο επιτάσσει η κοσμική νοοτροπία ….  μην μετεωρίζεται και περισπάται ο άσωτος και σε χώρα μακράν, βόσκοντας χοίρους… αλλά, ως ΑΣΩΤΟΣ ΝΟΥΣ να επιστρέψει στην καρδιά και ο άνθρωπος να ενοποιηθεί από τη διάσπαση. Νους καρδιά και προσοχή ΕΝΑ. Όπου τρεις μαζεμένοι στο όνομα Μου, εκεί είμαι ανάμεσα τους. Όσα κι αν είναι τα εμπόδια κράζουμε: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με! Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. 

Κύριε γνώρισέ μου αυτόν τον άγνωστο… Ο άγνωστός μου εαυτός 

μήπως και αυτή η ελάχιστη αλλά ακριβής (χωροχρονική, σταυρική) αυτογνωσία, γίνει βάση αληθούς (προς υπεράνω χώρου και χρόνου ανάστασιμης) θεογνωσίας και μετοχής… γνώρισόν μοι, Κύριε, τὸ πέρας μου καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν μου, τίς ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ. (ψαλμ.λη’) … σε μια μικρογραφία βιολογικού μου

θανάτου, όμοιου της συντελείας και κρίσης μου στην αιωνιότητα… αμήν … καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. 

Ίσως ο αριθμός των ημερών που υστερούμε, ανεξάρτητα χρόνων, να συμπυκνώνονται στις αντίστοιχες ημέρες δημιουργίας…  ώστε να πετύχουμε χάριτι την αναδημιουργία. Να μας φωτίσει σε ποια ‘’ημέρα’’ βρισκόμαστε και πόσο απέχουμε από την ‘’εμφύσηση’’ όπως τότε θείας πνοής εις ψυχήν ζώσαν, έτσι και τώρα την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, (τον σκοπό του ανθρώπου) εις ζωήν αιώνιον…  

[Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου 

Μια καλή ευκαιρία αυτοκριτικής… με τα όσα μας παρουσιάζει αναλογικά και μας νουθετεί ο άγιος… (στοιχεία που χρήζουν επαναλήψεως… εμπέδωσης, αφορμές μετανοίας και ταπεινότητος για να προσελκυσθεί η χάρις και μας ‘’ενηλικιώσει’’…).

1) Ἡ πρώτη ἡλικία ἡ βρεφική, γιὰ νὰ φωτιστεῖς ἀμέσως μὲ τὸ βάπτισμα, γιατί τὸ φῶς ἔγινε τὴν πρώτη ἡμέρα.

2) Ἡ δεύτερη ἡλικία, ἡ παιδική, γιὰ νὰ στερεωθεῖς στὰ οὐράνια λόγια, γιατί τὸ στερέωμα ἔγινε τὴν δεύτερη ἡμέρα.

3) Ἡ τρίτη ἡλικία ἡ ἐφηβική, γιὰ νὰ ξηραίνεις μὲ τὴν ἁγνότητα τὴν ὑγρασία τῶν παθῶν, γιατί τὴν τρίτη ἡμέρα ὁ Θεὸς χώρισε τὴν ξηρὰν ἀπὸ τὴν θάλασσαν.

4) Ἡ τέταρτη ἡλικία, ἡ νεανική, γιὰ νὰ φορεῖς σὰν ἄστρα τὶς τέσσερις ἀρετές*, καὶ νὰ φέγγεις στὸν κόσμο σὰν φωστῆρας.

5) Ἡ πέμπτη ἡλικία τοῦ μεσήλικα, γιὰ νὰ χαλιναγωγεῖς τὰ πέντε ζῷα τῶν αἰσθήσεών σου, γιὰ νὰ μὴν πηδήσουν στὴν ἁμαρτία, γιατί τὰ ζῷα ἔγιναν τὴν πέμπτη ἡμέρα.

6) Ἡ ἕκτη ἡλικία, τοῦ πρεσβύτου, γιὰ νὰ ἀσφαλίζεις, ὡς ἄνθρωπος, τὴν ἀρχική σου κίνηση μὲ τὸν λόγο, καὶ νὰ διαπλάθεις τὸν πηλὸ τοῦ σώματος καὶ νὰ τὸν ρυθμίζεις μὲ τὶς ἀρετές, γιατί ὁ ἄνθρωπος ἔγινε τὴν ἕκτη ἡμέρα.

7) Ἡ ἕβδομη ἡλικία ἡ γεροντικὴ ἀσπρόμαλλη διαγωγή, ἀνάπαύοντας σὲ μὲ τὴν εὐσέβεια στὴ γῆ, τότε ποὺ σὰν ἀσπροντυμένο στάχυ καὶ ὥριμο σιτάρι θὰ πᾷς στὸν τάφο, ἀποθηκευόμενος γιὰ τὸν καιρὸ ἐκεῖνο καὶ ἀναπαυόμενος. Γιατί ὁ Κύριος  τὴν 7η ἡμέρα σταμάτησε τὰ εὐαγγελικά του ἔργα στὸν τάφο.

Κατὰ τὴ ὄγδοη λοιπὸν ἡλικία νὰ περιμένεις τὴν ἔξοδό σου ἀπὸ τὴν σκηνὴ καὶ τὴν ἀναχώρησή σου ἀπὸ τὸν τάφο. Γιατί τὴν ὄγδοη ἡμέρα, λέγει εἶναι ἡμέρα τῆς ἐκφορᾶς. «Πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσεται ἐν αὐτῇ» (Λευϊτ. 23,7). Γιατί ὅμως κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπαγόρευσε νὰ προσφέρουμε λατρεῖες καὶ θυσίες; Ἐπειδὴ τὴν ὀγδόη θὰ σαλπίσει ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, καὶ κατὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν δὲν θὰ γίνονται θυσίες ἢ λατρευτικὲς τελετὲς ἢ προσφορὲς γιὰ τὴν συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν . «ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου. Ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τὶς ἐξομολογήσεται σοι;». Γι’αὐτὸ διέταξε τὶς ἑπτὰ ἡμέρες τῆς Σκηνοπηγίας νὰ προσφέρεις θυσίες ὥστε, ὅσο ζεῖς καὶ μένεις στὴν σάρκα σὰν σὲ σκηνή, νὰ προσφέρεις θυσίες σύμφωνα μὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι γραμμένο «Τέκνον, ἕως ζεῖς, ἀξίως πρόσφερε προσφορᾶς τῷ Κυρίῳ σου. Μνήσθητι, ὅτι ὁ θάνατος οὗ χρονεῖ, καὶ διαθήκη ᾅδου οὐκ ὑπεδείχθη σοι» (Σοφ.Σειρ. 14,11). Κατὰ τὴν ὀγδόη λοιπὸν ἡμέρα, μὲ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν**, ὅταν βγαίνουμε μέσα ἀπὸ τὸ φέρετρο καὶ τὸν τάφο, σὰν μέσα ἀπὸ καλύβα καὶ σκηνή, δὲν μᾶς μένει καιρὸς θυσίας γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος, ἀλλά μας περιμένει φοβερὴ κρίση καὶ φωτιά, ποὺ θὰ καταφάει ἐκείνους ποὺ ἁμάρτησαν. Τότε «Ἐξελεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαύλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως» (Ἰωάν. 5,29). Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου – Φιλοκαλία τόμος 13β σελ. 83-85 Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη]. 

Να προλάβουμε να γεννηθεί Ο XC εν ημίν, που σηματοδοτεί την γέννησή μας εν XC, ώστε να ακούσουμε με χαρά την υιοθεσία… Κύριος εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. ……καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ. (ψαλμ.β’) αντίστοιχο της ελευθερίας,  κληρονομίας και εγκατάστασης πνεύματος ευθέως (ευχή καρδιακή) αναλυόμενα στο Γαλ.δ’…  [με αμήν όλα τα συγγραφέντα στο παρόν, ωφέλιμα προς σύνεση, παιδεία, νουθεσία και εισόδου (αναγεννημένοι χάριτι) στον οίκο Κυρίου, ‘’β’’, μπεθ…και εισόδου δια της θύρας (το δ του αποστόλου, σαν ντάλετ*) της Γεννήσεως, αφού με την γέννηση η κρίσις και με την κρίση η γέννηση … και ‘’πέρασμα’’ από τον έναν χώρο στον άλλον. Αμήν γένοιτο δι ευχών… 

[* είναι τα… άλεφ**, μπεθ**, γκίμελ, ντάλετ τα πρώτα 4 γράμματα της εβραϊκής αλφαβήτου, που δόθηκε η ερμηνεία παραπάνω, ομόπνοα νοηματικά με τα ελληνικά, β,δ, ώστε να γνωσθεί ότι Ο Κύριος ‘’μιλά’’ και με σημεία που αιτούν οι ιουδαίοι και με σοφία που ζητούν οι έλληνες, ώστε και τα δύο ‘’παιδιά’’ Του, που πλατιάζουν δεξιά αριστερά ως φιλοδυναμία και φιλοσοφία και καυχώνται για αυτές τις ‘’κατακτήσεις’’ (δυστυχώς στρατοπεδευμένα εκατέρωθεν και αλληλομισούμενα), δια Σταυρού να επιστρέψουν σε Αυτόν… και από μισοί, δι αγάπης να ολοκληρωθούν 

Κι η ολοκλήρωση ‘’ξεκινά’’ από τον Τριαδικό Θεό δια Της Θεοτόκου, του Σταυρού του Προδρόμου σαν μετάνοια… 

Είναι αυτό το μπεθ που σημαίνει οίκος (σαν καρδία και νους και ζωή), να γίνει από κατοικητήριο δαιμόνων (λεγεών) σε οίκο Θεού. Πρώτα συναντάμε αυτόν τον όρο που είναι και απαραίτητη προϋπόθεση σαν κόμβος που ‘’πρέπει’’ να περάσει ο άνθρωπος σαν άλλος Ιακώβ, ‘’παλεύοντας’’ ολονυκτίς σταυροειδώς για να ‘’δει’’ και αναγνωρίσει την (αδιόδευτη) πύλη που θα εισάγει το Φως (και Θεό) στον κόσμο, Θεοτόκο…  την επουράνιο κλίμακα δι Ης κατέβη ο Θεός που είναι συγχρόνως η γέφυρα η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν… ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ (Γεν.κη’). Οίκος Θεού που αποδίδεται από το όνομα στα εβραϊκά βαιθήλ …μπεθ του ηλ, αμήν δια Της Θεοτόκου εν ημίν….  (όχι απλά θερμαινόμενος από Αυτόν, αλλά ενοικούντα… ο εν ημίν ήλιος) και μας φτάσει στην ευλογημένη ώρα (σαν βίωμα) κατά τάξη και ετοιμότηξτα και οικοδομή εκ Θεού εν ημίν, όπου θα μεθέξουμε τον καρπό της βηθλεέμ (μπεθ λεέμ) που είναι η εν σαρκί παρουσία μετά την θεωρητική προτύπωση της παλαιάς, σαν οίκος του άρτου (βηθλεέμ) ή σε άλλη διάλεκτο, οίκο του κρέατος…  Αμήν δι ευχών και ενεργείας, από τύπο (και τυπικοί χριστιανοί) σε τόπο (αμήν παραχωρώντας το σπήλαιο της καρδιάς και την φάτνη), προς ανάκληση Του Κυρίου και γεφύρωση του χάσματος… 

…κι όλα τα παραπάνω, αναφέρθηκαν για έναν λόγο… να ψηλαφήσουμε τα ίχνη (φιλοσοφικά και νόμου εν σημείοις) που άφησε ο καλός Θεός στις Γραφές για την σωτηρία μας, μήπως και καλύψουμε την γύμνια μας που ‘’καταφέραμε’’ με την παρακοή, με τα αντίθετά της, ένδυση Χριστού, υπακοή και ταπεινότητα…  έρχεται Ο Κύριος και δεν ακούγεται μόνο, αλλά και φαίνεται… ᾿Αδάμ, ποῦ εἶ; 10 καὶ εἶπεν αὐτῷ· τῆς φωνῆς σου ἤκουσα περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνός εἰμι, καὶ ἐκρύβην. .. (Γεν.γ’) αμήν επιστρέφοντες και περιπατούντες (με θεόσδοτες σοφία και δύναμη, τα δύο ισοδύναμα σκέλη, λόγων φύσης και λόγων Γραφών) και με ελπίδα που ου καταισχύνει, προς Αυτόν. Να κλείσει το κεφάλαιο και ο προσανατολισμός προς γνώσεις και δυνάμεις (που ήδη πολλά μαργαριταράκια αποκτήσαμε… για να στραφούμε επιτέλους (γιαυτό και στον παρόν προ επιλόγου άρθρο και μάλλον τέλος του συγγραφικού έργου αυτής της φύσεως (και με δικαιολογητικές σκέψεις) προς την δια σταυρού με σιωπή (το κατά δύναμιν με αρχή συστολής συγγραφών με τον γνωστό τρόπο...), αμήν περισσότερη κυκλική (ΑΒΕΛ) προς έγγιση και μέθεξη της αγάπης και Φωτός Του].

** είναι τα κολοβωμένα σε ουσία, 22 γράμματα της εβραϊκής αλφαβήτου, που τους λείπει το Α και το Ω (που βρίσκονται σε πληρότητα εννοιών στην ελληνική 24γράμματη αλφάβητο… και παρότι άλεφ και αλίφ και άλφα μοιάζουν ηχητικά, αρχής γενομένης με το άλεφ, αυτό ‘’δείχνει’’ τον δεύτερο νόμο (και διασπασμένο ακόμη) σε επάνω και κάτω, αφού σημαίνει, (το δείχνει και το σχήμα του, À ) ό,τι είναι επάνω μοιάζει με αυτό που είναι κάτω και αντίστροφα, τον βασικό νόμο των αναλογιών (και κλίμακας) που όμως οδηγεί κατά την καρδία, παρά την γνώση, επάνω ή κάτω…. το ίδιο ισχύει και με το μπεθ και οίκο και ναό. Ανάλογα με την καρδία, άλλος ναό εννοεί την συναγωγή, τον χειροποίητο ναό του σολομώντα των 12 κολώνων, που όμως στερείται οροφής και που μόνο με το ‘’άτιμο’’ ξύλο (κατ’αυτούς) Τίμιο για μας αφού είναι ουρανόφερτο (3 ραβδιά των αγγέλων στην φιλοξενία) για να ‘’πληρώσει’’ τον νόμο και δώσει νόημα στην σκιά, και από απρόσωπες χοϊκές κολώνες τις αντικαταστήσει με τα 12 πρόσωπα των αγίων αποστόλων, μέσα στο οποίο (αχειροποίητο) Σώμα (και όντως ναό) τελεσιουργείται το σωτήριο έργο του Θεού με τα ισχύοντα  μυστήρια στον κόσμο, που εισέρχεται δια της βαπτίσεως, Σε Αυτό... Για την ακόμη μεγαλύτερη διαστρέβλωση της έννοιας, όπου ο άλλος καταλαβαίνει τον ναό του χρήματος, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Ας  του πει ο καλός Θεός… με το λάλησον αγαθά Κύριε… 

Το ίδιο ισχύει και για το ανύπαρκτο στον ιουδαϊσμό Ω, που είναι συντιθέμενο από δύο ΟΟ, το άναρχο και ατελεύτητο Θεό που ναι μεν έχουμε κοινή αφετηρία με τους εβραίους, σαν πνεύμα, άρα εντοπισμένο στην 22γράμματη αλφαβήτα, αλλά όχι εν σαρκί (άναρχος ως εξ ασπόρου) και ατελεύτητος (ως αναστηθείς) Θεός και άνθρωπος (Χριστός) το δεύτερο Ο, που σαν Ω ήρθε για να τελειώσει τον άνθρωπο (όπως κάπως λεπτομερώς αναγράφεται στο… Για το θεόσδοτο όνομα Ιωάννης, δια της μετανοίας και των θεραπευτικών εφοδίων που δίνει στον άνθρωπο η ορθοδοξία… Κύριε πλήρωσον… ελθέ και σκήνωσον… και άρχισε το αναδημιουργικό σωτήριο έργο εν ημίν, σκαλοπατάκι σκαλοπατάκι, Συ ως κλίμαξ!! και που με κάθε θεία κοινωνία προσθέτεις κατά την ετοιμότητά μας, το ένα μετά το άλλο δομικό στοιχείο του ναού που Εσύ επιμελείσαι, προς ολοκλήρωση]. 

‘’Μιλά’’ ο Θεός ως Φως (άνωθεν προς κάτω) και συνοδοιπορών εκ των κάτω προς τα άνω, με την δική Του γλώσσα (αμήν να την γνωρίσουμε και ‘’ακούμε’’) και σωματιδιακά και κυματοειδώς. Κι όπως και στα φυσικά, όπως Του απευθύνουμε την ερώτηση, ανάλογη ‘’γλώσσα’’ χρησιμοποιεί για να μας απαντήσει. Αρκεί να θελήσουμε επικοινωνία μαζί Του και την επίγνωση της αληθείας… κι Αυτός θα κανονίσει τα υπόλοιπα, την όλη μαθητεία και νουθεσία αρκεί να μεριμνούμε για την καθαρότητα της καρδίας… κι ο έτερος παράκλητος θα μας την διδάξει… [και παρότι στερούμαστε αυτογνωσίας, να βάλουμε αρχή και να θέλουμε να δούμε τι κωλύει και στεναχωρεί το Άγιο Πνεύμα, για να μας επισκεφτεί και γίνουμε ναός Του…  Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. (ψαλμ.ν’)]. Τρέχει η θέλησή μας να Τον ανακαλύψουμε ανταποκρίνεται ο καλός Θεός και τρέχει να μας αποκαλυφθεί. Ακινητούμε σαν αυτάρκεις, συνεχίζει σαν Πατέρας να μας μιλά, κι όποτε Τον καταλάβουμε (κατά την ετοιμότητά μας) κι αν ανοίξουμε κάποτε ένα παραθυράκι, θα μας γνωριστεί με την γλώσσα που καταλαβαίνουμε…. 

Μια συνομιλία χωρίς ασυνέχεια (κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή). Δεν παύει να εκφράζει το θέλημά Του με ρήματα και λόγους φύσης και λόγους Γραφών που την ερμηνεία την δίνουν αντίστοιχα ο προφ.Ηλίας και προφ.Μωυσής, ως παραστάτες της θείας Μεταμορφώσεως, γενόμενοι και δικοί μας παραστάτες τεθέντες από Τον Κύριο ως διάκονοι, προκειμένου μεταμορφώσει και μας εις τέκνα Φωτός… Αμήν γένοιτο].    

‘’Μιλά’’ η Αγία Γραφή (μαζί με την παράδοση) άλλοτε με εμφανές το γράμμα του νόμου και κρυμμένο το νόημα και άλλοτε αντίθετα, για να ‘’ενώσει’’ τα διαζευκτικά που μπορεί σχολαστικιστικά κάποιους να προβληματίσουν… όπως την κοίμηση και μετάσταση Της Θεοτόκου στα 59 της και το 44μΧ… (με λεπτομέρειες στο  νέφος, νεφέλη και Νεφέλη… , που ενώ ιστορικά υπάρχει διχογνωμία, κάπως δίδεται ο κοινός ενωτικός τόπος, σαν σύστημα προσέγγισης πέραν της ‘’λογικής’’ που τα βλέπει διαζευκτικά) ώστε, ενώ μοιάζουν ‘’αναληθή’’ ή το ένα ή το άλλο, δίνοντας πατήματα σε ‘’ορθολογιστές’’ να αμφισβητούν και ταράσσονται, να ‘’ησυχάσουν’’. Αμήν να μας γνωρίσει την γλώσσα Του και τα άδηλα και κρύφια της σοφίας Του. 

…κι αφού η τέχνη της προσευχής είναι η τέχνη της ακροάσεως, ο καλός Θεός αμήν να μας διανοίξει νου και όμματα και ώτα να νοήσουμε και ακούσουμε (και εφαρμόσουμε) τον λόγο Του… με όπλα… μελέτη, προσευχή διάκριση (την μητέρα των αρετών). 

Αμήν παράσχου Κύριε!! (προς πνευματικήν κατά Θεόν, ευθυμίαν)…