Κι Ο Τριαδικός Θεός ‘’κατέρχεται’’ δια του Αβραάμ
στον τύπο του Πατρός (πατρός, δύο διαθηκών που αναφέρει και ο Απ.Παύλος. Την εκ
δούλης Άγαρ η οποία συστοιχείται με το όρος Σινά και την εξ ελευθέρας και εξ
επαγγελίας προς την Σάρρα που έτεξε τον Ισαάκ). Κι ο Ισαάκ, είναι στην σκιά του
Νόμου, στον τύπο του Υιού. Του υπάκουου υιού που οδεύει προς θυσία. Και τέλος,
ο Ιακώβ, είναι κι αυτός στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, αφού γεννά τα 12 τεκνία
από Λεία και Ραχήλ, πράξη και θεωρία αντίστοιχα και τις δούλες αυτών.
Αυτά είναι τα χαρίσματα, αυτές είναι οι αρετές, αυτή
η Αλήθεια η εκδηλωμένη στον κόσμο, ως σχήμα και ως σκιά, προτυπούσα όπως
συμβαίνει με όλην την Παλαιά
Διαθήκη, σε σύγκριση με την Καινή και Ουσία.
Η Αλήθεια εκ της γης ανέτειλε* η δε δικαιοσύνη εκ
του ουρανού διέκυψε…
Συμπορεύεται η Αλήθεια με την ανατέλλουσα εν ημίν
αλήθεια, η υποκειμενική μας με την αντικειμενική. Η γνώμη με την γνώση. Κι Ο
Κύριος …καὶ τὰ ἔργα δέχεται, καὶ τὴν γνώμην ἀσπάζεται. Καὶ τὴν πρᾶξιν τιμᾷ, καὶ
τὴν πρόθεσιν ἐπαινεῖ·
Κι η καλή έξις (συνήθεια) γεννά αρετή και η κακή
έξις γεννά πάθος. Το μεν κεντρομόλο το δε φυγόκεντρο.
Ανεβαίνοντας την κλίμακα που σκιαγραφήθηκε στην
Π.Διαθήκη στο άνω όριο συναντάμε την Φιλοξενία και Φιλανθρωπία (Φ)του Αβραάμ,
που ΚΑΙ φιλοξενεί τους 3 άνδρας προσφωνώντας τους Ο Κύριός μου (Τριάς εν
Μονάδι) αλλά ΚΑΙ τους ακολουθεί παρακαλώντας τους δικαίως ο δίκαιος και
φιλανθρώπως να ΜΗΝ καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορα των οποίων η αμαρτία
επλήθυνε. (Γεν.ιη) Έκανε παζάρια, μήπως και βρεθούν 50 δίκαιοι ώστε για χάριν
τους να γλυτώσουν οι πολλοί άνομοι και αμαρτωλοί. Μήπως και βρεθούν 45, 40, 30,
20, 10 .. και ήλθεν Ο Κύριος και δεν βρήκε ούτε 5. Και έδωσε σημάδι σε
κάθε συνείδηση, φεύγε (από την αμαρτία η οποία θα κολαστεί) και πίσω μην
κοιτάς!
Μετά τη Φιλοξενία και Φιλανθρωπία του Αβραάμ,
συναντάμε την Υπακοή του υιού του. Την Υπακοή του Υιού, έως την θυσία του.
Την Υπακοή (Υ) του Ισαάκ . Τέλος,
στην προτυπωμένη εν σκιά και με εικόνες (συνήθης τρόπος παλαιοδιαθηκικής
προσέγγισης) Τριάδα, διακρίνουμε την καλή Τεκνογονία του επομένου,
Ιακώβ. Τεκνογονία (Τ) των αρετών του Ιακώβ, (των
οποίων γενεσιουργός δύναμη είναι η Ταπεινότητα σε αντίθεση με
τον εγωισμό που γεννά πάθη και προαναγγέλλει όχι ζωή όπως οι αρετές, αλλά
θάνατο...). Τα 12 τεκνία γεννημένα από την Λεία και την Ραχήλ και τις δούλες
αυτών, είναι οι αντιστοιχίες των πρακτικών (εκ της Λείας) αρετών και της
θεωρίας (Ραχήλ), όπως μας εξηγούν τα συμβολικά οι άγιοι, μεταξύ αυτών ο άγιος
Θεόδωρος Συκεώτης.
Ελληνικώς, με ισοσκελή προσέγγιση σοφίας ΚΑΙ
δύναμης, η γραμματοσειρά μας, η αλφαβήτα μας, είναι η ίδια η σειρά που εξ
ορισμού συναντάμε.
Τεκνογονία αρετών,
Υπακοή υική
Φιλοξενία Τριάδος και φιλανθρωπία
Εξαγόμενοι εκ της φωτιάς του κόσμου, φεύγε και πίσω
μην κοιτάς, μετά το Σ, ακολουθούν όχι τυχαία το Τ, Υ, Φ…. ** μια λογική σειρά,
παράλληλη ενδεικτική της Αληθείας. Ένδειξη πνεύματος δυνατού, ένδειξη
συσσεισμού, ένδειξη πυρός, αλλά η παρουσία Του Κυρίου είναι στην φωνή λεπτής αύρας…
όπως μας πληροφορεί ο ζωντανός προφήτης Ηλίας.
Ο ιδιαίτερος λόγος που συνέταξα τα παραπάνω, ήταν η
αποκατάσταση μιας τάξης ισορροπίας μεταμορφωτικής, που μας παρέδωσε Ο Κύριος με
την εικόνα Του της Μεταμορφώσεως. Την ισότιμη και ισάξια, όπως αναφέρει ο άγιος
Μάξιμος Ομολογητής στην θεωρία της Μεταμορφώσεως, τους παραστάτες προφ.
Ηλία και προφ.Μωυσή.
Αμήν, οι προφήτες να μας χαρίζουν την
πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και την πνευματική γνώση των λόγων
των Γραφών, ώστε με σοφία και δύναμη να δεικνύουμε θέληση αυτεξούσια
τεκνογονίας αρετών, υπακοή, φιλοξενία Τριαδικού και φιλανθρωπία στην καρδιά μας.
Εκεί που φυτεύεται το τρίκλωνο
δέντρο (ιστορικό του Τιμίου Ξύλου) , δια της μετανοίας μας να
φυλλοβολήσει και δια της μετοχής μας στη θεία Κοινωνία να καρπίσει.
Ο πραγματικά ελευθερωτής, δια Του οποίου έρχεται η
όντως χαρά όλου του κόσμου. Δι Αυτού που από 1 Αυγ ξεκινήσαμε να τιμούμε την
πρόοδο, πρόοδο που καταργεί (κατά τάξη και ετοιμότητα δική μας με πρωταίτιο την
χάρι Του) τις σκιές του εγώ και συγχρόνως πληροί τον εαυτό, με καθαρότητα, φωτισμό,
τελείωση, με το ελθέ και σκήνωσον εν ημίν.
Αφού χωρίς Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν, δικές Του
είναι κάνοντας εμάς, μετόχους της δόξας Του, από την υπέρμετρη Ευσπλαγχνία και
Αγάπη στο πλάσμα των χειρών Του.
Μία υποσημείωση (από τα φιλοσοφικά και θεολογικά ερωτήματα αγ.Μαξίμου ομολογητού) διευκρινίζει την όλη πορεία και ωφέλιμο προς αρετές και την εκτέλεσή τους χάριτι, προσανατολισμό...
Αποδίδοντας την πάσαν δύναμιν και ευχαριστίαν και
προσκύνησιν Στον Κύριο, αμήν δια της ολκάδος θελόντων σωθήναι, που την
μετάσταση Της στη Ζωή, (Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής) θα εορτάσουμε, αμήν
πνευματικώς, να μας αξιώσει της Βασιλείας Του.
----