Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Σχόλια πάνω στο CERN, SHEMITAH* και τα αναμενόμενα φαινόμενα

Όλος ο κόσμος, όλα τα φαινόμενα, όλοι οι δαίμονες να πέσουν επάνω στον άνθρωπο, όλος ο ουρανός να πέσει πάνω στο κεφάλι του, θεωρητικά αν ο ίδιος δεν θέλει, κανείς και τπτ δεν μπορεί να τον αναγκάσει να γίνει κακός ή να κάνει κάτι εφάμαρτο. Όλες οι πύλες να ανοίξουν, μύριες διαστάσεις να ξεδιπλωθούν, σε μαύρες τρύπες να εισέλθει… αφού τα κλειδιά της Βασιλείας (και υπερφύσης και υπεργείου/υπερώου) είναι εντός και τα κλειδιά του υπογείου (και παραφύσης) επίσης, αν ο άνθρωπος δεν θελήσει και δεν συμφωνήσει, τα φαινόμενα, δεν θα μπορέσουν να ακουμπήσουν και επηρρεάσουν την Ουσία του, όπως η φλόγα δεν ακούμπησε τους τρεις παίδας εν καμίνω, παρότι επυρώθη επταπλασίως…   


Η θεωρία όμως απέχει από την πράξη και μια απλή πίστη ότι δεν μας ακουμπά ή η δυσπιστία ή αδιαφορία περί επηρροής, δεν ασφαλίζει τον άνθρωπο κάνοντάς τον ‘’μαγικά’’ (χωρίς προαπαιτούμενα) άτρωτο.

Σαν την αστρολογία, τις ενέργειες, τις επηρροές. (Αστρολογία φυσιογνωμική και Ορθοδοξία ) όπου δεν έχει σημασία αν κάποιος πιστεύει ή όχι, αλλά αν είναι ταπεινός. Σε γενικές γραμμές και οι ηλιακές κηλίδες (ανά 11ετία) αλλά και οι ρυθμοί της σελήνης επηρρεάζουν ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ την συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά ανάλογα με την παιδεία, τις πνευματικές αντιστάσεις, μπορεί να μην ισχύσουν αυτές (οι βιολογικές, χημικές, φυσικές επηρροές) εις βάρος του αυτεξουσίου του (καθενός με την ιδιαιτερότητα και μοναδικότητά του προσώπου) ανθρώπου.

Όπως χαρακτηρίζεται ο αντίδικος της σωτηρίας μας, ως μυρμηγκολέων, ανάλογα με  τα δικαιώματα που του δίνουμε, έτσι και τα φαινόμενα και όλος ο κόσμος, μπορούν λίγο ή πολύ να επηρρεάσουν αλλά όχι να εξαναγκάσουν ανθρώπινες συμπεριφορές. Ούτε πολύ περισσότερο να αποδώσουμε την ευθύνη των πράξεων και σκέψεών μας σε αυτά. Ο κοσμοκράτορας δια του κόσμου και της σαρκός, την δουλειά του κάνει κι εμείς πρέπει ανάλογα να κάνουμε. Ή θα συμμαχήσουμε ή θα αντιμαχήσουμε. Νικήστε την σάρκα, τον κόσμο (και κοσμικό φρόνημα) τον διάβολο…  Ακούμε το θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο…




   Σήμερα (6/9), και κάθε σήμερα**, αυτόν τον (ενεργειακό) ποταμό που πάει να μας καταπιεί, ο αρχάγγελος έχει τη δύναμη και θέληση να του αλλάξει ρου, να στροβιλίσει, να χαθεί, καταπωθεί. Κι αφού η φυγόκεντρος με την κεντρομόλο θα ισορροπεί (εν χειρί Θεού, αφού όσο θα πληθαίνει η αμαρτία, θα υπερπερισσεύει η χάρις, όσο πιο έντονο γίνονται οι σκιές, τόσο πιο έντονο θα είναι το Φως από την άλλη πλευρά του παραπετάσματος και θα προηγείται, αυτό το 6/9, η σπείρα, ο στροβιλισμός θα είναι έξω ως παιδευτής, για τα έσω. Τα φαινόμενα, για να επιλέξουμε την ουσία.  
Σε μας εναπόκειται η ομόπνοη θέληση για να προκαλέσουμε την θεία επέμβαση. Δεν αρκεί να πιστεύω ή να μην πιστεύω (πως θα με ακουμπήσει) αλλά και να θέλω, ό,τι θέλει ο καλός Θεός. Να έχω λάβει την συμφέρουσα απόφαση, γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, καν θέλω, καν δεν θέλω, ώστε σιγά σιγά αλλά πάντα θαυμαστά, τα φαινόμενα διαρκώς να ατονούν σε ισχύ κατεπάνω μας.

 Τρόπος ζωής μυστικός και μυστηριακός (ιδιαίτερα εξομολόγηση που κόπτει τα νήματα των επηρροών και Θεία Κοινωνία που είναι η ενσωμάτωσις στο Αναστημένο Σώμα Κυρίου, που νίκησε τον κόσμο), ορθόδοξος, που πραγματικά θωρακίζει δι ευχών των αγίων την Ουσία από όλα τα αναμενόμενα (τούτον τον ματωμένο σεπτέμβριο) φαινόμενα.

Ευχόμενοι καλή δύναμη και φώτιση και διάκριση και θεία βοήθεια, μήπως και ισχύσει βιωματικά το …35 τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; 36 καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. 37 ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. 38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. (Ρωμ.η’)

ώστε το απολλύων να μετατραπεί χάριτι από την καρδιακή κραυγή Κύριε πρόφθασον, απόλλυμαι...  σέσωκέ σε η πίστις

---



** τα συμβαίνοντα στο ‘’αεί’’ και κοιλία, σαν σήμερα, επισκιάζονται από μία διαχωριστικότητα, αφού το χθεσινό ‘’σήμερα’’ έγινε παρελθόν και το αυριανό, είναι μέλλον ρευστό και τρεπτό. Αντίθετα, μέσα στην ενότητα του ‘’νυν’’ και του αιωνίου παρόντος, το ‘’σήμερον’’ είναι υπέρχρονο και εκδηλούται διαχρονικά, εγγιζόμενο από τον καθένα, κατά την ετοιμότητά του και δοθείσα χάρι.
Σήμερα, μέσα στον στροβιλισμό και τρεπτότητα και εναλλαξιμότητα των 6 και 9, μεταξύ καλού και κακού, υπάρχει ένα σταθερό ‘’σημείο’’ το 8 και ΙΗΣΟΥΣ (888) όπου αρχίζει και καταλήγει η κάθε μας αναφορά.
Σήμερα ‘’γεννιέται’’ ο πυρράκης Ησαύ, σήμερα ερχόμενος και ο Ιακώβ δεύτερος, αλλά συλληφθείς πρώτος, καλύπτει την τρωτή φτέρνα του πρώτου εμφανισθέντος, αλλά δευτέρου κατά Θεόν.
Μοιάζει το κακό να προηγείται μέσα στον κόσμο. Είναι όμως σκιά, που ακολουθεί την αιτία που είναι ή ευλογημένο ή κατά παραχώρηση εκ του πρωταίτιου Φωτός και Λόγου.
Φαίνεται αλλά και αλήθεια είναι, πως πληθαίνει το σκοτάδι. Ήδη έχει πληθυνθεί και είναι ΑΛΗΘΕΙΑ η ανάλογη πλήθυνση του Φωτός (ποιοτικά και ποσοτικά) από την άλλη πλευρά του παραπετάσματος.
Είθε η (ορθόδοξη) πίστη και βιωτή (ολοέν και πιο πνευματοφόρα) να μας περνά από τα μεν και την απόγνωση στα δε, με ελπίδα και εμπιστοσύνη. Πρόσθες ημίν Κύριε πίστη.  
---


νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου