Ο χριστιανικός μοναχισμός ξεκίνησε ένα κυριακάτικο πρωινό του έτους 270 ή 271 μ.Χ. σε ένα μικρό αιγυπτιακό χωριό. Η ευαγγελική περικοπή που διαβάστηκε στη λειτουργία εκείνη τη μέρα περιλάμβανε τα εξής λόγια:Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δός πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς, και δεύρο ακολούθει μοι (Ματθ. 19,21).
Ανάμεσα στο εκκλησίασμα ήταν κι ένας νεαρός άνδρας, ο Αντώνιος, ο οποίος ακούγοντας αυτές τις λέξεις, άρχισε να αναζητά μια ζωή όχι απλά σχετικής φτώχειας αλλά ριζικής απομόνωσης.
Τη στιγμή εκείνη, κανείς έξω από το χωριό του, αλλά ακόμη και μέσα σ'αυτό, δεν πρόσεξε τα βήματα του Αντωνίου που τον έφεραν στην ακατοίκητη και αφιλόξενη έρημο.
Εντούτοις,όταν πέθανε στην ηλικία των 106 ετών, ο φίλος και βιογράφος του Αθανάσιος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, μας πληροφορεί ότι η «έρημος είχε γίνει πόλη», εννοώντας μ'αυτό πως χιλιάδες άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τον Αντώνιο για να γίνουν μαθητές του και είχαν μετατρέψει την έρημο σε σπίτι τους.
Ο Αντώνιος της Αιγύπτου επρόκειτο να γίνει γνωστός ως ο πατέρας και ιδρυτής του μοναχισμού της ερήμου.[...]