για την άλλη όψη (μαζεμένα)

Τιμώνται τον Ιανουάριο και ξεχωριστά και μαζί, οι τρεις ιεράρχες οι μεγάλοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος.

Ο μονόφθαλμος στον κόσμο, πάντα ήταν γιγαντόσωμος σε σχέση με τον μικρόσωμο Δαυίδ και Οδυσσέα, που είχαν να τα βάλουν με την διασκοπική τους (στο μέτρο του δυνατού κατ’άνθρωπο και Θεού χάρι) όραση.

Συμπυκνωμένη η αγωνιστικότητα όλων μας σε αυτά τα δύο πρόσωπα, καλούμαστε να εξέλθουμε νικητές σε όποια χρονική εποχή ασκούμαστε και φυσικά, ΑΝ θελήσουμε υγεία και απόκτηση βάθους.

Με αφορμή αυτές τις διάσπαρτες αλλά και μαζεμένη εις μία, εορτή των αγίων προστατών των γραμμάτων, δυο σκέψεις που ήδη κάπως αναπτύχθηκαν και αφορούν τις δύο όψεις των αντι-κειμένων στα χοϊκά μας μάτια.

Θα μπορούσε, μέρα αγία που είναι, να εξαντληθεί ακόμη και απολυτοποιηθεί η παρουσία των αγίων μέσα στον κόσμο σε σχέση με τα ‘’γράμματα’’ και να δώσουμε μια κάποια άφεση αμαρτιών στην πολυμάθεια και επιστημονοσύνη που επιχειρείται ως πανάκεια στα προβλήματα του κόσμου. Ακόμη και στο φιλανθρωπικό τους έργο.

Δελεαζόμαστε από τα αποτελέσματα του αγιασμού και της παρουσίας τους, μας διαφεύγουν όμως πολλές φορές τα μέσα που χρησιμοποίησαν για να φτάσουν στον σκοπό, με άγιο και τον σκοπό και τον δρόμο για τον σκοπό.

Η φιλανθρωπία και φιλοθεΐα, η σταυρική ενέργεια και σφραγίδα της θείας χάριτος ολοέν και λάμπει ακριβέστερα όσο πιο διαφανείς γινόμαστε κι αυτός είναι ο ορισμός της πνευματικής τελειότητος, κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή.

  

Η διαφάνεια της φύσης όμως, αποκτάται, όσο διαλύεται ο μεσότοιχος χνους, που παρεμβάλλεται μεταξύ νου και χου, τα πάθη που σκοτίζουν το ηγεμονικό της ψυχής και το μέσον δεν είναι άλλο, από προσευχή και νηστεία1 (συνοδοιπορούσες με το σύνολο των μυστικών και μυστηριακών εφοδίων). 21 τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.  (Ματθ.ιζ’)

Με, σημεία αναφοράς τους προστάτες των γραμμάτων, αγίους τρεις ιεράρχες, που παιδαγωγούν προς τελειότητα κι όχι απλά προς επιστημονική πρόοδο, που ναι μεν μπορεί (δυνητικά και όχι πάντα) να αποβεί ωφέλιμη για τον άνθρωπο, αλλά περιορισμένα στα χοϊκά, λόγω επιτευγμάτων/εφευρέσεων/ανακαλύψεων, δυστυχώς απέχει ή ακουμπά λίγο τα πνευματικά ποθούμενα και θέλημα των αγίων, που είναι αυτό το θέλημα του Θεού : πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν, εκτιμώ ότι η καταγραφή των  δευτερευόντων, αδικεί τους αγίους και μας, οπότε καλούμαστε να διακριθούμε στις αιτίες. [1 νηστεία (Μ.Βασιλείου) ]   

...Ο άνθρωπος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κινείται μεταξύ γνώσης και άγνοιας, φωτός και σκότους, καλού και κακού… δημιουργώντας του οι ακραίες αυτές και αντιμαχόμενες καταστάσεις, μια ισχυρή ψευδαίσθηση ότι υπάρχει δυισμός ή ακόμη χειρότερα και δυαρχία.

Η άγνοια όμως, δεν είναι άλλο από την απουσία γνώσης. Το σκοτάδι δεν είναι άλλο, από την απουσία Φωτός. Και όπως στην φυσική ισχύει ότι όσο πιο έντονο είναι το φως, τόσο πιο έντονες είναι κι οι σκιές, ανάλογα ισχύει και στα πνευματικά. Αν από τη μία πλευρά του παραπετάσματος, μετράμε 100watt φως, οι δημιουργούμενες σκιές, ισόποσα (αρνητικά) είναι ανάλογες της τάξεως των 100watt.

Έτσι, αν εμείς βρισκόμαστε στην περιοχή των σκιών, δεν είναι καθόλου αυθαίρετο να διακρίνουμε, πως αφού πολλαπλασιάστηκαν οι σκιές από την μία, ΣΙΓΟΥΡΑ από την άλλη πλευρά πολλαπλασιάστηκε ισόποσα (κατοπτρικά) η ποσότητα του Φωτός. Άλλωστε, πως μπορεί να πληθυνθεί το σκότος, από 100 σε 120, αν δεν προηγηθεί η εκπομπή του φωτός από 100 σε 120;

Κι αυτό το προηγείται*, το εντοπίζουμε και στα φυσικά και στα πνευματικά. Αγιογραφικά, στην περίπτωση του Ιακώβ. Πριν φτάσουμε όμως σε αυτόν, λιτά, Ο Αβραάμ απεικονίζεται σαν πατέρας δύο διαθηκών, (παλαιάς εξ Άγαρ που συστοιχείται στο όρος Σινά και Καινής Διαθήκης – εξ ελευθέρας) ο Ισαάκ σαν (υπάκουος έως θανάτου – θυσίας) υιός και ο Ιακώβ τέλος, στον τύπο – σκιά του Αγίου Πνεύματος, που τεκνοποιεί από Λεία και Ραχήλ (πράξη και θεωρία, κατά τους αγίους πατέρες) τα χαρίσματα και τα οποία ενδεικνύουν την σειρά και την τάξη αυτών που αναδιπλώνονται σε Ουσία, στην Καινή Διαθήκη, για όλους που επιθυμούν αναλογία και σχέση με Τον Λόγο.  

Με την φιλοξενία του Αβραάμ, ερχόμενοι οι τρεις άγγελοι και βλέπων 3 ορθίους άνδρας, τους προσφώνησε Ο Κύριός μου, (ενικός) εισάγοντας την τριαδικότητα του Αληθινού Θεού. (Τριάς εν Μονάδι και Μονάς εν Τριάδι). **     

Είναι εκείνο το κομβικό ‘’σημείο’’ όπου ισχύει το διαχρονικό… και ου κληθήσεται έτι το όνομα σου Άβραμ αλλ’ έσται το όνομα σου Αβραάμ (Γεν. ιζ 5’)  

…είπεν δε ο Θεός τω Αβραάμ Σάρα η γυνή σου ου κληθήσεται το όνομα αυτής Σάρα αλλά Σάρρα έσται το όνομα αυτής (Γεν. ιζ’15)

Εισάγεται στον κόσμο, στην κεφαλή (Αβραάμ) η Αγάπη και η Αλήθεια (το Α) και στο σώμα (Σάρρα) η Δικαιοσύνη (το Ρ), που προηγουμένως οι έννοιες αγάπη αλήθεια δικαιοσύνη ειρήνη κ.α. νοηματοδοτούνται από την γνώμη των ανθρώπων, που δεν είναι πάντα σύμφωνη με την γνώση και θέληση του Θεού.

Μετά την απαραίτητη εισαγωγή που δεν θα αργήσει να κλείσει, (ελπίζοντας να βοηθήσει στον επόμενο συνειρμό) έρχεται η σειρά του Ιακώβ να γεννηθεί στον κόσμο αυτό. Και γεννιέται ο Ιακώβ με επειλημμένη (καλύπτουσα) την χείρα αυτού επί της πτέρνας του Ησαύ…

[…και είπεν Κύριος αύτη δυο έθνη εν τη γαστρί σου εισίν και δυο λαοί εκ της κοιλίας σου διασταλήσονται και λαός λαού υπερέξει και ο μείζων δουλεύσει τω ελάσσονι και ανεπληρώθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν και τήδε ην δίδυμα εν τη κοιλία αυτής εξήλθεν δε ο υιός ο πρωτότοκος πυρράκης όλος ωσεί δορά δασύς επωνόμασεν δε το όνομα αυτού Ησαύ και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού Ιακώβ  (Γεν. κε’ 23])    

Γνωρίζοντας πως, από τα δίδυμα, αυτό που εξέρχεται πρώτο στον κόσμο είναι αυτό που συλλαμβάνεται δεύτερο και αυτό που φαίνεται/έρχεται δεύτερο, είναι αυτό που συλλαμβάνεται πρώτο, (στην περίπτωσή μας Ιακώβ) επανερχόμαστε στα φυσικά και στο τι υποπίπτει πρώτο στην αντίληψή μας. Πρώτα βλέπουμε την πλήθυνση και επισκίαση του σκότους σε αυτόν τον κόσμο, και δεύτερο αντιλαμβανόμαστε το Φως, που έρχεται να καλύψει τα κενά του πρώτου. Την ‘’γνωστή’’ και από τα αρχαία ελληνικά, ‘’τρωτή’’ φτέρνα.

Κι είναι τρωτή και η σοφία του κόσμου τούτου (ελληνική προσέγγιση με τον Αχιλλέα και την τρωτή του φτέρνα) ΚΑΙ ο νόμος (εβραϊκή προσέγγιση με την τρωτή φτέρνα του Ησαύ) που, και τα δύο κενά (Νόμου και Σοφίας έρχεται το Άγιο Πνεύμα να καλύψει, συμπληρώνοντας αυτά, ολοκληρώνοντας τον άνθρωπο, σώζοντάς τον (σωτηρία εκ του σώος = ολοκλήρωση).

Έρχεται ένας λαός, ένα έθνος, το μείζον να υπηρετήσει τω ελάσσονι.

Επανερχόμενοι κλείνοντας τον κύκλο των φυσικών παρατηρήσεων, και σε συνδυασμό με το εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε, η διαφορά φωτός και σκότους (στην κυριολεξία φωτός και έλλειψης αυτού) δεν εντοπίζεται ΜΟΝΟ στα ποσοτικά, αλλά και αυτό μας ενδιαφέρει, σε πνευματοφυσικό επίπεδο, ΚΑΙ ποιοτικά, όπως θα φανεί από την παράθεση του επόμενου ελαχίστου αλλά ενδεικτικού (όχι τυχαίου) σχετικά βιώματος.  

Ένα πρωινό κοντά στο 1990, στην εξώπορτα ενός στρατιωτικού κτιρίου μια ομάδα, το πρωί τα λέγανε. Ο υποδιοικητής της μονάδος, χωρίς κανέναν λογικοφανή λόγο, έβριζε. Κι αυτό κι εκείνο… Σε μια στιγμή, ένας αξιωματικός τον ρωτάει:

- Χρήστο, γιατί βρίζεις;

- δεν ξέρω έτσι μου έρχεται… χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο.

- ξέρεις ποιος άγιος γιορτάζει σήμερα;

- όχι, ποιος;

- ΑΝ θέλεις να δεις, πήγαινε στο ημερολόγιο που το γράφει, δες το και πέσμου αν σου λέει κάτι.

Πράγματι, πηγαίνει για ένα λεπτό μέσα στο γραφείο και επανερχόμενος, λέει:

- Ανακομιδή λειψάνων αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (+27 Ιαν), αλλά δεν μου λέει τίποτα….

Μετά από λίγη ησυχία και αφού πέρασε κανένα δίλεπτο, αναφωνεί με έκπληξη ανακάλυψης:

- α!!! εκείνος χρυσόστομος, εγώ βρωμόστομος :-(

- έτσι ακριβώς είναι!!! Κι έρχεται ο άγιος να μας υπηρετήσει και διακονήσει! Εισέρχεται με λεπτότητα στον κόσμο μας και σαν φως, σε σκοτεινό δωμάτιο αποκαλύπτει σκόνες, ατέλειες, αράχνες …. Όσο βέβαια εμείς κρατάμε στέρεο το παραπέτασμα, το εκπεμπόμενο από τη μία φως (ποιοτικό και ποσοτικό) ναι μεν θα εκπέμπει, αλλά εμείς από την άλλη, από την απουσία αυτού, θα υποπίπτουμε στο αντίθετό του. Χάρισμα και ευστοχία λόγου από τη μία, ύβρις και αστοχία από την άλλη. Η άρση αυτού του παραπετάσματος για την μεταξύ μας Θεού κι ανθρώπων κοινωνία/επικοινωνία, έγκειται στην ελεύθερη επιλογή μας.

Έτσι πάντα ενεργούν οι κατά Θεόν, δύο λαοί, τα δύο έθνη, παρότι η κοσμική γνώμη διαχωρίζει τους λαούς και τα έθνη σε εκατονταπλάσια….

Ρευστά, ανεπανάληπτα και μοναδικά, όπως μοναδικά και ανεπανάληπτα είναι τα πρόσωπά μας. …

Γραφόμενα αυτά και… γενομένη διά της διακονίας ημών, εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ' εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας…. (Κορ.Β’ γ’3)

…διότι σεις είσθε ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί, και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. (Κορ.Β’ στ’16)

Βασιλεύ Ουράνιε …ελθέ και σκήνωσον εν ημίν… Αμήν γένοιτο!

Κι επειδή, μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται (Ματθ.ε’8), όσο καταργείται το ε-γώ (εικών επί γης σκιά) και πληρούται ο ε-αυτός (εικών Αυτού) με Αυτόν, τόσο διανοίγονται οι οφθαλμοί και οράται και Ο Θεός (με πριν τα μάτια να κρατούνται όπως εις εμμαούς) αλλά και οι εκπεμπόμενοι λόγοι και εκφραζόμενα ρήματα του Λόγου, μέσα στον κόσμο. Ψηλαφείται εξ ιχνών, οράται και κατανοείται η άλλη όψις. Τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου, εδήλωσάς μοι.

*Αναφέρει ο άγιος γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής, πως η χάρις προηγείται, οι δε πειρασμοί έπονται κι αυτό το βλέπουμε στους αγίους Αποστόλους, που πρώτα έλαβαν την χάρι και μετά περιήλθαν σε πειρασμούς. Ο καλός Θεός, δεν μας το κοινοποιεί, μην τύχει και πριν αγωνιστούμε, χάσουμε την χάρι από έπαρση.

Όσον αφορά για αυτό το ιδιότυπο (ενδιάμεσο) παραπέτασμα που σηκώνεται από την εγωπάθειά μας, είναι η κύρια αιτία μη αντίληψης και οικείωσης/αφομοίωσης της χάριτος και του φωτισμού. Γιαυτό και ακούγεται πως, εκεί που επλεόνασεν η αμαρτία, εκεί υπερπερίσσευσεν η χάρις (Ρωμ.ε'20).  

**  ομόρροπα ελληνικά, οι 3 όρθιοι άνδρες σχηματικά 9 9 9, [σαν τα εμότικον - κεφαλή όρθια και σπονδυλική στήλη – όπως αντίστοιχα το δεξί ωτίον σχηματίζει ένα έμβρυο ανεστραμμένο σχήματος 6 με την κεφαλή κάτω (λωβός) και την σπονδυλική στήλη το πτερύγιο- με αγιογραφικές υπομνήσεις του ωτίου του Μάλχου – (μαλακού χόνδρου) αλλά και αλλού πΧ… ] δεν είναι τυχαίο πως λεξαριθμικά, το: ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = (εξάγει) 999.

ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...

---

οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις... (Ρωμ.ε')

Από την μία πλευρά του παραπετάσματος προστίθεται Φως και από την άλλη (όψη), πολλαπλασιάζονται οι σκιές... (ποιοτικά και ποσοτικά). Η αναλογία, υπό την θεόσδοτη διάκριση και το διάφανο της φύσης, δι ευχών του προφ.Ηλία που μας χαρίζει την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης (μαζί με το ισόρροπο και παράλληλο της πνευματικής γνώσης των λόγων των Γραφών από προφ.Μωυσή), νοηματοδοτεί τα προσπερνούμενα ευκόλως ως ''τυχαία'' ή αναγκάζοντας το νου μας ο αντίδικος να εμμένει στα σκιώδη, με επόμενες αντιδράσεις ανούσιες, άστοχες βλαβερές στην ψυχή μας.

Μέσα στα φαινόμενα του κόσμου και την ‘’ιστορία’’ του, με διάφορους λόγους δρα Ο Λόγος... πάντα προς σωτηρία και γνώση της Αλήθειας (αφού αυτό θέλει)

Τώρα τελευταία, νομίζω διακρίνουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Μπορεί για τον κόσμο να είναι ένα ''πειραματόζωο'' (σχέδιο παγκοσμιοποίησης και εθνομηδενισμού) αλλά όσο το σχέδιο των (απ)ανθρώπων δεν εξαντλείται στα φαινόμενα, επιτρέψτε μου κάποιες σκέψεις για τα τρέχοντα... δια των ''φαινομένων'' στα πέραν αυτών... από την μία όψη, στην άλλη.

Στις 23 Απρ 2010 ο ένας Γεώργιος (όπως υμνείται στο απολυτίκιό του ο άγιος, είναι ο των αιχμαλώτων ελευθερωτής), ο δε άλλος Γεώργιος, ο σκιώδης, (ο μαθητεύσας εις αστάναν και εργαζόμενος για αυτήν) στον αντίποδα (και Καστελόριζο) ανακοινώνει και υλοποιεί τα δεσμά των Ελλήνων. 

---

μια ''άλλη'' οπτική για τα ΙΜΙΑ (απλό όνομα βραχονησίδας; απλά γράμματα; ή με βαθύτερο νόημα θεόσδοτο εκ των αγίων Ιεραρχών; )

λιτή εισαγωγή … Για την μεταμόρφωσή μας, απαραίτητη είναι η χάρις Του Κυρίου. Στην Μεταμόρφωση Του Κυρίου στο όρος Θαβώρ, Ο Υιός και Λόγος του Θεού Ιησούς Χριστός, δορυφορείται από δύο παραστάτες που, κατά τον άγιο Μάξιμο Ομολογητή, είναι ισότιμοι και ισάξιοι διδάσκαλοι. Τον προφήτη Ηλία, ως τη γνώση των πνευματικών λόγων της φύσης και τον προφήτη Μωυσή, ως τη πνευματική γνώση των Γραφών.

Ο υπερφυσικός Θεός, ο Υιός του Θεού, έλαβε δούλου μορφή, έλαβε οικείον φυσικό σχήμα, πληρώντας και μη καταργώντας το Νόμο. Ο ασύλληπτος, συλλαμβάνεται. Ο ανεπαίσθητος νοερώς, ψηλαφείται αισθητώς και μετέχουν όλα τα αισθητήρια, που δια των μυστικών και μυστηριακών βιωμάτων ανεβαίνουν στην θεία δόξα.

Είναι τόλμη, κάθετι που δεν εξηγείται από τα φυσικά φαινόμενα, αλλά και όλα τα γενόμενα/συμβάντα, να θεωρούνται άτακτα και έξω από την εποπτεία Του (παντεπόπτου) Κυρίου. Μέσα στην εμπιστοσύνη που συνήθως συνοδεύεται από άγνοια, λόγω των ορίων που ετέθησαν, δεν είναι διόλου άστοχο να πιστεύουμε πως κάθετι (αντικειμενικά) καλό είναι ευλογία από τον καλό Θεό και κάθετι κακό (πάλι υπό την αντικειμενική του οπτική) επιτρέπεται από τον Θεό, για τους δικούς Του λόγους.

Αν ούτε τρίχα δεν πέφτει, αν δεν το επιτρέψει Ο Κύριος, αν Ο Τριαδικός Θεός Δημιουργός, έφερε/φέρνει (διαχρονικά) την τάξη από το χάος, σε μας εναπόκειται να ιχνηλατίσουμε τα ‘’σημεία’’ ως σκιά, για να αναπτυχθεί στην ανάλογη, νοηματική διάσταση, όπως η Καινή Διαθήκη και το Σώμα Χριστού (Ορθόδοξη Εκκλησία) προ-τυπώθηκε στην Παλαιά, ως σκιά (εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου).

Όπως όταν ένας μαγνήτης διέλθει πάνω από άτακτα ρινίσματα σιδήρου, τα διευθετεί, αναλογικά ισχύει μετά του Θεού και της φύσης. Ο άνθρωπος κινείται προς ανακάλυψη του Θεού κι ο Θεός του αποκαλύπτεται. Όλοι όμως δεν έχουν την ίδια αφετηρία. Άλλος ξεκινά από την πίστη και αντιλαμβάνεται την τάξη και τις κάτω διευθετήσεις, ενώ άλλος, ψηλαφώντας την κάτω τάξη, ανακαλύπτει την άνωθεν επιστασία, οπότε και του προσθέτουν πίστη.   

Άλλοι από τον τύπο ανάγονται στην Ουσία κι άλλοι την Ουσία την εκδηλώνουν εύτακτα σε τύπο (με ουσία). Αναφέρεται πως οι ουρανοί διηγούνται δόξα Θεού. Σε μας εναπόκειται η διάκρισις και ο συντονισμός σε αυτόν τον ιδιότυπο ύμνο, σε αυτήν την ιδιαίτερη φωνή, που δεν ακούγεται από τα εξωτερικά ώτα, αλλά μέσα στην καρδιά…

Μερικοί (και καλά κάνουν βέβαια) ''θεολογούν'' γενικώς και αορίστως με την προτροπή ΜΕΤΑΝΟΙΑ... όταν όμως μετάνοια σηματοδοτεί την μεταστροφή του νου, προς τον Τριαδικό Θεό, κάθε αφορμή, είναι ευλογημένη. Κι αυτό επιτυγχάνεται, όχι μόνο από λόγους εκπορευομένους από στόματος ανθρώπων, αλλά ιδίως από λόγων και ρημάτων, εκπορευομένων από Τον Λόγο. Αυτοί οι ''ζωντανοί λόγοι'' μεταφράζονται σε καταστάσεις και συμβάντα στην ζωή του καθενός ή επί συνόλου έθνους, αν πρόκειται για καλό ερέθισμα προς συλλογική σωτηρία. 

Με τον προφήτη Ηλία, γνώστη των λόγων της φύσης, και αφού όλοι οι λόγοι (αιτίες) είναι τεθησαυρισμένες στα σπλάγχνα του Λόγου, ευχόμαστε δι ευχών του προφ. Ηλία και πάντων των αγίων, ΑΝ θέλει να μας τους γνωστοποιεί, σε αυτήν την ροή Φωτός, που συνοδοιπορεί μαζί μας έως της Συντελείας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Του. Ο Λόγος σαρξ εγένετο κι οι λόγοι ‘’σαρκούνται’’, όπως ενδύεται η αόρατη σκέψη τα γράμματα και αφή ψηλαφάται και γνωρίζεται.

Με θάρρος ως προς το δια ταύτα που θα εξαχθεί, τολμώ αφού τα ελληνικά γράμματα, δεν είναι τυχαία, Ο Κύριος να μας προσθέτει μετάνοια και πίστη.

Πριν παρατεθεί το επίκαιρο σχόλιο (για τα ΙΜΙΑ 30/31 Ιαν 1996) θα μπορούσαν κάποια ενδεικτικά ‘’σημεία’’ να δοθούν για την αντίληψη ή τουλάχιστον ως ένδειξη των μη τυχαίων ‘’κάποιων’’ συμβάντων.

Για το ΦΩΣ – ΟΦΙΣ και συνειρμικά σ+οφία κλπ που απεικονίζει την δημιουργία, τους πόλους ‘’φωτισμού’’ (ευθύ όρθιο και πλάνο έρποντα), τον έρωτα (πάλι διττό, εύστοχο και άστοχο) και το θείο σχέδιο. 

Για τα τοιχεία του νου και της καρδιάς και τα σ+τοιχεία και πόση σημασία έχει η ποιότητα του ‘’σ’’ /φωτιάς που προηγείται, νομίζω πως το έχουμε ξαναπεί, εκεί με τους κινέζους και τους έλληνες…. με προτεινόμενη την κάθαρση από παντός ρύπους, παρά την πλήθυνση της πληροφόρησης/ενημέρωσης και στείρας τάχα θεολογίας στην ουσία όμως εγωπαθούς θεοπλοκίας… 

Οι Τρεις Μάγοι. Το τέλος τους, και δυο σχόλια (‘’τυχαία’’ το 69μΧ και ανά 6 ημέρες η τελευτή) …

Για την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (το γιατί Τρίτη 29 Μαϊου 1453, κι όχι κάποτε άλλοτε)…

Για το οριστικό σχίσμα των εκκλησιών που ‘’έτυχε’’ στις ‘’20 Ιουλίου 1054’’ …

Για την 11η Σεπ 2001 και 11ηΣεπ 2004 …

Μην θεωρηθεί υπερβολή χρησιμοποιήσεως από μέρους μου ‘’χαμετυπικών’’ στοιχείων, γιατί να αυτά που προσεγγίζονται ως μη τυχαία, είναι ένα το 69 μΧ, ένα το 1054, το άλλο μισό αιώνα αργότερα, το 1453 και τελευταία (αυτό που θα ακολουθήσει), 30/31 Ιαν 1996. Τρία ή τέσσερα ‘’σημεία’’ σε μια χιλιετία, δεν είναι πολλά, την στιγμή που ο αγ.Μάξιμος ομολογητής προτείνει την διαρκή (αλλά όχι αρρωστημένη) σχετική ενασχόληση.

Οι έχοντες διάκριση, ζουν καθημερινά θαύματα και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, ακολουθούσαν τους λόγους των αγίων Αποστόλων, σημεία και τέρατα! Όλα προς θεία οικοδομή και της μυστικής παρουσίας του αποστόλου Παύλου μεθ’ ημών, έως ου μορφωθεί ο Χριστός εν ημίν. Από ά-σχημο δια του σχήματος στο εύσχημο. Από άμορφο διά της μορφής στο όμορφο και εύμορφο. Και δεν είναι πάλι τυχαίο πως η διαφορά του άμορφου και του όμορφου, είναι η αφαίρεση του συνημμένου ‘’ι’’ (τάγματος) που παρασιτικά ζει στο (α = ο+ι ) ώστε καθαροί από αμορφία, δια της μορφής να βιώσουμε το αντικειμενικά και ουσιαστικά όμορφο, επαναποκτώντας το απωλεσθέν αρχαίο κάλλος.

Μια συμμαχία λογικού (κατά Θεόν) και υπερλόγου vs του παραλόγου, αντί να αποδίδονται ΟΛΑ τα σημεία και σχήματα και σύμβολα στον εξοποδώ ως δαιμονικά, αφού τότε παραδίδουμε το λογικό του Θεού στο παράλογο, ανατρέποντας τις βοηθητικές προηγούμενες συμμαχίες.  

Τέλος εισαγωγικών (όχι απόλυτα απαραίτητων) σκέψεων, αλλά πιθανόν βοηθητικών.

Γνωρίζουμε, πως οι προστάτες των ελληνικών γραμμάτων, οι Άγιοι τρεις Ιεράρχες εορτάζουν στις 30 Ιαν. ενώ στις 31 Ιαν εορτάζουν οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης Ανάργυροι. Επίσης γνωρίζουμε πως ο Ιανός, που έδωσε το όνομά του στον Ιανουάριο, είναι ένας διπρόσωπος ρωμαίος θεός, από τη μία αυστηρός και από την άλλη ευσπλαγχνικός.

Τα γράμματα της ευλογημένης ελληνικής γλώσσας, δεν είναι απλά σημάδια, αλλά με βαθύτερο νόημα το καθένα*

  

Το Ι, είναι μια ακτίνα. Το Μ είναι η μετάνοια, Ι και πάλι ακτίνα και Α, φυσικά η Αρχή, η Αγάπη και Αλήθεια. Έτσι, συντιθέμενα τα δεδομένα, υπό την επίβλεψη του Λόγου, και με βοήθεια την ελληνορθόδοξη παιδεία που ευλογούν οι άγιοι τρεις Ιεράρχες κι είναι προστάτες, δίνουν ένα απλό πνευματικό νόημα ''αφυπνιστικό'', προσθετικό σε αυτό το τελευταίο φιλοϋλικό χαύνωμα, που κατά ομολογία πάντων, κυριαρχεί.

Επέτρεψε ο καλός Θεός το γεγονός (των Ιμίων) επιτρέποντας μια ακτίνα (Ι), εωσφόρου παιδευτικού στην πατρίδα μας, ταραχοποιού (Ι=δέκα, δέκατο Τάγμα δαιμόνων – ως φυγόκεντρο, και Ι σχηματικά αυτό που κατεβαίνει), ώστε να μετανοιώσουμε (Μ) κι όχι απλά να μεταμεληθούμε χωρίς εξομολόγηση [γιατί όπως λέει και ο αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς στην ουράνια Λειτουργία …τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι, αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-

γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό, ούτε τις αμαρτίες τους… (με ερμηνεία του ονόματος Ζαχαρία όχι τυχαία άφωνου προ γεννήσεως του Ιωάννου προδρόμου, αυτόν που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται…)].

Η πρόσθεση της μετανοίας, έχει έναν και μόνο σκοπό. Για να βαδίσουμε την ακτίνα (Ι) επιστροφής, Φωτός του υπάκουου Υιού, (που φέρνει το Αληθινό Φως και μας καλεί με ελευθερία να Τον ακολουθήσουμε για να συναναστηθούμε και  φτάσουμε ασφαλώς στην Αγάπη (Α).

Φυσικά, η πρόταση απευθύνεται σε όσους από τους Έλληνες θέλουν να περάσουν και όσους πραγματικά αγαπάνε τα ελληνικά γράμματα (Άγιοι Τρεις Ιεράρχες), με ανάργυρο τρόπο (30/31 Ιαν.) στην Αγάπη του Θεού που μας περιμένει και στην προετοιμασμένη απ’ αιώνων Βασιλεία.

Έτσι εξελίχθηκε και προσπεράστηκε αδιάφορα (περισσότερο λόγω αδυναμίας αντίληψης- αποκωδικοποίσης) του σημαδιού των Ιμίων (καλυμμένο, πίσω από την απλότητα των γραμμάτων και των εορταζόντων αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας), που σήμερα αποκαλύπτεται, ως ‘’άλλο’’ μνημόσυνο.

Αμήν ο καλός Θεός να μας παράσχει αφορμάς (σωτηρίου) μετανοίας κι εμείς να αποδεχόμαστε τους μυστικούς λόγους φιλανθρώπου παιδείας Του.

Για όσους φυσικά θέλουν να δουν το ευσπλαχνικό Πρόσωπο Του Ενός Τριαδικού και Μοναδικού και όχι το αυστηρό Του, (Ιανουάριος), θα λάβουν υπόψην τους το παραπάνω όχι μοναδικό σε πρόσκληση μετανοίας ‘’σημείο’’. Αυτή η αποκάλυψη δεν απευθύνεται στο διανοητικό μέρος όπου στοχεύουν οι ‘’άλλες’’ αποκαλύψεις, ακόμη και αληθινές, αλλά χωρίς Χριστό, ή ακόμη και οι συνωμοσιολογίες που ερεθίζουν την φαντασία των ανθρώπων και εξάπτουν φοβίες για τα μελλούμενα, αντίθετα της επιβαλλόμενης ελπίδας στην Πρόνοια του Αγαθού Θεού.

  

Επειδή όμως ο τέλειος νους είναι αφάνταστος, δια της μετανοίας/ μεταστροφής του νου μας στον Υπέρτατο Νου/ με λόγους και με πράξεις αλλά ιδιαίτερα με καθαρή καρδιά και ελπίδα Θεού, δεν ψάχνουμε σ+τοιχεία να προσθέσουμε ως επίδειξη γνώσεων του τι σχεδιάζει ο κόσμος, αλλά καθαρίζοντας τα τοιχεία του νου και της καρδιάς, αφήνουμε να αντανακλαστεί το Φως στη ζωή μας και το σωτήριο σχέδιο του Θεού.   

Και με ένα τροπάριο προς τιμήν του αγ.Γρηγορίου Νύσσης (+10Ιαν), αδελφού του Μ.Βασιλείου, η επιβεβαίωση και ο τρόπος:

…ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας. Από κλίμακα αγ.Ιωάννου Σιναΐτη… (δι ευχών της ενεργούσης εν ημίν Θεοτόκου). 

Το μήνυμα είναι κεκαλυμμένο, καθώς αν ήταν ολοφάνερο και διαφημιζόμενο στα ΜΜΕ, θα φαινόταν η επιβολή του θελήματος Του Θεού, ενώ με αυτόν τον μυστικό τρόπο, συνεχίζει να ισχύει το χάρισμα της ελευθερίας με το: ΕΑΝ τις θέλει οπίσω μου ελθείν...

Μετά από όλα αυτά, ήταν σύμπτωση το συμβάν στα ΙΜΙΑ την 30/31 Ιαν; κατά την γνώμη μου, όχι. Πάντα χωρίς να εκπίπτουμε και ονομάζουμε τις βραχονησίδες, ΚΑΡΝΤΑΚ, το ΦΩΣ και το ΟΦΙΣ και τη ΣΟΦΙΑ, light, snake, wisdom ή σε άλλες μύριες γλώσσες του κόσμου τούτου κλπ… για την αποφυγή των θεόσδοτων δια των σημείων, νοημάτων.

Φυσικά, η παραπάνω προσέγγιση, δεν είναι τελειολογική, αλλά μία ακόμη υπόμνηση με τον τρόπο που γνωρίζει ο καλός Θεός, να μας νουθετεί στην απαραίτητη σωτήρια μετάνοια. Κι Ο Κύριος, δεν παύει να μας διανοίγει σχετικούς διόδους, που σαν παραπόταμοι ενώνονται στην Οδό.   

Ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος μας αναφέρει για να μην μπερδευόμαστε και πλανιώμαστε περί των σημείων της Αποκαλύψεως, εσχάτων και προεσχάτων (προφ.Ηλία και προφ.Ελισσαίου) καθώς πολλά σημάδια θα εμφανιστούν, μας προτείνει: ΚΡΑΤΑΙΟΥΣΘΕ, ΓΡΗΓΟΡΕΥΕΤΕ, ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ...

Η καλή μας Παναγία, η υπερμάχος Στρατηγός να μας δίνει δύναμη να κάνουμε αρχή σε όλα τα παραπάνω εφόδια. Παράσχου Κύριε, αφορμάς μετανοίας. Αφ-ορμάς. Δλδ από κάπου να ξεκινήσουμε και κάπου να πάμε. Αυτό που οπωσδήποτε είναι ωφέλιμο, είναι από τα κάτω, τα ίχνη, τα επί γης πρόσκαιρα συμβάντα, να τα εκμεταλλευόμαστε ώστε να ξεκινάμε και να ορμούμε/ευστοχούμε στα άνω και αιώνια.

Μετάνοια και πάλι μετάνοια γιατί χωρίς αυτήν ΔΕΝ ήγγικεν η Βασιλεία. Μετάνοια με ή χωρίς σημεία, εξηγώντας τα συμβάντα ή όχι. Σκοπός είναι να έχουμε σταθερό προσανατολισμό του νου στο Νου, μέσα στην μετεώρισή μας και τις πλείστες όσες αφορμές (σαν σύγχρονες σειρήνες) απόσπασης της προσ-ήλωσής μας, από τον έναν και μοναδικό σκοπό του ανθρώπου.  

Εφόσον όλα τα αυτοκίνητα δεν χρησιμοποιούν το ίδιο καύσιμο υλικό, εκτιμώ πως με ορθόδοξη προοπτική και διάκριση, είναι ευγενής η συγχώρεση και του ‘’άλλου’’ καύσιμου υλικού που δύναται να κινήσει κάποιο άλλο όχημα. Τα πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε του Απ. Παύλου, ή όπως ομόρροπα εύστοχα αναφέρει και ο άγιος Βαρσανούφιος, πως, δεν έχει σχέση τι κλαδάκια ή κούτσουρα χρησιμοποιεί κάποιος στο τζάκι του, έλατο, πεύκο ή μικρότερα και φθηνότερα… σκοπός είναι να ζεσταίνεται το σπίτι. Οίκος και όχημα….  Προς κάθαρση και λειτουργικότητα, ικανά να ενοικήσει και οδηγεί Ο Κύριος και Τριαδικός Θεός να ποιήσει μονή παρ’ημίν… αμήν. 

Η ενοίκησις, επειδή ως εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε, σηματοδοτεί την ανάστασή μας, την αναγέννησή μας δια και εν XC. 

μέχρι δε τότε, ζώντες εν σκιά και ίχνη, καλούμαστε λεπτύνοντες τα τοιχεία, προσθέτοντας πυρ Θεού (ς) να αναγνωρίζουμε ως μίτο τα σ+τοιχεία τα δικά Του, που μας προοδεύουν και τελικά εξάγουν στο πρόσωπο προς Πρόσωπο και την έλλαμψη του Φωτός της ημέρας Κυρίου...

---

(Αποκ.στ' 6*) Καὶ εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον, ἔχον κέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺς ἑπτά, ... και Περί όρασης…

* Οι Τρεις Μάγοι. Το τέλος τους, και δυο σχόλια (όχι τυχαία το 69μ.Χ τελευτή επιγείου βίου, ανά 6 ημέρες)

Αρχή καινής κτίσης

---

Κάποιοι λίγοι ενδεικτικοί δεσμοί και παραπομπές, εκτιμώ να καταφέρουν έστω και αμυδρά, αυτό το ιδιαίτερο πέρασμα από τα φαινόμενα χωρίς ουσία, σε Φως και Ουσία παιδαγωγική, της άλλης όψης.  

εδώ, στο μπλογκ Στο μάτι του κυκλώνα η Ελλάδα, και το μάτι του κύκλωπα....

- συνέχεια περί καλού και κακού – (όχι τυχαία +27 Ιαν)

μια ''άλλη'' οπτική για τα ΙΜΙΑ (απλό όνομα βραχον... 

για την 11 Σεπ 2001, 11 Σεπ 2004 και η ''άλλη'' όψ... 

περί AIDS και της πνευματικής του αναγωγής...

a little sign

Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

συνάφεια εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου... (ήταν...

ιχνηλασία... (προσοχή στα νοούμενα και δεικνύμενα)...

πνευματική ιχνηλασία ... σε χώρους, φαινομενικά άσχετους...

all star vs veteran all star 27 Δεκ 2015

Συνέχεια στις Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία (εντός των τειχών…)

Εν-τυπώσεις και ουσία για την τόσο προβεβλημμένη επίσκεψη του πάπα στην Λέσβο…

Περί των σημείων στην ζωή του πιστού

ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις

για το δίκτυο του κόσμου (μεταμορφώσεως του Σωτήρος η μία όψις και η άλλη, 6 αυγ 1991 ο αντίποδας... η αφετηρία του www - ςςς της παγκοσμιοποιήσεως και οικουμενισμού) 

---

27 Ιαν 2018... μνήμη (και τιμή) αγίου, μίμηση αγίου. "σήμερα" ο άγιος (πατριάρχης κωνπόλεως) ελέγχει την αδικούσα βασίλισσα που έκλεβε το χωραφάκι της χήρας, "σήμερα" ο δεσπότης (Κωνπόλεως) ευλογεί την αρπαγή από τον πολυχρονεμένο σουλτάνο, πολλά χωραφάκια... αύριο κ πολλά νησάκια, θράκη κύπρο....😢 (ή άλλη όψη) όπως 23 απρ 2010 ο άγιος είναι ο των αιχμαλώτων ελευθερωτής τη στιγμή που ο άλλος γιωργάκης, υπογράφοντας το 1ο μνημόνιο γίνεται αντίποδας, αιχμαλωτίζοντας ελευθέρους...

...ο καλός Θεός βέβαια, δρα ΚΑΙ (περισσότερο) ευσπλάγχνως ΚΑΙ (στο μέτρο το ου προσωποληπτεί) δικαίως... είναι δε ίδιον του Δυνατού και Πανσόφου Θεού, να μεταστρέφει το κακό σε καλό... έτσι, παρά την άστοχη ''ευλογία'' ο σταυρός (ορθοδόξως) έγινε. (δεν μιλάμε για την άστατη τύπωση του σημείου από τον αθηναγόρα - θα φανεί στο επόμενο σχόλιο/βίντεο) οπότε, την σκυτάλη την λαμβάνει ο ΣΤΑΥΡΟΣ. ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ του ποιος τον ποιεί (αν τον ποιεί σωστά), αλλά ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΩΣ ενί εκάστω... η δόξα των αγγέλων το τραύμα των δαιμόνων...

---

(μετά την σχετική ‘’πληροφορία’’ από μια εφημερίδα της τουρκίας) ‘’φάνηκε’’ κι ίσως αποδείχθηκε, πως η επιστολή από τον πατριάρχη, ήταν πλαστή… αυτό που εμφανίστηκε ως σκιά, με περιεχόμενο, ακριβώς το αντίθετο πνεύμα της ορθοδοξίας και ορθοπραξίας, βάζοντας λόγια στο στόμα του πατριάρχη για δικούς τους λόγους, είναι μέσα στα πλαίσια της δράσης του αντίποδα, είτε αναφέρεται δολίως στον πατριάρχη είτε όχι.

Το θέμα, έχει προεκτάσεις και ανταπόκριση/αντανάκλαση από τα αποτελέσματα, στις βαθύτερες αιτίες… και εκτιμώ στο: Ισχύς σκιών, κατίσχυσις αυτών σε φυσικοπνευματικό επίπεδο, αλλά και εθνική προέκταση , μπορεί κάτι πιο φωτεινό να φανεί, κάποια σκιά να καταργηθεί… αμήν δι ευχών.