σχόλια πάνω στη Θεωρία του Χάους...

σχόλια πάνω στο:  Η Θεωρία του Χάους και το Φαινόμενο της Πεταλούδας

Αναζητούντες οι άνθρωποι την Αλήθεια ...καλά κάνουν και επιστημονικά ''ιχνηλατούν'' την θεωρία. 

Μοιάζει όμως αυτή η εντυπωμένη κραδαστικά πεταλούδα, 

(Ο ελκυστής του Λόρεντζ - διάγραμμα πεταλούδας) 

''θεολογικά'' περισσότερο σαν ους (αυτί) με λωβό. Το πτερύγιο, που δεν αποτυπούται εμφανώς είναι γιατί στα ορώμενα από τα χοϊκά μας μάτια υπάρχει ''κόφτης'' συχνοτήτων όρασης και πολωτής. Στο σύνολο ορωμένων διακρίνεται ο ελκυστής, που ωμοιάζει με το δεξί (ειδικά) ωτίον, το οποίο με τη σειρά του, όχι τυχαία μοιάζει με έμβρυο (λωβός κεφαλή όπως το έμβρυο μέσα στη μήτρα, ανάποδα, (σαν 6) και το πτερύγιο την σπονδυλική του στήλη. 

Μπροστά σε αυτήν την εκτός του κόσμου τούτου Αλήθεια, πραγματικά είμαστε έμβρυα. Έμβρυα ακρόασης του Λόγου, που επειδή φανήκαμε νήπια του νου, γεννήθηκε για μας ως Νήπιο Ο Κύριος του Παντός. 

Κι η Αλήθεια, έλκει. Κι η ολκάς των θελόντων σωθήναι Παναγία, που εκυοφόρησε, ενχρόνισε και εχώρεσε Τον Λόγο, εισάγει μέσα στον κόσμο το Φως εκ Φωτός, οπότε και κάθε πρόβλεψη (καλοφωτισμένη από Άγιο Πνεύμα). Πάνω σε αυτό το επιστημονικό ''μοντέλο'' αποκτά την ακρίβειά της σε

εκδήλωση η προόραση. Συμβαίνει όμως, για ό,τι θάταν (ψυχικά) ωφέλιμο, ακόμη και στο φαινομενικά παραμικρό, που θα άλλαζε όμως την ροή της ιστορίας επ' ωφελεία του ανθρώπου. Είναι θέμα άνωθεν τάξης, που ούτε τρίχα δεν πέφτει, αν δεν το επιτρέψει Ο Κύριος. 

Σε μας, συμφέρει η αίτησις του αόρατου αυτού μεγάλου Μαγνήτη (Τριαδικός Θεός) που διαχρονικά φέρνει την τάξη από το χάος. Η ανεύρεση εκείνων των ''τυχαίων'' συμβάντων που μπορεί να είναι κόκκος χρυσού εν μέσω τόνων άμμου, γνώσης εν μέσω απείρων (πολυφημότερων στον κόσμο) γνωμών. 

Κι η ιστορία  ''γράφεται'' μέσα στην ρευστότητα, σε συνεργασία Θεού (που δεν εγκαταλείπει τον κόσμο κι ανθρώπου που ακόμη Τον αναζητά, έστω και απρόσωπα. Δυναμικά προς τελειολογία, με ανώτερο ''ελκυστή'' Τον Υπερτέλειο (999 - ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ).

*

 αλλά και σε αντίδραση του φεροντος την αταξία φυγοκέντρου και πτωτικού πνεύματος (του άλλου έρποντος όφεως (666), του πτερνιστού του ορθίου κρεμασθέντος και ανακαινίζοντός μας).

*

 για όποιον έχει χρόνο και ιδίως διάθεση... ας μελετήσει το ''σημείον'' ως ίχνος περάσματος του άνω Μαγνήτη και διευθετήσεως σε μια τάξη, που πραγματικά ως εμβόλιο, μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Προσωπικά και συλλογικά.  

Δύο λοιπόν είναι τα εμβόλια μέσα στη Φύση. Ένα υπερφυσικό (9) άνωθεν τάξης μέσα στην τάξη της φύσης και ένα παραφυσικό (6) αταξίας, που εισάγει θάνατο και φθορά στον κόσμο. Σε μας εναπόκειται σε ποιο θα γίνουμε καλοί του αγωγοί οπότε και μονωτές του εναντίου, στον κόσμο μας. Απέναντι στην θεληματική πρόκληση μελλόντων συμβάντων ή και πρόβλεψης,  ΔΕΝ είναι φρόνιμο να το παίζουμε παντογνώστες και παντοδύναμοι. Αλλά με ελπίδα Θεού να αφήνουμε την τάξη στα χέρια Του. 

a little sign (two columns gr-en) δίστηλο ελληνικά και αγγλικά

Είναι υποκεφάλαιο αυτού του βιβλίου:  

[Οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας (φυσικό σώμα και Ουσία της Κιβωτού)]

που και ως εξώφυλλο και ως υποκεφάλαιο αναφέρεται σε ένα αχειροποίητο σημαδάκι... Μια ''τυχαία'' πτώση διορθωτικού, ικανή, παρότι τόσο μικρή και ''ασήμαντη'' ποσότητα μπλάνκο (εμβόλιο του Πανσόφου Θεού) να διορθώσει την ''ιστορία'' του αποδεχόμενου αυτού, ανθρώπου. Όπου γαρ βούλεται ο Θεός, νικάται η φύσεως τάξις. (Η φύσεως τάξις πνευματική και υλική, είναι και οι καθ'ύλην, εναλλασσόμενες δύο πτέρυγες αριστερά και δεξιά της ''πεταλούδας'' , με την Υπερφύση μη μετρούμενη, ούτε ελεγχόμενη ούτε πολύ περισσότερο υπακούουσα τις εντολές της επαναληπτικότητας που απαιτεί ο άνθρωπος, στα υπό του... Το Πνεύμα του Θεού, όπου θέλει πνει.). 

   

Για όποιον βέβαια η θεολογική παρέμβασις είναι ‘’ενοχλητική’’, αντιεπιστημονική, μη μετρήσιμη, παρότι στην κυριολεξία είναι καλό ερέθισμα να ανεβάσει ο άνθρωπος το νου του (και τη ζωή του) από το δημιούργημα Στον Δημιουργό, προτείνεται το βιβλίο του Άρθουρ Κέσλερ οι ρίζες της σύμπτωσης. (σε scribd με δυνατότητα ανάκτησης).

Κεντρικά, μούχε κάνει εντύπωση πριν καμμιά 35αριά χρόνια που το διάβασα η έννοια και η ουσία των αντινοονίων… που έρχονται και ‘’σκάνε’’ πάνω στο νου που κινείται από παρελθόν προς μέλλον (λογικά/βιολογικά) με (τα αντι-νοόνια να έχουν) αντίθετη κατεύθυνση (από μέλλον προς το παρόν μας) κι εμείς, ανάλογα της ευαισθησίας (άλλη ορολογία του φωτισμού και της καθαρότητος αντιλήψεως), ‘’προβλέπουμε’’…   

Βιβλίο, που ως φιλοσοφικοεπιστημονικό ίχνος, ίσως βοηθήσει κάποιους φιλαλήθεις… 

Αν στο δρόμο αυτής της αναζήτησης ο άνθρωπος αντιληφθεί ότι η Αλήθεια ΔΕΝ περιορίζεται ενδοκοσμικά, όπως και η ζωή του εμβρύου δεν εξαντλείται μέσα στη μήτρα, το άρθρο (πρώτα ο Θεός θα είναι εδώ), για να θυμίζει ότι αυτό που ο μεταξοσκώληκας θεωρεί θάνατο, ο Θεός το ονομάζει πεταλούδα. Κι αυτό που εμείς ονομάζουμε ''πεταλούδα'', (ή άνθρωπο αλλά στην ουσία έμβρυο) υπό προϋποθέσεις (κυοφορίας μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, μυστικά και μυστηριακά) αναγεννάται ως ένθεος άνθρωπος, δια XC και εν XC. 

Όπως απ'αιώνων προορίσθη, ως άνθρωπος φάους και όχι χάους.   

---

* σχέδια, από τον Κάθετο Πνευματικό Κύκλο (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου)

---

Η Σχέση μεταξύ Επιστήμης και Ορθόδοξης Θεολογίας(π. Βασίλειος Γοντικάκης, πρώην Καθηγούμενος Ι.Μ. Ιβήρων Αγ. Όρους)