συνέχεια προσανατολισμών και ευχών...

- συνέχεια προσανατολισμών -

Όσοι διέγνωσαν ότι η πίστη είναι δύναμη, κάπου την τοποθέτησαν, απολαμβάνοντες τους οικείους με την πίστη τους, καρπούς. Μόνο, που αν μας δοθεί η διάκριση εκ των αποτελεσμάτων και συγχρόνως κρινόμενες από τις Γραφές, θα καταλάβουμε αν ευστόχως ή αστόχως τοποθετούμε την πίστη μας.

Φεύγοντας από το κοσμικό φρόνημα και πίσω μη κοιτάζοντες, φεύγοντας από το εγώ και την άστοχη εμπιστοσύνη που δείχνουμε σε αυτό που δέον όπως ως σκιά καταργηθεί και στοχεύοντες τον εαυτό που πληρούται, φυσικά δεν είναι εκεί το τέρμα, αλλά δι αυτού (εαυτού) Σε Αυτόν Του οποίου εικόνες είμαστε τώρα εν δυνάμει και μακάρι με τη θεία επίσκεψη, εν ενεργεία.

Πρέπει να ανεβούμε στο υπερώο και να αναμένουμε με προσευχή να κατέβει το Άγιο Πνεύμα. 

(Πράξ.α’13…) καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης καὶ ᾿Ανδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ Ματθαῖος, ᾿Ιάκωβος ᾿Αλφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς καὶ ᾿Ιούδας ᾿Ιακώβου. 14 οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει σὺν γυναιξὶ καὶ Μαρίᾳ τῇ μητρὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
15 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν εἶπεν· ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσιν· 

Αποστρέψαμε το πρόσωπό μας από την Αγάπη και υπακοή και αρχίσαμε να κυνηγάμε με την διαβολή του αντιδίκου μας, γνώσεις και δυνάμεις που θα μας κάναν ‘’θεούς’’ αλλά ανυπάκουα και εκτός Αγάπης, θεούς χωρίς Θεό. 

Είναι καιρός κατάλληλος για επιστροφή και μεταστροφή, προσανατολισμού του νου και όλου του εαυτού, Στον Τριαδικό Θεό.

Α’Κορ.α’22… ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν,…

  

Οι 120 μοίρες του καθενός τριμορίου, που συνθέτουν την ολότητα του κύκλου, συμπίπτει και με την οπτική γωνία του προσώπου μας. Κυνηγώντας σοφία και σημεία, γνώσεις και δυνάμεις, παρότι εντός Θεού, πάλι στρέφουμε τα νώτα μας προς την Φύση Του, προσανατολιζόμενοι στις ενέργειές Του.

Α’Κορ.ιγ’… 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.

Εκεί να τοποθετήσουμε κι εμείς την ‘’μοίρα’’ μας…  και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.

Στάση ζωής, θεωρίας και πράξης εγγύς του Σταυρού, μην τύχει και φιλοσοφούντες ή ως φιλοδύναμοι απέχουμε του Σταυρού, ακολουθούμε ΑΚΟΜΗ την φυγόκεντρο και χωρίς Σταυρό, Ανάσταση δεν υπάρχει. Χωρίς Σταυρό, δεν υπάρχει χαρά αναφαίρετος, αυτήν που χαρίζει ο καλός Θεός στους μετά πίστεως αγαπώντες… ούτε στους γνώστες και σοφούς, ούτε στους δυνατούς.

Αυτή νάναι και η εγκάρδια ευχή για το νέο έτος. Λίγη μεταστροφή του άξονα ζωής μας και προσανατολισμού του προσώπου μας, μήπως και εν τω φωτί Σου οψόμεθα ΦΩΣ (αφού παρά σοι πηγή ζωής)…

Χωρίς πίστη στην πρόνοιά Του,

χωρίς πίστη στην προστασία Του,

χωρίς πίστη Στον Παράκλητο

πως ατμίδα νέφους θα μας επισκιάσει;

Π

Π + ΑΤΜΟΣ

Π

Πως θα αποκαλυφθεί κατά τάξη και ετοιμότητα;  (αν δεν βασίζονται πίστεις, αγάπες, γνώσεις, δυνάμεις… στα μυστικά και μυστηριακά βιώματα που προσφέρει η Ορθοδοξία, δι ευχών των αγίων; )

Λουκ.ι’ 16 ῾Ο ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.

Και το ανάλογο …ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται, και ο εμέ δεχόμενος δέχεται τον αποστείλαντά με….

Μην φτάσουμε στο σημείο της καθύβρισης του Αγίου Πνεύματος, που η ύβρις ουκ αφεθήσεται εις τον αιώνα. [παραίνεσις στην αντιμετώπιση πνευματικών φαινομένων ( ‘’Άγιος Σιλουανός’’ - οσίου Σωφρωνίου Σακχάρωφ)].

Αμήν, έστω και την 11^η, να βάλουμε αρχή μετανοίας για να βιώσουμε τα άγια Θεοφάνεια…  που συμβαίνει αυτή η φωταγωγία, όχι μόνο όταν αλλάζει ο χρόνος, αλλά κυρίως την μετά το βίωμα, προοπτική.