Νηστεία + προσευχή – καθαρότητα + ελεημοσύνη

Τα δύο άκρα της προτροπής των αγίων: …νηστεύσωμεν ίνα ελεήσωμεν.

Όπως ο ήλιος έχει ‘’σώμα’’ και εκπέμποντας τις ακτίνες του, θερμαίνει, αγκαλιάζει, λούζει με φως όσοι εκτίθενται σε αυτόν, έτσι και Ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και Η δωδεκάτειχος πόλις**** έχει όρια σωματικά.

Κι όπως στο φωτόνιο διακρίνουμε την κυματοειδή φύση και το σωματίδιο, η Εκκλησία, στον τύπο της Θεοτόκου, το ίδιο το (αναστημένο) Σώμα Του Κυρίου έχει και όρια* και δια των ακτίνων Του (ως νοητός ήλιος ανεσπέρου Φωτός άδυτος αστήρ) ζωογονεί και γνωρίζεται ως η ολκάς των θελόντων σωθήναι, ενσωματώνων υπό προϋποθέσεις στο Σώμα Του όσους ανθρώπους θελήσουν.

Αγιογραφικά, …ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν.  (Ματθ.κγ’33)

Το επί πώλου όνου είναι ο χριστοφόρος νους, που ΚΑΙ εξ αιγύπτου (η φυγή εν σκιά) ΚΑΙ εκ της νοητής αιγύπτου εξάγει τον άνθρωπο (Κυριακή Βαΐων … ερχόμενος Ο Κύριος συνανυψεί… εν ενεργεία, προς ύψος). ΚΑΙ από το παράλογο στο λογικό ΚΑΙ από το λογικό στο Υπέρλογο**.  

Από την Κυριακή Βαΐων ακούμε: … δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ, καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ, χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου, καὶ λευκοὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ, ἢ γάλα. 

Παρακαλούμε τον καλό Θεό να μας ελευθερώνει, ‘’δεσμεύοντας’’ τον νου στην Άμπελο και ελικοειδώς (σπειροειδώς) ως άθροισμα ευθείας και κυκλικής κίνησης νοός, αυτός να εξέρχεται και ανασταίνεται (έξοδος – πάσχα – ανάταση και ανάσταση)… με δε το Αίμα να μας καθαρίζει την στολή και περιβολή, ίνα εισέλθωμεν και χαρούν οι οφθαλμοί στην θέα του αρρήτου κάλλους Του Αναστάντος και Νυμφίου της Εκκλησίας.

Η αναγωγή ‘’υλοποιείται’’ επί της κλίμακος από την κοιλία και χρόνο (όπου τυπούται το ‘’αεί’’), στην κεφαλή και ‘’νυν’’ και άχρονο Πατέρα, με τον Σταυρό, δια της περιτομής*** των παθών, χάριτι όπως προτυπώθηκε εν σκιά, του επί της ράβδου Μωσέως κρεμασμένου όφεως, που άρει την ισχύ του δηλητηρίου και θανάτου των ερπόντων όφεων, λυτρώνοντας, ελευθερώνοντας, ζωοποιώντας.        

Η βάση των αρετών και κοινός παρονομαστής είναι η νηστεία που επιτελεί την καθαρότητα. Από μόνη της η ‘’παρθενία’’ δεν αρκεί γιατί αν αρκούσε κι οι δέκα παρθένες θα μετείχαν του γάμου και δείπνου.

Αν ο νηστεύων και παρθενεύων δεν ελεεί, δεν αρκεί το έλαιον στις λαμπάδες των φανών τους ως εστολισμένες για να προϋπαντήσουν τον αργοπορούντα Νυμφίο.

Νηστεία ΚΑΙ ελεημοσύνη. Καθαρότητα ΚΑΙ προσευχή.

Και η ελεημοσύνη, είναι το φυσικό όχημα που ανεβαίνει η προσευχή. Χρησιμοποιώντας αυτά τα σχήματα/οχήματα, ως ζεύγος πτερών, αλληλοβοηθούνται και ανεβάζουν τον ανθρώπινο νου και χου σε λεπτότητα, καθαρότητα και έλεος που επιβραβεύεται με τον αγιασμό, αφού οι ελεήμονες, ελεηθήσονται.     

...21 τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. (Ματθ.ιζ’)

Η νηστεία (καθαρότητα) ως βάση - κοιλία - και η προσευχή (ελεημοσύνη/διακονία), ως κορωνίδα - κεφαλή - . αυτές μόνες εν ταπεινότητι  οικειώνουν τον άνθρωπο με Τον Φιλάνθρωπο και μόνο Καθαρό Άνθρωπο...

Με αυτές ο άνθρωπος απαλλάσσεται από τα ''παράσιτα'' που τον κάνουν απάνθρωπο και ανελεήμονα (παρότι πιθανόν να προσπαθεί να νηστέψει, με κατάληξη την απευφκτέα των πέντε μωρών παρθένων).

Το δε παράσιτον ''ι'' δέκατο τάγμα των δαιμόνων (γιώτα) όταν εκπορευτεί από την οντότητά μας, μεταμορφώνει το άμορφο (α = ο+ι) σε όμορφο και επαναφέρει στο πρότερον κάλλος...

Αμήν να περάσουμε δι αυτών των μυστικών βιωμάτων και εφοδίων που παρουσιάστηκαν τις 3 πρώτες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος (με αρχή την συνανύψωση Κυριακής Βαΐων, παγκάλου Ιωσήφ μη δουλεύσας ταις ηδοναίς της αιγυπτίας, της ξηρανθείσης συκής, των 10 παρθένων...) στις επόμενες μυστηριακές και άμεσης (θετικής και θεϊκής) μετοχής.

Ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας. Όχι ως ο αγνώμων ληστής, όντας όλοι μας συμπυκνωμένοι στις δύο μοναδικές θέσεις εκατέρωθεν Του Εσταυρωμένου, ως συσταυρωμένοι….

Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι….   

---

ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ; (παρά την φιλολογική ερώτηση, έτσι είναι.).

Η Εκκλησία είναι μία, οι αιρέσεις είναι πολλές! (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς)

** ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου…

Ο Δυσμάς και ο Γεστάς! (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)...

*** Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

**** Συνέχεια στις Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία (εντός των τειχών…) 

στο σύνολο σταυρός, (και κριτής) επάνω προσευχή, κάτω νηστεία, δεξιά και αριστερά εντός των τειχών η ακρόασις και τήρησις των εντολών (ούτοι μικροί και μεγάλοι κληθήσονται)...  

---

...Καλή νηστεία είναι αυτή που τελείται για τον μαρασμό της επιθυμίας, για την ταπείνωση της ψυχής, για την μεταποίηση του μίσους, για το σβήσιμο του θυμού, για την απάλειψη της μνησικακίας, για την καθαρότητα της διανοίας και την επιτέλεση της προσευχής. αγ.Γρηγόριος Παλαμάς. www.eptalofos.gr