Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2025

Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ. Ἂς τρέξουμε φτερωτοί (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) συνειρμικές σκέψεις...

Δύο είναι τα φτερά με τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να ‘’πετάξει’’ από την γη στον ουρανό, ανταποκρινόμενος στο θείο κάλεσμα. Η πίστη και η αγάπη.   

Όχι όποια κι όποια πίστη, όχι όποια κι όποια αγάπη, αλλά την ορθή πίστη και κατά Θεόν αγάπη, αφού ο αντίδικος της σωτηρίας μας, αυτός που θέλει να μείνουμε κάτω, μαζί του και μακρυά από τον Θεό, αυτά τα δύο φτερά, τα διαστρεβλώνει. Λένε οι άγιοι, πως όταν ο αλιτήριος θέλει να πλανήσει, από αγάπης άρχεται… το ίδιο άστοχο αποτέλεσμα φυσικά έχει και η άστοχη (μη ορθή, μη ορθόδοξη) πίστη. 

Πίστη σαν αποτέλεσμα της ακριβούς φιλοθεΐας (και κάθετο σκέλος του Σταυρού) και έκφραση αυτής, σαν απόδειξή της, με την έμπρακτη φιλανθρωπία (και οριζόντιο σκέλος του Σταυρού)…. ανάλογα των Ι της Μαρίας σαν ακινησία και το Θ της Μάρθας σαν διακονία… Έννοιες που διακρίνονται σε όλους τους ‘’φιλόθεους’’ ανθρώπους, ακόμη και σε αυτούς που ‘’αγαπούν’’ άλλους θεούς πλην του Ενός αληθινού, πολλούς αληθοφανείς με ρίζα τον αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης ΙΑΠΕΤΟΣ (666) αντίποδα και είδωλο του μόνου αληθινού ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999) ακόμη και σε αυτούς που όντως φιλάνθρωπα διακονούν τον συνάνθρωπο. 

Κάποιες συνειρμικές σκέψεις αναλύθηκαν στο… Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. προς 

‘’διόρθωση’’ των φτερών, που μπορούν να ξεκολλήσουν τον άνθρωπο… κι είναι χάρις και δωρεά η θεραπεία. 

Είναι ο νους που περιέπεσε σε ληστές και ημιθανή τον παρέλαβε επ’ώμων ο καλός σαμαρείτης Κύριος και τον μετέφερε στο πανδοχείο (ορθόδοξο εκκλησία) για να του παρασχεθούν τα δωρεάν ιάματα που τα πλήρωσε Αυτός και διαρκώς, σε ενεστώτα διαρκείας, τα πληρώνει (με την θυσία Του και τα ισχύοντα μυστήρια. 

Ζητάμε από την καλή μας Παναγία (και την χαιρετάμε)… χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν,
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα.
  χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
 

Α-νόητοι, χωρίς νου Χριστού καταντάμε εάν μας συληθεί ο νους και δεν μεριμνήσουμε να αποκαταστήσουμε τον χαμένο πλούτο… μας έφθειρε και φθείρει τας φρένας και πολύ θα ήθελε (ο αντίδικος) να μην δοθεί σπόρος αγνότητος στην ψυχή μας, που είναι η μόνη προϋπόθεση για να γεννηθεί Ο Ίδιος εν ημίν, μετά από ‘’παρέλευση’’ 14 γενεών …. 

Έχει και η όρνις ‘’φτερά’’ αλλά δεν πετά. Φτερά μοιάζουν να έχουν και οι λάθος πιστεύοντες και οι μη συνάγοντες με Τον Κύριο διάκονοι των συνανθρώπων, (με την κοσμική έννοια κι όχι θεία, της αγάπης και πίστεως, ο καθένας με τα δικά του φτεράκια), αλλά δυστυχώς ισχύει το… 30 ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει.  (Ματθ.ιβ’30) …. Μπορεί να υπάρχει ελπίδα μέσα στην δικαιοσύνη του Θεού ότι δεν θα χάσουν τον μισθό τους, αλλά αν μας δίνεται η ευκαιρία διόρθωσης των στρεβλοτήτων και δεν τις εκμεταλλευόμαστε, η σκληροκαρδία και η με ισχυρογνωμοσύνη εμμονή στο λάθος, δεν θα αποβεί σε καλό…   

Μακάρι να περάσουμε από την α-νοησία στον νου Χριστού, από το κουτ-ορνίθι (περιπαικτικά και δυστυχώς εν αληθεία, περίγελοι του άλλου) στον υψιπετή αετό (του πνεύματος αμήν δι ευχών του αγ.Γρηγορίου θεολόγου) με νου Χριστού… χωρίς νάναι τυχαίο, ότι ο αετός έχει 14 φτερά εκατέρωθεν και κατ’αναλογία, είναι η χειρ Θεού (των 14 φαλάγγων) που τα πρόσθεσε στον άνθρωπο. Ρίζα δε αυτών, ο σταυρός…. 

βλέποντας αυτόν (τον σταυρό) και αυτά (τα φτερά που αναπτύσσονται ως πίστη και αγάπη με την υποδειγματική φιλοθεΐα και φιλανθρωπία, αιτία της φιλοξενίας του Θεού από τον κάθε άνθρωπο…) να έχουν αφετηρία τον δίκαιο πατριάρχη αβραάμ [και γενεαί 14 (τρις)] και για το Τίμιο Ξύλο (σταυρό) και την γέννηση Του Κυρίου… Στον θώρακα και στην καρδία σταυρός και IC XC NIKA 

Ευχόμαστε …πρόσθες ημίν πίστη Κύριε, (βοήθει μοι τη απιστία που λέμε πως πιστεύουμε)… μη υποψιαζόμενοι ότι μας δίνει φτερά εξόδου και ανόδου μας… με αφετηρία και τέρμα το πνεύμα της αγάπης Του και θείο πυρ…  ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. (ψαλμ.ργ΄) 

Τότε και έτσι μπορεί κάποιος να δει πως αυτά που τον ανεβάζουν στον ουρανό, είναι τα … σεραφείμ και χερουβείμ, και παρότι μεθερμηνευόμενα οίκοι και οχήματα, στην πράξη και στον άνθρωπο, ισχύουν ανάλογα, αφού ο (κάθε) ε-αυτός, ως εικών Αυτού καλείται να ωμοιάσει το πρότυπο των ανθρώπων Θεοτόκο, για να γίνει κι αυτός καθαρός οίκος για να ενοικήσει εν ημίν Ο Κύριος και λειτουργικό όχημα για να μας οδηγεί... Τότε και μόνο μπορούμε να ‘’πετάξουμε’’ και σαν φτερωτοί να ακολουθήσουμε και τελεσφορήσει η εκ Θεού κλήση. 

Με Τον Κύριο ένοικο και οδηγό, οδηγείται ο ε-αυτός... η εικόνα Αυτού εις Αυτόν και στο καθ’ωμοίωσιν και από την γη στον ουρανό και εντός ημίν βασιλεία Του…. δι ευχών και ενεργείας Της Θεοτόκου, που υμνείται (στο άξιον εστίν και θεόσδοτο* ύμνο) ως Η τιμιωτέρα των χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των σεραφείμ, ο καθαρότερος οίκος (και ναός) και το λειτουργικότερο όχημα… 

Κι αυτό που θα μας επιβιβάσει επί πτερύγων δεν είναι άλλο από την παρουσία Του ίδιου Του Κυρίου εν ημίν…. καὶ ἐπέβη ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ ἐπετάσθη, ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. (ψαλμ.ιζ’) …Αυτού ως Λόγου και των ανυψοποιών λόγων Του, σαν παιδεία και νουθεσία Κυρίου… καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. 

για να μας μεταφέρει (ενσωματούμενος εν ημίν) από την γη στον ήλιο**… ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ· (ιη’) με κλίμακα (και συνοδοιπόρο) Τον Ιησού και νοητό ήλιο από την γη, μέχρι Τον Εαυτόν Του, αφού ‘’έδειξε’’ την σχέση Του, με το οικείο θαύμα στα Χριστούγεννα… 

 

μέσον και σκοπός…. να ‘’φτάσουμε’’ στο σπήλαιο της Γεννήσεως, σε αντιστοιχία του ‘’δώρου’’ που κάνει η γη σαν σπήλαιο (από το τι σοι προσηνέγκομεν Χριστέ) για την ενοίκησή Του, μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς μας, προσφέροντας η έρημος (και η άσκηση όση, με προεξάρχουσα την αγαθή προαίρεση και φιλότιμο αγώνα) την φάτνη να ανακληθεί Ο Κύριος σαν σε ναό,…. με προϋπόθεση, όπως το προεόρτιο μεγαλυνάριο καθορίζει…   

Σώματα αγνίσωμεν και ψυχάς, και μετά λαμπάδων, υπαντήσωμεν φαεινών των εν τω Σπηλαίω, τεχθήναι ερχομένω, Αυτώ αναβοώντες Κύριε δόξα Σοι  

Κι όλα αυτά, προϋποθέτουν την γνώση, που χαρίζεται με την επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος ότι η αφετηρία μας είναι ότι η ψυχή μας είναι κολλημένη στο έδαφος… Εκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου· ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου. (ψαλμ.ριη' και άμωμος) και πάνω σε αυτό (το έδαφος = όφις = τρόμος…) επιζητούμε πρόσκαιρους θησαυρούς. Κολλημένη ψυχή και καρδιά στο έδαφος. Στην γαστέρα και ομφαλό, όπου συνυπάρχει ως δούλος του δράκοντος… σε σχέση με την ελευθερία και υιοθεσία που χαρίζει η παρουσία Του και ‘’αλλαγή στόχων, σκοπών, έννοιας θησαυρού, από πρόσκαιρους σε αιώνιους και άφθαρτους… 

 

αφού…  21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν (Ματθ.ς’) με Τον Κύριο να οδηγεί με το άνω σχώμεν τας καρδίας αυτήν την πρωτεύουσα καρδίαν (που είναι το πνευματικό κέντρο της ύπαρξής μας) για να συνακολουθήσουν αυτήν ψυχή, νους και χους, από το μέσον της κοιλίας στον τόπο που προόρισται… ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου· (κα’). 

και… πως θα γίνει αυτή η ανάβαση; …. τίς ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ; ἀθῷος χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ. οὗτος λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. αὕτη ἡ γενεὰ ζητούντων τὸν Κύριον, ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ ᾿Ιακώβ.  (διάψαλμα). ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. (κγ’) 

για να σημειώσει ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής : “Ο άνθρωπος χωρίς τη Χάρη, είναι μηδέν. Μόνον η Χάρη του Θεού όταν έλθει, τότε στέκει στα πόδια ο άνθρωπος. Αλλιώς, χωρίς Χάρη, πάντοτε παρεκτρέπεται και πάντοτε πέφτει... στην αμαρτία.” 

…παρότι ‘’βλέπουμε’’ Τον Κύριο επί των χερουβείμ να ανέρχεται (και ξεκολλά) από την γη, κι ενώ μοιάζει η γέννηση αφετηρία, στην ουσία η άνοδος ξεκινά από πιο κάτω και από το υπόγειο (εξ άδου κατωτατου που Ο Κύριος κατέβηκε σε αυτόν εκείνες τις 33 ώρες για να μας συναντήσει και ανελκύσει… προτείνοντάς μας την χείρα Του με μας να επαφίεται η θέληση να ανταποκριθούμε σε αυτό το σωτήριο κάλεσμα … και κλήση του τίτλου) και από την σύλληψη… μια καλή αφορμή για να προσεγγιστούν κάπως τα δεδομένα στα… 

πότε αρχίζει επί του πρακτέου η ανάληψις…. και πως τελειούται 

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη 

επαναπροσανατολιστεί ο ΑΔΑΜ (ο προσανατολισμένος στον Θεό, ως αρχικά Ανατολή Δύση Αρκτος Μεσημβρία και σταυροειδή διάταξη και ευταξία, μετέπειτα όμως λόγω ισχυρών μαγνητών της ύλης μπερδευόμενος… σκοτισμένος από περηφάνεια, ανυπακοή, απομάκρυνση από την πηγή της Ζωής και Φως, αυτοθέωση... άτακτος) *** μετανοήσει (μεταστρέψει τον νου και χου του, στον Θεό και εντός) και αναγεννηθεί δια XC εν XC … αμήν. 

--- 


** χθων και αντιχθών 

ο εν ημίν ήλιος

Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς 

*** 


με διαδοχικές εκ-πτώσεις από μέσα Στον Λόγο λόγοι (2) σε απέναντι 5 (Γεν.γ'24) και τέλος κατέναντι ς' (Γεν.δ΄16) και ειδωλολατρική ''πίστη'' (και αγάπη) σε αστέρες και σελήνη... βίο εν σκότει και σκιά θανάτου, με αποτέλεσμα την κατάργηση των ανυψοποιών φτερών μας...    



Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας

να βάλουμε αρχή θεραπείας εισερχόμενοι στην εκκλησία που σαν ελίξεις (9), ανεβάζει τον άνθρωπο στον φωτισμό και τελειότητα αρχής γενομένης από την καθαρότητα.... αμήν δι ευχών και ενεργείας ... αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας… 

εισερχόμενοι και ενεργούντες άγγελοι στον οίκο και όχημά μας vs των αντιθέτων ''δυνάμεων'' που θέλουν να μας κρατήσουν μακράν του Τριαδικού Θεού (999), δέσμιους στον αχνό φωτισμό και σκότος σε χώρο ανήλιο... Άξιον εστί και θεραπεία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου