Μια
μπαταρία, μια λογική διάταξη, θα ήταν ‘’νεκρή’’, αν από τους δύο ‘’πόλους’’
του, (+ -) δεν υπήρχε ροή ‘’ζωής’’ (εντός και εκτός εισαγωγικών).
Φυσικά,
η ζωή και ο θάνατος δεν εξαντλείται στα ορώμενα, παρότι βιολογικά, φυσιολογικά
εκδηλώνεται αυτή (η ζωή), με κίνηση και ροή, οπότε αντιλαμβανόμενη, μετρούμενη
επιστημονικά και κάτω από νομοτέλεια, μοιάζει νάναι και η επικρατούσα
‘’αληθινή’’. Μερική αλήθεια για όσους αντιλαμβάνονται και κάτι άλλο,
ολοκληρωτική αλήθεια για αθέους.
Θα
ήταν πολύ άδικο περισσότερο για τους ανθρώπους και μετά για την ίδια την Φύση,
αν περιορίζαμε την Αλήθεια μεταξύ υπέρυθρου και υπεριώδους, 20 – 20.000HZ και λοιπά υπόλοιπα περιορισμένα
αισθητηριακά όρια.
Δεν
υπάρχει φυσική ανάγκη εξόδου μας προς αναζήτηση εξωαισθητηριακών
αντιλήψεων εκτός και εάν, ενώ μας προσφέρθηκε
εδώ και από εδώ η όλη ΑΛΗΘΕΙΑ, δεν μας φτάνει. Ίσως βέβαια αυτή η αναζήτηση θα
θύμιζε τον νασρεντίν χότζα που έψαχνε τα κλειδιά του στην αυλή, ενώ τα έχασε
μέσα στο σπίτι με δικαιολογία, ότι έξω έχει περισσότερο φως.
Από
τον καθένα ξεχωριστά και αργότερα ως συλλογική παιδεία εξαρτάται αν θα μετακομίσουμε
αυτό το έξω φως, μέσα μας, για να ψάξουμε εκεί που πραγματικά χάσαμε τα κλειδιά
μας. Και αξίζει, γιατί τα κλειδιά της Βασιλείας, εντός ημών εστί. Μια πρόταση
σε ανθρωπιστές ΜΕ Θεό και ανθρωπιστές χωρίς Θεό. Ο νους στην Καρδιά.
Κι
αυτό το φως, είναι το φωτίζον παν άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον και
ανευρίσκεται με την αισθήσεων φώτιση, της απλής πεντάδος.
Τα
πάντα από εκεί ξεκινούν και εκεί καταλήγουν. Στην καθαρότητα των αγωγών. Τι κι
αν τα εισερχόμενα είναι καθαρά αν οι αγωγοί είναι σκούριοι; Τα εξερχόμενα θα
δηλητηριάσουν τους πίνοντες από αυτό νερό και τρώγοντες από αυτήν την τροφή… με
την ασθένεια των συνανθρώπων μας, απόλυτη υπαιτιότητα μας.
Διττός
είναι ο άνθρωπος, ψυχοσωματικός, δύο είναι και οι διαστάσεις εισερχομένων –
εξερχομένων. Και μάλιστα, καθέτως μεταξύ τους. Σταυροειδώς, ο λόγος άνθρωπος,
στον τύπο Του Εσταυρωμένου Λόγου – Ανθρώπου.
Παρατηρούμε,
πως ο μεταβολισμός του βιολογικού ανθρώπου μιας στενής οριζόντιας αισθητηριακής
σχισμής, σαν ένα ευθύγραμμο οριζόντιο τμήμα, είναι κάθετος. Κάθετη ροή
εισερχομένων/ εξερχομένων σε τροφή, πόσιμα, αναπνεόμενο αέρα… επεξεργασία στα οικεία ‘’εργοστάσια’’ και
εξαγωγή. Ανάλογα στον κάθετης διάστασης πνευματικό άνθρωπο (εμπεριεχόμενο στο βιολογικό
σώμα, όσο βιολογικά ζει) ο μεταβολισμός είναι οριζόντιος. Εξ αριστερών τα
εισερχόμενα, εκ δεξιών τα εξερχόμενα, με πάλι ως αγωγοί χρησιμοποιούμενοι τα
πνευματικά εργοστάσια. Κεφαλής για σοφία, (υπόφυση, επίφυση, θυρεοειδή) σώματος
για δύναμη (ηλιακό πλέγμα, ομφαλός, βάση της σπονδυλικής στήλης) και καρδιά για
αγάπη*.
Τα
εισερχόμενα από όλα τα αισθητήρια, μοιάζουν με τροφή. Τροφή του σώματος από το
στόμα (γεύση) τροφή της ψυχής από τα μάτια από τα αυτιά... δλδ όλα τα
εισερχόμενα και γιαυτό αναφέρεται δια των θυρίδων (αισθητηρίων) εισέρχεται ο
θάνατος. Από εκεί και πέρα, με μια ελάχιστη αυτοσυντήρηση ο καθένας
''προσέχει'' τι θα ''φάει''.
Στα
ορώμενα αλλά και αυτά που ακούμε είναι λιγάκι πιο δύσκολη η διάκριση, αλλά όχι
ακατόρθωτη. ΑΝ βλέπαμε κάτι χαλασμένο ή βλαβερό στο πιάτο μας, θα κάναμε στην
άκρη ή το κομμάτι ή οι πιο ευαίσθητοι ολόκληρο το πιάτο.
Αν
κάτι μας διέφευγε την προσοχή ο υγιής
οργανισμός το μεν καλό θα το αφομοίωνε το δε ανώφελο και βλαβερό, θα το
απέβαλλε.
Το
ίδιο ισχύει και για τις άλλες τροφές, τις ψυχικές μεταξύ των οποίων μας
προσφέρονται ΚΑΙ από την τηλεόραση.
Κατ'αρχάς,
ΑΝ μας διέπει αυτοσυντήρηση, αποφεύγουμε να δούμε βλαβερά για την ψυχή μας
θεάματα και με το τηλεκοντρόλ αλλάζουμε κανάλι.
Κι
έρχονται, εκεί που δεν το περιμένεις και λάθρα τα υποσυνείδητα μηνύματα, που
εισβάλλουν στην ψυχή μας (μέσω της ψηφιακής επεξεργασμένης ύπουλα, σε σχέση με
την αναλογική που είπαμε).
Έ!
αυτά, τα αποβάλλει σαν βάρη ο οργανισμός με την εξομολόγηση. Και αυτό (η
απόρριψις) συνιστά την πνευματική υγεία, γιατί αν δεν αποθέτουμε τα βάρη μας με
το ''έλθετε προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς'' ο
άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να τα εξάγει εκτός εαυτού, οπότε, μένοντας μέσα του
το δηλητήριο, του κάνει μακροπρόθεσμα ζημιά... και δυστυχώς, όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο του.
Για
να μην το αναλύω ακόμη πιο πολύ, θέλει προσοχή η ζωή μας, η καθημερινότητα,
προσοχή στα εισερχόμενα ΚΑΙ εξερχόμενα και δι εξομολογήσεως, όσα διαλανθάνουν
την προσοχή μας (ως υποσυνείδητα) απομακρύνονται από εμάς...
Αυτός
είναι ο Σταυρός με το βίωμά του, που μεταφρασμένο στην καθημερινότητά μας, ο
μεταβολισμός των εισερχομένω/ εξερχομένων υπό υγιή διάσταση ΚΑΙ βιολογική, μα
πρωτευόντως ΨΥΧΙΚΗ, δλδ εξομολόγηση κατά το : … εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν·
εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε
καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς,
ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται. (Ιωάν.κ’21-23)
δεν υπάρχει άλλη μυστική και μυστηριακή δυνατότητα καθαρότητος των πέντε
αισθητηρίων μας που δι αυτών θα βρούμε ΦΩΣ αληθινό από την γη και θα το
ακολουθήσουμε έως τον ουρανό. Από την κεφαλή, μέχρι την καρδία. Τον πνευματικό
τόπο της Βασιλείας.
Αμήν,
καλό παράδεισο δια Σταυρού. Αυτός ο μεταβολισμός προτείνεται, αφού δια Σταυρού
χαρά εν όλω τω κόσμω και….
|
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός αγγέλων η δόξα και
των δαιμόνων το τραύμα.
|
Με αφετηρία στον κόσμο, την Μονάδα εν Τριάδι
και Τριάδα εν Μονάδι, όπου και φιλοσοφικώς και φιλοδυνάμως εμφανίστηκε στον
κόσμο ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ.**
Υπάρχει μια διαφοροποίηση του ''φορτίου'' που λαμβάνει ένα σώμα. Μέσα στα διφορούμενα τάχα της Αγίας Γραφής, αναφέρεται για τον Σταυρό: ... μάθετε απ'εμού, ότι ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίο ελαφρύ. Το διφορούμενο έγκειται στον χαρακτηρισμό του φορτίου (σταυρού) ως ελαφρύ, ενώ πολλές φορές ο σταυρός μας γονατίζει. Ως πρόσθετο, αφού είναι φορτίο (επιπλέον) λογικά είναι βαρύ και μόνο υπερλόγως και υπό προϋποθέσεις, ελαφρύ.
Στην φυσική, ένα σώμα που λαμβάνει φορτίο από το διπλανό του ηλεκτρισμένο, ανάλογα με τον τρόπο προσέγγισης έχει άλλο πρόσημο. Όμοιο όταν κολλά και αντίθετο όταν λαμβάνει τον ηλεκτρισμό δια τριβής.
Με εμάς, να πλησιάζουμε και εγγίζουμε Τον Κύριο με το αγαθόν του προσκολλάσθε δλδ να υπομένουμε δοξάζοντες Τον Κύριο και συνοδοιπορούντες και να συντασσόμαστε (τιμώντας το βάπτισμα) ή να αντιδράμε στον σταυρό που μας αναλογεί, με ύβρι και πρακτικά αποτάσσομαι όχι τον αντίδικο της σωτηρίας μας (λογικό και συμφέρον) αλλά τον Ζωοπάροχο Σταυρό.
Έτσι, όσον αφορά την προσέγγιση ή απομάκρυνσή μας, την θερμότητα, φωτεινότητα ή ψυχρότητα και σκοτισμό, επειδή εξ εσόπτρου και ως εν αινίγματι γνωρίζουμε, το παρεμβαλλόμενο κάτοπτρο προς αντίληψη των συμβαινόντων στην καθημερινότητά μας, ή συγκεντρώνονται οι ακτίνες στην καρδιά, ή μέσω μετεωρισμού απομακρύνονται. Με κυρτό και ταπεινότητα ενώνονται οι ψυχικές δυνάμεις του νοός στην καρδιά ενώ με κοίλο (κάτι σαν από κοιλιά) εγωιστικά απομακρύνονται οι ακτίνες, ψυχραίνει η καρδιά, μετεωρίζεται, διασπάται, χάνεται εξωστρεφώς στον κόσμο αντί να μαζεύεται νηπτικά (εσωστρεφώς) στην Βασιλεία Του Θεού (εν ημίν)...
από την αριστερή τα εισερχόμενα που, ανάλογα με τον τρόπο φιλτραρίσματος των συμβαινόντων ή θα σωθούμε ή θα χαθούμε...
ή όπως φαίνεται σε σχήμα στο βιβλίο Μύηση και Ορθοδοξία, ή θα κινηθούμε προς τον ποιητή ουρανού και γης ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ή θα παραμείνουμε δέσμιοι στον αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης, αντικατοπτρισμό Του, οπισθόφυλλο (στάση και επανάσταση ενάντια στον Δημιουργό) ή εξώφυλλο και ουκ έστιν ώδε, ΑΝΑΣΤΑΣΗ....
Αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει μετάνοια, ταπεινότητα, διάκριση, διόρθωση, πίστη, χειραγωγών ημάς, να μας αναστήσει... προτυπούμενη η κρίσις ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, εκεί στους δύο συσταυρωμένους... του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας...
Για να μην μπερδευτεί κάποιος με αυτά τα βελάκια, δεξιά αριστερά…
μία παράμετρος της ορθής, ορθόδοξης τύπωσης του Σταυρού επάνω μας, σε σχέση με
των παπικών που το κάνουν αντίθετα (τάχα στην ίδια φορά/κατεύθυνση των ‘’εισερχομένων’’
από αριστερά προς τα δεξιά, πλην βέβαια και του ορθού προσανατολισμού του ΑΔΑΜ)
είναι η μη ομόπνοια του Αγίου Πνεύματος με τα κοσμικά, αλλά τουναντίον, αφενός ορθόδοξα
ακολουθούμε το: νικήστε τον κόσμο αλλά και συγχρόνως, όλα τα εκδηλωμένα μετά
την είσοδο (εξ αριστερών προς τα δεξιά) αντί να τα αφήσουμε μετεωρισμένα και
αποκομμένα τα συλλέγουμε ‘’επιστρέφοντάς’’ τα/μεταστρέφοντας με ταπεινότητα και
μετάννοια όλο το νου και όλη τη ζωή, στην καρδιά, αμήν όπου και η Βασιλεία… ξεκινώντας από τα πρακτικά (δεξίς ώμος/τύπωσι προς αριστερό) Λεία και θεωρία (Ραχήλ) ως ακρόαση και τήρηση των εντολών (μαζί με κορωνίδα προσευχή και βάση νηστεία σύνολο εφ'ημών του σταυρού) προς συνάντηση του ερχόμενου Κυρίου...
αρετές και Αλήθεια ελληνορθοδόξως προσεγγιζόμενες)
---------