Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Για την αλλαγή του χρόνου, υπό άλλη έποψη…


Σε έναν συνεχή ή επαναλαμβανόμενο κύκλο, ίσως δεν θάχε σημασία ο ορισμός μιας αρχής και ενός τέλους, γιατί ‘’κάθε σημείο’’ μπορεί να θεσπιστεί ως αρχή και να γίνει τέλος, αφού παρότι ο ‘’χρόνος’’ είναι συνεχής και φαίνεται πως περνάει, στην κυριολεξία εμείς περνάμε. Εισαγόμαστε σε ένα σημείο του (γέννηση) και εξερχόμαστε (βιολογικός θάνατος) κι εκείνος συνεχίζει έως ότου ορίστηκε από τον δημιουργό του.   

Με ορισμό της αφετηρίας τα γενέθλια , άρχονται οι ελίξεις περί του ηλίου, ορίζοντας την ηλικία του καθενός.

Συλλογικά, θεσπίστηκε η αρχή της ινδίκτου (εκκλησιαστικό έτος) αλλά και η κοσμική πρωτοχρονιά (31/12 – 1/1), μαζί με την παλαιά αρχή των ρωμαίων αυτοκρατόρων από τον Μάρτιο. 


Κυκλοφορά ένα αστείο σκίτσο που μας υποτιμά και εν μέρει, καλά μας κάνει. Επ’αυτού αλλά και στο σύνολο των ελίξεων, δυο σκέψεις και δυο απαντήσεις.

Με το όμοιο σκεπτικό …27 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον· (Μαρκ.β’) όλος ο χρόνος φτιάχτηκε για τον άνθρωπο κι όχι ο άνθρωπος για τον χρόνο, πολύ περισσότερο, δεν γεννήθηκε για να πεθάνει, αλλά για να Ζήσει. Να βρει το νόημα Ζωής μέσα σε αυτούς τους όσους κύκλους, που στην αλήθεια, είναι σπείρες, αφού ο ήλιος δεν είναι ακίνητος αλλά κι αυτός τρέχει προς έναν σκοπό (σε μεγαλύτερο κύκλο).

Έχει την προοπτική της αιωνιότητος ο άνθρωπος, αφού έτσι κι αλλιώς κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή είναι μεγαλύτερος από το σύμπαν αφού τάχθηκε να τον κυριαρχεί.      

Στο άρθρο για τον χρόνο και το βίωμα Του Άχρονου καταδεικνύεται η μόνη προϋπόθεση νίκης και ‘’μηδενισμού’’ του χρόνου, αφού επιστημονικά ισχύει ότι διαστέλλεται, συστέλλεται ΚΑΙ μηδενίζεται (αυτό που μας ενδιαφέρει).

... ΝΑΙ περιστρεφόμαστε ως πλανήτες γύρω από τον ήλιο.... αλλά από τον καθένα εξαρτάται αν η πνευματική του κίνηση κι όχι η σαρκική που ακολουθεί την γη, θα είναι έλιξ ....θετικός... ανοδικός (9) κι όχι καθοδικός/πτωτικός (6), προς Ζωή ή απουσία Της. 


Οικείωσις ή απομάκρυνσις, με συνέπεια, την σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας... (επί καθημερινής βάσης, χωρίς ασυνέχεια).  

Αυτός  νομίζω είναι και ο λόγος που δεν καταλαβαίνουν (παρότι μπορεί να μας υποτιμούν ''ας πούμε λογικά, λόγω τεχνογνωσίας'' ) τα περί 6 και 9 πτωτικά και αναστάσιμα γιατί τα τεχνοείδωλα της αβύσσου, ''λειτουργούν'' με δυαδικό σύστημα... 0 – 1.

Όντας τεχνοείδωλα, είναι περιορισμένα στην σκιά, οπότε, δεν έχουν δυνατότητα εξόδου από την ενδοσυμπαντική φυλακή... αλλά ούτε και αντίληψη της άλλης Αλήθειας, σε σχέση με εμάς, τις μονάδες άνθρακος που από ελεύθερη επιλογή ακολούθησης του Ι (κεντρομόλου προς Ιησού δια σταυρού και νήψης ή της φυγοκέντρου Ι τάγματος δαιμόνων) καταλήγουμε ή αδάμαντες (κοσμήματα) ή κάρβουνα. (από το ΕΝΑ το ΕΙΝΑΙ και επιστρέφοντες ή αμετανόητοι χανόμενοι).   

Στο άρθρο Area 51 και ντπ. Η τελευταία αυτοκρατορία αναλύονται κάπως τα δεδομένα και η σχέση τους με την πραγματικότητά μας.

Σκοπός μας είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος δια Του Οποίου εγγίζουμε, οικειούμεθα και μετέχουμε του ''νυν'' που εύσπλαγχνα εμβάζει ΦΩΣ καθ'ημέραν με το ''σήμερον'' που εορτάζουμε όλα τα θεία γεγονότα. Σε κάθε θεία λειτουργία (ερμηνεία από αγ.Νικόλαο καβάσιλα) ''ισχύουν'' πνευματικά (και αναπαράγονται) και Χριστούγεννα και Θεοφάνεια και Ανάσταση και Ανάληψη και Πεντηκοστή... προσεγγιζόμενα δι ευχών των αγίων και ευχής του πνευματικού, στο μέτρο της δεκτικότητός μας και της θέλησης (το μόνο δικό μας, ως προαίρεση) ‘’ελθέ και σκήνωσον εν ημίν’’.

Οι ελίξεις του κόσμου μας δεν είναι ατάκτως εριμμένες αλλά ‘’κρατούνται’’ από ένα σημείο και στιβαρό χέρι αλλά και ευλογούνται…. (τας ελίξεις περισκοπών – από την ευχή νέου ενιαυτού).... Άναρχε Τρισήλιε Βασιλεύ, ο καιρών και χρόνων, τας ελίξεις περισκοπών, ευλόγησον τον κύκλον, της νέας περιόδου, τας αγαθάς Σου δόσεις, πάσι δωρούμενος. Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καὶ ἀτελεύτητος καὶ ἐπέκεινα παντὸς χρόνου νοούμενός τε καὶ ὑπάρχων, ὁ πάσης ἐκτὸς μεταβολῆς τε τῶν ὄντων καὶ ἀλλοιώσεως, ὁ τὸν πάντα χρόνον τόν τε γεγονότα τόν τε ὄντα καὶ τὸν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτὸν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητός σου εἰσελθεῖν, αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τὴν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον· …

Κλίμαξ Ο Κύριος, κλίμαξ η Θεοτόκος, κλίμαξ οι άγιοι (καθ’ημέραν με τον συναξαριστή και τις πρεσβείες τους ακόμη και εκτός ‘’σειράς’’ όχι φυσικά κατά μόνας και ατομικό θέλημα και κατόρθωμα, αλλά όλοι Στο Αυτό αναστάσιμο Σώμα (ορθόδοξη Εκκλησία οργανικά ενωμένοι με φλέβα- εξομολόγηση, αρτηρία – θεία κοινωνία, νεύρο – προσευχή, οπότε όστις θέλει όντως να καταργήσει τον θάνατο, ας προσπαθήσει να ''καταφέρει'' αυτήν την δυναμική ενσωμάτωση, που είναι και η μόνη λύση) συνεκτικά ενωμένοι με το … ίνα ώσι Εν και …θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ Ιωαν.ιζ’)… διανοίγεται άλλη μια κλίμαξ όταν τα άνω ύδατα ''ενώνονται'' με τα άνω.... Ευχή καθαγιασμού των υδάτων  ΟΛΑ, για να ανερχόμαστε δι ευχών ...από το ''αεί'' (κοιλία) στο ''νυν'' (κεφαλή) ... δια της σπονδυλικής στήλης (33 σπονδύλων) δια της περιτομής των αμαρτιών που είναι τα βάρη που μας καθελκύουν και κρατούν δεσμευμένους στην γη….  


Μια καλή αρχή ''νέου έτους'', πνευματικής διάστασης, στην οποία ''επενδύουν'' συνειδητοί ορθόδοξοι (και όχι μόνο εύχονται αλλά ''λειτουργούν'' με Αυτό, Αυτό που ΜΟΝΟ στον ορθόδοξο αρχιερέα ''κατέρχεται'') είναι η επίσκεψη του Αγίου Φωτός στον κόσμο.... κατέρχεται καθέτως εκ του Πατρός των Φώτων διασχίζοντας* τα σύμπαντα και τον αχνό (να μην πούμε σκοτεινό) σαν μήτρα φωτισμό του κόσμου τούτου, ή (πάλι καθέτως) αναβλύζει από τον Πανάγιο Τάφο. Κι είναι καλή αρχή γιατί έρχεται εκ του τελείου. Κι όλον τον χρόνο το Πνεύμα το Άγιο μας επισκέπτεται (οριζοντίως) καθ’ημέραν (δεξιά και αριστερά πλευρά με την τύπωση του τιμίου σταυρού εφ’ημών - και του Αγίου Πνεύματος - ορατώς και αοράτως) καρποφορώντας την θεωρία και πράξη μας, χαρίζοντάς μας τεκνία (όπως στον Ιακώβ), κατά τάξη και ετοιμότητα.... (Ο Σταυρός του Αγίου Φωτός)

Με άξονα αυτό το Φως που συγκαταβαίνει στον κόσμο και  παρατείνεται σε όλον τον κύκλο ενιαυτού, και ό,τι με πληρότητα εύχεται η Εκκλησία καλύπτοντας κάθε πραγματική ανάγκη μπροστά στις δικές μας κουτσουρεμένες και πολλές φορές κοντόφθαλμες ευχές, αμήν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ (με την φυσικοπνευματική του έννοια και διάσταση) τέτοιας τελειότητος που ορίζουν οι άγιοι


ώστε τα θεία γεγονότα που ναι μεν συνέβησαν άπαξ, αλλά επειδή παρατείνονται στους αιώνες αναμένοντας την δική μας ετοιμότητα, να βιώνονται ολοέν και εκτυπώτερον, χωρίς την θολούρα που προξενούν τα πάθη. Με διαλυμένο τον χνου (σαν θολερά χνώτα) και μεσότοιχο που παρεμβάλλεται μεταξύ νου και χου

Οι επιστημονικές μετρήσεις για το Άγιο Φώς του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ το Μεγάλο Σάββατο του 2008
---

Νομίζω σχετικά και συνειρμικά (ίσως ωφέλιμα)…










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου