αββά Κασσιανού για τις ἀδιάπτωτες φιλίες και δύο συνειρμικά σχόλια

ΑΒΒΑΣ ΙΩΣΗΦ· Δέν εἶπα καθόλου ὅτι ἡ ἀρετή ἤ ὅτι ἡ ὑπομονή τοῦ πνευματικά δυνατοῦ πρέπει νά ξεπεράσει τά ὅρια.

Επεσήμανα, ἀντίθετα, ὅτι οἱ ἄσχημες διαθέσεις τοῦ ἀδύνατου αὐξάνονται καί χειροτερεύουν ἀπό τήν ὑπομονή τοῦ ἄλλου. Καί μάλιστα μέχρι τοῦ σημείου πού νά μήν μπορεῖ πιά κανείς νά τόν ἀντέξει. Γιατί τελικά, ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, ἑρμηνεύοντας τήν ὑπομονή τοῦ ἀδελφοῦ του ὡς σημάδι προσβολῆς καί ἀτίμωσης –ἡ ὁποία προκαλεῖται βέβαια, ἀπό τή δική του ἀνυπομονησία καί μόνο– θά προτιμήσει νά ἀπομακρυνθεῖ. Κι αὐτό, γιατί ὁ ἀδύνατος δέν θά ἀντέξει τελικά νά βλέπει τόν ἄλλο, νά τοῦ συμπεριφέρεται μέ τήν ἴδια πάντα ἀνοχή καί ὑπομονή.

῞Οσοι λοιπόν θέλουν νά διατηρήσουν ἀδιάπτωτη τή φιλία τους, ὀφείλουν, καθώς νομίζω, νά ἑδραιώσουν τή σχέση τους στίς ἑξῆς βασικές ἀρχές· Πρῶτα – πρῶτα, ὅποιες κι ἄν εἶναι οἱ προσβολές πού δέχεται κανείς, θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά διαφυλάξει τήν εἰρήνη του, ὄχι μόνο ἐξωτερικά, ἀλλά στό βάθος τῆς καρδιᾶς του. Θά πρέπει νά συγκρατεῖται κανείς καί νά τηρεῖ ἀπόλυτη σιωπή, ἀκόμα καί ἄν νιώθει τήν ἐλάχιστη ταραχή, ἐφαρμόζοντας αὐτό πού λέει ὁ Ψαλμωδός·

Η Συνεδρίαση της Βουλής, ο Καβγάς και ο Αόρατος (Τέκτονας) Μαέστρος

Στην Κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία και ο Κώστας Καραμανλής Πρωθυπουργούς. Γίνεται τακτική συνεδρίαση της Βουλής. Η συζήτηση αφορά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Σαν διευθυντής του πολιτικού γραφείου της τότε υφυπουργού εργασίας, Σοφίας Καλαντζάκου βρίσκομαι στην αίθουσα της Βουλής. Η ατμόσφαιρα εκρηκτική, μυρίζει μπαρούτι.

Η αντιπολίτευση (κυρίως η αξιωματική, το ΠΑΣΟΚ) σφυροκοπά ανελέητα την κυβερνητική πολιτική. Στόχος κυρίως οι «εντυπώσεις». Όλα για το φαίνεσθαι και την εικόνα γίνονται. Η ουσία των πραγμάτων μπαίνει αναγκαστικά σε δεύτερη μοίρα.

Στο βήμα της Βουλής είναι ο Υπουργός που υποστηρίζει με επιχειρήματα και σθένος την πολιτική που ασκεί στο υπουργείο όπου προϊσταται. Είναι απολαυστικός….

Τον διακόπτει απότομα με «κραυγές» επώνυμος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (ΠΙΟ ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ).

Η Βουλή σταδιακά γίνεται «ροντέο» και «παιδική-χαρά». Μεγάλος καβγάς, νεύρα, ένταση, έντονοι διαπληκτισμοί… Η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει από

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Αγίου Νικολάου Aχρίδος

  

Είναι μεγάλη η δύναμη της Αληθείας και τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να της αντισταθεί. Είναι μεγάλη η ιαματική δύναμη της Αληθείας και δεν υπάρχει καμία αδυναμία και κανένα πάθος στο κόσμο το οποίο δεν μπο­ρεί να θεραπεύσει η Αλήθεια.

Μέσα στο βάσανα και τις αδυναμίες τους οι άρρω­στοι αποζητούν ένα γιατρό που θα τους δώσει το φάρμα­κο κατά του πόνου και της θλίψης. Κανένας δεν αναζη­τά γιατρό που να δίνει τα πιο ευχάριστα στη γεύση φάρ­μακα αλλά εκείνον που ξέρει το αποτελεσματικό φάρμα­κο, δίχως να νοιαστεί για το αν το φάρμακο εκείνο είναι γλυκό, πικρό ή και άγευστο. Και όσο πιο πικρό είναι το φάρμακο που θα συστήσει ο  γιατρός στον ασθενή, όσο πιο βαριά η θεραπεία που θα προτείνει, φαίνεται ότι τό­τε οι ασθενείς έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη σε έναν τέτοιο γιατρό.

Γιατί λοιπόν οι άνθρωποι, μονάχα από το χέρι του Θεού δεν θέλουν να αποδεχτούν ένα τέτοιο φάρμακο; Γιατί ζητούν και προσμένουν από τα χέρια του Θεού μο­νάχα γλυκίσματα; Είναι Επειδή δεν έχουν συναίσθηση της σοβαρότητος

ο Σταυρός του αντιπάσχα, η Οδός η Αλήθεια και η Ζωή, ως συναυξητικά αναστάσιμα βιώματα

  

‘’σήμερα’’ Κυριακή του απ.Θωμά του μεθερμηνευόμενου διδύμου ή αντιπάσχα, μας δίδεται άλλη μια ευκαιρία να διακρίνουμε Τον Σταυρό και Ουσία πίσω από το απρόσωπο γεωμετρικό σχήμα και ψηλαφήσουν οι φιλαλήθεις την οδό από το απρόσωπο στο πρόσωπο. Από το χοϊκό φαίνεσθαι στο πνευματικό είναι, από το κατ’εικόνα και ακατασκεύαστο, όπως η γη την πρώτη μέρα της δημιουργίας [ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. (Γεν.α’)] μέχρι το καθ’ωμοίωσιν και ουρανό, έως ου μορφωθεί ο Χριστός εν ημίν και Φως λάμψει εφήμών. [19 τεκνία μου, οὓς πάλιν ὠδίνω, ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν! (Γαλ.δ’)].

Τον άχαρο ρόλο, (λόγω υποτιμήσεως του αγίου), μετάβασης από την γη στον ουρανό και από τον κάτω δίδυμο εαυτό (βιολογικά περιορισμένο και νομοτελειακά θνησιμαίο) έως τον άλλον δίδυμο (πανομοιότυπο Χριστού) εν ουρανοίς και αθάνατο, έχει αναλάβει ο εορτάζων σήμερα άγιος. Αφού υπό μίαν

Πως έσωσε ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ την Μονή Πετράκη από τρομοκρατικό κτύπημα. Μαρτυρία νοσοκόμας του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

μαρτυρία νοσοκόμας

απόγευμα Λαμπροδευτέρας είχα βάρδια στην πτέρυγα … όλη αυτή η κατάσταση με την επιδημία μας έχει εξουθενώσει πολλές φορές το άκουσμα της καμπάνας και του σήμαντρου( αν και δεν ακούγεται πολλές φορές ) από τις Ακολουθίες που γίνονται στην διπλανή μας Ιερά Μονή Πετράκη για εμάς αλλά και για τους ασθενείς είναι μια παρηγοριά φέτος τίποτε , νέκρα την Λαμπροδευτέρα νέκρα επικρατούσε και στον θάλαμο που είχα υπηρεσία εκείνη την ώρα δεν ακουγόταν τίποτε βγήκα στον διάδρομο για να πάω στο γραφείο της Προισταμένης στο βάθος του διαδρόμου φάνηκε η φιγούρα ενός κληρικού όσο πλησίαζε έβλεπα καλύτερα τα χαρακτηριστικά του ήταν ψηλός με φαρδιές πλάτες ήταν πολύ αυστηρός και σαν να έψαχνε κάτι

Τον ρώτησα: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ πάτερ αλλά γιατί δεν φοράτε μάσκα ;

και αυτός μου είπε μονολεκτικά: δεν την χρειάζομαι.

Μα πάτερ δεν μπορείτε να είστε έτσι , του απάντησα τότε είδα το πρόσωπο του

Η έσω Ζωή - γ’ τόμος Παιδεία και νουθεσία Κυρίου

μετά τον α' και β' τόμο , και ο γ' (σμήν ωφέλιμα προς οικοδομήν) 

Εισαγωγή  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ  

μακαρισμοί και κατά Θεόν αγάπη

Δέκα κεφάλαια περί ησυχίας και προσευχής και περί των τεκμηρίων της χάρης και της πλάνης

σχολιασμός επικαιρότητος… (20 Μαρ 2020)

         

σχολιασμός επικαιρότητος (5 απρ 2020)  

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα….

Ιούδας ισκαριώτης, κατά Θεόν παιδαγωγία και εμβόλιο (δύο όψεις και προοπτικές)

περί ιών και ηλεκτρομαγνητικών….

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη

ανάσταση και ανυψοποιά μυστήρια

με αφορμή το: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!! … ἱνατί φοβοῦμαι ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ; (Γιατί να φοβούμαι κατά τας ημέρας των δοκιμασιών και των κινδύνων ; ) ἡ ἀνομία τῆς πτέρνης μου κυκλώσει με. (Μόνον* η δική μου αμαρτία μπορεί να με βλάψη)

Ανέκαθεν στον αιώνα αυτό ο πτερνιστής περικύκλωνε την πτέρνα του αλόγου για να τρικλοποδιάσει αυτό και ρίξει τον αναβάτη.  

Πολεμά μετά μανίας το δυνατό ως άλογο σώμα να γκρεμίσει τον ηγεμόνα νου (όπως φαίνεται στον αγ.Γεώργιο και άλλους ιππεύοντες αγίους όπως αγ.Θεόδωροι… αμήν Θεού το δώρον…).

Αυτόν τον δράκοντα, που η εσωτερική θεολογία τον εντοπίζει στον ομφαλό (και γαστέρα)…

Κι έρχεται Ο Κύριος και με τον σταυρό που τυπώνουμε εφ’ημών ορθόδοξα, ακούμε και αμήν να βιώνουμε το Χριστός ανέστη εκ νεκρών (κεφαλή) θανάτω θάνατον πατήσας (κοιλία)…. και εν τοις μνήμασι Ζωή χαρισάμενος (οριζοντίως) ως Άγιο Πνεύμα από την δεξιά έως αριστερή πλευρά ως σκέπη της καρδίας σε όλην την διάσταση των ορατών και αοράτων. Έρχεται να διαρρήξει την γαστέρα του ΑΔΗ ώστε αυτός να μας εμμέσει πικραινόμενος από την κατάποση Του Υιού (κι εμάς κοινωνούντες** την θεία μερίδα). Αποδεικνύοντας και ενδεικνύοντας ότι η ανάσταση δεν είναι ένα συναισθηματικό θρησκευτικό

το μυστικό πάσχα και το σύνολο των μυστικών βιωμάτων της Ορθοδοξίας (και της έσω Ζωής)

Αναφέρουν οι άγιοι πως τα θεία γεγονότα παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες. Λένε πάλι ‘’φιλοσοφικά’’ για να μπερδέψουν (και δώσουν καλό ερέθισμα ΑΝ είναι πραγματικά φιλαλήθεις, να βρουν) τους ασόφους φιλοσόφους, ότι όντως ο Θεός δεν υπ-άρχει δεν υφ-ίσταται γιατί άρχει και ίσταται. Παρά το λογοπαίγνιο, ήλθε Ο Κύριος ως υπ-αρκτός χωρίς να χωριστεί ποτέ από Τον ΑΡΧΩ και ΙΣΤΑΜΑΙ, όπως αναφέρεται στο απολυτίκιο της μεγάλης εβδομάδος…. ιδού αναβαίνομεν*…. ανεβαίνω εις Τον Πατέρα και Θεό μου και ημών… και συνανυψώ υμάς.

Όλα τα μυστήρια συμβαίνουν σε έναν μυστικό θάλαμο βαθειά στην καρδιά των βαπτισμένων ορθοδόξων και συγχρόνως ψηλά στον ουρανό για όλους. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και για το μυστικό Πάσχα, που μόλις περάσαμε και παρότι φαίνεται πως ‘’πέρασε’’ παραμένει και είναι ‘’καρφιτσωμένο’’ εκεί ψηλά (και βαθειά) αναμένοντας την δική μας προσέγγιση και μετοχή που ήδη ευχηθήκαμε δίδου ημίν εκτυπώτερον σου μετασχείν εν τη ανεσπέρω…. .

Αυτό το εκτυπώτερον είναι μια παραδοχή και αυτογνωσία πως υπάρχουν προϋποθέσεις. Με μας βαδίζοντες επί μιας διαδρομής, που ατονούν αυτά με την απομάκρυνση ή αυξάνονται τα παρεμβαλλόμενα διαθλαστικά και ‘’απαγορευτικά’’ αίσθησης και διαίσθησης των θείων γεγονότων, ή γίνονται εντονότερα όταν

οι λίθοι κεκράξονται αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς, επίσκοπος Αχρίδος

(Πως είναι δυνατόν να φωνάξουν οι πέτρες;)

Όταν ο Χριστός επήγε για τελευταία φορά στα Ιεροσόλυμα, ο λαός βγήκε σε προϋπάντησή του. Αναρίθμητα μάτια Τον κοίταζαν. Και αμέτρητα στόματα εφώναζαν με ενθουσιασμό: Ωσαννά Υιέ Δαβίδ! Ευλογημένος ο ερχόμενος… Ο Βασιλεύς του Ισραήλ!

Μα αυτό έκαμε τους Φαρισαίους και πρασίνισαν από το κακό τους! Και είπαν στο λαό, να μην κραυγάζει! Απάντησε ήρεμα ο Χριστός: «Αν αυτοί σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται». (Λουκ. 19, 40)

Και τώρα, είκοσι αιώνες μετά, με ερωτάς:
Πως είναι δυνατόν να φωνάξουν οι πέτρες;
Σού απαντώ: Με πολλούς τρόπους.

Πρώτος τρόπος: Πέντε μέρες μετά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, οι Εβραίοι σιώπασαν, και οι πέτρες φώναξαν: Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού! Όταν αυτός

περίλυπος εστιν η ψυχή μου έως θανάτου....

εν τοις μνήμασι Ζωή χαρισάμενος…

…Τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ἀκούσατε λόγον Κυρίου, τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις. Ἰδοὺ ἐγὼ φέρω εἰς ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς, καὶ δώσω εἰς ὑμᾶς νεῦρα, καὶ ἀνάξω εἰς ὑμᾶς σάρκας, καὶ ἐκτενῶ ἐφ' ὑμᾶς δέρμα, καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε, καὶ γνώσεσθε, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος. Καὶ προεφήτευσα, καθὼς ἐνετείλατό μοι Κύριος. Καὶ ἐγένετο φωνὴ ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι, καὶ ἰδοὺ σεισμός, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστᾶ, ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ. Καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ ἐπ' αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκες ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ' αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖς….

καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν (Ιεζ.λζ’)

λζ… εκ Του Λόγου η Ζωή

αμήν να εμφυσήσει πνεύμα άγιον*…. μετά την δική μας εγκάρδια αίτηση ‘’ζωοποίησόν με τω τεθανατωμένω τη αμαρτία…’’ και όσο πρακτικά συσταυρούμεθα καθ’ημέραν θανατώτοντες το σώμα της αμαρτίας για να αναστήνεται εν ημίν ζωή και σώμα χάριτος (δια και εν XC).

Ὁ δοὺς τροφήν μοι σάρκα σὴν ἑκουσίως,
ὁ πῦρ ὑπάρχων καὶ φλέγων ἀναξίους,
μὴ δὴ καταφλέξῃς με, μὴ Πλαστουργέ μου·
μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου συνθέσεις,
εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν·…

Σήμερον με κλειδί το μνήσθητι, ο ευγνώμων ληστής εισήλθε εν τω παραδείσω….

περί 13033 σημείου αναφοράς και covid19. Η άλλη όψις.

Κυκλοφορεί στο νετ η διαίρεση 2020 : 666 ότι είναι 30,33 …. κι αυτό είναι ορθό και μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης (μαθηματικώς). Για το πόσο ‘’συμπτωματικά’’ και ‘’συνωμοσιολογικά’’ συνδέεται με το 13033, μια άποψη, χωρίς βέβαια να δογματίζει περί αληθείας της, αλλά οπωσδήποτε οδοδεικτούσα και εμφαίνουσα στους επιδεχόμενους, επίγνωσης Αλήθειας.

Κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή: 

με δε ομόπνοο σκεπτικό, ακολουθώντας τον ''μίτο'' * εξόδου, δυο σκέψεις που συνδέουν τον παραπάνω λόγο, με Τον Λόγο.

Πράγματι, ενώ ο χρόνος  ‘’τρέχει’’ επί μιας ευθείας επάνω (έχοντας αφήσει πίσω μας την βιολογική γέννηση και βαδίζοντας μπροστά προς το βιολογικό τέρμα) ως αριθμητής που ΦΑΙΝΕΤΑΙ, σε ένα επίπεδο πιο κάτω, στο υπόγειο (ως παρονομαστής) υφέρπει ‘’παράλληλα’’ και το 666 και σκοτεινό πρόσωπο του αντιδίκου μας που ενώ δεν φαίνεται, ενεργεί. Πνέει κι ο αόρατος αήρ αλλά  αντιλαμβανόμαστε την φορά του από τα σύννεφα που κινεί και τα οποία φαίνονται. Πνέει και ο ΑΗΡ (άνωθεν) και κινεί τους δικούς Του.

Εκ του αποτελέσματος και φαινόμενου προχωράμε στις παρακάτω διαπιστώσεις.

Την 11 Σεπ 2001 και 11 Σεπ 2004  διακρίναμε την ‘’εμφάνιση’’ μιας μονάδος (1) να λαμβάνει (αυθαιρέτως μέσα στο επιτρέπεται του καλού Θεού) μια παράταιρη

Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη

Αφορμή για το παρόν, στάθηκαν τα αναγινωσκόμενα την Κυριακή των Βαΐων τροπάρια.

Ὁ τοῖς Χερουβὶμ ἐποχούμενος, καὶ ὑμνούμενος ὑπὸ τῶν Σεραφίμ, ἐπέβης ἐπὶ πώλου, Δαυϊτικῶς Ἀγαθέ, καὶ Παῖδές σε ἀνύμνουν θεοπρεπῶς, Ἰουδαῖοι ἐβλασφήμουν παρανόμως, τὸ ἀκάθεκτον τῶν ἐθνῶν, ἡ καθέδρα τοῦ πώλου προετύπου, ἐξ ἀπιστίας εἰς πίστιν μεταποιούμενον. Δόξα σοι Χριστέ, ὁ μόνος ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος.

…η καθέδρα του πώλου προετύπου την εξ απιστίας εις πίστιν μεταποίηση. Σαν σχήμα, το επί πώλου όνου, το συναντάμε άλλη μια φορά, στην αγιογραφία που αφορά το ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… κι είναι στην κυριολεξία, Ο Κύριος, ‘’καθήμενος’’ επάνω σε κάθε χριστοφόρο νου.... (XC επί πώλου όνου, σαν Ουσία επί σχήματος - όνος – εκ Νοός – Νους επί νοός) που εξάγει τον ισραήλ (όπου ισραήλ σημαίνει νους ορώμενος τω Θεώ) από την αίγυπτο (και είδωλα) δια του

περί ιών και ηλεκτρομαγνητικών….

πέφτοντας πάνω στο … 

που προτείνει, κοσμικός ων, περισσότερη πνευματικότητα, δυο συνειρμικές σκέψεις….

Γνωρίζοντες και διακρίνοντες με ξεκαθαρισμένες έννοιες, (αφού πολλάκις εκφωνούμε …τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα της πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν της ἀπροσίτου σου δόξης, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν) 

…εκ του προφητάνακτος ψαλμωδού , συλλέγουμε και αφού συμ-φωνούμε, ομολογούμε: …. ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου σκεπάσεις με  (16)

ὡς ἐπλήθυνας τὸ ἔλεός σου, ὁ Θεός· οἱ δὲ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἐλπιοῦσι. (35)

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπὶ σοὶ πέποιθεν ἡ ψυχή μου καὶ ἐν τῇ σκιᾷ

Ιούδας ισκαριώτης, κατά Θεόν παιδαγωγία και εμβόλιο (δύο όψεις και προοπτικές)

μετά το … Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα…. μια αναφορά στην άγνωστη ιστορία του Ιούδα του Ισκαριώτη από χειρόγραφο της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους και συνειρμική συσχέτιση με την κατά Θεόν παιδαγωγία (παιδεία και νουθεσία Κυρίου) αλλά και το πολυσυζητημένο εμβόλιο, υπό δύο όψεις. Αυτήν, σύμφωνα με τα σχέδιά τους και του Θεού το φιλάνθρωπον…

Το κείμενο που ακολουθεί, προέρχεται από χειρόγραφο της Ιεράς Μονής Ιβήρων, αντίγραφο του οποίου απόκειται στο Κελλί του του Αγίου Γοβδελά του Πέρσου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, το οποίο αντέγραψε και εξέδωσε δίς ο Αγιορείτης (†) Ιερομόναχος Αβέρκιος το 1895 και 1896 στην Βάρνα.

Κατάγονταν από την Ισκάρια και ο πατέρας του ονομάζονταν Ρόβελ. Μια νύκτα η μητέρα του ξύπνησε έντρομη με φωνές. μετά από έναν εφιάλτη που είχε δει στον ύπνο της και διαλογίζονταν περί αυτού.

Ο Ρόβελ την ρώτησε τι συμβαίνει, για να λάβει την απάντηση ότι εάν συλλάβει παιδί και είναι αρσενικό, τότε αυτό θα είναι ο χαλασμός της γενιάς των Εβραίων.

Πράγματι, κατά σύμπτωση, τη νύχτα εκείνη συνέλαβε η γυναίκα του Ρόβελ και

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα….

Είναι γνωστό, μα όχι τόσο βιούμενο λόγω βαρυκαρδίας και παχυλότητος της συνείδησης, ότι τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες.

Είναι σαν μια πέτρα που πέφτει στην λίμνη και δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους μέχρι τα όρια αυτής,, έστω κι αν προς το άκρα είναι πιο αχνά έως  ανεπαίσθητα. Όσο πλησιάζουμε όμως στο γεγονός, τόσο πιο έντονες είναι οι ‘’γραμμές’’ και ανάλογα πιο αισθητές. Όσο πιο διάφανοι οι δερμάτινοι χιτώνες τόσο πιο ‘’ορατή και αισθητή’’ η θεία παρουσία.

Πέτρα ην Χριστός Ο ενχρονισθείς και χωρεθείς (στον σταυροειδή χωροχρόνο) δια Της Θεοτόκου.

Επαινείται Η Κυρία Θεοτόκος ως η μακαριωτέρα και πρότυπο της προσευχής (κορωνίδα κεφαλή) της νηστείας (βάση κοιλία) και με το ευαγγέλιο του μεγάλου παρακλητικού Της, της σε άριστο βαθμό ακρόασης και τήρησης (οριζόντια διάσταση αγιοπνευματικής επισκίασης) των θείων εντολών, εν τη καρδία και στην ζωή Της.

Στο σύνολο των έντονων γραμμάτων τυπώνεται ορθόδοξα εφ’ημών, Ο ΣΤΑΥΡΟΣ,

Δέκα κεφάλαια περί ησυχίας και προσευχής και περί των τεκμηρίων της χάρης και της πλάνης

Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης

Θα έπρεπε να πούμε, μαζί με το μεγάλο διδάσκαλο (άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο), ότι θα έπρεπε να μη χρειαζόμαστε τη βοήθεια των Γραφών ή των άλλων πατερικών λόγων, θαυμάσιε Λογγίνε, αλλά να είμαστε θεοδίδακτοι, σύμφωνα με το ρητό: «Θα διδάσκει όλους ο ίδιος ο Θεός» (Ησ. 54, 13) ώστε να μαθαίνομε και να διδασκόμαστε από το Θεό και μέσω του Θεού αυτά που μας ωφελούν.

Κι όχι μόνον εμείς, αλλά και κάθε πιστός, ώστε ο νόμος του Πνεύματος να είναι γραμμένος στις πλάκες των καρδιών μας (Εβρ. 8, 10) Kαι να αξιωνόμαστε —πράγμα εξαίσιο— να συνομιλούμε με το Χριστό μέσω της καθαρής προσευχής με τρόπο άμεσο και χερουβικό...

1. Επειδή όμως είμαστε νήπια κατά τον καιρό της αναπλάσεώς μας με το βάπτισμα, και μήτε τη χάρη εννοούμε μήτε την καινότητά μας αντιλαμβανόμαστε, αλλά μάλλον αγνοούμε το υπερβολικό μέγεθος της τιμής και της δόξας που δεχόμαστε... και ότι οφείλομε να αυξηθούμε ψυχικά και πνευματικά μέσω των εντολών και να δούμε νοερά εκείνο που λάβαμε, γι' αυτό από την αμέλειά μας

@ ποιμένες και μητροπολίτες

(μια άποψη)

…είναι ευρέως γνωστό πατέρες και ποιμένες μας, πως εμφανίστηκε ο αγ.Νικηφόρος ο λεπρός, νεοφανής άγιος ως μεσίτης και ρύστης του προσφάτως ενσκύψαντος προβλήματος και θεραπευτής λοιμικής νόσου (μαζί με πολλούς άλλους αγίους μας).

εμφανίστηκε όμως όχι μόνο στην ελλάδα αλλά και στην βουλγαρία, διαβεβαιών ότι όλη η χώρα (η βουλγαρία) θάναι προστατευμένη, υπό την σκέπη του καλού Θεού, από τα επερχόμενα δεινά, που όλοι γνωρίζουμε ότι κρύβονται πίσω από την φιλάνθρωπη (χοϊκώς)  ‘’μέριμνα’’ μαντρώματος του πληθυσμού, με πρόσχημα τον ιό, που κι εσείς συμφωνήσατε.

μετά (λοιπόν) την εμφάνιση του αγ.Νικηφόρου του λεπρού στην Βουλγαρία…. και ενθυμούμενος αυτό που έλεγε ο αγ.Παΐσιος:… όταν κάποιος κάνει μια προσωπική αμαρτία, είναι υπεύθυνος για την αποκατάσταση δια επιτιμίου (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ)... όταν όμως κάνουν οι κυβερνώντες βγάζοντας νόμους αντίχριστους και απάνθρωπους ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ (φταίει δεν φταίει προσωπικά)

μία πρόταση…  μετά την επανάληψη του κεντρικού σημείου του άρθρου. 

ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ αρνήθηκε να διατάξει το

σχολιασμός επικαιρότητος (5 απρ 2020)

μετά την εμφάνιση του αγ.Νικηφόρου του λεπρού στην Βουλγαρία…. και ενθυμούμενος αυτό που έλεγε ο αγ.Παΐσιος:… όταν κάποιος κάνει μια προσωπική αμαρτία (λογικά) είναι υπεύθυνος για την αποκατάσταση δια επιτιμίου (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ)... όταν όμως κάνουν οι κυβερνώντες βγάζοντας νόμους αντίχριστους και απάνθρωπους ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ (φταίει δεν φταίει προσωπικά)

δυο σκέψεις…  μετά την επανάληψη* του κεντρικού σημείου του άρθρου.  

ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ αρνήθηκε να διατάξει το κλείσιμο των Εκκλησιών! Και είπε συγκεκριμένα και ας το διαβάσουν όλοι οι "φωστήρες" της χώρας μας: "Ξέρω ότι πολλοί άθεοι λένε: κλείστε τις Εκκλησίες. Για όλα τα άλλα, έχω τη θέληση, έχω το θάρρος, αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό"! Και τόνισε: "Μόνο ο Κύριος μπορεί να μας βγάλει από αυτή την κρίση"!

Φυσικά και μια μειοψηφία (δυστυχώς απότι αποδεικνύεται) ΔΕΝ περιμέναμε τπτ καλύτερο από τον βιλδεβέργιο μέγα ''ηγέτη'' που του ανεβαίνουν τα ποσοστά (δεν ξέρω από ποιους, αλλά το τρομερό είναι πως παραμένουν πλειοψηφία οι χειροκροτητές) ...ως γνήσιος συνεχιστής του προηγούμενου. Κι η σκυταλοδρομία καλά κρατεί στην ''ορθόδοξη'' Ελλάδα, με τους αμετανόητους (τουλάχιστον με πολιτικό κριτήριο) ευπειθείς στον παγκόσμιο τρόμο.... και πάρσιμο δολίων μέτρων.

και νάχαμε υγιή πολιτικά μέτρα κάτι θα δικαιολογιόντουσαν οι υπερασπιστές τους.... τώρα που απροκάλυπτα θέλουν να οδηγήσουν την πατρίδα μας (πατρίδα αγίων και ηρώων) υπό τις εντολές του ''παγκόσμιου ηγέτη'' το αντέχει η ελληνική καρδιά κι ο τράχηλος; φυσικός και πνευματικός;;;;;

Ας επαναλάβουμε μερικά πρόσωπα της ελληνικής ‘’αρχοντιάς’’ ΕΨΗΦΙΣΜΕΝΟΥΣ από τον ελληνικό λαό…. που διακατέχονται από ένθερμο ζήλο για την υποδοχή αυτού… ο  Γιωργάκης που μάλλιασε  η γλώσσα του, η Ντόρα, ο Χατζηδάκης, και προσφάτως η νεοτοποθετηθείσα ΠτΔ και πολλοί ακόμη κρυφοί