λίγα τινα περί του 7 στον πνευματικό πόλεμο…

Ό διάβολος δὲν κάθεται ἤσυχος. Μετά ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση τὸν πολεμεῖ τον άνθρωπο ἀπὸ 7 πλευρές, ἀπό 7 μέρη: 

1) Ἀπὸ πάνω μὲ τὴν ὑπερηφάνεια. Τοῦ βάζει τη μύτη ἐπάνω, ὅτι «ἐγὼ είμαι, δὲν ὑπάρχει κανένας ἄλλος σὰν ἐμένα». Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ μεγαλύτερο εφόδιο του Διαβόλου. Δηλαδή ἐφόσον ἐνσπείρει τὴν ὑπερηφάνεια, τότε κερδίζει τα άλλα όλα εύκολα. 

2) Από κάτω μὲ τὰ σαρκικά ἁμαρτήματα. Είναι τὰ ὑπογάστρια μέλη τοῦ σώματος τὰ ὁποία μολύνουν τὸν άνθρωπο. Ἐκεῖ πολεμεῖ ὁ Διάβολος μὲ ὅλη του την λύσσα πάνω καὶ κάτω. Ἔπειτα, ὅταν δεῖ ὁ Διάβολος, ὅτι δὲν πιάσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ πάνω καὶ ἀπὸ κάτω, πάει: 

3) Ἀπὸ δεξιὰ καὶ λέει στὸν ἄνθρωπο: «Είσαι ἅγιος, ἔχεις ἁγιάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας σὰν καὶ σένα. Ἐνώπιόν του Θεοῦ εἶσαι ἅγιος. Θὰ εἰσέλθεις εἰς τὸν Παράδεισον...». Τοῦ δίδει ἄλλην ύπερηφάνεια. Ἂν δὲν τὸν πιάσει ἀπὸ ἐκεῖ, πηγαίνει: 

4) Ἀπὸ ἀριστερὰ καὶ λέει στὸν ἄνθρωπο: «Ἀπολέστηκες, δὲν ὑπάρχει γιὰ σένα

Ο Άνθρωπος ο άνθρωπος ο θάνατος και η Ζωή …

Με αφορμή την ανάβαση* ενός νεαρού το 2016 στην πυραμίδα, δυο σύντομα σχόλια… για Τον Άνθρωπο και επί γης άνθρωπο και την μετάβασή του από τον θάνατο στην Ζωή … 

Δύο είναι οι αναβάσεις… μία η απέξω και μία από μέσα… 

απέξω.... η πυραμίδα μεταξύ άλλων, είναι απόλυτα προσανατολισμένη με άκρα ΑΔΑΜ (Ανατολή Δύση Αρκτος Μεσημβρία) με χιλιοστά απόκλισης λόγω σεισμού και μικρής μετακίνησης... και δεν έχει σκιά. 

Σκιά, δεν έχει το φως. Παράλληλα, ο άνθρωπος παρομοιάζεται με πυραμίδα, έχοντας την βάση σαν σάρκα (των τεσσάρων δομικών στοιχείων της φύσης) και πνεύμα το ύψος. Οι δε ακμές που ενώνονται με την κορυφή μπορούν να νοηθούν σαν εξύψωση των 4 ξεχωριστών σε ένα και τα κάτω στοιχεία στην ενοποιημένη καινή κτίση, με ΠΥΡ-ΑΗΡ-ΥΔΩΡ και ΓΗ, XC φυσικά και πεμπτουσία (σταυρός ευθεία διαδρομή από την βάση μέχρι την κορυφή) ΑΙΘΗΡ, Τροφεύς και Τροφή…. και συγχρόνως πέρασμα ...από τον ένα κύκλο στον άλλον, (κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…) από την λογική  του ανθρώπου (μέσα στον κόσμο) στην λογική του Θεού, ''προσπερνώντας'' την απαγορευτική η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης... 

(Ελληνορθόδοξη οπτική πυραμίδων και Ανθρώπου). 

Επίσης, το ύψος πολλαπλασιαζόμενο επί 1000 δίνει την μέση απόσταση γης - ηλίου... και λεξαριθμικά ισούται η πυραμίδα με κλίμαξ Θεού (λείποντας όμως από την ισότητα, το ‘’α’’). 

Στην αναζήτηση της πληρότητος αυτού του ‘’α’’ της αγάπης και αληθείας, καλό

Ιούδας ισκαριώτης (ιστορικά)

Το κείμενο που ακολουθεί, προέρχεται από χειρόγραφο της Ιεράς Μονής Ιβήρων, αντίγραφο του οποίου απόκειται στο Κελλί του του Αγίου Γοβδελά του Πέρσου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, το οποίο αντέγραψε και εξέδωσε δίς ο Αγιορείτης (†) Ιερομόναχος Αβέρκιος το 1895 και 1896 στην Βάρνα.

Κατάγονταν από την Ισκάρια και ο πατέρας του ονομάζονταν Ρόβελ. Μια νύκτα η μητέρα του ξύπνησε έντρομη με φωνές. μετά από έναν εφιάλτη που είχε δει στον ύπνο της και διαλογίζονταν περί αυτού.

Ο Ρόβελ την ρώτησε τι συμβαίνει, για να λάβει την απάντηση ότι εάν συλλάβει παιδί και είναι αρσενικό, τότε αυτό θα είναι ο χαλασμός της γενιάς των Εβραίων.

Πράγματι, κατά σύμπτωση, τη νύχτα εκείνη συνέλαβε η γυναίκα του Ρόβελ καιγέννησε μετά από καιρό αγόρι. Φοβούμενοι την πραγματοποίηση του εφιάλτη, κατασκεύασαν ένα κιβώτιο, σαν αυτό που είχαν κάμει στην Αίγυπτο για τον Μωϋσή, τοποθέτησαν το παιδί τους μέσα σε αυτό και το άφησαν στη θάλασσα της Γαλιλαίας.

Απέναντι της Ισκαρίας, υπήρχε μικρή νήσος όπου ποιμένες ξεχειμώνιαζαν τα

η εις άδην κάθοδος και η συνανάσταση με Τον Κύριο, των 120 προσώπων…

…και στον σημειολογικό αριθμό αυτών, αμήν κι εμείς. 

Δίνει η γερόντισσα Χριστοφόρα αυτήν την πληροφορία των 120 προσώπων που αναστήθηκαν στο βίντεο (χριστοφόρα ηγουμένη για ανάσταση νεκρών με την ανάσταση Του Κυρίου και στο τέλος του άρθρου). Πληροφορία κατά την παράδοση, από τον αγ.Συμεών τον θεοδόχο (1) ..52 καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, 53 καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς. (Ματθ.κζ')

Η Ζωή εν Τάφω..., εκείνων των 33 ωρών (μετά τα 33 επί γης φανερά στις Γραφές χρόνια, πορεία πλήρη θαυμάτων, ιάσεων, ανορθώσεων, αναστάσεων … νεκρών, παραλύτων, τυφλών, χωλών, λεπρών που αντιστοιχούν πέραν των ιστορικών, στην κατάσταση της ψυχής και του νου μας) συναντά μυστικά Ο Κύριος και την δική μας ζωή εν λάκκω κατωτάτω, όπως μας πληροφορεί ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος στο… από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι το ... και τοις εν τοις μνήμασι ζωή, χαρισάμενος : …''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως''. 

Αυτός ο πηγαίος πόθος (ίασης και) ανάστασης εντοπίζεται και στους προ Χριστού βιολογικά βιώσαντες, αλλά και στους μετά Χριστόν χρονικά ‘’ζώντες’’, αλλά στην

η καθ’ημέραν εμπράγματος κλίμαξ, των δύο όψεων και δύο κατευθύνσεων…

στο … από την ελάττωση του κακού στην απάθεια και θεοπτία ο άγιος μας δίνει μια λογική αλληλουχία και ‘’σειρά’’ χωρίς κενό, ώστε αυτή η κλίμαξ, να είναι βατή από την γη στον ουρανό. Κι αυτές οι αρετές, είναι τα δομικά ‘’υλικά’’ της θείας οικοδομής που ξεκινάει από την βάση και καταλήγει στην κορυφή… Θεού η χάρις… [Ἐάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· (ψαλμ 126^ος ρκς’)]. 

Κι όσο αυτά τα σκαλοπάτια με τα χαρακτηριστικά τους, σαν αρετές μας ανεβάζουν, τόσο η απουσία τους (και δεν είναι τόλμη να τα αναφέρουμε ως πάθη), μας κρατάνε στην βάση κι ακόμη χειρότερα, μας κατεβάζουν και κάτω της φύσεως, στο δυσώδες υπόγειο (και παραφύση)… 

Μπορεί τα φυσικά μας μάτια να μην βλέπουν άμεσα όσα και όπως τα είδε ο άγιος, αλλά έτσι είναι. Η ‘’γυμνή’’ αλήθεια, που τώρα είναι ντυμένη με τους δερμάτινους χιτώνες, απλώνεται από την γη στον ουρανό. Όπως και στα φυσικά οικοδομήματα κάθε όροφος ενώνεται με τον προηγούμενο και επόμενο και όλους μαζί με το κλιμακοστάσιο. Συμβατικά θα μπορούσαμε να νοήσουμε το όλον, ότι η κάθετος (ή ελικοειδής) κλίμαξ ενόσω ζούμε, από κάθε σκαλοπατάκι απλώνεται (-) ένα οροφοδιαμέρισμα. 

Αν υπάρχει πόθος ανόδου, και βίωσης της αλήθειας που εκ της γης ανατέλλει, οι δερμάτινοι χιτώνες που μας περιβάλλουν, χρήζουν διαφάνειας για να μην διαστρεβλώνεται Αυτή. Το ότι πίσω από τα φαινόμενα ‘’κρύβονται’’ τα αληθή καλό και κακό (ως άγγελοι και ως δαίμονες) που ενεργούν και εφ’ημών (από έξω προς τα μέσα σαν είσοδοι) και δι ημών στον κόσμο (από έσω προς τα έξω σαν έξοδοι), αυτό είναι σίγουρο. Από εκεί και πέρα, η ελεύθερη επιλογή μας στο σε ποιους θα γίνουμε αγωγοί και σε ποιους μονωτές, θα είναι υπεύθυνη (η θέληση) αφενός σε ποια από τις δύο όψεις, σαν συμ-περι-φορά θα ‘’επενδύσουμε και οίκο θα δομήσουμε’’ (φωτεινή ή σκοτεινή) και που νομοτελειακά (και δίκαια), θα καταλήξουμε… 

περί αγωγιμότητος και μόνωσης 

…είναι εμπράγματα η ἐλάττωσις τοῦ κακοῦ με την ἀποχὴ του, μέσω μόνωσης αυτού εκδήλωσής του στην ζωή μας και κόσμο, σε σχέση με την αδιαφορία και

όστις θέλει....

Μια μέρα με πλησίασε ένας κύριος και με είπε:

- Εντάξει κύριε Παναγόπουλε, εγώ δεν ενδιαφέρομαι για τον Χριστό, το παραδέχομαι. Ναι όμως, ο Χριστός ήρθε για όλους τους ανθρώπους... Γιατί λοιπόν δεν έρχεται και σε μένα, για να με βρει και να με σώσει; Να έρθει και για μένα, το απωλολό πρόβατο και να με σώσει. Εξάλλου δεν είμαι και εγώ το παιδί του;

Του είπα:

- Ο Χριστός δεν έρχεται να σε βρει, γιατί δεν "βελάζεις"! Όπως όταν χαθεί ένα πρόβατο το οποίο δεν βελάζει, δεν μπορεί ο βοσκός να το βρει, έτσι και εσύ δεν βελάζεις, δεν ζητάς τον Θεό και δεν μπορεί ο Χριστός να σε βρει. Εδώ ο εκ γενετής τυφλός φώναζε δυνατά το όνομα του Χριστού και μάλιστα έβγαλε και τα ρούχα του, για να φτάσει πιο γρήγορα στο Χριστό!!! Δεν πήγε ο Χριστός στον τυφλό, πήγε ο τυφλός στον Χριστό και εμείς έχουμε την απαίτηση, να έρθει ο Χριστός σε εμάς. Εάν δεν ζητήσουμε από αυτόν τον κόσμο να συναντήσουμε τον Χριστό, για να μας βοηθήσει, δεν πρόκειται ούτε και στην άλλη ζωή να Τον συναντήσουμε και θα κολαστούμε. Ο Θεός δεν αφήνει κανέναν αβοήθητο που επικαλείται την βοήθειά Του! Ο Θεός άφησε ελεύθερο τον άνθρωπο να κάνει τις επιλογές στη ζωή του...

~ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας☦︎