Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Περί συνειδήσεως, θησαυρού και παιδείας


…πολλοί έλληνες παρεξηγιούνται γιατί χαιρόμαστε για τη νίκη του Δαυίδ ενάντια στον Γολιάθ (και γίγαντα φιλισταίο - κρητικό φύλο). Θα λυπόντουσαν το ίδιο με τη νίκη του Οδυσσέα ενάντια στον πολύφημο ; (που και οι δυο νικήθηκαν χτυπούμενοι στο ''δόξα Πατρί'' )... σαν να παίρνουν το μέρος του σαρκικού έλληνα, αντί του πνευματικού. Από τον απ.Παύλο ακούμε, πως η κρήτη σχετίζεται με γαστέρα αργή.

Δυστυχώς, αυτή (η κοιλία) παραχώνει και σκεπάζει τα πηγάδια που θα 



μπορούσαν να μας ξεδιψάσουν (αγιοπνευματικά), όπως εν σκιά προτυπούται με τον Ιακώβ (που ανοίγει πηγάδια. Κι όποιος χαίρεται με το πνεύμα, αντί της ''προόδου'' της σαρκός, έχει όντως καλή προοπτική προκοπής. Ακολουθεί ψυχωφελή παιδεία αντί επιβλαβούς. Παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Η με ταπεινότητα και κυρτό κάτοπτρο συμμάζεμα των διάσπαρτων ακτίνων εις ενοποίηση και εξ αυτού θερμότητα και άναμμα (θείου) πυρός, αντίθετα με τον με κοίλο κάτοπτρο τρόπο θέασης των πραγμάτων, όπου διασκορπάται η νοητική ενέργεια, μετεωρίζεται ο άνθρωπος, ψύχεται και χάνεται…

…λένε, πως όταν ήταν ο Δαβίδ να πάει να παλαίψει με τον Γολιάθ, οι δικοί του, τον ντύσανε ανάλογα. Τον αρματώσανε και στα χέρια και στα πόδια και στο στήθος και στο κεφάλι με τόσο βαρηά άρματα, που ο μικρόσωμος δεν μπορούσε να κινηθεί. Τα πέταξε όλα από πάνω του και κράτησε μόνο 5 πέτρες. Με αυτές και την ευελιξία, νίκησε τον μεγαλόσωμο φιλισταίο (όχι τυχαία κρήτα - γαστέρα) ... Γρήγορο νου (ευελιξία) και Κύριε ελέησον... / 5 ''πέτρες''. Νου, μέσα στην καρδιά, με βοηθούς και την κυκλική (ιδίως) κίνηση του νοός αλλά και την ευθεία. Μάρθα και Μαρία.

Πρόταση και τάνυσμα για όποιον επιθυμεί να ανέλθει στην κεφαλή και ‘’νυν’’ από το να μείνει εγκλωβισμένος στην κοιλία και ‘’αεί’’ και χρόνο, ‘’βροτός από Κρόνο’’. Ο Δίας ‘’ξέφυγε’’ (ως πρώτη βαθμίδα) από τον θάνατο (4), ανεβαίνοντας στην αιωνιότητα (7). Καιρός και η διάνοιά μας να ξεφύγει από τα σαρκικά, για νάχουμε προοπτική μετά το 7, την επιστροφή στην Μονάδα*.

Κι ΑΝ βρεθεί/αναδειχθεί ο θησαυρός, τότε όντως ξεδιψάμε… 37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον,… (Ιωαν.η’)

Και… πλησιάζουν Χριστούγεννα, με πιο επιτακτική (ας πούμε) ανάγκη ακολούθησης κατά πόδα των ‘’μάγων’’ ένθα οδεύει ο αστήρ…



---

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου