θαυμαστή διάσωση από τους αγίους τεσσαράκοντα

Ο γερο-Θεοφύλακτος Νανόπουλος από το ιβηρίτικο κελλί του αγίου Νικολάου (το λεγόμενο το ‘’κελλί των τυπογράφων’’ ) , διηγήθηκε κάποτε με δάκρυα τα εξής:

Κατά τα χρόνια της γερμανικής κατοχής μας συνέλαβαν οι γερμανοί με τον κατά σάρκα αδελφό μου, τον παπαΠαντελεήμονα, και μας πήγαν στο νταχάου. 

Μια νύχτα, μας έβγαλαν έξω για να μας εκτελέσουν. Ήταν χειμώνας και μας ξέντυναν. Περιμέναμε την σειρά μας. Ελπίδα σωτηρίας δεν είχαμε.

Τότε θυμήθηκα τους αγίους τεσσαράκοντα μάρτυρες και του λέω:

Μωρέ Παντελεήμων ποιο είναι το απολυτίκιο των αγίων τεσσαράκοντα μαρτύρων; Το ξέρεις;

Ο π.Παντελεήμων άρχισε τότε να ψέλνει:

Τὰς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων,

ἃς ὑπὲρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι, Κύριε,

καὶ πάσας ἡμῶν τὰς ὀδύνας,

ἴασαι φιλάνθρωπε, δεόμεθα.

Αμέσως τότε μια ζέστη απλώθηκε γύρω από μας τους δύο και δεν καταλαβαίναμε το κρύο. Ήταν η παρουσία των αγίων που και αυτοί υπέφεραν από το ψύχος. Η νύχτα πέρασε έτσι και το πρωί ενώ περιμέναμε τον θάνατο, ήρθε διαταγή εμάς τους δύο καλογήρους να μην μας εκτελέσουν. 

Κανείς δεν γλύτωσε από όσους πήγαν εκεί παρά μόνο εμείς. Γιαυτό έγραψαν και τα ονόματά μας σε μια πινακίδα και την τοποθέτησαν εκεί στο στρατόπεδο εκτελέσεως. 

πηγή

    νταχάου

Ένα θαύμα των Αγίων Τεσσαράκοντα στο Γομάτι Χαλκιδικής