Σχολαστικιστικά
και με ακρίβεια κοσμική μετρούμενες οι γενεές
δεκατέσσερις (τρις) κατά την είσοδο Του Κυρίου στον κόσμο, αφήνουν ένα κενό
και μια παράξενη ‘’γεύση’’ στην διάσταση του αναφερόμενου 14+14+14, ενώ είναι
14+14+12, οπότε γεννάται το θέμα, ποια είναι η ‘’πραγματικότητα’’.
ΑΝ ίσχυε το ‘’λογικό’’ (τελευταίο) 14=14 τότε δεν θα άφηνε ‘’χώρο’’
δράσης για το υπέρλογο, όπως ‘’ακούγεται’’ και ορθοδόξως το 1=3. ΑΝ ίσχυε θα
εξαντλιόταν η σωτήρια πρόνοια στην σωματική παρουσία Του Χριστού κι εμείς τώρα,
δεν θάχαμε στον ήλιο μοίρα**…
2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε,
καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω
αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ
καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. 3 καὶ εἶπε·
κύριε, … (Γεν.ιη’) εισάγων την ταυτότητα Τριάς εν Μονάδι και Μονάς εν
Τριάδι*.
Το 13ο και 14ο πρόσωπο που συνεχίζει
έως συντελείας το σωτήριο έργο είναι η παρουσία των δύο παρακλήτων. Κυρίου
Ιησού και Αγίου Πνεύματος…. 26 ὁ δὲ παράκλητος,
τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα…
Ιωαν.ιδ’