Μνημόσυνο χόκινγκ (ταξιδιώτες από μέλλον)

... στο μνημόσυνο του Στήβεν Χόκινγκ προσκλήθηκαν και… ταξιδιώτες από το μέλλον! Η ανακοίνωση έχει ως εξής: Ο Στήβεν Χόκινγκ πάντα έλεγε ότι η δυνατότητα των ταξιδιών στο χρόνο δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Παρόλο που, όταν το 2009 είχε διοργανώσει ένα πάρτι για χρονοταξιδιώτες αλλά κανείς δεν είχε τότε εμφανισθεί, παραδέχθηκε ότι αυτό μπορούσε να θεωρηθεί μια πειραματική ένδειξη πως το ταξίδι στο χρόνο δεν είναι δυνατό.

Τώρα φαίνεται πως η οικογένειά του και το Ίδρυμα Σ.Χόκινγκ αφήνουν την πόρτα ανοιχτή σε αυτή την πιθανότητα, αφού προσκάλεσαν ακόμη και ταξιδιώτες από το μέλλον στο μνημόσυνό του, που θα πραγματοποιηθεί στο Αβαείο του Γουεστμίνστερ στις 15 Ιουνίου.

Το κοινό μπορεί έως τις 15 Μαΐου να κάνει αίτηση για εισιτήρια, ώστε να παρακολουθήσει την τελετή. Όσοι συμπληρώσουν τη σχετική φόρμα, μπορούν να δηλώσουν ως ημερομηνία γέννησής τους οποιαδήποτε ημερομηνία έως στις 31 Δεκεμβρίου 2038, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς.

Η τέφρα του 76χρονου Βρετανού φυσικομαθηματικού και κοσμολόγου, θα τοποθετηθεί ανάμεσα στους τάφους των δύο άλλων μεγάλων επιστημόνων της Βρετανίας, του Ισαάκ Νεύτωνα και του Κάρολου Δαρβίνου.

Το ενδιαφέρον του κόσμου να παρακολουθήσει το μνημόσυνο είναι τεράστιο και πολυεθνικό. Μέσα σε 24 ώρες από την έναρξη των αιτήσεων στις 9 Μαΐου, περίπου 12.000 άνθρωποι από τουλάχιστον 50 χώρες έκαναν αίτηση για εισιτήρια, από τις ΗΠΑ και τη Βολιβία ως την Κίνα και τη νήσο Τουβαλού στο νότιο Ειρηνικό.

Ίσως κάποιος από αυτούς να έλθει από το μέλλον.

Σκέψεις και σχολιασμός…

Κάποιοι, (αρκετοί) θα κουνήσουν επιτιμητικά το κεφάλι θεωρώντας το αδύνατο. Άλλοι, (λίγοι) με φυσική ή μεταφυσική παιδεία θα το θεωρήσουν εφικτό κι εμείς ορθόδοξα θα αποδείξουμε την δυνατότητα αλλά και τις προϋποθέσεις επίτευξης επ’αγαθώ.

Ποιος θεωρεί αδύνατο να μεταφερθεί σαν νους σε προηγούμενους (προ χρονικής γεννήσεώς του) χώρους; Κι η μετάβαση του νου από την αρχή της δημιουργίας μέχρι την μέλλουσα συντέλεια, είναι λογικότατο και φυσικό. Τπτ δεν τον περιορίζει σε τέτοιου είδους ‘’μεταβάσεις’’. Από κει και πέρα, αυτό που θα καθορίσει την πραγματικότητα ή την φαντασία, θα είναι η (σπάνια) καθαρότητα του νοός, ώστε να ‘’δει’’ και να ‘’ζήσει’’ τα παρελθόντα και μέλλοντα, ωσεί παρόντα. 

Εξαρτάται από το σύστημα αναφοράς που ‘’εργάζεται’’ ο άνθρωπος. Σαν περιορισμένος εμπεριεχόμενος ή σαν εμπεριέχων1. Σαν σαρκικός ή σαν πνεύμα2. Με προσανατολισμό δια των τηλεσκοπίων προς τα έξω διαρκώς ψυχραινόμενος, μετεωριζόμενος ή στροφή προς τα μέσα με άλλο έσοπτρο και άλλα ‘’εργαλεία’’ προς αυτογνωσία και θεογνωσία (εντός ημών η Βασιλεία) δια των οποίων συγκεντρώνονται οι ακτίνες του ηλίου σε ένα ‘’σημείο’’ , καρδιά, και δι αυτής της μέριμνας/δράσης ανθρώπου με ανταπόκριση την χάρι του Θεού, θα θερμανθεί αυτή και όλος ο εαυτός και θα πάρει ‘’φωτιά’’ που προικοδοτεί τον άνθρωπο σαν ‘’κληρονομία’’ πυρ αγάπης, σοφίας και δύναμης, λόγω (μυστικής και μυστηριακής) μετοχής στην Παναγαθότητα, παντογνωσία και παντοδυναμία.

Κι η διαφορά κατόπτρων έγκειται στο κατά πόσο ο άνθρωπος βλέπει δια κοίλου ή κυρτού κατόπτρου τον εαυτό την φύση και τον Θεό, για να έχει αντίστοιχη γνώμη/γνώση. Κοίλου εκ της κοιλίας (και χρονικά) ή κυρτό ταπεινά και άχρονα, όπως ο άχρονος ενχρονίσθη και εδίδαξε και εθέσπισε ορθοδόξως να πορεύεται ο άνθρωπος.

Η δε μετάβαση από τον χρόνο στον άχρονο, από την κοιλία (αεί ο όλος χρόνος) στο νυν και κεφαλή και άχρονο, δια της ορθίου οφιοειδούς σπονδυλικής στήλης… κρεμασθέντος επί της ράβδου του Μωσέως για την ίαση από το δηλητήριο εξ ερπόντων όφεων…  δια ΣΤΑΥΡΟΥ6.

Αναφέρουν οι άγιοι, πως τέλειος νους, είναι νους αφάνταστος κι αυτό δεν επιτυγχάνεται χωρίς χάρι και, παρά την βαρύτητα του χου, αυτός ακολουθεί κατά πόδα τον νου...

Πολλές φορές στο γεροντικό αλλά και στα συναξάρια, όπως με τον αγ.Νικόλαο Πλανά θύμιαζε ‘’κενά’’ στασίδια επειδή ο νους της ‘’απούσας’’ ήταν παρών στην εκκλησία, και προσπερνούσε ‘’γεμάτα’’ στασίδια παρότι το σώμα ήταν παρών, δίδοντας όμως αξία στον νου, ψυχή και πνεύμα, που εκείνη την στιγμή ‘’απουσίαζε’’ σκεφτόμενη αλλότρια…

Η νοητική μετάβαση και υπέρβαση, με ελαφρύ και χαριτωμένο σώμα, χωρίς φαντασία μπορεί να θεωρηθεί και ως ‘’φυσική’’ παρουσία.

Αναφέρει ο ίδιος ο γερ.Πορφύριος… παιδιά μου… σε κείνο το σημείο, στα τόσα μέτρα βάθος (προ γεωτρήσεως) έχει νερό πεντακάθαρο και πεντανόστιμο, που πολύ θα ήθελα να σας φέρω μια χούφτα να το δοκιμάσετε και εσείς, αλλά θα με περνούσατε για τρελλό. Κι όμως το δοκίμασα!!!

Σαν timetraveller7, πήγαινε και λειτουργούνταν στις κατακόμβες με τους πρώτους χριστιανούς!!!

Χωρίς (κοσμικό) εισιτήριο και αίτηση, βρέθηκε παρών3 στο σπήλαιο της αποκαλύψεως, τον χρόνο που αυτό συνέβαινε δλδ, 1900 χρόνια προ βιολογικής γεννήσεώς του (έχων ως απαραίτητη προϋπόθεση, την πνευματική του εν XC αναγέννηση. Ο απαραίτητος ΑΓΙΑΣΜΟΣ). Δλδ όντως ταξιδιώτης από το μέλλον.

Λέγει ο π.Βασίλειος Γοντικάκης, πως οι αληθινά τολμηροί επιστήμονες θα αναπαυθούν, μόνον όταν γίνουν Ορθόδοξοι θεολόγοι.... (βιωματικά)

Επανερχόμενοι στους τεχνολόγους και επιστήμονες (μερίδα αυτών που ‘’μελετούν’’ πχ ένα ρολόι αλλά βγάζουν φλύκταινες αν ακούσουν για τον ρολογά), θα ελεγχθούν ως άλογοι όπως αναφέρουν οι χαιρετισμοί. Μελετούν το σύμπαν που λειτουργεί ως ρολόι, αλλά ΔΕΝ θέλουν να ακούσουν για Τον Δημιουργό του ‘’ρολογιού’’ … (ορισμένοι εξ αυτών, για τους δικούς τους λόγους…).

Το να θέλει κάποιος ιδιότητες (που ανεβάζουν τον χου στα νοερά) χωρίς να περνά από την ΜΙΑ Θύρα4, είναι κλέφτης και ληστής… Ι´\ΑΜΗΝ ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής· 

Μεταβάσεις δια σταυρού, όχι μόνο στο οροφοδιαμέρισμα της φύσης ακόμη και στα επέκεινα πραγματικά, παρότι αόρατα, που όμως με την ταπεινότητα και χάρι, ορατοποιούνται και μετέχονται. Ένα τέτοιο εκ των πολλών αναφορών, έχουμε στον άγιο Ευφρόσυνο τον μάγειρα που μετέφερε αισθητώς στον ηγούμενό του 3 μήλα εκ του παραδείσου.

Είναι θέμα συνείδησης και επιγνώσεων… (στον δεσμό, για ενημέρωση χωρίς προτροπή εκτέλεσης, καταγράφεται μία μεταφορά του χου εκ του νου μέσω θέλησης, αλλά εκτός της Θύρας).

Στην προσέγγιση με φυσικά επιστημονικά δεδομένα, τα νοόνια ακολουθούν την φορά που θέλει ο άνθρωπος, εμβαθύνοντας παρελθόν ή μέλλον.

Προς το παρελθόν, μπορεί να οριστεί ως βιολογική μνήμη με ποσοστό αληθείας αλλά προς το μέλλον, υπερτερεί η φαντασία.

Στο βιβλίο οι Ρίζες της Σύμπτωσης του Άρθουρ Καίσλερ που διάβασα κοντά στο 1980, μου έκανε εντύπωση ένας όρος συμπληρωματικός. Για τα ''αντινοόνια'' . Έλεγε, (απότι θυμάμαι και το φιλτράρω με την σημερινή εμπειρία) πως αυτά ‘’σκάζουν’’ συνεχώς με φορά από το μέλλον προς το παρόν στην συνείδησή μας... κι όποιος (ευαίσθητος) τα ''πιάσει''.

Λίγο πολύ, όλοι έχουμε κάπως ‘’πιάσει’’ μικροσυμβάντα που συνέβησαν αργότερα, θαυμάζοντας για την ‘’σύμπτωση’’. Στην πραγματικότητα, είναι μικροχαρίσματα, σαν κέρασμα γλυκών από Τον Αγαθοδότη που είναι υπεράνω χώρου και χρόνου, για να εργαστούμε πάνω σε αυτά… 

Όταν όμως πρόκειται για προφητείες που αφορούσαν γεγονότα που συνέβησαν αιώνες αργότερα (όπως έχουν καταγραφεί στην ΠΔ ή στις προφητείες των εθνών για Τον ερχόμενο Μεσσία), μάλιστα με τέτοιες λεπτομέρειες, ένας λογικός, δεν πρέπει να τις προσπεράσει ή διαγράψει μονοκονδυλιά, επειδή δεν συνάδει με την κοσμοθεωρία του.    

Χιλιάδες πιθανότητες σαν φαντασία, κατακλύζουν το μυαλό μας. Το να διακρίνουμε πιο απόλα είναι πραγματικότητα εξαρτάται από την θεόσδοτη ΧΑΡΙ και πόσο στο σύνολο ‘’πολεμάμε’’ το αίτιον της φαντασίας, που είναι το πλάνο φως5.

Μας συμφέρει να ποθούμε ευθύ φωτισμό και καθαρά καρδία που οδηγεί τον άνθρωπο στην όαση, παρά έρποντα φωτισμό, εκ διαχύσεως και πλάνο που μας βάζει να κυνηγάμε ματαίως τον αντικατοπτρισμό της όασης. Κι είναι θέμα επιλογής ζωής ή θανάτου κι όχι ανέξοδης και χωρίς κόστος, φιλοσόφησης… Κόστος, η ίδια η ζωή και δεν πρέπει κάποιος να αδιαφορεί αν αστοχεί, θέλοντας απροϋπόθετα ιδιότητες.

  

Θαυμάζοντας τους αγίους, που αφενός διακρίνουν το σωστό από το πλάνο, αλλά και την κυριαρχία τους επί χώρου και χρόνου (ποθητό από όλους μας, ενθέους και αθέους) πρέπει να λαμβάνουμε υπόψην και τον τρόπο…

Με τον διφορούμενο αγιογραφικό ορισμό, μπορεί να ανέβει όποιος έχει κατέβει, καλούμαστε να ‘’τρέξουμε’’ όλον τον χωροχρόνο και αφού ανεβούμε, να μπορούμε να κατεβαίνουμε. Με τον εγωισμό, το διαστρεβλωτικό νέφος στην όραση και όποιας αυτογνωσίας και οντογνωσίας οπότε και ακριβούς (κατά Θεόν) κοσμογνωσίας, ο περισσότερος άθεος (πολέμιος Θεού) επιστημονικός κόσμος, μένει στάσιμος στον πύργο της βαβέλ… κι είναι πολλά ακόμη στάδια που πρέπει να διέλθει για να έχει πληρότητα γνώσεων και ιδιοτήτων…

Μια ‘’ευθεία’’ προς προσπέλαση, δι ευχών και ενεργεία της Θεοτόκου…

Βιωματικά προστιθέμενα προς πλήρωση με λάλον ύδωρ, του καλουπιού μας … ελθέ και σκήνωσον εν ημίν… να φτάσουμε στην επιφάνεια (εκ των κάτω υδάτων) εγγίσωμεν τα άνω και ίδωμεν τα  θεοφάνεια… το ‘’Φ’’ του φωτισμού και μέσον, μετά την κάθαρση προς θέωση…  

---

1 Διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος…

2 Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας...

3 Όταν ο Γέροντας Πορφύριος είδε τον αγ. Ιωάννη τον Θεολόγο στην Πάτμο

4 Περάσματα και Θύρα

5 Περί Φωτός και φώτων

ΦΩΣ - ΟΦΙΣ - ΟΨΙΣ και ΕΡΩΣ....

6 Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

7 μήπως είναι ο μόνος (αγ.Πορφύριος) ; και, όχι ασωμάτως, αλλά εν σώματι πολλοί άγιοι, μεταξύ αυτών και ο άγιος Νεκτάριος και ρουμάνοι... και ο αγ.Ιωάννης ρώσσος που τον έβλεπε ο αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης να φεύγει ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ του από την λάρνακα εκεί στο προκόπι ευβοίας… για να βοηθήσει αρρώστους στο νοσοκομείο χαλκίδος… ΑΝ ήταν ΜΟΝΟ νοερώς δεν θα έφευγε μαζί με το άγιο λείψανο.

Κι εκεί έγκειται και ένα διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα. Η βαρύτητά μας, λόγω σαρκικού φρονήματος, μας κάνει και αδυνατούμε να ‘’δούμε’’ το θεοεπίβλεπτο και θεόσωστο σώμα (επιτευχθέν στους αγίους), και πέραν του τελευταίου προς τα κάτω ‘’θαλάμου’’ αυτά που εισέρχονται στο βόθριο της όρασης… Περί όρασης… Κύριε ελέησον… να μας διανοίγει (και αναπλάθει) τους οφθαλμούς. Φυσικούς και καρδιάς… Παρόλα αυτά, η άπειρη ευσπλαγχνία Του μας ''δείχνει'' ίχνη Του Δρόμου, και όστις θέλει... είτε με θαυμαστά είτε με τα παπούτσια που ''τρώγονται'' αγ.Σπυρίδωνα, αγ.Γρηγορίου στην καρβάλη, τα σιδερένια του αρχαγγέλου ΑΣΩΜΑΤΟΥ ΝΟΟΣ στο μανταμάδος... 

Σιλωὰμ γενέσθω μοι τὰ δάκρυά μου, Δέσποτα Κύριε, ἵνα νίψωμαι κᾀγώ, τὰς κόρας τῆς καρδίας, καὶ ἴδω σε νοερῶς, τὸ φῶς τὸ πρὸ αἰώνων.

---

Σχετικά και συνειρμικά

Το δοθέν σοι τάλαντον, φιλοπόνως έργασαι…

Για την κοίμηση του στήβεν χόκινγκ

νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)

Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ : ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ

περί Αναλήψεως

Ἐκ δεξιᾶς καθίσας πατρικῆς Λόγε,
Μύσταις παρασχὼν πίστιν ἀσφαλεστέραν…

Και… όχι μόνο μετάβαση εν σώματι σαν συνείδηση από δεξιά σε αριστερά επίγνωση [εμφάνιση εξαφάνιση σαν τους ''κλέπτες δι άλλης θύρας'' κοσμικούς μύστες… ή διελθών δια μέσου αυτών επορεύετο (αναδιπλωτική αρχή)], αλλά επάνω και κάτω… φωτίζων σε ασφαλή πίστη τους μύστας Της Αγίας Τριάδος… 9 καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. 10 καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, 11 οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ ᾿Ιησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν… (αγγελοφρούρητα δια της Θεοτόκου, Της αδιοδεύτου πύλης και Θύρας...).

για τον χωροχρόνο...

για τον χρόνο και το βίωμα Του Άχρονου

Παρεμβαλλόμενος κρόνος/χρόνος στο διάβα μας από την γη στον ουρανό

Κι όποιος θάθελε από σοφός να γίνει σοφώτερος, ας μπολιάσει ως απόδειξη φιλαληθείας και κρίνει την φιλοσοφία του (και κοσμοθεωρία) με την φιλοκαλία, γιατί ο έλεγχος (χαίρε τους τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα… δείχνει, πως αν δεν ‘’φυτευτεί’’ και ‘’φυτρώσει’’ η ράβδος εν ημίν εκ της ρίζης Ιεσσαί (ως προϋπόθεση υπό γης) για να ανθίσει εξ Αυτής το άνθος και υπεράνω γης, καρπός XC, φωτισμός δεν υφίσταται. …8 μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε· ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε. 9 δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται· γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. 10 ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, καὶ βουλὴ ἁγίων σύνεσις, τὸ δὲ γνῶναι νόμον διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς· (Παροιμ.θ’)

---

μεταξύ των ''μυστών'' (που εμβαθύνουν στα) του κόσμου, με τόση εμβάθυνση που δεν διαπερνά δυστυχώς ούτε την φλύδα, (όσο πολεμείται το πνεύμα) είναι και η ''γραμμή'' του ιδρύματος και συνεχιστών του χόκινγκ... μια νέα θρησκεία... τεχνολόγοι, χωρίς Χριστό, μελετητές (με βούλα) ρολογιού, χωρίς την αποδοχή ύπαρξης του ρολογά.. (και την γνώση της βουλής του Θεού, που αποτυπώθηκε και στην μικρότερη πέτρα... κι οι λίθοι κεκράξονται, αλλά και οι ουρανοί διηγούνται δόξα Θεού… με ώτα ακούειν, ακουέτω, κατά τάξη και ετοιμότητα και προαίρεση)... η ίδια όμως η ''τεχνολογία'' απαντά, με απόλυτη αυτογνωσία (όσο κι αν φαίνεται παράδοξο) : https://www.scribd.com/document/15467724/

…Εμπεριεχόμενο ως υποκεφάλαιο στο εντύπως κυκλοφορούντα : Οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας… (ή στον δεσμό μόνο του ψηφιακά) για περαιτέρω ανάλυση.