Δούλος Κυρίου…

Ο Προφήτης Αβδιού (ή Οβδιού) που το όνομα του σημαίνει «δούλος Κυρίου», έζησε περί το 800 π.Χ., (κατ' άλλη εκδοχή στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ.), και είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες.

Ο Προφήτης Αβδιού καταγόταν από τη Συχέμ (εκ του αγρού Βηθοχαράμ ή Βαθαχαράμ), και με τη σύντομη προφητεία του αυστηρά παρατηρεί με ισχυρές ποιητικές εκφράσεις την υπερηφάνεια και την πτώση του Ισραήλ. 

Να τι λέει χαρακτηριστικά για την υπερηφάνεια: «Ὑπερηφάνια τῆς καρδίας σου ἐπῆρε σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν κατοικίαν αὐτοῦ, λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ - τὶς κατάξει με ἐπὶ τὴν γῆν; ἐὰν μετεωρισθῆς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῇς νοσσιᾶν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει Κύριος» (Οβδιού,α' 3,4). Δηλαδή, η υπερηφάνεια της καρδιάς σου σε έκανε να φρονείς πολύ υψηλά για τον εαυτό σου, ότι τάχα κατοικείς σε φαράγγια και σπηλιές των ορέων και γενικά απόρθητες περιοχές. Έχεις κτίσει την κατοικία σου σε πολύ ύψος, πιστεύεις ότι είσαι ισχυρός και ανίκητος και λες από μέσα σου; Ποιος θα μπορέσει να με κατεβάσει στη γη; Και αν ακόμα πετάξεις σε μεγάλα ύψη σαν τον αετό, και αν στήσεις τη φωλιά σου ψηλά ανάμεσα στ' αστέρια, από 'κει θα σε καταρρίψω και θα σε κατεβάσω, λέγει ο Κύριος. Ας προσέξουμε, λοιπόν, τα λόγια του προφήτη και ας καλλιεργούμε το θεμέλιο των αρετών, που είναι η ταπείνωση.

Να αναφέρουμε επίσης, ότι ο Αβδιού ήταν μαθητής του προφήτου Ηλιού, επί της βασιλείας Οχοζία, ο οποίος έστειλε τον Αβδιού στον Ηλία για να τον πείσει να κατέβει από το βουνό προς τον βασιλιά. Μετά την μετάβαση του Ηλία στον Οχοζία, ο Αβδιού, παραιτήθηκε από τη θέση του πεντηκοντάρχου, ακολούθησε τον προφήτη Ηλία και τον υπηρετούσε. Όταν πέθανε ετάφη στον τάφο των πατέρων του.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος β’.
Τοῦ Προφήτου σου Ἀβδιοὺ τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὥσπερ θεράπων φερωνύμως τοῦ Λόγου, τοῦ ὑπὲρ ἔννοιαν φωτὸς ἠξιώθης, καὶ προφητείας ἔλλαμψιν ἐδέξω σοφὲ δόξαν γὰρ τὴν ἄυλον, καθαρῶς ἐποπτεύων, ὄργανον θεόπνευστον, Ὀβδιοὺ ἀνεδείχθης, προμελωδοῦν ἐν κόσμῳ μυστικῶς, τῶν ἐσομένων, Προφῆτα τὴν ἔκβασιν.

Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου, Σωτὴρ.

Ὁ μέγας Ἀβδιοὺ, ἐπιλάμψεσι θείαις, τὸν νοῦν φωτοειδῆ, κεκτημένος θεσπίζει, τὰ μέλλοντα Πνεύματι, τῷ Ἁγίῳ φθεγγόμενος, τοῦτον σήμερον, εὐσεβοφρόνως τιμῶντες, ἐκτελέσωμεν, τὴν ἱερὰν αὐτοῦ μνήμην, καρδίας φωτίζουσαν.

---

Κι Ο Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν…. (παροιμ. Σολ. γ’34).

Φαίνεται, πως η υπερηφάνεια σμικρύνει τον άνθρωπο περιορίζοντας αυτόν ως 

φύση, με μέτρο συνείδησης ίσο με την βιολογική περιορισμένη και αμελητέα κουκίδα, με μια γνώση του κόσμου και εαυτού (δεν αναφέρομαι σε ανακούμπητα θεολογικά), παρότι μοιάζει με σπουδαία, όση ενός  τυφλοπόντικα ψηλαφούντα τοιχεία λάσπης…, ενώ η ταπεινότητα τον υψοί, τον μεγαλώνει πέραν των κοσμικών ορίων, τον ευλογεί και εγκαθιστά στο πρότερο κάλλος και υπερκόσμια θέση, μεγαλύτερο του σύμπαντος* (όπως αναφέρει ο άγιος Μάξιμος ομολογητής).

Τακτοποιεί την όλη φύση, αποδεικνύει την μυστική αλλά παντοδύναμη παρουσία Του, με λόγους φυσικούς, όπως ο προφ.Ηλίας γνωστοποιεί. Δάσκαλος του δούλου Κυρίου (προφ.Αβδιού), αμήν δι ευχών. Ισότιμος ταυτοδιδάσκαλος μαζί με τον προφ.Μωυσή που χαρίζει την γνώση των λόγων των Γραφών, στον ‘’δρόμο’’ της ενός εκάστου μεταμορφώσεως, στον πόδα της Θείας Μεταμορφώσεως.

---

Μια φορά, ο Εμπραχίμ, αγόρασε έναν δούλο. Τον ρωτά:

- πως σε λένε;

- όπως θα με φωνάζεις κύριε.

- τι θα φοράς;

- ό,τι μου δώσεις κύριε.

- τι θα τρώς;

- ό,τι και όποτε μου δώσεις κύριε…

και αναφέρει ο Εμπραχίμ ότι συγκινήθηκα και έκλαψα τόσο πολύ που λιποθύμησα, γιατί κι εγώ νόμιζα πως ήμουν δούλος του Θεού.

Πραγματικός δούλος Θεού, είναι αυτός που εκτελεί το θέλημα Του Κυρίου Του, με απόλυτη (σε θεολογικό επίπεδο) αυτοδιάθεση και ελεύθερη επιλογή. Επιλογή που αποδείχθηκε από τις μυριάδες των αγίων μας, πως αξίζει να είναι κάποιος δούλος Θεού, παρά δούλος των παθών, (όντας ο άνθρωπος κατά κάποιον τρόπο εξαρτημένος) γιατί μόνο η εκτέλεση των εντολών του Θεού ορίζει κάποιον ως ελεύθερο άνθρωπο, ως υιό Θεού, τέκνο Φωτός, κυριολεκτικά και όχι κατ’ ευφημισμό.

Κι αν αυτή η κατάσταση υποταγής (υπό του αγού – αρχηγού), του αρχηγού και θεμελιωτού της πίστεώς μας Ιησού Χριστού, του Θεού και Παντεπόπτου και Παντοδυνάμου Λόγου είναι ολοέν και σπανιώτερη να την δει κάποιος, παρατέθηκαν τα σημεία που προηγήθηκαν, έστω για τον ελάχιστο ψυχωφελή ερεθισμό της σκέψης μας, κατάσταση προερχόμενη, όχι από έναν άνθρωπο (που νομίζει ότι είναι πιστός, αυτοαποκαλούμενος δούλος Κυρίου), αλλά από έναν ‘’δούλο’’ που κι εμείς αγοράσαμε (Η/Υ) και μας διδάσκει ‘’συγκινητικά’’, τι σημαίνει ‘’γενηθήτω Κύριε το άγιο και πάνσοφο θέλημά Σου’’. Λιτά και περιεκτικά. Με μόνο 24 λέξεις και 98 γράμματα, αλλά με τέτοια συμπύκνωση θεολογικής ευκρίνειας, που μάλλον θα θαύμαζε για αυτήν την ‘’τυχαία’’ δημιουργία – διευθέτηση και ο εξυπνότερος άνθρωπος, χωρίς προσωπικά να διανοηθώ αν θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί από άνθρωπο.... **

---

Με αυτές τις δύο αναφορές, της άνωθεν τάξης (ως παντεπόπτου και παντοδυνάμου ‘’μαγνήτη’’ ) και της σμίκρυνσης του κόσμου, ως ένα μικρό πλυσταρηό 2Χ2, μπροστά του προβάλλεται ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999) , λοξώς δεξιά το 777 ως σεπτή προοπτική, αλλά με λοξό άξονα όπως η γη περιστρέφεται, ακόμη θανατηφόρα ή καλύτερα με τρωτή πτέρνα ως φύση (4) που την εκμεταλλεύεται η επιθυμία (6), για να τρικλοποδιάσει το άλογο και ρίξει τον αναβάτη νου.

Δίπλα αριστερά, ο όντως φίλος (τι τιμή και τι υποχρέωση) και συνοδοιπόρος έως συντελείας Κύριος Ιησούς (888) ενώ δίπλα δεξιά (που δεν έβγαλε φωτο το ανάλογο αυτοκίνητο, ο φίλος μου) , η φύση (444) στα τρία της επίπεδα φυσικό, ψυχικό και πνευματικό.

Πόσο μεγάλος άραγε είναι ο κόσμος σε έναν που θάθελε να ήταν δούλος Κυρίου;;;    

Αμήν δι ευχών ενός πραγματικού δούλου (προφ.Αβδιού), εύστοχοι και λιτοί. ‘’Λεπτοί’’ , ταπεινοί με την χάρι Του Κυρίου, για συντονισμό ακρόασης αύρας λεπτής και τήρησης των εντολών Του. Αμήν γένοιτο.

---

* Διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος…

** Από a little sign (two columns gr-en) δίστηλο ελληνικά και αγγλικά και υποκεφάλαιο του 3^ου πονήματος Οδοδείκτες ελληνορθόδοξης παιδείας (φυσικό σώμα και Ουσία της Κιβωτού).

Σήμερα… 19 Νοε 2015, ένα μικρό βίωμα μιας σταλαγματιάς του αιωνίου ‘’σήμερον’’, ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

στο πνεύμα του αγ.Μαξίμου ομολογητού...