οικουμενισμός (αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Από μία επιστολή του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς στον συνταξιούχο Π.Ν. για ένα περίεργο όραμα πού είδε μέσα στήν Εκκλησία…

Ὅλα τὰ ψευδῆ θρησκεύματα τῆς γῆς, καὶ ἡ Ὀρθοδοξία ἀνάμεσά τους! Τί δουλειά ἔχει;

«Μοῦ γράφετε ὅτι εἴχατε ἕνα ἀσυνήθιστο ὅραμα στὴν Ἐκκλησία κατὰ τὴ διάρκεια τῆς προσευχῆς. Εἴδατε πὼς ὁ Χριστὸς βγῆκε ἀπ᾽ τὸ ἱερὸ καὶ στάθηκε. Ὕστερα βγῆκε κάποιος σὰν Ἑβραῖος ραβίνος, καὶ στάθηκε ἐξ ἀριστερῶν τοῦ Χριστοῦ. Τελικὰ βγῆκε κάποιος μὲ τὴ μαντήλα στὸ κεφάλι, καὶ στάθηκε ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ.

Τότε καὶ οἱ δύο τους, ἀπὸ τὶς δύο πλευρές, ἔδωσαν τὰ χέρια στὸν Χριστὸ καὶ ἔκαναν χειραψία μαζί Του. Τέτοιο ὅραμα εἴχατε.

Ἐνῶ σὰν ἑρμηνεία τοῦ δῆθεν ἑρμηνευτῆ ἀνακοινώσατε τὸ ἑξῆς, ὅτι: Ὁ Θεὸς θέλει νὰ συμφιλιωθοῦν ὅλες οἱ θρησκεῖες καὶ νὰ δημιουργηθεῖ μία πίστη στὸν κόσμο!

Ὁ καθένας ποὺ εἶναι μυημένος στὰ μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ σᾶς πεῖ ὅτι καὶ τὸ ὅραμα εἶναι ψευδὲς καὶ ἡ ἑρμηνεία εἶναι ψευδής. Τὸ φάντασμα ποὺ εἴδατε μπροστά σας δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀλλὰ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ πάντα σηκώνει τὰ κέρατά του ἐναντίον τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ.

Τὸ Πάτερ ἡμῶν τελειώνει μὲ τὴν προσευχὴ στὸν Θεὸ νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ αὐτόν, «ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ».

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ποιός μπορεῖ νὰ κάνει χειραψία μὲ τὸν Χριστό; Ποιός μπορεῖ νὰ σταθεῖ δίπλα στὸν Θεό; Μὰ δὲν ἔχει πεῖ ὁ Χριστὸς στοὺς Ἑβραίους: «Ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος» (Μάτθ. 23,38); Ἡ προφητεία ἐκπληρώθηκε.

Οἱ Ἑβραῖοι δὲν ἔχουν οὔτε θυσίες οὔτε ἱερωσύνη. Καὶ τὰ δύο πέρασαν στοὺς βαπτισμένους ἐκείνη τὴ στιγμή, ὅταν τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ σκίστηκε «ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω».

Οὔτε οἱ μουσουλμάνοι ἔχουν θυσίες ἢ ἱερωσύνη. Μήπως δὲν ἔχει πεῖ στοὺς Ἑβραίους ὁ Ἑβραῖος Παῦλος, ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ: «Τέλος γὰρ νόμου Χριστός» (Ρωμ. 10,4); Καὶ ἀκόμα: «Ἀναιρεῖ (ὁ Χριστὸς) τὸ πρῶτον ἵνα τὸ δεύτερον στήσῃ» (Ἑβρ. 10,9);

Πῶς, λοιπόν, ἐκεῖνο ποὺ ἔχει ἐρημώσει, ποὺ εἶναι τετελεσμένο, ποὺ εἶναι πεταμένο καὶ ἔχει ἀντικατασταθεῖ μὲ ἄλλο καινούργιο, μπορεῖ νὰ ἐξισώνεται, καὶ νὰ κάνει χειραψία μὲ τὴ ζωντανὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ;

Ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος ὁ Μωάμεθ, παρόλο ποὺ δὲν ὑποφέρει τοὺς χριστιανούς, ἀναγνωρίζει καὶ βάζει στὸ Κοράνι, ὅτι ὁ Ἰησοῦς, υἱὸς τῆς Μαρίας, θὰ κρίνει τὸν κόσμο ἀναλόγως τοῦ ἰδίου τοῦ Μωάμεθ. Τί ἐξίσωση καὶ ἰσοπέδωση τότε!
Ἀπὸ ποῦ τέτοιο ὅραμα; μὲ ρωτᾶτε. Ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ βάζει σὲ πειρασμούς. Ἐπιθεωρῆστε τὴ ζωή σας καὶ θὰ καταλάβετε…

Στὶς μέρες μας πολὺ ἀκούγεται –ἀπὸ τοὺς ὀλιγόπιστους, βέβαια– περὶ τῆς συμφιλίωσης καὶ ἐξίσωσης ὅλων τῶν θρησκειῶν. Καὶ ἐσεῖς παραδοθήκατε σὲ τοῦτες τὶς σκέψεις καὶ τὶς ἐπιθυμίες. Σᾶς δόθηκε, τὸ δικό σας ὑποκειμενικὸ ὅραμα νὰ τὸ δεῖτε σὰν νὰ εἶναι ἀντικειμενικό. Κι ἐσεῖς τὸ χαίρεστε, σὰν ἔλεος τοῦ Θεοῦ. 

Ἐγὼ δὲν θὰ ἔλεγα ὅτι τοῦτο εἶναι ἔλεος, πιθανότερα εἶναι ἡ προειδοποίηση.
Μπερδέψατε τὶς ἔννοιες.

Ἄλλο πράγμα εἶναι ἡ κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ εἰρήνη καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Καὶ ἄλλο πράγμα εἶναι ἡ ἐξίσωση στὰ δικαιώματα καὶ τὶς ὑποχρεώσεις τῶν πολιτῶν καὶ ἄλλο ἡ ἰσοπέδωση τῶν θρησκειῶν.

Στοὺς χριστιανοὺς ἔχει αὐστηρὰ διαταχθεῖ ἡ ἐλεημοσύνη πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς διαφορὰ στὴν πίστη, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ ἡ αὐστηρὴ τήρηση τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ.

Ὡς χριστιανὸς ἐσεῖς μπορεῖτε νὰ θυσιάσετε γιὰ τοὺς ἀλλόθρησκους καὶ τὴν περιουσία καὶ τὴ ζωή σας, ἀλλὰ μὲ τίποτα (δὲν μπορεῖτε νὰ θυσιάσετε καὶ) τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἐκεῖνα ὅλα εἶναι δική σας ἰδιοκτησία, ἐνῶ αὐτὴ ἡ Ἀλήθεια ὄχι…

Ἐδῶ βρίσκεται ὁ λίθος προσκόμματός σας, σὲ τούτη τὴ μὴ διαφοροποίηση. Ἀπὸ τούτη τὴν μὴ διαφοροποίηση ἦρθε καὶ ἡ σύγχυση στὴν ψυχή.

Στὴν πραγματικότητα ἐσεῖς δὲν εἴδατε οὔτε τὸν Χριστὸ οὔτε τὸν Μωάμεθ, εἴδατε μόνο τὴν δική σας ψυχή.

Ὁ Θεὸς ἂς σπεύσει σὲ βοήθειά σας…»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται…»•
Ἱεραποστολικὲς ἐπιστολὲς Α΄, ἐκδ. Ἐν πλῷ, 2008