για τους λογισμούς (γερ.Εφραίμ αριζόνας)

Τους κακούς λογισμούς έξω γρήγορα με τις «κλωτσιές» να τους διώχνεις, «έξω, αλήτες», να φωνάζεις, «από τον ναόν του Θεού, από την ψυχήν μου»! Δίωξε τους κακούς λογισμούς αμέσως, μόλις έλθουν, μην τους αφήνεις μέσα σου, διότι κινδυνεύεις να υποστείς πληγή και ύστερα χρειάζονται δάκρυα και στεναγμοί. Κάνε υπομονήν, παιδί μου, φεύγε ως από φωτιά τους λογισμούς, διότι αυτοί ερημώνουν την ψυχήν, την ψυχραίνουν, την νεκρώνουν! Εάν όμως τους διώχνουμε με την οργή, με την προσοχή και την ευχή, γίνονται πρόξενοι μεγάλης ωφελείας...

Χωρίς αγώνα πάνω στους λογισμούς μας, δεν θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε καθαρότητα στην καρδιά μας. Από τους λογισμούς που κάνουμε, είτε θα γίνουμε καθαροί είτε ακάθαρτοι. Και πρέπει να ασφαλίσουμε και να προσέχουμε τις ψυχοσωματικές αισθήσεις, γιατί από αυτές πηγάζουν λογισμοί.

Μας λέγουν οι νηπτικοί πατέρες, ότι ένας λογισμός μας ανεβάζει εις τον ουρανόν και ένας μας κατεβάζει εις την κόλασιν. "Εν τοις λογισμοίς μας βελτιούμεθα ή αχρειούμεθα". Δηλαδή ένας λογισμός, ο οποίος απρόσεκτα θα μας προσβάλλει, θα μας δηλητηριάσει, θα μας ηδονίσει, μπορεί να μας καταστήσει αξίους για την κόλαση. Ένας λογισμός Θεϊκός, ένας λογισμός αυταπαρνήσεως, ένας λογισμός ανδρείας, ένας λογισμός προσευχής και θεωρίας, μας αξιώνει να πλησιάσουμε τον Θείο Θρόνο και να γευθούμε πράγματα ουράνια. Η αρχή των αμαρτημάτων ξεκινά από τους λογισμούς.

Να προσπαθούμε πάντοτε, να έχουμε σωτήριες σκέψεις στον νου μας, εικόνες ωφέλιμες, για να μην δίνουμε στον σατανά χώρο, να ρίχνει τα δικά του και να μας βάζει αμαρτωλές σκέψεις και φαντασίες!

---

μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν

Γιατί η ψυχή μοιάζει με τη μυλόπετρα; (Αββάς Κασσιανός)