Ούτε πείνα ούτε άγρια θηρία έβλαψαν το σώμα του, στα τόσα χρόνια πού ζούσε μέσα στην έρημο. Ή ψυχή του δεν τρώθηκε ούτε από την απελπισία της μοναξιάς, ούτε από την έπαρση στη θέα ουράνιων οραμάτων.
Δεν αναζητούσε ούτε ψωμί, ούτε γνώση από άνθρωπο. Ό Θεός του έδινε ότι χρειαζόταν, διότι παρέδωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό του στο θέλημα του Θεού.
Δεν οδήγησε ό ίδιος τα βήματά του μέσα στην έρημο, ούτε μακριά απ' αυτήν. Ενα αόρατο πηδάλιο άνωθεν οίάκιζε τη ζωή του. Διότι, όταν ήταν απαραίτητο να βγει από την έρημο και να πάει νά συναντήσει τον Κύριο, τότε, όπως ρητά αναφέρεται: Έγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην (Λουκ. 3:2). Σαν αθώος νέος, ό Ιωάννης, μίλησε απλά για την επικοινωνία του με τις δυνάμεις του Ουρανού:
κάγώ ούκ ηδειν αυτόν, άλλ' ό πέμψας με βαπτίζειν έν ύδατι, εκείνος μοι ειπεν- έφ όν αν ίδης τό Πνεύμα καταβαίνον και μένον έπ’ αύτόν, ούτός έστιν ό βαπτίζων έν Πνεύματι Άγίω κάγώ έώρακα και μεμαρτύρηκα οτι ούτος έστίν ό υιός τού Θεού (Ίωάν. 1:33-34).
Πόσο τρυφερά κι απλά μιλά γιά πράγματα ουράνια! Αλλά πόσο τρομακτικός είναι, σαν λιοντάρι, όταν μιλά εναντίον της αδικίας ανθρώπων, εναντίον του Ηρώδη και της Ήρωδιάδος! Τό άρνί καί το λιοντάρι συγκατοικούν εντός του. Ό ουρανός είναι τόσο κοντά του, όπως ή μάνα στο παιδί της.
Το θέλημα του Θεού του είναι προσιτό καί ξεκάθαρο, όπως είναι καί γιά τους αγγέλους στον ουρανό.
Πάνσοφε Κύριε, οδήγησε κατά τό θέλημά Σου τις ζωές των άμαρτωλών ημών, στην έρημο αυτής τής ζωής, όπως οδήγησες τη ζωή του άγιου Ιωάννου του Βαπτιστού. Ότι Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις εις τούς αιώνας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου