Ο άγιος Σωφρόνιος για τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο (και δυο συνειρμικές σκέψεις)

Ζώμεν επί της γης και δεν βλέπομεν τον Θεόν, ουδέ δυνάμεθα να ίδωμεν Αυτόν. Αλλ’ εάν το Πνεύμα το Άγιον έλθη εις την ψυχήν, τότε θα ίδωμεν τον Θεόν, ως είδεν Αυτόν ο Πρωτομάρτυς Στέφανος. Η ψυχή και ο νους Πνεύματι Αγίω αναγνωρίζουν αμέσως ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Ούτως ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος Πνεύματι Αγίω ανεγνώρισεν εις το μικρόν βρέφος τον Κύριον, και ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής δια Πνεύματος Αγίου ωσαύτως εγνώρισε τον Κύριον και υπέδειξεν Αυτόν εις τον λαόν. Άνευ δε Πνεύματος Αγίου ουδείς δύναται να γνωρίση τον Θεόν, και πόσον πολύ αγαπά ημάς. Έστω και αν αναγινώσκωμεν ότι ηγάπησεν ημάς και έπαθεν εξ αγάπης προς ημάς, όμως περί τούτου σκεπτόμεθα μόνον δια του νοός, αλλά δεν εννοούμεν δια της ψυχής, ως πρέπει, την αγάπην του Χριστού. Όταν όμως το Πνεύμα το Άγιον διδάξη ημάς, τότε εναργώς και αισθητώς γνωρίζομεν την αγάπην και γινόμεθα όμοιοι προς τον Κύριον…

Όστις φέρει εντός αυτού το Πνεύμα το Άγιον, έστω και ολίγον, ούτος θλίβεται δι’ όλον τον κόσμον ημέρας και νυκτός, και η καρδία αυτού σπλαγχνίζεται παν κτίσμα του Θεού, ιδιαιτέρως δε εκείνους τους ανθρώπους, οίτινες δεν γνωρίζουν τον

Προσευχή των πατέρων της Όπτινα

ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με ν' αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.

Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.

Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη μ' αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.

Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ' όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

ΚΥΡΙΕ, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της. Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν' αγαπώ. ΑΜΗΝ.

Προσευχή του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου για να μας εμφανίσει ο Θεός τον κατάλληλο πνευματικό...

Προσευχή του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου για να μας εμφανίσει ο Θεός τον κατάλληλο πνευματικό που θα οδηγήσει τις ψυχές μας στην Βασιλεία, καθώς όλοι οι πνευματικοί δεν είναι ίδιοι και θέλει μεγάλη προσοχή γιά νά μήν περιπέσουμε σέ κανέναν πλάνο ἤ ψεύστη ἤ ψευδαπόστολο ἤ ψευδόχριστο», αντί για έναν που να είναι αληθινός Πνευματικός

Κύριε, ὁ μή θέλων τόν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τό ἐπιστρέψαι καί ζῆν αὑτόν, ὁ κατελθών διά τοῦτο ἐπί τῆς γῆς, ἶνα τούς κειμένους καί τεθανατωμένους ὑπό τῆς ἁμαρτίας ἐξαναστήσῃς καί σε κατιδεῖν αὑτούς, τό φώς τό ἀληθινόν, ὡς ἰδεῖν ἀνθρώπῳ δυνατόν,καταξιώσης, πέμψον μοι ἄνθρωπον γινώσκοντά σε, ἶνα ὡς σοι δουλεύσας αὑτῷ καί πάσῃ δυνάμει μου ὑποταγείς καί τό σόν ἐν τῷ ἐκείνου θελήματι ποιήσας θέλημα, εὐαρεστήσω σοι τῷ μόνῳ Θεῶ καί καταξιωθῶ σου κἀγώ τῆς βασιλείας σου ὁ ἁμαρτωλός 

οι δύο αγιογραφικοί άνθρωποι και Ο Ένας εν μέσω αυτών…

τα δύο αγιογραφικά ‘’αδέλφια’’ και Ο Κύριος εν μέσω αυτών… το καλό και κακό εν ημίν και εν μέσω αυτών Ο εν ημίν αναμενόμενος να γεννηθεί (υπό προϋποθέσεις) Κύριος. 

εξωτερικά, ιστορικά, …είναι ο κάιν και ο άβελ (1), εκ του πρώτου ΑΔΑΜ τεκνία…. και εφεξής όλα τα τέκνα Θεού (δευτέρου ΑΔΑΜ) του Οποίου εικόνες Του είμαστε ως άνθρωποι [ο έχων του Ανδρός (ανθρ) την όψη (ωπος) όπως κύνωψ, αιθίοψ (όψη αιθάλης - μαύρη)…] κι οι δυο, στίγματα φέροντες πταισμάτων (ακόμη και εγκλημάτων) με την συμβουλή και ενέργεια του διχαστού (δια-βολέα). 

Θα μπορούσαν να χωριστούν ως από την μία, οι θέλοντες απορρίψαι την ρυπαρότητα και ομοιάσουν το πρωτότυπο και από την άλλη οι αδιαφορούντες. Είναι, καθαρά θέμα προσώπου και αίσθησης.... για το βάρος της αμαρτίας και την απελευθέρωση από την αμαρτία - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς. ... με την Παναγία να έρχεται μυστικά κοντά στην ψυχή ωσεί μήνας τρεις και να τον βοηθά, όπως και ο ρδ' ψαλμός. Κι αν δεν εμβεί (5) Ο Κύριος μέσα στον ποταμό της ζωής (όπως στον Ιορδάνη) η νομοτελειακή κατάληξη του ποταμού, θάναι η νεκρά θάλασσα. Αλλιώς (και μόνο) τα ιορδάνεια ρείθρα στρέφονται προς τα πίσω... στην πηγή.  

Στο δίπολο ζωής θανάτου, ο νομοτελειακός επερχόμενος βιολογικός θάνατος, ''φιλοσοφείται'' από τον αγ.Νικόλαο βελιμίροβιτς ο φόβος θανάτου σε πιστούς και απίστους.. και εμάς, μας ερεθίζει να πάρουμε θέση...

Στα ''ζεύγη'' .... είναι και ο Αβραάμ πατέρας δύο διαθηκών, από την μια έχοντας παιδί δούλης Άγαρ, (τον Ισμαήλ) που συστοιχείται στο όρος Σινά, και τον εξ

τα τέσσερα ‘’ε’’ του θείου θελήματος σε σχέση με τα Χριστούγεννα

Ο Κύριος, θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν…. (1) 

Η επίγνωσις μαζί με την σωτηρία ξεκινά το έργο Της, από όποιο βάθος σκότους κι αν βρίσκεται ο καθένας, και όσο επιδέχεται και συνεργάζεται με το θείο θέλημα. 

Δεν είναι μόνο ο σκοπός άγιος αλλά και ο δρόμος για τον σκοπό… 

Ξεκινά ο φωτισμός από το κατέναντι [πίσω, μη φωτιζόμενη από ήλιο πλευρά της γης, αλλά φωτιζόμενο από αστέρες και λατρεύοντες αυτούς τους δυτούς… κατάσταση του φονέως Κάιν (Γεν.δ’16)] για να τον οδηγήσει στο απέναντι (πρώτη έκπτωση, Γεν.γ’24) και μας επανεισάγει εντός της Αυτού δόξης και Φωτός, ως Ζωοδότης Ήλιος (πρόσωπο προς πρόσωπο).

 

Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. 

Μπορεί το έλεος Του Κυρίου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου…. αλλά η αποστροφή μας και το… αγάπησαν μάλλον το σκότος παρά το φως… (2) έχει

Η είσοδος της Ζωής στην ζωή μας...

Απότι μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή, τις παραδόσεις, ακόμη και σύμφωνα με την θεογονία του ησιόδου όσον αφορά τα γένη των ανθρώπων (χρυσούν, αργυρούν αιθερικά… κοκ) ζούσαμε σε έναν κύκλο πνευματικότητος αλλά εκπέσαμε αυτού. 

Μοιάζουν να υπάρχουν μόνο δύο κύκλοι ζωής. Ένας εσώτερος παραδείσιος σαν πυρήνας και ένας εξώτερος που καλύπτει τον έσω, όπως το σώμα την εν ημίν ψυχή. Μια ψυχή ένας νους με όλες τις δυνάμεις να μην περιορίζονται φυσικά στο σώμα, αλλά να έχουν άλλη προοπτική. 

Βλέπουμε στην ιστορία, ότι περιορίζεται η Ζωή μέσα σε σχήματα λαμβάνοντας Ο Κύριος δούλου μορφή, για να σπάσει  τα δεσμά των περιορισμών. Λένε οι άγιοι, πως Ο φύσει Θεός ενανθρωπίστηκε, για να κάνει τον άνθρωπο Θεό κατά χάρι. 

Είναι ο κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…  που, κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· Ψαλμός 11,9  

σε αυτόν τον δεύτερο κύκλο που είναι ο κατ’εξοχήν αγωνιστικός χώρος, η σαν αστραπή διερχόμενη βιωτή μας, θα είναι η αιτία ή επανεισόδου μας στην Ζωή ή ο εξοστρακισμός από Αυτήν. ή 9 ή 6… ή επιστροφή στον 999 Δημιουργό ή αιώνια δέσμευση στο είδωλο (666) αληθοφανή, επειδή δεν μπορέσαμε να νικήσουμε το αυτοείδωλό μας που δημιουργήθηκε δόλια από τον αντίδικό μας. 

 η μεταξύ γης και ουρανού Ναυς… με τα δωρεάν μυστικά και μυστηριακά Της εφόδια, θεραπεύει, ζωογονεί, ανασταίνει, φωτίζει και περνά το ενσωματωμένο σε Αυτήν μέλος Της, από την γη στον ουρανό, επανεισάγοντάς τον στην (εντός ημών) βασιλεία, λάμποντας εντός ημών ο ήλιος. 

Στις δύο κεντρικές (γνωστές) δεσποτικές εορτές (Χριστουγέννων και Ανάστασης)

‘’σήμερον’’ γεννάται (φιλόσοφη και φιλοδύναμη προσέγγιση)

φιλελληνική και φιλοϊουδαϊκή…. σε σχέση με την συμπληρωματική ορθόδοξη, που δεν ήλθε να καταλύσει τον νόμο (φυσικό και γραπτό) αλλά να τους πληρώσει…. δεν ήρθε για να δώσει ώθηση στην ήδη εξοστρακιστική φυγόκεντρη πορεία (το αρχέγονο δόλωμα που εξάγει τον άνθρωπο από τον παράδεισο και στρέφει τα νώτα στον Κύριο), αλλά να τον επιστρέψει.   

είναι εκείνο το ‘’σήμερον’’ που λέγεται πολλές ημέρες πριν, για να δώσει το στίγμα του αιώνια (υπέρχρονα) συμβαίνοντος με μας να το προσεγγίζουμε και μετέχουμε σε αυτό το σήμερον του ‘’νυν’’ (κεφαλή και αιωνίου παρόντος), κατά την ετοιμότητά μας δλδ κατά πόσο εργαστήκαμε εύστοχα στο ‘’αεί’’ (και όλο χρόνο) κοιλία. 

Εκεί όπου τα πράματα είναι χωρισμένα (και μη ενωμένα εις εν, …χωρίζεται ο όλος κύκλος σε τρία ίσα μέρη των 120 μοιρών και από του καθενός τον προσανατολισμό* προσώπου και την κίνησή του προς τον στόχο που θέτει,

«…ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με» Ψαλμός ιη', 13

Ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς βλέποντας ὅτι ἁ­μαρτάνει κάθε στιγμὴ καὶ ὥρα τῆς ζωῆς του καὶ παρατηρώντας τὶς προσ­βολὲς τῶν πονηρῶν λογισμῶν ποὺ διαδέχονται ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ἀναφωνεῖ: «παραπτώματα τίς συνήσει; ἐκ τῶν κρυ­φίων μου καθάρισόν με» (Ψαλ. ιη΄ [18] 13). Πόσο ἐλλιπεῖς εἴμαστε στὴν τή­­ρηση τοῦ νόμου σου, Κύριε! Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀ­ντι­ληφθεῖ τὰ παραπτώματα ποὺ διαπράττει ἀκουσίως, χωρὶς νὰ τὸ πάρει εἴ­δηση; Ἀπὸ αὐτὰ τὰ κρυφὰ παραπτώματά μου, τὰ ὁποῖα δὲν ἔπεσαν στὴν ἀντίληψή μου, καθάρισέ με, Κύριε. 

Ποιὰ εἶναι τὰ «κρύφια» ἁμαρτήματά μας; Σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς ἑρμηνευτὲς «κρύφια» ἁμαρτήματα μποροῦν νὰ εἶναι κι αὐτὰ ποὺ διαπράττονται κρυφά, μακριὰ ἀπὸ τὰ βλέμματα τῶν συνανθρώπων μας, «τὰ κρυφίως πραττόμενα». Ἀλλὰ ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς δὲν ἀναφέρεται τόσο σ᾿ αὐτά. Ἀναφέρεται στὶς ἄτακτες ὁρμές, τὶς κινήσεις τῶν παθῶν, τὰ ἀπρόσ­εκτα βλέμματα, τὶς ἐφάμαρτες ἐπιθυμίες, τὶς ἔνοχες

Και ο Λόγος σάρξ εγένετο - Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Ώστε να μας κάνει από γήινα όντα σε ουράνια·

από αμαρτωλούς σε αγίους·

να μας ανυψώσει από την φθορά στην αφθαρσία·

από την γη στον ουρανό·

από την δουλεία στην αμαρτία και στον διάβολο, στην ένδοξη ελευθερία των τέκνων του Θεού·

από τον θάνατο στην αθανασία·

να μας κάνει υιούς Θεού και να μας καθίσει επάνω στον θρόνο μαζί Του σαν βασιλικά παιδιά Του.

Ώ, άπειρη ευσπλαχνία του Θεού!

Ώ, ανέκφραστη σοφία του Θεού!

Ώ, μέγα θαύμα που εκπλήσσει όχι μόνο την ανθρώπινη διάνοια αλλά και των αγγέλων!

---

Βαδίζοντας προς την θεία Γέννηση, προς τον οίκο του Άρτου και Ύδατος Ζώντος... μια με πόνο καρδίας παρατήρηση...

''Στίς ἡμέρες μας, οἱ γραμματισμένοι ἄνθρωποι ὑψώνουν ἕνα πελώριο εἴδωλο καί προστάζουν ὅλους νά τό λατρεύουν, λατρεύοντάς το καί οἱ ἴδιοι. Αὐτό τό εἴδωλο εἶναι ἡ φιλολογία τῆς Ἀρνήσεως, τό ἀποκύημα τοῦ ἀπίστου καί ὑπερηφάνου λογικοῦ. Ὁ Ἀρχέκακος σοφίσθηκε ἕνα νέο εἶδος εἰδωλολατρίας μέσα στούς κόλπους τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, μιᾶς εἰδωλολατρίας λεπτεπιλέπτου, πού ἀνταποκρίνεται στίς πνευματικές ροπές τοῦ αἰῶνος. Τί δύναμι ἔχει ὁ Σατανᾶς! Πῶς

η μεταξύ γης και ουρανού Ναυς…

Κάποτε στην Μεγάλη είσοδο ο παπα-Εφραίμ είδε τον εαυτό του υπερυψωμένο και αισθανόταν ότι πατούσε πάνω σε φλόγες. Μόλις έφθασε κάτω από τον πολυέλεο είπε μέσα του, «Παναγία μου, Χριστέ μου», και σιγά-σιγά πάτησε και μπήκε από την Ωραία Πύλη. Τότε κατενόησε το ψαλμικό, «ο ποιών τους Αγγέλους Αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα» (Ψαλμ. ργ’4). - Οσίου Εφραίμ, του Κατουνακιώτη.*

Κι η μεγάλη είσοδος αντιστοιχεί στην Κυριακή Βαΐων....

Με το επί πώλου όνου σχήμα Ο επί των χερουβείμ εποχούμενος Κύριος μας εξάγει κατ’αρχάς από την αίγυπτο (από το παράλογο στο λογικό) ως οριζόντια μετάθεση ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… και συνεχίζει από το λογικό στο υπέρλογο (κάθετη διάσταση – σύνολο σταυρική) ώστε με την θεία λειτουργία να μας ανέλκει με το … ιδού αναβαίνομεν εις ιεροσόλυμα.... (και δεν μένει εκεί μόνο στην

Αγία Γραφή

22 Δεκεμβρίου 1929, πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς

Η Αγία Γραφή είναι κατά κάποιον τρόπο η βιογραφία του Θεού στον κόσμο αυτό. Και μάλιστα από την Αγία Γραφή η Καινή Διαθήκη είναι η βιογραφία του σαρκωθέντος Θεού σ' αυτόν τον κόσμο. Μέσα σ' αυτήν περιγράφεται πώς ο Θεός, για να δείξει τον Εαυτό Του στους ανθρώπους, έστειλε τον Θεό Λόγο, ο οποίος σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος, και σαν άνθρωπος είπε στους ανθρώπους όλα όσα ο Θεός έχει, όλα όσα ο Θεός επιθυμεί για τον κόσμο αυτόν και για τους ανθρώπους που ζουν σ' αυτόν. Αποκάλυψε ο Θεός Λόγος το σχέδιο του Θεού προς τον κόσμο. Ο Θεός Λόγος με τη βοήθεια του λόγου, έδειξε τον Θεό στους ανθρώπους, όσο είναι δυνατό ο ανθρώπινος λόγος να περιλάβει τον Απερίληπτο Θεό. Ό,τι είναι απαραίτητο στον κόσμο αυτό και στους ανθρώπους που ζουν σ' αυτόν, ο Κύριος το έδωσε μέσα στην Αγία Γραφή. Μέσα σ' Αυτήν έδωσε τις απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα. Δεν υπάρχουν ερωτήματα που να βασανίζουν την ανθρώπινη ψυχή και για τα οποία να μην έχει δοθεί μέσα στην Αγία Γραφή είτε άμεση είτε έμμεση απάντηση. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επινοήσουν περισσότερα

Πώς ο Άγιος Ιωάννης της Κροστανδης έκοψε το κάπνισμα!

Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης στο βιβλίο «Η οδός της εσωτερικής μετανοίας, ανέκδοτο πνευματικό ημερολόγιο»(Calea pocăinței lăuntrice, jurnal duhovnicesc needitat), αναφέρει τις βλαβερές επιπτώσεις του τσιγάρου στο σώμα και στην ψυχή.

«Το κάπνισμα είναι μια ιδιοτροπία.Από αυτό προέρχονται οι πόνοι στα πόδια και η κατάθλιψη.Ότι ο διάβολος είναι ο πατέρας του τσιγάρου το κατάλαβα σήμερα ιδιαιτέρως: Κάτι επέδρασε επάνω μου αρνητικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια.

Αισθάνθηκα πως ο εχθρός φώλιασε στα πλευρά μου και στην καρδιά μου και μου εναντιονώνταν επίμονα,εμποδίζοντάς με να πω την εκτενή και την ευχή, φοβίζοντάς με, παραλύοντάς με και λυπόντας με μέχρι αμαρτίας…

Δια του καπνίσματος μπαίνει στον άνθρωπο το ακάθαρτο πνεύμα.Χτες βράδυ αφού κάπνισα ο διάβολος έκανε αισθητή την παρουσία του μέσα από έναν συνεχή λόξυγγα ο οποίος με ταλαιπώρησε από το Χερουβεικό μέχρι και λίγο πριν την Θεία Κοινωνία.Τα νεύρα μου ήταν τεντωμένα,η φωνή μου ”ξέφευγε”, έτρεμα και ήμουν εξαντλημένος. Γι αυτό το κάπνισμα είναι ανώφελο. Είναι μια χαζή ιδιοτροπία, μια

αίγυπτος, έρημος και Βηθλεέμ....

και κάπου κατακεί, [σε έναν από αυτούς τους τρείς τόπους (1), κατέναντι (ς’) – απέναντι (5) – μέσα στον Λόγο (2)] κυκλοφορεί η συνείδησή μας… εμμένουσα στα κάρβουνα και το πυρ του κόσμου (με το κοσμικό φρόνημα – αίγυπτο, ανάμεσα σε σκιές και είδωλα) 

ή δια σταυρού στην πορεία (έρημο) προς τον πόδα (σπήλαιο), όπου γεννιέται το άλλο πυρ. 

Είναι η ποταμοφόρητος Εκκλησία, ο όφις και η έρημος που σαν ναυς που ακουμπά και τα τρία (έχοντας δύο σκέλη, ένα ουράνιο και ένα επίγειο), προσφέρει τα βιώματα εξόδου (και ανάστασης) στον εισερχόμενο που θάθελε να περάσει από το ένα στο άλλο. Από την γη στον ουρανό. Σταυρός παντού*. Στο ένα σκέλος η δόξα των αγγέλων (βηθλεέμ) στο άλλο το τραύμα των δαιμόνων (αίγυπτος και κοσμικό φρόνημα) σταυρός στο μέσον ως περάτης (όπως  φαίνεται το σχήμα στην έρημο)... με μας να διαλέγουμε... 

Τα πάντα, ξεκινάνε από την θέληση.

πας άνθρωπος ψεύστης…. δλδ φευγαλέος σαν αστραπή….

κι η θέλησή του, ο νους, ο κεραυνόμορφος κόππα ( ϟ ) (παράλληλα και ανάλογα

Γέρων Ιερώνυμος της Αίγινας

Όσιος Ιερώνυμος της Αίγινας: Μὴ θυμώνετε. Θὰ σᾶς εἰρωνευθοῦν, θὰ ὑποφέρετε. Ἐσεῖς μὴ φοβάσθε. Σᾶς προσφέρουν δηλ. πιπέρι, νὰ δίδετε ζάχαρη. Ἐγὼ πιπέρι δὲν ἔχω νὰ σκέπτεσθε, ζάχαρη ἔχω, ζάχαρη δίδω.

ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ: «ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΝ ΜΑΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ!»

Αγαπήστε και την προσευχή. Ένας έκαμε προσευχή όλην την νύχτα. Τα λόγια της προσευχής του έρχονταν το ένα μετά το άλλο χωρίς δυσκολία.

Είτε έχεις ζήλο είτε όχι, την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Δια πολλούς λόγους την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Προσπάθησε επίσης, ένα κόμπο δάκρυ κάθε βράδυ να έχεις. Ημέρα να μη πέραση χωρίς προσευχήν, αλλά και προσευχή να μη γίνη χωρίς δάκρυ.

Ή προσευχή πώς πηγαίνει; Εγώ, πολλές ημέρες κρεβάτι δεν βλέπω. Και όταν

η βαθύτητα των ευχών των αγίων…

Με αφορμή το… Η ευχή του Αγίου Μοδέστου για όλα τα ζώα – Αγιασμός , * με την οποία αφενός πληθύνει και κρατά υγιή τα κτήνη μας, που έθεντο στην υπηρεσία του ανθρώπου και αφετέρου τα διασφαλίζει από το κτήνος και τις εξωτερικές επιθέσεις των αγριμιών, που ως μισόκαλος θα ήθελε να καταπιεί κεντρικά τον άνθρωπο αλλά και κάθε ζωή βοηθητική γύρω απ’αυτόν (ουσία και περι-ουσία), η αναλογία από τα έξω στα μέσα, είναι επιβεβλημένη. 

Ήταν αυτή η τελευταία επίγεια προ του μαρτυρίου, προσευχή του αγ.Μοδέστου για να ακολουθήσει η μετά την κοίμησή του, δόξα Θεού που αντιδοξάζει τους Αυτόν δοξάζοντας…. :

Συνηθίζουμε να εξαντλούμε την βοήθεια των ‘’ειδικών’’ αγίων στα εξωτερικά. έ! για βόδια μιλάει, δεν αφορά εμάς τους αστούς. Για μάτια μιλάνε οι παρακλήσεις προς την αγ.Παρασκευή, εμείς δεν έχουμε πρόβλημα όρασης. Για τα παιδιά

Η ευχή του Αγίου Μοδέστου για όλα τα ζώα – Αγιασμός

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, ο ελεήμων και Πανάγαθος. O πάσαν την νοητήν και αισθητήν Κτίσιν εν σοφία δημιουργήσας. O τους οικτιρμούς σου εκχέων επί πάντα τα υπό σου δημιουργηθέντα. Ο διά της παναγάθου Προνοίας σου πάντων προνοών και πάντων κηδόμενος των κτισμάτων σου: αΰλων, υλικών, λογικών, αλόγων, εμψύχων, αψύχων, από των πρώτων έως των εσχάτων. Ουδέν γαρ απρονόητον, ουδέ ημελημένον παρά σοι τω Ποιητή και Προνοητή του παντός. Συ γαρ εί, ο ανοίγων την χείρα σου, και εμπιπλών παν ζώον ευδοκίας. Συ εί, ο εξανατέλλων χόρτον τοις κτήνεσι και χλόην, ένεκα της δουλείας των ανθρώπων. Συ εί, ο πάλαι τας των ζώων αγέλας του Iσραήλ, ανωτέρας διαφυλάξας της θανατηφόρου πληγής των πρωτοτόκων ζώων των Αιγυπτίων. Συ εί, ο διά της ενσάρκου σου οικονομίας, καταργήσας τον το κράτος έχοντα του θανάτου: τουτέστι τον Διάβολον, και τω θανάτω σου θανατώσας τον θάνατον.

Συ εί, ο και δι´ εμού του αναξίου δούλου σου, τον μεν όφιν θανατώσας, τον την πηγήν του ύδατος τω εαυτού ιώ διαφθείραντα. Tα δε εξ αυτής πιόντα ζώα και νεκρωθέντα, τη ζωοποιώ δυνάμει σου αναστήσας. Tον δε εις τούτο συνεργήσαντα δαίμονα, εμφανή γενέσθαι παρασκευάσας, ομνύοντα, μηδέποτε προσεγγίσαι τολμήσαι, όπου αν επικληθείη το ταπεινόν εμού όνομα. Σου τοίνυν δέομαι, Δέσποτα Πανάγαθε και Ποιητά του παντός, και σε ικετεύω τον της ζωής πάσης

ευσπλαγχνία και διάκριση

με αφορμή το… Μὴ ὑποδεικνύεις, διότι,... διδασκαλία δίχως θέλησιν τοῦ ἄλλου, ἔ χ θ ρ α εἶναι καὶ γίνεται ἁμαρτία καὶ σὲ κεῖνον ποὺ ἀκούει καὶ δὲν κάνει καὶ ἐσὺ στεναχωρεῖσαι καὶ ταράζεσαι... - Γέρων Ἱερώνυμος τῆς Αἰγίνης - Ἀποφθεγματικοὶ Λόγοι

...ο αγ.Σωφρόνιος έσσεξ είχε μια απορία και ένα παράπονο από τον καλό Θεό…. 

πως μερικές φορές στην εξομολόγηση του δίνει πληροφορία και σε άλλες περιπτώσεις τον αφήνει μόνο του για να τα βγάλει πέρα με την αποκτηθείσα εμπειρία… αλλά εκ Θεού, ούτε κουβέντα ούτε νεύση…. 

κι Ο Θεός του απαντά: 

άνθρωπο που θέλει να διορθωθεί τον βοηθάω. Αν όμως ξέρω ότι αυτό που θα του πω δεν θα το λάβει υπόψην του, ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΛΕΩ, για να μην υπάρχει άλλη μια αιτία καταδίκης του. Ότι ενώ άκουσε τον Θεό τον ίδιο να του λέει κάτι, δεν το τήρησε. 

Βλέπει την καρδία, βλέπει το μέλλον, βλέπει την διάθεση… αμήν να μας δίνει πρώτα αυτογνωσία που στερούμαστε και μετά το εκ των κρυφίων μου καθάρισέ με, να μιλάμε εκ του περισσεύματος αγάπης περισσότερο με το λάλησον αγαθά

για τον αριθμό του θηρίου – π. Ηλίε Κλεόπα

Ο αριθμός 666, είναι ένας αριθμός συμβολικός καί αποκαλυπτικός, τον oποίον μεταφράζει ως εξής ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. Το πρώτο νούμερο συμβολίζει την παράλογη επιθυμία, δηλαδή την αχαλίνωτη εξάπλωση της ακολασίας καί παντός σαρκικού πάθους, κατά τον έσχατο αιώνα. Το δεύτερο νούμερο συμβολίζει άλλα φοβερά πάθη, όπως: την ασυγκράτητη οργή, η οποία θα κυριαρχήσει στον κόσμο, κατά τους έσχατους καιρούς. 

Δηλαδή την έξαψη της μέχρι εγκλήματος κακίας, τον άνευ ευσπλαχνίας και αιτίας φόνο αθώων ανθρωπίνων υπάρξεων, δηλ. βρεφών από την κοιλιά της μητέρας των (εκτρώσεις). Το τρίτο νούμερο συμβολίζει άλλα αποκαλυπτικά πάθη, όπως: την παράλογη φαντασία με την οποία θα εξαπατάται η ανθρωπότητα στους έσχατους καιρούς. 

Οι άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να ζήσουν χωρίς την αυταπάτη του λογικού, διότι μ’ αυτό τον τρόπο ο διάβολος εισχωρεί ευκολότερα και ανεπαίσθητα στην καρδιά του ανθρώπου. Πριν από το τέλος του κόσμου οι άνθρωποι δεν θα έχουν στην καρδιά των την πνευματική αίσθηση. Δεν θα έχουν ζήλο πλέον για την εκκλησία, την προσευχή, την ανάγνωση των ψυχωφελών βιβλίων, την νηστεία, την εκτέλεση των καλών έργων. 

Επειδή η καρδιά των θα είναι έρημη από κάθε ιερό και όσιο, θα ζουν μόνο με τις

προφητευθέντα και νυν ενεργούμενα....

οι αυτοεκπληρούμενοι προφήτες, σχεδιάζουν και υλοποιούν.... όπως ανακοινώνουν με κάθε ευκαιρία υψηλοφρονώντας και επαιρόμενοι ότι στα χέρια τους βρίσκεται η ζωή των άλλων.... ''προφητεία'' για εμβόλιο από τέκτονα

τους διαφεύγει βέβαια, ότι ... Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν, Αυτός που δίνει πνεύμα προφητείας ΑΛΗΘΙΝΟ για νουθεσία μας και ορθή/ορθόδοξη αντιμετώπιση. 

Τρελλαίνονται για την μείωση πληθυσμού και στειρώσεις νέων κλπ.... αλλά μέσα στο θείο σχέδιο επιτρέπεται, όπως μας γνώρισε η καλή μας Παναγία στο Η εγνατία, ο Άγιος Κοσμάς και η Κωνσταντινούπολη .... ότι θα βρεθεί η εικόνα μετά τον μεγάλο Πόλεμο, όταν η Κωνσταντινούπολη γίνει κονιορτός (σκόνη), και μείνει το 1/3 της ανθρωπότητας.

Εκείνη η χειρονομία* που βάζουν οι μασώνοι το χεράκι τους μέσα από το χιτώνα τους, έχει αρχή τον άρειο, όπου ενώ εξωτερικά ορκιζόταν ότι πίστευε σε αυτά (τάχα δόγματα ορθοδοξίας) αυτός εννοούσε τα δικά του που τα είχε κρυμμένα στον κόρφο του. 

Δι ευχών του αγ.Σπυρίδωνα (ενός των 318 θεοφόρων πατέρων) που αντέδρασε θεϊκώς στην τότε ''θεολογική επιστήμη'' μακάρι να λύση το σύγχρονο πρόβλημα (της θεοποίησης της επιστήμης) εν

Κύριος, προφ.Ηλίας παιδεία και παιδία

Γράφτηκε… 14 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. (Ματθ.ιθ’) 

Μία υποσημείωση στο περασμένο άρθρο, mRNA και DNA στην δίνη της ''πανδημίας'' (μια άλλη οπτική) ήταν και η εξής: …με την αιχμαλωσία στην βαβυλώνα και την λύτρωση... να δίνονται μαθήματα στους επιδεχόμενους νουθεσίας [ή θα χτυπιούνται από τους ιερείς του βάαλ τα παιδιά μας φυσικά και νοερά) πάνω στην πέτρα και θα τα σκοτώνουν.... ή θα χτυπάμε εμείς τα τέκνα της ασεβείας και αμαρτίας στην Πέτρα Χριστό] μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν 

Ζώντας μακράν της Σιών (καρδιάς) εν αμαρτία, πρώτα βλέπουμε τους ιερείς του βάαλ να εδαφιούν τα τέκνα του ισραήλ (νους) στην πέτρα και να τα σκοτώνουν και δεύτερο τον προφ.Ηλία που από ιερή αγανάκτηση και όχι με αυθαιρεσία αλλά κατόπιν αποδείξεως της αληθείας της πίστεως, τους σφάζει. 

Είναι το πνεύμα του Θεού Του Ζώντος* υπέρχρονο και δρα διαχρονικά. 

Τροχάει την μάχαιρά του ο προφ.Ηλίας. Εμφανίζεται πρόσφατα Ο Κύριος σε σεβάσμιο ιερέα (στην Κύπρο) πάσχοντα από κόβιντ και εκεί που τον είχανε για

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ Γιὰ ἐμένα μόλις εἶχε τελειώσει ἕνας σταυρὸς 25 χρόνων

Κάποια στιγμὴ ἡ χαρτοπετσέτα φτάνει στὸ μπροστινὸ σημεῖο ποὺ εἶχα τὸν πονοκέφαλο, σηκώνω τὰ μάτια, τὴν κοιτάω ἀμίλητος καὶ μοῦ λέει σιγανά…ἀαα νάτο τὸ βρήκαμε….τρίβει λίγο μὲ τὴν χαρτοπετσέτα τὸ σημεῖο, νιώθω ἕνα κάψιμο καὶ μὲ κοιτάει πάλι καὶ μοῦ λέει φοὺπ ξεμπούκωσε…ἐγὼ ἄναυδος. Μὲ ξανακοιτάει καὶ μὲ ρωτάει, ἐντάξει; Ἐντάξει τῆς ἀπαντάω ἀμήχανος, χάρηκε καὶ ἀρχίζει νὰ φωνάζει δυνατὰ good, good….οἱ ὑπόλοιποι δὲν κατάλαβαν τίποτα ἀλλὰ γιὰ ἐμένα μόλις εἶχε τελειώσει ἕνας σταυρὸς 25 χρόνων.πηγή

mRNA και DNA στην δίνη της ''πανδημίας'' (μια άλλη οπτική)

...Κι ενώ ως τώρα όλοι αρνούνταν πεισματικά ότι το εμβόλιο mRNA τροποποιεί έστω και κατ’ ελάχιστον το DNA και λοιδορούσαν με ομοβροντίες κορυφαίους ειδήμονες εγνωσμένου κύρους που το υποστήριζαν όπως ο Νομπελίστας Ιατρικής 2008 ο Καθηγητής Ιολόγος Luc Montagnier και ο Καθηγητής Λοιμωξιολόγος Christian Perronne διευθύνων της εμβολιακής επιδημιολογικής πολιτικής Γαλλίας επί 15ετία που μάλιστα ονομάζει τα ” εμβόλια” γενετικούς τροποποιητές τώρα κάποιοι άρχισαν έστω και μερικώς και να το αποδέχονται και ν ανασκευάζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το έγκυρο Forbes που σε άρθρο του στις 29 Νοεμβρίου 2021 αναφέρει ”ΝΑΙ το εμβόλιο αλλάζει το DNA σας, ένα μικρό τμήμα. Αυτό είναι κάτι καλό. ”... και συνεχίζει με την επιστημονική δικαιολογία στο Forbes: «Ναι το εμβόλιο αλλάζει το DNA σας»-Επίσημη παραδοχή πως τα mRNA εμβόλια είναι γενετικοί τροποποιητές

Σουηδική έρευνα απέδειξε ότι τα εμβόλια mRNA καταστέλλουν τον μηχανισμό επιδιόρθωσης του DNA. Μεταξύ πολλών, αναφέρονται και τα: 

Σε ένα φυσιολογικό, υγιές άτομο, ο μηχανισμός NHEJ (Μη Ομόλογη Τελική Σύνδεση) επιδιορθώνει το DNA και αποτρέπει την εμφάνιση παθογόνων μεταλλάξεων. Όμως, με την παρουσία της πρωτεΐνης ακίδας του εμβολίου, η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού NHEJ καταστέλλεται έως και 90%, πράγμα

Η προσευχή της αγίας Άννας

Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα, τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τό Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό αφιερώσω

[γιατί αν κατά τάξη και ετοιμότητα, δεν γεννηθεί Η προμήτωρ στην ψυχή μας, για να φέρει στον κόσμο Την Θεοτόκο, το θείο σχέδιο της σωτηρίας του κόσμου και του κόσμου μας, ΔΕΝ θα εκπληρωθεί.].

Παράκλησις της Αγίας Άννης

ο ιερεύς 

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Ο αναγνώστης Αμήν.

Ψαλμός ρμβ' (142)

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου· 
Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιον σου πας ζων.
Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου· εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου.
Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος· και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου.
Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων.
Διεπέτασα προς σε τάς χείρας μου η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.
Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου.
Μη αποστρέψης το πρόσωπον σου απ' εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον.
Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωΐ το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα.
Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου.

ο αγών μου και η αρία φυλή, ελληνορθοδόξως προσσεγγιζόμενα

το πνεύμα του καλού και του κακού δεν είναι κάτι καινούριο. Αυτά που υπήρχαν από παληά προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε εποχής και μάχονται αλλήλοις. Όχι σαν διαρχία αλλά υπό Του Ενός Τριαδικού. 

Αντικαταστάθηκε το άλογο με τανκς (ιππικό/τεθωρακισμένα) και ο στρατός που χρησιμοποιεί, μας πολεμά χρησιμοποιώντας άλλα μέσα για την επιβολή του θελήματός του.  

Αγκυλωτός τότε, αγκυλωτός και τώρα που θάθελε να συνθλίψει τους αντιπάλους του. 

"Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της Ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ' αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα ''λερώνεται'' και ''σκονίζεται'' πάντα με την ίδια σκόνη και ''πλένεται'' πάντα με το ίδιο νερό. Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η Μετάνοια. "όλη η ελπίδα μας βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας"… άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς († 5 Μαρτίου)… 

[είναι τα δύο Ι στο ΕΙΝΑΙ μας, όπου το ένα Ι μολύνει και το άλλο Ι καθαρίζει. Το ένα υλοποιεί την φυγόκεντρο και απανθρωπιά και το άλλο την κεντρομόλο και ανθρωπιά. Όχι όμως την ουμανιστική χωρίς Άνθρωπο ούτε αυτήν του διαφωτισμού, γιατί όπου Ο Άνθρωπος εκεί και το Φως το ευθές, την στιγμή που ο διαφωτισμός ‘’φωτίζεται’’ από πνεύμα πλάνο… Την  σχέση ευθέως και εκ διαχύσεως, μπορεί κάποιος να την κατανοήσει όταν θέλοντας να φτάσει στην πραγματική όαση ακολουθήσει αυτό το φως που την δείχνει ευθέως και το άλλο που δείχνει τον αντικατοπτρισμό της. Είναι περιττό να ρωτήσουμε θεωρητικά πιο είναι εύστοχο και πιο όχι, αλλά το θέμα είναι στην πράξη]... 

η επανεμφάνιση του ναζισμού και η εφαρμογή του... έχουν το ίδιο πνεύμα ως υποκινητή, εμπνευστή, εντολέα. 

Ανέκαθεν έβρισκε εργάτες συνειδητοποιημένους, αλλά και μάζα χρησίμων νεροκουβαλητών…. αντίθετα οι εργάτες του πνεύματος του Θεού Του Ζώντος 

η επανεμφάνιση του ναζισμού και η εφαρμογή του...

Το 1933 όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία οι πεποιθήσεις του περί της φυλετικής «καθαρότητας» και της ανωτερότητας της «γερμανικής φυλής» - την περιέγραφε ως άρια «κυρίαρχη φυλή» που πρέπει να διατηρήσει την καθαρότητά της προκειμένου μια ημέρα να κατακτήσει τον κόσμο, έγιναν κρατική ιδεολογία. Για να την επιβάλει στον γερμανικό λαό χρησιμοποίησε την προπαγάνδα, αφίσες σε δημόσιους χώρους, ραδιόφωνο, κινηματογράφο, σχολικές αίθουσες και εφημερίδες. 

Η προπαγάνδα εκθείαζε τους ανήκοντες στην γερμανική φυλή και επιτίθετο σε όσους μπορούσαν να την μολύνουν τους Εβραίους αρχικά και τους γύφτους αργότερα. 

Όσοι δεν επείθοντο ερχόταν να τους πείσει ο φόβος των ταγμάτων εφόδου, στην καλύτερη περίπτωση έτρωγαν ξύλο και στην χειρότερη τους έτρωγε η

από τους τελευταίους λόγους του γέροντος Εφραίμ τής Αριζόνας…

Συνομιλήτρια: Μάχη με ποιους;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Τους δαίμονες.

Συνομιλήτρια: Τους βλέπατε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι, όπως βλέπω τους ανθρώπους.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ:

Βλέπετε την φωτογραφία αυτή του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή. Είχα μεγάλο Γέροντα, ήταν πυρ – πυρ, άνθρωπος φαινόμενο. Όλο τα επουράνια σκέπτονταν, μ’ αυτά ζούσε.Δύο λέξεις μας έλεγε συνεχώς, υπομονή, υπομονή και προσευχή και εδώ μας βοηθάει, όσο του επιτρέπει η Πρόνοια του Θεού. Σαν υποτακτικοί του, ποτέ δεν μαλώσαμε μεταξύ μας. Άλλοι απέξω μας δημιουργούσαν προβλήματα, συκοφαντούσαν τον Γέροντα, τον κατηγορούσαν, αλλά ο Γέροντας Ιωσήφ έλεγε, « αυτοί ας λένε, εμείς να μην πούμε».

Συνομιλήτρια:

Εμείς Γέροντα, είμαστε πολύ αδύνατοι σε όλα. Τι θα γίνει με εμάς;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ:

Άλλα χρόνια είναι τώρα. Άλλα τα κριτήρια του Θεού, για σήμερα. Ο Γέροντας Ιωσήφ είχε το πνευματικό πανεπιστήμιο. Εγώ είμαι ευχαριστημένος να είστε εσείς ( ..δηλαδή τα πνευματικά του παιδιά ) στο πνευματικό λύκειο. Σήμερα υπάρχει τέτοια πνευματική σύγχυση. Μεγάλος ανεμοστρόβιλος παρασέρνει τα πάντα. Κρατείστε γερά την παράδοση που σας παρέδωσα και να ξέρετε ότι σήμερα είναι

περιεχόμενα 10α’ έως ε' τόμου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ α’ τόμου

 

Εισαγωγή       

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ       

Ο ἄνθρωπος πού προσεύχεται, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν προστατεύει  

Η αντιμετώπιση των ασθενειών – Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου    

ο ιός φωτιζόμενος και κρινόμενος από μια ακτίνα του θαβωρείου  Φωτός του Υιού       

πέραν της αντικειμενικής και υποκειμενικής, η σταυρική αντιμετώπιση του covid, αλλά και κάθε ασθένειας       

διερχόμενοι δια πυρός και ύδατος (και περί τεστ ιού και Υιού)

εκ των χαρισμάτων του γέροντα Αμβροσίου         

πρότυπα ανθρώπων σε σχέση με το Φως     

περί του θείου σχεδίου     

βάρη ζωής και εμπιστοσύνη      

Τέσσερις οι τοίχοι της απωλείας, τέσσερις και της σωτηρίας…

πνευματική γνώμη περί του θύμου αδένος 

γκρίνια στην οικογένεια θυμός και αμαρτία         

Ύμνος στον θαυματουργό Άγιο Νικόλαο - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ιεράρχα Νικόλαε, της νίκης επώνυμε άγιε,

οι τέσσερις γωνιές του κόσμου σε μεγαλύνουν, ανδρείε,

κανών της Πίστεως,

της ισχυρής και αληθινής Πίστεως

στον αληθινό Θεό.

Από την κούνια του αφιερώθηκε στον Θεό,

από την κούνια μέχρι το μνήμα του•

και ο Θεός αντιδόξασε πλουσίως•

τον πιστό Του θεράποντα Νικόλαο.

Κοσμοξακουσμένος ήταν διά βίου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 10ε (ορθόδοξη παιδεία)

Εισαγωγή  

Τόμος… που καταγράφει στην συνέχεια όλων των προηγούμενων πονημάτων, την ίδια πάντα θεματολογία. Περί της Οδού και των οδοδεικτών Της με στοιχεία φιλοσοφίας και φιλοκαλίας, εκμεταλλευόμενοι τα πάντα της εξωτερικής ζωής που οδοδεικτούν τα άνω. 

Αμήν βοηθητικά προς σάρωση από τα έξω συμβαίνοντα στα έσω. Από τα περιφερειακά και θύραθεν, στον πυρήνα της ορθοδοξίας και της δικής μας ζωής, την καρδιά. 

Λόγοι αγίων και συνειρμικές σκέψεις, αμήν ωφέλιμες, στην συνοδοιπορία ανθρώπων και αγγέλων επί της κλίμακος.

 

Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, ἡ βλαστήσασα τὸν καρπὸν τῆς ζωῆς. Σὲ ἱκετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετὰ τῶν Ἀποστόλων, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ  

Ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν 

με αφορμή τον εορτάζοντα αγ. Αρτέμιο (20 Οκτ) ακτίνα ΦΩΤΟΣ και θείου έρωτος προς αρτιότητα...      

Το μυστήριο της Βασιλείας του Θεού στην καρδιά μας - ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ       

ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν (ψαλμ.ι')

ο σταυρός του ευχελαίου, ο έρωτας, το πνεύμα του αντιχρίστου και το σφράγισμά του …

…18 έτη η συγκύπτουσα έβλεπε το χώμα και μόνο τα πόδια των συνοδοιπόρων της…. δεμένη από τον διάβολο. Κι Ο Κύριος σπλαγχνισθείς την θυγατέρα του Αβραάμ την έλυσε, για να δει πρόσωπα και ήλιο. 

Επειδή η αγιογραφική και ιστορική συγκύπτουσα αφορά τον νου του καθενός και την φύση (όπως μας ερμηνεύει* ο αγ.Μάξιμος ομολογητής και όλοι οι άγιοι της μυστικής θεολογίας) που δεμένη από τον διάβολο κοιτάει χαμηλά, η τότε θεραπεία επεκτεινόμενη στους αιώνες ‘’μπορεί’’ να ακουμπήσει και εμάς. ΑΝ θέλουμε. 

Για νάναι όμως θυγάτηρ Αβραάμ, πρέπει να κρατάει από το ίδιο (πνευματικό) dna ως συνέχεια της ίδιας έλικας. Και ως νους, να έχει προστεθεί στην κεφαλή (του ανθρώπου) το Α της Αγάπης και Αλήθειας του Θεού και το Ρ (σαν δικαιοσύνη) στο σώμα του (όπως ιστορήθηκε το γεγονός και μετονομάστηκαν ο Άβραμ και η Σάρα στο Γεν.ιζ, 5 και 15), όντας αυτό απαραίτητο πέρασμα από την αταξία και ασθένεια, στην τάξη και θεραπεία. 

Για να δει η συγκύπτουσα τον εξωτερικό ήλιο τότε, που συμπίπτει και με τον εν ημίν Ιατρό ψυχών και σωμάτων Ήλιο, πρέπει να θεραπευτεί. 

Είναι τα 18 έτη συμβολικά, ενταγμένα στην 24γράμματη ελληνική αλφάβητο που

Ο εν ημίν ήλιος….

Κάτω υπό ποίες συνθήκες εισχωρεί εν ημίν και πως ενεργεί πρακτικά… 

Εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε. Νομίζουμε ότι αν βιωθεί η Του Χριστού γέννησις εν ημίν, εμείς είμαστε οι μεγάλοι, οι ώριμοι προς βίωμα και Ο Χριστός είναι Ο Μικρός (αναπεσών). Συμβαίνει όμως το ακριβώς ανάποδο. Όταν γεννιέται εν ημίν ο Χριστός, τότε ακριβώς γεννιόμαστε (αναγεννιόμαστε) εμείς εν XC. 

Από τον 2ο κι όλας ψαλμό: …. Εγὼ δὲ κατεστάθην βασιλεὺς ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. αφού φυσικά προηγηθεί σαν προϋπόθεση η μακαρία έξοδος (1) (από τον κόσμο και αίγυπτο και είδωλα) …Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν. ἀλλ᾿ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός. (ψαλμ.1^ος) 

Μας καθιστά βασιλείς στο όρος Σιών (στην καρδιά) εκείνη την ευλογημένη στιγμή της πνευματικής ενηλικίωσης (από νήπια σε υιό) που ακούγεται το … 6 ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ἀββᾶ ὁ πατήρ. 7 ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ' υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ … χαρίζοντάς μας τότε την πραγματική ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Ο άγιος Πορφύριος είπε…. Ἄρχισα νά βρίσκω τόν χῶρο τῆς καρδιᾶς, τό κέντρο τῆς

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ π. ΚΛΕΟΠΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ (2)

Ο μακαριστός Ρουμάνος ασκητής του Θεού, ο Γέροντας π. Κλεόπας Ηλίε (1912–1998), ευρισκόμενος για πολλά χρόνια με τα πρόβατα στα γύρω βουνά της Μονής Συχαστρία, γνώριζε όλους τους τόπους και τα κελιά των ερημιτών. Γνώριζε ακόμη αρκετούς μοναχούς ησυχαστές, οι οποίοι αγωνίζονταν σκληρά στα βάθη των ορεινών κοιλάδων, άγνωστοι από όλους και γνωστοί μόνο στον Θεό και τον πνευματικό τους.

Το έτος 1948, στις 21 Μαΐου, τη μέρα που γιορτάζονται οι άγιοι βασιλείς Κωνσταντίνος και Ελένη, ο πατήρ λειτούργησε με τους άλλους ιερείς της Μονής Συχαστρία και κήρυξε στους αδελφούς επαινώντας το μεγάλο ζήλο των αγίων θεοστέπτων βασιλέων, οι οποίοι είχαν δώσει την ελευθερία στους χριστιανούς εκείνου του καιρού και ίδρυσαν αρκετές εκκλησίες.

Η πανοσιότητά του είπε περίπου τα εξής προς τους μοναχούς της Μονής του: «Να δώσει ο Θεός και οι δικοί μας κυβερνήτες να γίνουν όπως και οι άγιοι βασιλείς, για να τους μνημονεύει στους αιώνες και η Εκκλησία μας». Ένας, μέσα από το λαό, μαγνητοφώνησε αυτά του τα λόγια. Την άλλη μέρα, χωρίς να

Η Θεία ψυχανάλυση

Διδαχές Οσίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: «Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, η χάρις τον ελευθερώνει από τα ψυχικά τραύματα».

Έλεγε ο Άγιος Γέρων Πορφύριος: “Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογούμενου.

Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας, δηλαδή το πώς ζούσε η μητέρα, όταν τον κυοφορούσε, αν στενοχωριόταν, τι έκανε, αν κουραζόταν το νευρικό της σύστημα, αν είχε χαρά, αν είχε θλίψη, αν είχε μελαγχολία.

Έ, όλο το νευρικό σύστημα το δικό της επηρέασε το νευρικό σύστημα του εμβρύου της. Οπότε, όταν γεννηθεί το παιδί και μεγαλώσει, παίρνει μέσα του και τα βιώματα της μητέρας του, δηλαδή άλλου ανθρώπου. Δημιουργείται μια κατάσταση στην ψυχή του ανθρώπου εξαιτίας των γονέων του, που την παίρνει μαζί του σ΄ όλη του τη ζωή, αφήνει ίχνη μέσα του και πολλά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή του είναι απόρροια της καταστάσεως αυτής.

Τα φερσίματά του έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων του. Μεγαλώνει, μορφώνεται, αλλά δεν διορθώνεται. Εδώ βρίσκεται μεγάλο μέρος από την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Υπάρχει, όμως, ένα

γαστριμαργία λαιμαργία και πνευματικοί αγώνες (αγ.Πορφυρίου)

Ὁ άγιος Πορφύριος συνέδεε τὸ θέμα τῶν πνευματικῶν ἀγώνων μὲ τὴ γαστριμαργία καὶ τὴ λαιμαργία.

Ἔλεγε δὲ πώς, ἂν ὁ ἄνθρωπος καταφέρει νὰ τρώει μὲ πρόγραμμα καὶ μὲ λογική, τότε ὁ Θεὸς ἀναλαμβάνει νὰ τοῦ συμπληρώσει ὅλες τὶς ἄλλες ἀτέλειες.
Ἐξαιτίας τῆς λαιμαργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἔλεγε, ὁ διάβολος τοῦ πῆρε τὴν ἐξουσία καὶ τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὸν παράδεισο. Κι ὁ Θεὸς καλεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνει ἀγώνα, γιὰ νὰ πάρει πίσω αὐτὴ τὴ χαμένη ἐξουσία. Ὁ ἄνθρωπος ἦταν ὁ ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου καί, μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου ἔγινε ὁ διάβολος. «Κάνε του, λοιπόν, ἄνθρωπε, πόλεμο νὰ πάρεις πίσω τὴν ἐξουσία, πού σοῦ πῆρε», μᾶς ἔλεγε. 
Τὸν ρώτησα τότε: 
— Τόσο σπουδαῖος, λοιπόν, εἶναι ὁ ἀγώνας κατὰ τῆς λαιμαργίας; 
Καὶ μοῦ ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:
— Εἶναι τόσο σημαντικὸς ὁ ἀγώνας αὐτὸς γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου,

συνέχεια Άξιον εστίν και θεραπεία (παράμετροι)

μετά το Άξιον εστί και θεραπεία ίσως είναι απαραίτητη η παραμετροποίηση του δικού μας σκέλους και ''υποχρεωτικότητος'' εν ελευθερία... για όποιον θέλει. Καλυτέρευση, συνειδητοποίηση και δοξασμός για όποιον είναι ήδη μέσα υψώνοντας στην πρέπουσα θέση την εικόνα (1) του αδελφού ή την είσοδο εντός του χώρου που ταμιεύει την χάρι για τους εκτός Αυτής.

…μας προτείνουν οι άγιοι να σταυρώνουμε με τον νου μας το πονεμένο μέλος μας και κατ’επέκταση το πονεμένο μέλος του Σώματος έναν ορθόδοξο χριστιανό ή ακόμη και έναν εν πηλώ αδελφό αλλόδοξο ή αλλόθρησκο. ‘’Αμέσως’’ κλίνει ο ουρανός, τρέχει η γοργοεπήκοος, οι άγιοι και οι άγγελοι κατά το συμφέρον και θεραπεύουν και λυτρώνουν. Εισακούεται και βρίσκει καλή αφορμή Ο Κύριος να ενεργήσει ως Ιατρός ψυχών και σωμάτων μέσω των αγίων Του. 

Το θέμα όμως είναι διττό κι όχι μονοδιάστατο ή να εξαντλούμε σε αυτήν την κάθετης φύσης σχέση Παναγίας και ημών σαν πίστη, σαν φιλοθεΐα. Σκοπός είναι και ο προσευχόμενος νους νάναι σταυρωμένος, δλδ να μην υστερεί σε θεωρία και πράξη οριζοντίως, από και προς τον συνάνθρωπο. 

Κι έρχεται στο προσκήνιο η μικρή γλώσσα, αλλά τόσο σπουδαία, αφού σαν πηδάλιο μπορεί να οδηγήσει ολόκληρο το καράβι στην σωτηρία ή να γκρεμοτσακιστεί στα βράχια. 

Από αγ.Ιάκωβο… 8 τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δύναται ἀνθρώπων δαμάσαι· ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου. 9 ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ