Και ο Λόγος σάρξ εγένετο - Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Ώστε να μας κάνει από γήινα όντα σε ουράνια·

από αμαρτωλούς σε αγίους·

να μας ανυψώσει από την φθορά στην αφθαρσία·

από την γη στον ουρανό·

από την δουλεία στην αμαρτία και στον διάβολο, στην ένδοξη ελευθερία των τέκνων του Θεού·

από τον θάνατο στην αθανασία·

να μας κάνει υιούς Θεού και να μας καθίσει επάνω στον θρόνο μαζί Του σαν βασιλικά παιδιά Του.

Ώ, άπειρη ευσπλαχνία του Θεού!

Ώ, ανέκφραστη σοφία του Θεού!

Ώ, μέγα θαύμα που εκπλήσσει όχι μόνο την ανθρώπινη διάνοια αλλά και των αγγέλων!

---

Βαδίζοντας προς την θεία Γέννηση, προς τον οίκο του Άρτου και Ύδατος Ζώντος... μια με πόνο καρδίας παρατήρηση...

''Στίς ἡμέρες μας, οἱ γραμματισμένοι ἄνθρωποι ὑψώνουν ἕνα πελώριο εἴδωλο καί προστάζουν ὅλους νά τό λατρεύουν, λατρεύοντάς το καί οἱ ἴδιοι. Αὐτό τό εἴδωλο εἶναι ἡ φιλολογία τῆς Ἀρνήσεως, τό ἀποκύημα τοῦ ἀπίστου καί ὑπερηφάνου λογικοῦ. Ὁ Ἀρχέκακος σοφίσθηκε ἕνα νέο εἶδος εἰδωλολατρίας μέσα στούς κόλπους τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, μιᾶς εἰδωλολατρίας λεπτεπιλέπτου, πού ἀνταποκρίνεται στίς πνευματικές ροπές τοῦ αἰῶνος. Τί δύναμι ἔχει ὁ Σατανᾶς! Πῶς κατορθώνει νά ξεστρατίζη τή φτωχή ἀνθρωπότητα ἀπό τήν ἁγνή πίστι τοῦ Χριστοῦ! Μέ τί ἐπιδεξιότητα ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στόν Ἅδη, ἀφήνοντάς τους νά νομίζουν ὅτι βαδίζουν πρός τήν ἀλήθεια! Θεέ μου! Μᾶς ἐξοντώνει μέ μέσον τήν ἴδια τή διάνοιά μας, πού τήν ἔκτισες γιά νά μᾶς ὁδηγῆ σέ σένα, τόν αἰώνιο, τόν ζῶντα Θεό. Μᾶς βυθίζει στά δικά του βρωμερά νερά, στερῶντας μας τό «ὕδωρ τό ζῶν» τοῦ Λόγου σου. Καί πίνουμε, πίνουμε ἀπʹ αὐτά τά ὕδατα τοῦ θανάτου, χωρις νά ὑποπτευώμαστε τήν καταστροφή μας,''

∽΄Αγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης 1908† - Η εν Χριστώ ζωή μου σελ, 269

...είναι που νομίζουμε πως βαδίζουμε προς την βηθλεέμ ενώ στην πραγματικότητα επιστρέφουμε στην αίγυπτο των ειδώλων.... φωτιζόμενοι από πλάνο φως και βλέποντες το αυτοείδωλό μας αντί του εαυτού, η συνείδηση επαναπαύεται ότι απέχει της νοοτροπίας και των αποτελεσμάτων αυτής και συνεχίζει να κατηγορεί αφ'υψηλού τον ηρώδη τα Χριστούγεννα και τον Ιούδα την ανάσταση... Δυστυχώς μας διαφεύγει αποκρυπτόμενη η αλήθεια από τα νέφη παθών. Κρύβεται ο Ήλιος της Δικαιοσύνης με τα θεία μυστήρια γεννήσεως και αναστάσεως....

Κι εμείς, συνεχίζουμε να κρεμάμε την ζωή μας στην συκή (δερμάτινους χιτώνες) σαν τον ιούδα αλλά και σαν τον ηρώδη (δερμάτινος κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή) γινόμαστε φονείς του εν ημίν νηπίου.... λόγω φιληδόνων ορμών.

Μπορεί στο αίγυπτος, έρημος και Βηθλεέμ.... να υποψιαστήκαμε κάπως, πως ότι ως φονείς και ως ληστές παριστάμεθα μπροστά Στον Κύριο (είτε γεννηθέντα είτε Σταυρωθέντα) στο σπήλαιο της καρδιάς υπό τον Σταυρό, Εσταυρωμένο Σωτήρα και στην  Βηθλεέμ και Γολγοθά, αλλά ο κλέφτης δεν μας αφήνει να μονιμοποιήσουμε αυτήν την αυτογνωσία της ζοφερής μας κατάστασης.... Κύριε ελέησον... αμήν πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου, καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός να καθαρίσει και διαλύσει κάθε ρύπος, να καταρρίψει κάθε είδωλο και μεταξύ αυτών την φανταστική μας αυτοεκτίμηση που δόλια παρείσφρυσε λόγω απροσεξίας και απαιδευσιάς....

Ιδού... πέφτουν τα είδωλα* με την Γέννησή Σου Κύριε... ρίξε το εν ημίν ένα και μοναδικό** είδωλο που με απομακρύνει για να Σε προσεγγίσω και μου απαγορεύει να Σε προσκυνήσω Εσένα και Την υπερευλογημένη υπουργήσασα Θεοτόκο, Μητέρα Σου και Μητέρα ημών!!  

* Η προσκύνησις των Μάγων (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού) 

H Προσκύνηση των Μάγων.. (Απόσπασμα από τον Λόγο στην Γέννηση του Χριστού του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού) 

(συγγνώμη για τον ενικό) ** Σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος)