Πίσω από την καθημερινότητα, κρύβονται καλά και γιαυτό μας διαφεύγουν οι δύο όψεις των επέκεινα….. Τα μετά τα πρόσκαιρα του αγωνιστικού μας χωροχρόνου (+), τα αιώνια που έχουν δύο πρόσημα (+ και -). Φως και σκότος ή στην ενιαία του απλή μορφή, όπου η ίδια η θεία αγάπη εξαρτώμενη από την δική μας στάση και συμπεριφορά, γίνεται φως που λάμπει ή από την άλλη, φως που καίει (1)… το ίδιο συμβαίνει με τον ενιαίο σταυρό, που είναι συγχρόνως των αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα.
Ευχόμαστε για το ιερότατο πάσχα, το … δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ, ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας σου, αμήν να μας δώσει ο καλός Θεός εκτυπώτερον και την προϋπόθεση της αναστάσεως που είναι ο σταυρός, δι ου χαρά εν όλω τω κόσμω…
Κι εκεί πέριξ του Σταυρού, οι δύο ληστές και συμπυκνωμένα όλοι μας, σε μία από τις δύο θέσεις, θα τύχουμε μετά την δικαία κρίση την κατάληξη που μας αναλογεί, του μεν καταγομένου εις άδην λόγω βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας, λόγω της μετανοίας ή όχι, του μνήσθητι ή της ύβρεως.
28 μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, 29 καὶ ἐκπορεύσονται
οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. (Ιωαν.ε’)Όλοι θα αναστηθούμε, έτσι κι αλλιώς, αλλά που θα οδηγηθούμε; προς ζωήν ή προς κρίσιν; και η πορεία που θα ακολουθήσουμε, θα είναι αποτέλεσμα προς ποια κατεύθυνση εδώ στην επίγεια ζωή, είχαμε ορμή…. Παρουσία αγγέλων η κρίσις, συνοδοιπορία αγγέλων η τελική κατάταξις.
Αυτός ο Σταυρός θα μας κρίνει το κατά πόσο σταυροφόροι*, πολιτευτήκαμε, (όχι γενικώς και αορίστως, αλλά συγκεκριμμένα σαν ορθόδοξη πολιτεία). Κατά πόσο από τώρα ακολουθήσαμε Αυτόν (ως κεντρομόλο Ι) ή με άφρονα επιλογή την αποφυγή Αυτού, ακολουθώντας την φυγόκεντρο (ι’), με αποτέλεσμα την απομάκρυνση και απώλεια….
Τὸν ζωοποιὸν Σταυρόν, τῆς σῆς ἀγαθότητος, ὃν ἐδωρήσω ἡμῖν τοὶς ἀναξίοις Κύριε, σοὶ προσάγομεν εἰς πρεσβείαν, σῶζε τοὺς βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, εἰρηνεύοντας διὰ τῆς Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε. (με βασιλέα, ιδίως τον ηγεμονκό νου και πόλι, τον εαυτό. Οίκο και όχημα)…
Σωτηρίαν
εἰργάσω ἐν μέσῳ τῆς γῆς, Χριστὲ ὁ Θεός,
ἐπὶ Σταυροῦ τὰς ἀχράντους σου χείρας
ἐξέτεινας, ἐπισυνάγων πάντα τὰ ἔθνη, κράζοντα, Κύριε δόξα σοί…. κι Ο Κύριος
εργάζεται την σωτηρία μας στον πυρήνα** μας (σπινθήρα στην καρδιά και σπινθήρα συνειδήσεως, όπως φάνηκε στο λογείον) έλκοντάς
μας, ΑΝ θέλουμε…
Καλό
είναι να ανευρεθεί εν μέσω της γης
μας, αυτό το όμοιο με τον ήλιο πυρ,
το εμβασμένο μέσα σε κάθε άνθρωπο από Τον φιλάνθρωπο Θεό, αλλά που τώρα είναι
σκεπασμένο από πολύ λάσπη και ρύπη… όπως ‘’έτυχε’’ να κρυφτεί από τους
πολεμίους Του, ο Σταυρός Του Κυρίου…. Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου
Θεοφάνους του Εγκλείστου. Κι η παρούσα μας εργασία είναι, να πάρουμε το
φτυάρι και σκάψουμε για να λάμψει ο θησαυρός…. να προσπεράσουμε δι ευχών τα
παρεμβαλλόμενα στην πίστη, επιδερμικά εμπόδια που μας διαβάλλουν, να μην
πετύχουμε αυτήν την ευλογημένη ένωση (γης και ουρανού, Θεού κι ανθρώπου εις εν
πρόσωπο, δια και εν XC), επιδερμίδα
γης, σάρκα… ως ΕΔΑΦΟΣ, ΤΡΟΜΟΣ, ΟΦΙΣ = 780… μένοντες σε αυτά τα φαρισσαϊκά που τους
αναλογούν τα ουαί… Κύριε πρόφτασον!!
Παρότι βαδίζουμε επί γης, η συμ – περι- φορά μας αντιστοιχεί*** στην ύψωση ή πτώση, προσέγγιση ή απομάκρυνση από τον Θεό, όπως δείχνει η πνευματική πορεία του καθενός πάνω στην μοναδική για όλους κλίμακα(κι όχι μόνο για μοναχούς)… [περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)]
…με όλα τα άρθρα που θα ακολουθήσουν (και προηγήθηκαν σε άλλα πονήματα) αμήν να έχουν αυτό ως άξονα, κατά δύναμιν βοηθητικά, κατά δύναμιν ωφέλιμα, δι ευχών πάντων των αγίων…
---
(1) πηλός ή κερί....
Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)
(2) Οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος ως βαθμίδες της κλίμακος της κρίσεως, με κορυφή την ανάσταση …
Συμπεριφορά που τείνει ή προς καθαρότητα και διαφάνεια (των απαρτίων μας πνεύματος και ύλης, ουρανού και της γης μας) ή προς μολυσμό (σαρκός και πνεύματος). Επειδή το αστρονομικό σύμβολο της γης είναι +, μπορεί κάποιος να νοήσει ότι όσο είμαστε διάφανοι, όντας αυτός ο ορισμός της τελειότητος,
τόσο το Φως (που τα πάντα φωτίζει, έτσι κι αλλιώς, επί δικαίων και αδίκων, Ο τους δικαίους αγαπών και αμαρτωλούς ελεών… ) μας διαπερνά, ΑΝ δεν Του αντιστεκόμαστε, οπότε κι οι δυο όψεις, η προς τον ήλιο και πίσω από την γη, είναι όλα ΦΩΣ. Κι η διαφάνεια είναι η προϋπόθεση να ζούμε στο Φως και να αφήνουμε ίχνος Αυτού στο πέρασμά μας… Τότε ο καλός Θεός μας βάζει ψηλά σαν λυχνία για να φέγγει…. Τότε βιωματικά, το σκότος διαλύεται. Αλλιώς, όσο και νάμαστε προσανατολισμένοι στον φυσικό ήλιο, η πνευματική κατάσταση της συνείδησης και της ζωής μας, παραμένει στο κατέναντι και αιχμαλωτισμένοι ως δούλοι στο κράτος του σκότους… και θα φταίμε εμείς που δεν μεριμνήσαμε να καθαριστούμε, ενώ τα μέσα είναι δωρεάν, με τον εθελούσιο μολυσμό, νάναι η κόλασή μας. (όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά δεν θελήσαμε να μετανοήσουμε. Όχι γιατί δεν αγαπήσαμε τους εχθρούς μας, αλλά γιατί δεν θελήσαμε να το κάνουμε... και θα γινόταν, αν ζητούσαμε βοήθεια, το ίδιο ισχύοντας με όλες τις εντολές... αλλά τελικά, μάλλον αγαπήσαμε περισσότερο το σκότος, παρά το Φως)...
* μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι;
** πυρήνας γης και πυρήνας
ανθρώπου… μια φιλοσοφική προσέγγιση
τι συμβαίνει στον σταυροειδή μεταβολισμό μας όταν εντάσσουμε στην ζωή μας την προσευχή και την νηστεία...
προσευχή… και η σχέση της με την ‘’γη’’
*** επί του πρακτέου οι κινήσεις του νοός, η προβολή και συμπύκνωσή τους μέσα στην εκκλησία και η σχέση τους με την κρίση (όπου συναντώνται νους και χους εις εν, υπό Του Παντοκράτορος, αμήν σεσωσμένοι δια Της Θεοτόκου).
Μπορεί στόχος μας να είναι η Θύρα Χριστός, αλλά για να έλθει, απαιτείται η παρουσία Της αδιόδευτης Πύλης Θεοτόκου και πίσω από Αυτήν, η παρουσία της θεοπρομήτορος και λύση της ατεκνίας, που είναι κι αυτή θύρα ‘’κεκλεισμένη’’ που χωρίς χάρι, δεν ανοίγει.
Όλα κατά το … 7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· (Ματθ.ζ’) κρούοντας την θύρα του ελέους. Νάρθει Ο Κύριος εν ημίν, αφού έλθει η Παναγία, αφού έλθει η αγ.Άννα … και μας θεραπεύσει … ενεργούντος Του Κυρίου, που αντι δοξάζει τους Αυτόν δοξάζοντας…
Ίασαι ημών, των σωμάτων τα
συντρίμματα, και του νοός τας εκτροπάς αγαθή, και διανοίας διασκέδασον την
ζόφωσιν.
Δεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, Άνναν την Αγίαν, την προμήτορα του Χριστού, την αξιωθείσαν, γεννήσαι την Παρθένον, την μόνην Θεοτόκον και Παναμώμητον.
…όλα κατά τάξι, ετοιμότητα, υποδοχή και χάρι, αφού χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν… αρκεί να μην αντιστεκόμαστε στην χάρι, να μην κωλύουμε το Πνεύμα το Άγιον να ενεργεί εν ημίν…
ερχόμενο και αναπαυόμενο στους φυλλάσσοντες το θέλημά Του. .. όντας αυτό να μας κάνει συγγενείς Του [Μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν. (Λουκ.η’)]… κατά το ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.(Ματθ.κβ’)
με τις δύο αυτές εντολές [φιλοθεΐα (κάθετο τμήμα) και φιλανθρωπία (οριζόντιο)] να σχηματίζουν τον ζωοποιό Σταυρό.
Με το σκεπτικό όπως μας το γνωρίζει ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ, του γιατί επουράνιες δυνάμεις… γιατί γιορτάζονται 8 νοε, έτσι (συνειρμικά και ομόπνοα) η αγία θεοπρομήτορα Άννα της εορτάζουμε την σύλληψη Της Θεοτόκου και την λύση της ατεκνίας, την 9η του 10ου από Μαρτίου μηνός (δεκεμβρίου), ως 9=θ, και ι=10.
Και προ Χριστού και εκτός Χριστού μπορεί να υπήρχε πράξη και θεωρία, αλλά όλα έμεναν επί γης γιατί δεν υπήρχε η γέφυρα για να τα ανεβάσει. (γιαυτό και η ραχήλ, που είναι σκιά της θεωρίας, θάπτεται στην βηθλεέμ, όπου γεννάται η θεία θεωρία Χριστός).
Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου εξωτερικά και αναλογικά αμήν και εσωτερικά, όπου συμπυκνώνονται (θεωρία και πράξη) σε ένα καίριο πρόσωπο της ιστορίας ως κλίμαξ επουράνιος δι ης κατέβη ο Θεός ώστε να γίνει γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν. Αν όμως δεν ερχόταν η θεοπρομήτορα Άννα και δεν γινόταν διάφανη ώστε να ενεργήσει**** το πνεύμα το άγιον την δωρεά, δεν θα ερχόταν Η Παναγία [που κάνει βατή την οδό της θεωρίας ως άλλη Μαρία – με το Ι (10) Της σαν ακινησία και κυκλική κίνηση νοός και συγχρόνως την φιλάνθρωπη διακονία της Μάρθας (θ, 9) ώστε να έλθει στον κόσμο και αμήν και στον κόσμο μας, δι Αυτής Ο Κύριος].
**** διαβάζουμε σε πολλούς αγίους το: ... Δόξα τω σε δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα... με το μυστικό, νάναι στην αντίστροφη πορεία της πρότασης... καλείται κάθε άνθρωπος που έχει την όψη του Ανδρός, ως εικών Του, να καταφέρνει χάριτι να ενεργεί μέσω αυτού Ο Κύριος, για να πούμε πως επίκειται στέφανος και μετοχή στην δόξα Του. Και, παρότι φαίνονται (όλοι οι άγιοι) ο καθένας ως απλή ακτίνα του όλου Ηλίου, η θεοπρομήτωρ υπέχει τον ρόλο της ανατολής Της Πλατυτέρας, δι Ης εισήχθη στον κόσμο Το τρισήλιον Φως . ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!
Τόση χάρι, τόση ευλογία ‘’κουβαλά’’ η γιαγιά μας, τόση ‘’απαραίτητη’’ λειτουργικά για τον καθένα μας, ώστε αν δούμε ακόμη και σε ίχνος, σε σπόρο (όπως η σημερινή μέρα εορτάζει την σύλληψη 9 δεκ), ορθή, ορθόδοξη ανυψώνουσα θεωρία (Ι) και πράξη (9) που ενώνει Θεό και άνθρωπο εν ΧC, να αποδίδουμε τα πάντα στην καλή μας αγία που έφερε την Θεοτόκο και πίσω αυτών (και πάντων των αγίων), Στον Τριαδικό Θεό που Του εστίν η βασιλεία κι η δύναμις κι η δόξα και Του πρέπει πάσα δόξα, τιμή, ευχαριστία και προσκύνησις…. Αμήν δι ευχών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου