Ο γάμος είναι η πορεία, το ταξίδι που θα καταλήξει
στον ουρανό, στην αιωνιότητα. Ο γάμος είναι ένας δρόμος· Αρχίζει από την γη και
τερματίζει στον ουρανό.
Είναι μια σύναψις, ένας
σύνδεσμος μαζί με τον Χριστόν, πού μας βεβαιώνει ότι θα πάμε κάποτε στον
ουρανό.
Πάνω από την αγάπη, πάνω από
τον άνδρα σου, πάνω από την γυναίκα σου, πάνω από τα καθημερινά σου γεγονότα,
να θυμάσαι ότι προορίζεσαι για τον ουρανό, ότι μπήκες στον δρόμο πού πρέπει
οπωσδήποτε να σε βγάλει εκεί.
Η νύμφη και ο γαμπρός δίνουν
τα χέρια τους, τούς πιάνει ο ιερεύς και ακολουθούν γύρω από το τραπέζι
χορεύοντας και ψάλλοντας. Αυτό σημαίνει ότι ο γάμος είναι η πορεία, το ταξίδι
πού θα καταλήξει στον ουρανό, στην αιωνιότητα*.
Στον γάμο φαίνονται ότι
παντρεύονται δύο. Δεν είναι όμως δύο αλλά τρεις.
Παντρεύεται ο άνδρας την
γυναίκα και η γυναίκα τον άνδρα, αλλά και οι δύο μαζί υπανδρεύονται** τον
Χριστόν.
Τρεις επομένως λαμβάνουν
μέρος στο μυστήριο και τρεις πλέον παραμένουν στην ζωή τους.
Όλα όσα χρησιμοποιούνται,
κατά την τέλεση του γάμου, είναι σκιές και σύμβολα
πού δείχνουν ότι εκεί είναι
ο Χριστός.
Όταν κάθεσαι και βλέπεις
ξαφνικά μια σκιά, καταλαβαίνεις ότι κάποιος έρχεται.
Δεν τον βλέπεις· το ξεύρεις
όμως.
Πρωί πρωί σηκώνεσαι και
βλέπεις κατακόκκινο τον ορίζοντα στην ανατολή.
Θα βγει, λες, σε λίγο ο
ήλιος.
Όταν βλέπεις τον γάμο σου,
τον άνδρα σου, την γυναίκα σου, όταν βλέπεις τις στεναχώριες σου, τα πάντα μέσα
στο σπίτι σου, να ξεύρης ότι είναι σημάδια της παρουσίας του Χριστού.
Είναι σαν να ακούς τα βήματά
του, σαν να έρχεται, σαν να πρόκειται να ακούσεις τώρα και την φωνή του.
Σκιές είναι όλα αυτά πού
δείχνουν ότι μαζί μας είναι ο Χριστός. Είναι αλήθεια ότι εξ αιτίας των μεριμνών
μας τον νοιώθουμε ως απόντα.
Τον βλέπομε όμως μέσα στις
σκιές και είμαστε βέβαιοι ότι είναι μαζί μας. Η ζωή μας είναι πλέον μαζί με τον
Χριστόν.
Γέροντας Αιμιλιανός
Σιμωνοπετρίτης
---
* Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς
τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος. (από Τὸ ἀληθινὸ
θαῦμα).
ανέλιξη,
προσευχή και Σταυρός…
** υπανδρεμένοι…. κι οι δύο υπό Του Ανδρός … και το
Ησαΐα ‘’χόρευε’’ με την τρισσή αριστερόστροφη περιφορά στο μυστήριο, υπό Τον
Παντοκράτορα (αγιογραφία στον τρούλο), είναι μια πορεία ελικοειδής (9) , πορεία
ζωής, με συμπλέοντα (στην θάλασσα*** του βίου) συνοδοιπορούντα Τον Κύριο και
θεραπεύοντα (1) ψυχές και σώματα, πορεία ευλογημένη προς Τον Τριαδικό Θεό (999) …
αμήν μη μείνουμε στα κάτω στέφανα οι ‘’δύο’’ αλλά χάριτι να φτάσουμε μαζί (εις
σάρκα μία και πνεύμα εν, με την σφραγίδα του μόνου ισχύοντος ορθόδοξου μυστηρίου),
δια XC εν XC, στα άνω στέφανα …
κι αν οι δύο δεν γίνουν
''τρεις'' , Ο Μόνος Χ που μπορεί να δομήσει την νέα ΜΙΑ μονάδα μέσα στον Εαυτό
Του (δια του ορθοδόξου μυστηρίου) και να ανοίξει τον δρόμο από την γη στον
ουρανό ως συνοδοιπόρος, οι δύο θα μείνουν δύο, ο καθένας στο ε-γώ (εικών επί γης)
του και στη γη (χωρίς ίχνος καθ'ωμοίωσιν).... παρά την ''κοσμική αγάπη''... αν
ακόμη και στους ορθοδόξως υπανδρεμένους δεν Τον εισάγουν στην ζωή τους μυστικά
και μυστηριακά, όστις θέλει…. [να ‘’σταυρωθεί’’ (και σταυρώσει το εγώ του για
χάριν του εμείς) να είναι πιστός προς τον Τριαδικό Θεό (κάθετο σκέλος) και την/τον
σύζυγο (οριζόντιο σκέλος)] ώστε με αυτήν την ευλογία να συμβούν τα θαυμάσια του
ουρανού επί της γης τους και οι σκιές να αποδώσουν ουσιαστική χαρά…. αφού χωρίς
Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν.
... αυτή η εισαγωγή Του Κυρίου στην ζωή του ζεύγους ως ενδιάμεσου συνοδοιπόρου προς τον ουρανό και τελειωτού, δεν γίνεται χωρίς προϋποθέσεις, ούτε η παρουσία Του ''ξεκινά'' από τον γάμο και μετά. Είναι η σχέση του καθενός που για να φτάσει στο επίγειο ''στεφάνι'' κάτι πρέπει να κάνει για να το κερδίσει και μετά να το τιμήσει. Να αγωνιστεί φυσικοπνευματικά (με την τήρηση των εντολών). Άλλωστε το στεφάνι δίνεται στον νομίμως αγωνισθέντα. Κι αν μπορεί να τηρήσει την κοίτη αμόλυντο ή με εγκράτεια να την εξαγνίσει, η επερχόμενη (σωματικοπνευματική εις μονάδα) ''ένωση'' θάναι εφόδιο χαράς από τώρα και στους αιώνες.
Η αδιαφορία για αυτού του είδους της σταύρωσης, της ευλογίας, του στεφάνου μετά από αγώνα, της μετανοίας (στροφής προς τα έσω, όπου Ο Κύριος και η βασιλεία...) μοιραία κατατάσσει τους τυπικά υπανδρεμένους σε μια κοσμική σχέση, χωρίς ουράνιο θησαυρό... και προοπτική απόκτησης. Επιδερμική τριβή, (κατά κόσμον ερωτική) αλλά χωρίς τον εμπεριεχόμενο μαργαρίτη μέσα στα οστράκινα σκεύη (και δερμάτινους χιτώνες). Σχέση προσωπείων κι όχι προσώπων... Κι η μετάνοια, είναι γενική στάση ζωής και νοοτροπίας προς τα έσω προς ανεύρεση και οικείωση με (Τον Ιστάμενο εν μέσω ημών) Κύριο Χ, για την συνακολούθηση προς ανάσταση. ..Κι είναι κοσμική νοοτροπία να τον/την γνωρίσω για να τον/την αγαπήσω, παθητική, χρονοβόρα, σχεδόν ανούσια και σίγουρα δευτερεύουσα, αλλά απαιτείται να εισαχθεί στην ζωή μας το ανάποδο του ''κόσμου''... να ψάξω να βρω μέσα μου κατά πόσο τον/την συγχωρώ (εις μονάδα) ως προπαιδεία και κυρίως παιδεία... να τον αγαπήσω για να τον γνωρίσω εν Θεώ, μη μένοντας ο αδάμ έγνω την εύα, πράμα που συνέβη, εκτός παραδείσου... Με αυτήν την στάση ζωής, όλη η βιωτή προ και μετά γάμο (είτε ως μονήρης ή στο ζεύγος) είναι ευλογημένη και με ευθείας τρίβους οδηγεί στα ουράνια...
γκρίνια στην οικογένεια θυμός και αμαρτία γερ.Αρσενίου Μπόκα
(1) είναι παράλληλο της ''θεραπείας'' του παραλύτου στην βηθεσδά την πέντε στοάς έχουσα (αντίστοιχα των 5 αισθήσεων που ασθενούν) και που χωρίς Τον Κύριο, ψυχική και σωματική υγεία, παρά τα φαινόμενα, δεν υπάρχει...
---
Διηγείται ο γέροντας Κλεόπας
Ηλιέ:
Θυμάμαι μια ιστορία για έναν
άντρα που ήρθε σε έναν μεγάλο σοφό.
Και ο άντρας που ήρθε είχε
μια πολύ προικισμένη γυναίκα.
Και άρχισε να μιλάει για
αυτήν:
-"Η γυναίκα μου είναι
τόσο όμορφη!"
Και ο σοφός, καθισμένος στο
τραπέζι μπροστά σε ένα φύλλο χαρτί με ένα μολύβι στο χέρι, τράβηξε ένα μηδέν
πάνω του.
-Η γυναίκα μου είναι
αρχοντικής οικογένειας, ο πατέρας της ήταν υπουργός.
Πρόσθεσε άλλο ένα μηδέν.
-Η γυναίκα μου είναι υγιής -
δεν ήταν ποτέ άρρωστη, και δεν είναι άρρωστη τώρα.
Πρόσθεσε άλλο ένα μηδέν.
-Η γυναίκα μου είναι πολύ
επιστήμονας.
Πρόσθεσε άλλο ένα μηδέν.
-Η γυναίκα μου είναι υπέροχη
νοικοκυρά, ξέρει να ψήνει κάθε είδους πίτες και κεράσματα για βραδινά πάρτι.
Πρόσθεσε άλλο ένα μηδέν.
-Η γυναίκα μου είναι
δεξιοτέχνης τεχνίτης, κεντάει όμορφα σχέδια, πλέκει, υφαίνει και ράβει. Κοίτα
πόσα ταλέντα έχει η γυναίκα μου!
Πρόσθεσε άλλο ένα μηδέν.
Τέλος, ο επισκέπτης πρόσθεσε:
«Η γυναίκα μου έχει φόβο Θεού
και είναι πιστή!».
Ο σοφός έβαλε ένα μπροστά από
έξι μηδενικά. Και ένα, όταν ακολουθείται από έξι μηδενικά, σημαίνει ένα
εκατομμύριο. Και είπε:
«ΤΏΡΑ ΕΚΤΙΜΏ ΤΗ ΓΥΝΑΊΚΑ ΣΟΥ
».
Όχι όταν έλεγες ότι ήταν
όμορφη, και επιστήμονας, και βελονίτσα, γιατί αν δεν είχε τον φόβο του Θεού,
ό,τι είχε θα ήταν ίσο με το μηδέν - μόνο μηδενικά, τίποτα!
Αυτό συμβαίνει και με έναν
άντρα, όπως με αυτή τη γυναίκα, και με κάθε άτομο.
Μπορεί να έχει όλα τα
ταλέντα, μπορεί να κατέχει όλες τις τέχνες στον κόσμο, μπορεί να γνωρίζει όλες
τις επιστήμες του κόσμου, αλλά αν δεν έχει φόβο Θεού, δεν έχει σχολή σοφίας και
ο άνθρωπος είναι καλός για το τίποτα. Αρχιμανδρίτης Κλεόπας (Ήλιε).
---
Όταν
Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης…
...δίνει κάθε ''ένωση'' εις εν, μια ψευδαίσθηση ένα ίχνος ένωσης επί γης, που όμως αυτή η ένωση, μόνο υπό προϋποθέσεις μπορεί το ''εν δυνάμει'' να καταλήξει σε ''εν ενεργεία'' και αυτός ο ''έρωτας'' να οδηγήσει από την γη στον ουρανό [και σε πραγματική αιώνια κι όχι απλά πρόσκαιρη (ιδίως σαρκική) ένωση και μονάδα. ''Κολλούν'' τα σώματα εις εν, κολλούν όμως και τα πνεύματα; ]. Κατά Τον αποδεχόμενο και ενεργούντα XC, η έννοια του ''παραδείσου'' για τον καθένα έχει άλλο νόημα και βίωμα. Μπορεί να μην καταλήξει κανείς από τους δύο, αν το πνεύμα τους είναι κοσμικό, σαρκικό, και εξαντλεί τον ''παράδεισο στην εδώ, πρόσκαιρη καλοπέραση. Μπορεί ο ένας, αν τηρεί τις εντολές, ευκτέο όμως (αφού διανοίχτηκε ο δρόμος ανόδου με το μυστήριο) και των δυο .... ώστε να ισχύσει δια XC και εν XC, το μέγα μυστήριο, όχι μόνο των δύο, αλλά της των πάντων ενώσεως...
(από πόνημα σχετικές σκέψεις)
πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου