…13 Τίς σοφὸς
καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι
σοφίας. 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε
καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ'
ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 16 ὅπου
γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα
εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος.
18 καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην. (Ιακ.γ’)
Είναι
η διαφορά της σ+οφίας, όμοια της διαφοράς του ‘’πυρός’’ που υποκινεί αυτές…. Η
άνωθεν, η αγνή, η επιεικής... η του ορθίου κρεμασθέντος και η άλλη, του
έρποντος… Όπως λοιπόν συναντάμε το όφις και την σ+οφία, έτσι έχουμε και τα τοιχεία
(νου και καρδιάς) ... που ‘’φιλοξενούν’’ το οικείο πυρ, και εξ αυτής, εξέρχονται
και εκδηλώνονται τα ανάλογα σ+τοιχεία.
Είναι
το τελικό ‘’ς’’ (του εξωφύλλου - μαζί με την πέτρινη κολυμβήθρα της εκατονταπυλιανής) που από την αρχή έως το τέλος, καθορίζει τον
σκοπό και τον δρόμο για τον σκοπό, αν θα ανακαινιστούν τα τοιχεία μας (νου και
καρδιάς) ή θα αμαυρωθούν από το κατακαίον πυρ, αφού [δύο είναι οι όψεις του
πυρός, μέσα στο οποίο ‘’φλεγόμαστε’’, εξαρτώμενο από την συμπεριφορά μας (1) …οι δύο όψεις του πυρός].
---
(1)
συμ-περι-φορά, που δίνει δικαιώματα επάνω και μέσα μας να ενεργεί και ζούμε
μέσα σε αυτό (το πυρ, της θεότητος ή της γεέννης, από τώρα). Αμήν στην
ανακαινιστική του ‘’πύρινη’’ ιδιότητα (ας πούμε γαλάζιο ή κίτρινο, όπως την έχουν
βιώσει οι άγιοι) που επιτελεί την κάθαρση, φώτιση και τελείωση του ανθρώπου,
αντί της κόκκινης ‘’πλευράς’’, της κατακαίουσας και μολύνουσας… μια ''φωτιά'' και ''λάμψη'', που όταν ο καλός Θεός περιέλει
το κάλυμμα των παθών, (εκπαιδευτικά από έλεος για την σωτηρία μας και κατά το
συμφέρον), μπορεί να ιδωθεί με τα φυσικά μας μάτια (όπως προσεγγίζεται στο
άρθρο διαίσθηση
αίσθηση και θέα Θεού). Κατάσταση ‘’όρασης’’ που έχει σαν φυσικό
επόμενο την πρόκληση δύο αντίθετων συναισθημάτων. Ή της ιλαρότητος και αγαλλιάσεως με το θείο γαλάζιο ή κίτρινο και
έλξης από αυτό ή του τρόμου και απέχθειας με το σατανικό κόκκινο. Αμήν ο καλός Θεός να μας χαρίζει διάκριση πνευμάτων, είτε ‘’ντυμένων’’
με σώμα είτε γυμνών, (μόνο νοερών) που μας πλησιάζουν. Αμήν να βάλουμε αρχή ‘’εξόδου’’
από την πλάνη των φαινομένων και οδηγούμαστε χάριτι στην πραγματική αναγέννηση.
Εν XC και
δια XC.
---
Όταν
οι έλληνες και οι κινέζοι διεκδικούσαν την αυθεντικότητα και πρωτοκαθεδρία της
σοφίας, (σοφία...)
αποδείχτηκε πως η πραγματική σοφία έγκειται στην κάθαρση που αντανακλά
αναλλοίωτα την αλήθεια, παρά η πρόσθεση επί των τοιχείων, οποιασδήποτε
φιλο+σοφίας ή φιλο+λογίας… κι εκεί έγκειται η διαφορά των βιωματικά θεολόγων με άμεση μεθεκτή θεογνωσία, από τους πτυχιούχους που ''σχεδίασαν'' πάνω στα τοιχεία του νου τους όλην την βιβλιογραφία, με κάθε ''γνωστική'' λεπτομέρεια, αλλά μη αφήνοντας χώρο ''αντανάκλασης Του Φωτός''.... ασφυκτιούν οι ίδιοι και οι ακροατές τους... (Κύριε ελέησον)
Κι
εμείς, ευχόμαστε και αμήν να εργαζόμαστε ορθοδόξως (και ελληνικώς), να κάνουμε
‘’χώρο’’ (σε καρδιά και νου και ζωή) στην ενυπόστατη σοφία και Λόγο να
εκδηλώνεται δι ημών (όπως εύχεται ο αγ.Παΐσιος νάταν ένα κονσερβοκούτι γυαλισμένο
και ορθά προσανατολισμένο, για να αντανακλά το φως του ήλιου)… με το σκεπτικό,
ότι … "Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της Ιστορίας είναι
ένα μακρινό ταξίδι. Σ' αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα ''λερώνεται'' και
''σκονίζεται'' πάντα με την ίδια σκόνη και ''πλένεται'' πάντα με το ίδιο νερό.
Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η Μετάνοια. "όλη η ελπίδα μας
βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας"… - άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
(† 5 Μαρτίου)
…μακάρι
αυτός ο χώρος (που τώρα είμαστε διαχειριστές) να αποδεχτεί το θείο θέλημα...
καθώς το Πνεύμα του Θεού του Ζώντος, ενώ εν σκιά ‘’έγραφε’’ πάνω σε πέτρινες
πλάκες, τώρα θέλει να εγγράφει μέσα σε πλάκες ανθρώπινων καρδιών. (Β'Κορ.3,3) …και
(πάλι) μακάρι να ανεβεί η καρδία από τους πρόποδες του όρους Σινά, όπου
διαχρονικά προσκυνούνται τα είδωλα (φαινόμενα γνώσεων και δυνάμεων και
ψεύτικους θησαυρούς, όπου αιχμαλωτίζεται στα χαμηλά σαν εμπαθής σαρκολατρική
καρδία) δι ευχών και
ενεργείας
Της φλεγόμενης και μη καιόμενης βάτου, στην κορυφή και θεοπτία…. και όντως
θησαυρό….
από τα επι-χρίσματα, στην χάρι και χρίσμα και θείες δωρεές που δίνονται στον
άνθρωπο, με την βάπτισή του (εν βάπτισμα) ως εφόδια αναγέννησης, το σπουδαιότερο και ουσιαστικότερο δώρο, σε συνδυασμό με .... τα γενικά και τα ειδικά δώρα του Θεού που δίνει στον καθένα ξεχωριστά.
Δια
και εν XC από ωσεί περιστερά (όπως εμφανίστηκε
σε βάπτιση ορθοδόξου στο χιλανδάρι, ισχύων σε όλους τους ορθοδόξους, κι ας δεν φαίνεται) και κατάληξη στην προσωπική πεντηκοστή,
επιφοίτηση της τελείας ‘’φλόγας και γλώσσας’’.
[Νοερώς και
πραγματικώς αναβλύζοντας το θείο πυρ εκ του μέσου της σταυροειδούς
κολυμβήθρας.... (εισαγόμενο στο κέντρο του σταυροειδούς μεταβολισμού
μας) ως Ο Ίδιος Ο Κύριος, που ως πυρ θεότητος εισήχθη στα ύδατα
για να συνανεβάσει άνω αυτών, κάθε βαπτιζόμενο. Αναλογικά*, συμβολικά αλλά και
ουσιαστικά, όπως εμβήκε Ο Κύριος στον ιορδάνη ποταμό κι αυτός δεν κατέληξε στην
νεκρά θάλασσα (αφού τα ιορδάνεια ρείθρα εστράφησαν εις τα οπίσω) έτσι
μπαίνοντας Ο Κύριος (το πυρ της θεότητος) στην ζωή μας, (με αρχικό μυστήριο την
βάπτιση) μας δίνει εφόδια ο καλός Θεός να μην καταλήξουμε στον πνευματικό
θάνατο και ψυχική νέκρα.... Γιαυτό δίνονται τα χαρίσματα από το Άγιο Πνεύμα εν
δυνάμει, ώστε αν τα δουλέψουμε και τα βιώσουμε να καταστούν σαν εν ενεργεία,
σωτήρια... Αμήν δι ευχών]. * Ὅποιος ἔχει ταπεινοφροσύνη καί ἐργασία πνευματική, ὅταν διαβάζει τίς θεῖες Γραφές, ὅλα τά ἐννοεῖ ἀναφορικά μέ τόν ἑαυτό του καί ὄχι μέ ἄλλον. (από πνευματικό νόμο αγ.Μάρκου ασκητή Φωνή Πατέρων)
εφόσον ισχύει το.... σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος), ώστε όλα τα ιστορικά σ+τοιχεία και πρόσωπα, να μην μένουν στην εξωτερική ακαδημαϊκή ''αλήθεια'', αλλά να αναγάγονται εσωστρεφώς στον εαυτό, την εικόνα Αυτού, προς πρόσθεση ικανής φωτιάς, ορθών, ορθοδόξων επιλογών (και προόδου μας από γενέσεως έως συντελείας, από μικρογραφίας της γέννησής μας, αμήν έως αναγεννήσεως), προς αυτογνωσία και θεογνωσία... αυτογνωσία… (με σ+τοιχεία φιλοκαλίας και φιλοσοφίας). και... ΑΝ θέλουμε να μας αποκαλυφθεί... Ὁ Κύριος εἶναι
κρυμμένος μέσα στίς ἐντολές Του καί ἀποκαλύπτεται σ’ ἐκείνους πού Τόν ζητοῦν, ἀνάλογα
μέ τήν προθυμία τους στήν ἐκτέλεση αὐτῶν τῶν ἐντολῶν.
Αμήν
τα παρατιθέμενα άρθρα από αγίους και οι σχετικές σκέψεις, να βοηθούν (στο
ελάχιστο) την παιδεία και νουθεσία Κυρίου, το μέσον για οικείωση και μετοχή
στην δόξα Του Τριαδικού Θεού. [αυτογνωσία… (με σ+τοιχεία φιλοκαλίας και φιλοσοφίας)].
…καὶ νῦν, βασιλεῖς,
σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ
ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. δράξασθε παιδείας,
μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμὸς
αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ.
όπου,
… η παιδεία Κυρίου και νουθεσία, έχει στόχο την εφαρμογή του θείου θελήματος
που είναι και η αρχή κάθε ευλογίας. Αμήν …τὰς
ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον …
ώστε να επιγνωστεί η Αλήθεια, εγγιστεί και επιτευχθεί η σωτηρία αφού είναι η
μόνη ‘’μόρφωση’’ (έως ου μορφωθεί Ο Χριστός εν ημίν) ανάμεσα σε ματαίους
στόχους, που θα δώσει θεωρητικά και πρακτικά εφόδια αντίληψης και έκφρασης της
ακριβούς αγάπης Θεού και ανθρώπων. Την σταυροειδή, δι ης χαρά εν όλω τω κόσμω. Αμήν
γλυκυτάτη Θεοτόκε, νουθέτησόν μας, τους συληθέντας τον νουν… επέστρεψε των εν
αιχμαλωσία λογισμών μας…
και…
όπως Συ υποδέχτηκες το πυρ της θεότητος και δεν κάηκες, αμήν προετοίμασέ μας και
αναγέννησέ μας και γέννησε εν ημίν Τον Κύριο και γέννησέ μας εν Κυρίω…. όπως ακούμε τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο, να
παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι
τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν
αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί
και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.